مراسم یادبود این ایران‌شناس و پژوهشگر فقید امروز از ساعت 16 تا 19 با حضور محقق داماد، کاظم بجنوردی، نصرالله پورجوادی، میلاد عظیمی، کارلو چرتی و علی دهباشی برپا می‌شود. نمایش فیلم آخرین سخنرانی استاد و خواندن متنی از زنده‌یاد ایرج افشار از جمله بخش‌های این مراسم است که در محل کانون زبان فارسی واقع در خیابان ولی عصر، سه‌راه زعفرانیه، خیابان عارف‌نسب، شماره 12 برگزار می‌شود. دکتر منوچهر ستوده، از مفاخر ملی ایران، ایران‌شناس، جغرافیدان و پژوهشگر که به علت عوارض کهولت سن و بیماری عفونت ریه در بخش آی‌سی‌یو بیمارستان طالقانی چالوس بستری بود شامگاه 21 فروردین‌ماه از دنیا رفت. منوچهر ستوده متولد ۲۸ تیرماه ۱۲۹۲ در تهران و مازندرانی‌الاصل بود. او می‌گفت کالباس، سوسیس، پیتزا و «غذاهای مشکوک» نخورده است و از شهر تهران هم گریزان بود. تا چهار سالگی در محله سرچشمه زندگی کرد. در هفت‌سالگی به مدرسه ابتدایی آمریکایی رفت و دوره شش‌ساله ابتدایی را در این مدرسه گذراند. در دوران تحصیل در دبیرستان البرز کتابدار کتابخانه دبیرستان نیز بود. سال ۱۳۱۳ وارد دانشسرای عالی شد و نزد استادانی چون سیدمحمد مشکوه و علی‌اکبر شهابی درس خواند. نخستین مقاله خود را در ۱۳۱۵ درباره «مطالعات تاریخی و جغرافیایی- مسافرت به قلعه الموت» نوشت. در سال ۱۳۱۷ در رشته ادبیات فارسی لیسانس گرفت. در همین دوره در اداره فرهنگ گیلان و دبیرستان شرف تهران تدریس می‌کرد. در سال ۱۳۲۹ از رساله دکتری خود زیر نظر استاد بدیع‌الزمان فروزانفر با عنوان «قلاع اسماعیلیه در رشته‌کوه‌های البرز» دفاع کرد. فهرست کتاب‌های منوچهر ستوده بیش از 50 جلد است و کتاب‌ها و مقالات او نشانه دلبستگی ژرف و عمیقش به تاریخ و پیشینه فرهنگ ایرانی است.
مراسم یادبود این ایران‌شناس و پژوهشگر فقید امروز از ساعت 16 تا 19 با حضور محقق داماد، کاظم بجنوردی، نصرالله پورجوادی، میلاد عظیمی، کارلو چرتی و علی دهباشی برپا می‌شود. نمایش فیلم آخرین سخنرانی استاد و خواندن متنی از زنده‌یاد ایرج افشار از جمله بخش‌های این مراسم است که در محل کانون زبان فارسی واقع در خیابان ولی عصر، سه‌راه زعفرانیه، خیابان عارف‌نسب، شماره 12 برگزار می‌شود. دکتر منوچهر ستوده، از مفاخر ملی ایران، ایران‌شناس، جغرافیدان و پژوهشگر که به علت عوارض کهولت سن و بیماری عفونت ریه در بخش آی‌سی‌یو بیمارستان طالقانی چالوس بستری بود شامگاه 21 فروردین‌ماه از دنیا رفت. منوچهر ستوده متولد ۲۸ تیرماه ۱۲۹۲ در تهران و مازندرانی‌الاصل بود. او می‌گفت کالباس، سوسیس، پیتزا و «غذاهای مشکوک» نخورده است و از شهر تهران هم گریزان بود. تا چهار سالگی در محله سرچشمه زندگی کرد. در هفت‌سالگی به مدرسه ابتدایی آمریکایی رفت و دوره شش‌ساله ابتدایی را در این مدرسه گذراند. در دوران تحصیل در دبیرستان البرز کتابدار کتابخانه دبیرستان نیز بود. سال ۱۳۱۳ وارد دانشسرای عالی شد و نزد استادانی چون سیدمحمد مشکوه و علی‌اکبر شهابی درس خواند. نخستین مقاله خود را در ۱۳۱۵ درباره «مطالعات تاریخی و جغرافیایی- مسافرت به قلعه الموت» نوشت. در سال ۱۳۱۷ در رشته ادبیات فارسی لیسانس گرفت. در همین دوره در اداره فرهنگ گیلان و دبیرستان شرف تهران تدریس می‌کرد. در سال ۱۳۲۹ از رساله دکتری خود زیر نظر استاد بدیع‌الزمان فروزانفر با عنوان «قلاع اسماعیلیه در رشته‌کوه‌های البرز» دفاع کرد. فهرست کتاب‌های منوچهر ستوده بیش از 50 جلد است و کتاب‌ها و مقالات او نشانه دلبستگی ژرف و عمیقش به تاریخ و پیشینه فرهنگ ایرانی است.