ترانه گنجی- محله نارنجستان شیراز، از همان محله‌های قدیمی و دوست داشتنی است که در نگاه اول در دلت می‌گویی، چه قدمت و ثروتی نهفته در این محله. بیشتر که قدم می‌زنی دلت می‌گیرد که تا کجای این شهر درد نهفته در این محله؟! مردم در این محله زندگی می‌کند یا زنده‌اند چیزی است که خودشان می‌دانند و خدایشان و تو نمی‌دانی مگر می‌شود فقر از در و دیوار بالا برود و تو باز هم بتوانی زندگی کنی؟! اینجا شیراز است و قرار است هرچه نباشد زخم‌های آدم‌های این شهر اینچنین عریان نشوند. ژورنالیست درونت سر می‌چرخاند و خیره می‌شود به پیرمردی که چهارفصل سال کار می‌کند. خودش اما در بهار شیراز سفیدی موهایش را از سال‌هایی آورده که واکس سیاه بر کفش‌های رهگذران می‌زده است و با خودت فکر می‌کنی آدم‌های آن سال‌ها حتی به کفش‌هایشان هم احترام می‌گذاشتند. کفش‌هایشان که پاره می‌شد تعمیر می‌کردند، خاکش را پاک می‌کردند و واکس زدن به کفش‌هایشان عادت آنها بود. هرچه نباشد پیرمرد کفاش در سال‌هایی ریشه دارد که کار کردن را مقدس می‌شمردند و هرچه ترک برمی‌داشت دور نمی‌انداختند. تعمیر کردن را شاید سال‌هاست فراموش کرده‌ایم. حتی روابط انسانی را هم تعمیر نمی‌کنیم حالا چه برسد به وسایلی که می‌شود از فروشگاه خریداری کنیم.
ترانه گنجی- محله نارنجستان شیراز، از همان محله‌های قدیمی و دوست داشتنی است که در نگاه اول در دلت می‌گویی، چه قدمت و ثروتی نهفته در این محله. بیشتر که قدم می‌زنی دلت می‌گیرد که تا کجای این شهر درد نهفته در این محله؟! مردم در این محله زندگی می‌کند یا زنده‌اند چیزی است که خودشان می‌دانند و خدایشان و تو نمی‌دانی مگر می‌شود فقر از در و دیوار بالا برود و تو باز هم بتوانی زندگی کنی؟! اینجا شیراز است و قرار است هرچه نباشد زخم‌های آدم‌های این شهر اینچنین عریان نشوند. ژورنالیست درونت سر می‌چرخاند و خیره می‌شود به پیرمردی که چهارفصل سال کار می‌کند. خودش اما در بهار شیراز سفیدی موهایش را از سال‌هایی آورده که واکس سیاه بر کفش‌های رهگذران می‌زده است و با خودت فکر می‌کنی آدم‌های آن سال‌ها حتی به کفش‌هایشان هم احترام می‌گذاشتند. کفش‌هایشان که پاره می‌شد تعمیر می‌کردند، خاکش را پاک می‌کردند و واکس زدن به کفش‌هایشان عادت آنها بود. هرچه نباشد پیرمرد کفاش در سال‌هایی ریشه دارد که کار کردن را مقدس می‌شمردند و هرچه ترک برمی‌داشت دور نمی‌انداختند. تعمیر کردن را شاید سال‌هاست فراموش کرده‌ایم. حتی روابط انسانی را هم تعمیر نمی‌کنیم حالا چه برسد به وسایلی که می‌شود از فروشگاه خریداری کنیم.