گروه جامعه- کمی قبل، شاید همین 10 سال قبل، برای دیدن معتادان متجاهر باید به کوچه و پسکوچههای شهر سرک میکشیدی. حتی وقتی به کوچه و پسکوچههای محلههایی که شهرت داشتند به حضور معتادان میرفتی هنوز هم خبری از حضور زنان معتاد نبود. حالا اما در یک پیادهروی چند دقیقهای در پیادهروهای مرکزی شهر، نه فقط مردان معتاد متجاهر بلکه تعداد زیادی از زنان معتاد را هم میبینی. افرادی که همیشه معتاد نبودهاند و همیشه هم در خیابان مواد مخدر مصرف نمیکردهاند. این افراد حضور دارند و در این شهر زندگی میکنند. نمیتوانیم منکر مشکلات و آسیبهای آنها شویم و از سویی دیگر هم نمیتوانیم به حال و روز خود، رهایشان کنیم. در بین این افراد حضور زنان شاید دردآورتر از حضور مردان باشد. زنان جوانی که شاید اگر مورد حمایت و پشتیبانی نهادهای مسوول قرار بگیرند، همسنگ دیگر زنان توانایی بالندگی و موفقیت داشته باشند. مشکل اما فقط زنان معتاد نیست، مساله این است که بین زنان معتاد متجاهر و کارتنخواب مرز باریکی وجود دارد. در بین کارتنخوابها هم زنان معتاد متجاهر حضور دارند. به گزارش «جهانصنعت» آمارهای مختلفی در خصوص تعداد معتادان متجاهر خیابانی وجود دارد، برخی این آمار را ۱۵ هزار و برخی ۱۲ هزار نفر اعلام کردند. به گفته سخنگوی سازمان مبارزه با مواد مخدر به دلیل اینکه این معتادان در شهر در حال حرکت هستند تعدادشان زیاد به نظر میرسد اما حقیقت این است که تعداد معتادان متجاهر خیابانی بیشتر از شش تا هشت هزار نفر نیست. از سویی دیگر این سوال مطرح است که تعداد معتادان متجاهر هر عددی هم که باشد هنوز مشخص نیست متولی و مسوول اصلی رسیدگی به آنان کدام نهاد است. از یکسو شهرداری مدعی است با وجود اینکه رسیدگی به وضعیت افراد معتاد وظیفه این نهاد نیست، برای حل این مشکل تلاش میکند و از سویی دیگر ستاد مبارزه با مواد مخدر عنوان کرده چون هیچ نهادی متولی رسیدگی به معتادان متجاهر نشده مجبور است خودش به این مساله رسیدگی کند. اما موقعیت زنان معتاد متجاهر به نظر پیچیدهتر و سختتر از مردان معتاد به نظر میرسد. جمعآوری 500 زن متجاهر خیابانی به گفته پرویز افشار، سخنگوی ستاد مبارزه با مواد مخدر، اردوگاه شفق به عنوان مرکز درمان اعتیاد در سنوات گذشته مورد استفاده قرار گرفته بود و اشکالات زیرساختی داشت که در این زمینه چهار میلیارد ریال اعتبار برای بازسازی آن به کار رفت و فضای مناسبی ایجاد شد که قابل مقایسه با سایر فضاهای اقامتی در کشور نیست. این فضا به زنان اختصاص داده شد و در این زمینه بحثهایی بود که تعداد زنان معتاد متجاهر در تهران زیاد است و آمارهای غیرواقعی در این زمینه ارائه میشد. وی با اشاره به اینکه با فعالیتهای نهادهای مختلف ۵۰۰ زن متجاهر خیابانی در تهران جمعآوری شدند، میگوید: بعد از غربالگریهای تخصصی کاشف به عمل آمد که ۱۰۰ نفر از افراد جمعآوری شده معتاد متجاهر نیستند و عمدتا زنان بیخانمان یا افرادی با مشکلات روانی و اجتماعی هستند که به بهزیستی تحویل داده شدند. همچنین ۴۰۰ نفر در کمپ شفق بعد از بررسیها مورد پوشش قرارگرفتند و از لحاظ درمان اعتیاد با خدمات کیفی فوقالعاده بالا به آنها رسیدگی شد و در حال حاضر اگر خانوادهها تقبل کنند و تعهد بدهند که به خوبی از این افراد نگهداری میکنند، این زنان به خانوادههایشان تحویل داده میشوند. آیا کمپ شفق امن بوده است؟ از سویی دیگر افشار مدعی شد، ۲۳۰ نفر از افرادی که در اردوگاه شفق بودند قرار بود به مرکز بهاران منتقل شوند، این در حالی است که طی هفتههای گذشته اخبار کذب درخصوص بدرفتاری در کمپ شفق منتشر شد که با بررسیهای انجام شده مشخص شد ادعاها در این زمینه به هیچوجه صحت نداشت و در این رابطه فایلهای مصاحبههای صوتی موجود است که با همه عوامل فنی و مددکاری و روانشناسی، بخشهای لجستیک صحبت شده است و این بخشها درخصوص بروز تعرض در این اردوگاه، مورد سوال قرار گرفتند که به هیچوجه این ادعا مورد اثبات قرار نگرفت. همچنین ستاد مبارزه با مواد مخدر مکلف شده اگر اتفاقی در خصوص برخورد ناهنجار با زنان اردوگاه بهاران افتاده باشد برخورد جدی انجام دهد و در غیر این صورت با انتشاردهندگان این مطالب برخورد قاطع و جدی خواهد کرد. وی درخصوص حضور آشپز زن در اردوگاه بهاران میگوید: هر اردوگاه سه لایه دارد که لایه بیرونی نیروی انتظامی و ماموران هستند که همه مرد هستند، لایه میانی نیروهای خدماتی هستند که دسترسی به فضاهای داخلی ندارند و در برخی مواقع ممکن است مرد هم باشند اما دسترسی به فضاهای داخلی ندارند و اگر فضای داخلی نیاز به حضور تعمیرکار و انجام تعمیرات داشته باشد حضور مسوول مرکز برای انجام این اقدامات در کنار فردی که به اردوگاه وارد میشود ضروری است. وی در ادامه عنوان میکند که در خصوص مرگ و میرهایی که در مراکز نگهداری معتادان انجام میشود باید گفت روزانه تعداد زیادی کارتنخواب و معتاد در زیر پلها و نقاط مختلف شهر وجود دارند که دچار بیماریهای عفونی و عوارض ناشی از اعتیاد میشوند و جان خود را ازدست میدهند و در این زمینه ۳۰هزار نفر در سال یعنی روزی ۱۰ نفر به طور مستقیم از عوارض ناشی از اعتیاد فوت میکنند بنابراین وقتی این افراد در مراکز اقامتی جمعآوری میشوند امکان فوت در این مراکز نیز وجود خواهد داشت. افشار: فوت افراد معتاد یک مساله طبیعی است افشار با بیان اینکه از ۵۰۰ نفر زن معتاد متجاهر که جمعآوری شدند پنج نفر فوت کردند، تاکید کرد: دو نفر از این افراد به دلیل عوارض بیماریهای عفونی فوت شدند که در کمپ شفق نبودند و سه نفر نیز در این کمپ فوت شدند که یک نفراز آنها به دلیل اوردز در گذشت و علت فوت دو نفر دیگر در پزشکی قانونی تحت بررسی است. وی افزود: فوت معتادان در مراکز نگهداری به دلیل عوارض ناشی ازاعتیاد امر طبیعی است به دلیل اینکه این افراد درآخر خط قرار دارند و شاخصهای سلامتی در آنها به شدت پایین است. البته ما به مرگ و میرهای این افراد حساس هستیم و این مساله را علتیابی میکنیم و اگر اتفاقی که افتاده ناشی از کم کاری کادر درمانی باشد بررسی و رسیدگی خواهیم کرد. از سویی دیگر درخصوص اینکه گفته میشود یکی از افراد فوت شده در مرکز نگهداری شفق با متادون اوردز کرده است، گفت: متاسفانه برخی از این افراد میزان نیاز خود را بیشتر از آنچه در کمپ هست اعلام میکنند و این مساله موجب میشود که با توجه به اینکه شاخصی برای سنجش میزان متادونی که قبلا استفاده کردهاند، وجود ندارد میزان تجویز بالاتر از حد استاندارد برای این افراد صورت بگیرد که در نهایت موجب اوردز آنها خواهد شد. اینکه اعلام شد چندین زن باردار در مراکز نگهداری فوت کردهاند کذب محض است و به غیر از مواردی که گفته شده موارد فوت دیگری در شفق وجود نداشته است. افشار با بیان اینکه نگهداری افراد جمعآوری شده در مرکز شفق برای یک دوره سه ماهه بوده است که سه ماه دیگر قابل تمدید است، گفت: بعد ازشش ماه این افراد باید یا به خانوادههای خود تحویل داده یا به بهاران انتقال داده شوند. وی در ادامه تاکید کرد: آییننامهای برای وضعیت پس از خروج مرکز تصویب شده است که ۱۲ عنوان دارد و کسانی که در مراکز اقامتی تحت پوشش قرار میگیرند براساس آن میتوانند با دستور مقام قضایی به مراکز مختلف ارجاع و حتی ممکن است در برخی موارد به دلایلی به زندان فرستاده شوند یا در اختیار مراکز خاصی برای انجام فعالیتهای اجتماعی قرار بگیرند. افشار عنوان کرد: اینکه بعد از نگهداری در مرکز شفق سیستم قضایی چه تصمیمی برای افراد میگیرد جای بحث دارد اما ما تاکنون از سوی شهرداری برای محول کردن این وظیفه مورد درخواست رسمی قرار نگرفتیم اما اعتقاد داریم ستاد از روی ناچاری وارد این امر شده است و اگر نهادی از جمله شهرداری، بهزیستی یا وزارت بهداشت متقاضی این باشد که این کار را با سازوکارها و پروتکلهای موجود ما انجام دهد ما از این امر استقبال خواهیم کرد. قالیباف: جذب و بهبود معتادان تمامشدنی نیست این درحالی است که شهردار تهران با بیان اینکه چرخه جذب و بهبود معتادان تمام شدنی نیست، اضافه کرد، براساس برنامه معتادان بهبود یافته بین 9 تا یکسال در مراکز بهاران نسبت به حرفهآموزی اقدام میکنند تا به توانمندی قابل قبولی برسند. قالیباف با بیان اینکه تجربه موفق بهاران، شهرداری تهران را به این سمت سوق داد که دو کمپ ترک اعتیاد همچون روال فعالیت بهاران ایجاد کند، تاکید کرد بر اساس استانداردهای جهانی 30 تا 40 درصد معتادان پاک باقی میمانند و حدود 60 درصد ممکن است به چرخه زندگی گذشتهشان برگردند اما همه تلاش ما این است که این عدم بازگشت اعتیاد را به بالای 50 درصد برسانیم. وی با بیان اینکه ما معتقدیم نباید چرخه جذب معتادان صرفا دولتی باشد، افزود: برای اصلاح مسیر باید مردم به صورت داوطلبانه پای کار آمده و با عشق این کار را ادامه دهند. قالیباف در یک نشست خبری اذعان کرد: مرکز بهاران نباید جزو سازمان شهرداری شود، برخی با بیانصافی صحبتهایی را در مورد مرکز بهاران مطرح کردهاند در حالی که بویی از دین و اخلاق نبردهاند و علیه این مراکز میان مردم محلات صحبت میکنند. همچنین وی مدعی شد: دستگاههایی همچون ستاد مبارزه با موادمخدر و وزارت بهداشت پای کار نیستند اما در مجموع از هماهنگی دستگاهها و نهادها راضی هستم، گفت: ممکن است در برخی موارد ناهماهنگیهایی وجود داشته باشد که به عنوان مثال پزشکان وزارت بهداشت دیر آمده یا ستاد کل مبارزه با موادمخدر کارهایی که باید انجام میداده نداده است اما اجازه ندادهایم که چرخه جذب و بهبود لنگ بماند. پاسکاری آسیبهای اجتماعی رسیدگی به مساله اعتیاد و فراتر از آن رسیدگی به وضعیت معتادان متجاهر یک مساله تکبعدی یا ساده نیست که یک نهاد به تنهایی قادر به رسیدگی به آن و حل و فصل این آسیب را داشته باشد. بهزیستی، وزارت بهداشت و ستاد مبارزه با مواد مخدر و همچنین شهرداری با در هم تنیدگی بسیار خاص مسوول بررسی و رسیدگی به این آسیب هستند. اما این درحالی است که شهرداری مدعی میشود وظیفهای درباره این جریان ندارد. اما سوال اینجاست آیا این پاسکاریهای اجتماعی، مشکلات جامعه آسیب دیده و زخم خرده را حل میکند؟
گروه جامعه- کمی قبل، شاید همین 10 سال قبل، برای دیدن معتادان متجاهر باید به کوچه و پسکوچههای شهر سرک میکشیدی. حتی وقتی به کوچه و پسکوچههای محلههایی که شهرت داشتند به حضور معتادان میرفتی هنوز هم خبری از حضور زنان معتاد نبود. حالا اما در یک پیادهروی چند دقیقهای در پیادهروهای مرکزی شهر، نه فقط مردان معتاد متجاهر بلکه تعداد زیادی از زنان معتاد را هم میبینی. افرادی که همیشه معتاد نبودهاند و همیشه هم در خیابان مواد مخدر مصرف نمیکردهاند. این افراد حضور دارند و در این شهر زندگی میکنند. نمیتوانیم منکر مشکلات و آسیبهای آنها شویم و از سویی دیگر هم نمیتوانیم به حال و روز خود، رهایشان کنیم. در بین این افراد حضور زنان شاید دردآورتر از حضور مردان باشد. زنان جوانی که شاید اگر مورد حمایت و پشتیبانی نهادهای مسوول قرار بگیرند، همسنگ دیگر زنان توانایی بالندگی و موفقیت داشته باشند. مشکل اما فقط زنان معتاد نیست، مساله این است که بین زنان معتاد متجاهر و کارتنخواب مرز باریکی وجود دارد. در بین کارتنخوابها هم زنان معتاد متجاهر حضور دارند. به گزارش «جهانصنعت» آمارهای مختلفی در خصوص تعداد معتادان متجاهر خیابانی وجود دارد، برخی این آمار را ۱۵ هزار و برخی ۱۲ هزار نفر اعلام کردند. به گفته سخنگوی سازمان مبارزه با مواد مخدر به دلیل اینکه این معتادان در شهر در حال حرکت هستند تعدادشان زیاد به نظر میرسد اما حقیقت این است که تعداد معتادان متجاهر خیابانی بیشتر از شش تا هشت هزار نفر نیست. از سویی دیگر این سوال مطرح است که تعداد معتادان متجاهر هر عددی هم که باشد هنوز مشخص نیست متولی و مسوول اصلی رسیدگی به آنان کدام نهاد است. از یکسو شهرداری مدعی است با وجود اینکه رسیدگی به وضعیت افراد معتاد وظیفه این نهاد نیست، برای حل این مشکل تلاش میکند و از سویی دیگر ستاد مبارزه با مواد مخدر عنوان کرده چون هیچ نهادی متولی رسیدگی به معتادان متجاهر نشده مجبور است خودش به این مساله رسیدگی کند. اما موقعیت زنان معتاد متجاهر به نظر پیچیدهتر و سختتر از مردان معتاد به نظر میرسد. جمعآوری 500 زن متجاهر خیابانی به گفته پرویز افشار، سخنگوی ستاد مبارزه با مواد مخدر، اردوگاه شفق به عنوان مرکز درمان اعتیاد در سنوات گذشته مورد استفاده قرار گرفته بود و اشکالات زیرساختی داشت که در این زمینه چهار میلیارد ریال اعتبار برای بازسازی آن به کار رفت و فضای مناسبی ایجاد شد که قابل مقایسه با سایر فضاهای اقامتی در کشور نیست. این فضا به زنان اختصاص داده شد و در این زمینه بحثهایی بود که تعداد زنان معتاد متجاهر در تهران زیاد است و آمارهای غیرواقعی در این زمینه ارائه میشد. وی با اشاره به اینکه با فعالیتهای نهادهای مختلف ۵۰۰ زن متجاهر خیابانی در تهران جمعآوری شدند، میگوید: بعد از غربالگریهای تخصصی کاشف به عمل آمد که ۱۰۰ نفر از افراد جمعآوری شده معتاد متجاهر نیستند و عمدتا زنان بیخانمان یا افرادی با مشکلات روانی و اجتماعی هستند که به بهزیستی تحویل داده شدند. همچنین ۴۰۰ نفر در کمپ شفق بعد از بررسیها مورد پوشش قرارگرفتند و از لحاظ درمان اعتیاد با خدمات کیفی فوقالعاده بالا به آنها رسیدگی شد و در حال حاضر اگر خانوادهها تقبل کنند و تعهد بدهند که به خوبی از این افراد نگهداری میکنند، این زنان به خانوادههایشان تحویل داده میشوند. آیا کمپ شفق امن بوده است؟ از سویی دیگر افشار مدعی شد، ۲۳۰ نفر از افرادی که در اردوگاه شفق بودند قرار بود به مرکز بهاران منتقل شوند، این در حالی است که طی هفتههای گذشته اخبار کذب درخصوص بدرفتاری در کمپ شفق منتشر شد که با بررسیهای انجام شده مشخص شد ادعاها در این زمینه به هیچوجه صحت نداشت و در این رابطه فایلهای مصاحبههای صوتی موجود است که با همه عوامل فنی و مددکاری و روانشناسی، بخشهای لجستیک صحبت شده است و این بخشها درخصوص بروز تعرض در این اردوگاه، مورد سوال قرار گرفتند که به هیچوجه این ادعا مورد اثبات قرار نگرفت. همچنین ستاد مبارزه با مواد مخدر مکلف شده اگر اتفاقی در خصوص برخورد ناهنجار با زنان اردوگاه بهاران افتاده باشد برخورد جدی انجام دهد و در غیر این صورت با انتشاردهندگان این مطالب برخورد قاطع و جدی خواهد کرد. وی درخصوص حضور آشپز زن در اردوگاه بهاران میگوید: هر اردوگاه سه لایه دارد که لایه بیرونی نیروی انتظامی و ماموران هستند که همه مرد هستند، لایه میانی نیروهای خدماتی هستند که دسترسی به فضاهای داخلی ندارند و در برخی مواقع ممکن است مرد هم باشند اما دسترسی به فضاهای داخلی ندارند و اگر فضای داخلی نیاز به حضور تعمیرکار و انجام تعمیرات داشته باشد حضور مسوول مرکز برای انجام این اقدامات در کنار فردی که به اردوگاه وارد میشود ضروری است. وی در ادامه عنوان میکند که در خصوص مرگ و میرهایی که در مراکز نگهداری معتادان انجام میشود باید گفت روزانه تعداد زیادی کارتنخواب و معتاد در زیر پلها و نقاط مختلف شهر وجود دارند که دچار بیماریهای عفونی و عوارض ناشی از اعتیاد میشوند و جان خود را ازدست میدهند و در این زمینه ۳۰هزار نفر در سال یعنی روزی ۱۰ نفر به طور مستقیم از عوارض ناشی از اعتیاد فوت میکنند بنابراین وقتی این افراد در مراکز اقامتی جمعآوری میشوند امکان فوت در این مراکز نیز وجود خواهد داشت. افشار: فوت افراد معتاد یک مساله طبیعی است افشار با بیان اینکه از ۵۰۰ نفر زن معتاد متجاهر که جمعآوری شدند پنج نفر فوت کردند، تاکید کرد: دو نفر از این افراد به دلیل عوارض بیماریهای عفونی فوت شدند که در کمپ شفق نبودند و سه نفر نیز در این کمپ فوت شدند که یک نفراز آنها به دلیل اوردز در گذشت و علت فوت دو نفر دیگر در پزشکی قانونی تحت بررسی است. وی افزود: فوت معتادان در مراکز نگهداری به دلیل عوارض ناشی ازاعتیاد امر طبیعی است به دلیل اینکه این افراد درآخر خط قرار دارند و شاخصهای سلامتی در آنها به شدت پایین است. البته ما به مرگ و میرهای این افراد حساس هستیم و این مساله را علتیابی میکنیم و اگر اتفاقی که افتاده ناشی از کم کاری کادر درمانی باشد بررسی و رسیدگی خواهیم کرد. از سویی دیگر درخصوص اینکه گفته میشود یکی از افراد فوت شده در مرکز نگهداری شفق با متادون اوردز کرده است، گفت: متاسفانه برخی از این افراد میزان نیاز خود را بیشتر از آنچه در کمپ هست اعلام میکنند و این مساله موجب میشود که با توجه به اینکه شاخصی برای سنجش میزان متادونی که قبلا استفاده کردهاند، وجود ندارد میزان تجویز بالاتر از حد استاندارد برای این افراد صورت بگیرد که در نهایت موجب اوردز آنها خواهد شد. اینکه اعلام شد چندین زن باردار در مراکز نگهداری فوت کردهاند کذب محض است و به غیر از مواردی که گفته شده موارد فوت دیگری در شفق وجود نداشته است. افشار با بیان اینکه نگهداری افراد جمعآوری شده در مرکز شفق برای یک دوره سه ماهه بوده است که سه ماه دیگر قابل تمدید است، گفت: بعد ازشش ماه این افراد باید یا به خانوادههای خود تحویل داده یا به بهاران انتقال داده شوند. وی در ادامه تاکید کرد: آییننامهای برای وضعیت پس از خروج مرکز تصویب شده است که ۱۲ عنوان دارد و کسانی که در مراکز اقامتی تحت پوشش قرار میگیرند براساس آن میتوانند با دستور مقام قضایی به مراکز مختلف ارجاع و حتی ممکن است در برخی موارد به دلایلی به زندان فرستاده شوند یا در اختیار مراکز خاصی برای انجام فعالیتهای اجتماعی قرار بگیرند. افشار عنوان کرد: اینکه بعد از نگهداری در مرکز شفق سیستم قضایی چه تصمیمی برای افراد میگیرد جای بحث دارد اما ما تاکنون از سوی شهرداری برای محول کردن این وظیفه مورد درخواست رسمی قرار نگرفتیم اما اعتقاد داریم ستاد از روی ناچاری وارد این امر شده است و اگر نهادی از جمله شهرداری، بهزیستی یا وزارت بهداشت متقاضی این باشد که این کار را با سازوکارها و پروتکلهای موجود ما انجام دهد ما از این امر استقبال خواهیم کرد. قالیباف: جذب و بهبود معتادان تمامشدنی نیست این درحالی است که شهردار تهران با بیان اینکه چرخه جذب و بهبود معتادان تمام شدنی نیست، اضافه کرد، براساس برنامه معتادان بهبود یافته بین 9 تا یکسال در مراکز بهاران نسبت به حرفهآموزی اقدام میکنند تا به توانمندی قابل قبولی برسند. قالیباف با بیان اینکه تجربه موفق بهاران، شهرداری تهران را به این سمت سوق داد که دو کمپ ترک اعتیاد همچون روال فعالیت بهاران ایجاد کند، تاکید کرد بر اساس استانداردهای جهانی 30 تا 40 درصد معتادان پاک باقی میمانند و حدود 60 درصد ممکن است به چرخه زندگی گذشتهشان برگردند اما همه تلاش ما این است که این عدم بازگشت اعتیاد را به بالای 50 درصد برسانیم. وی با بیان اینکه ما معتقدیم نباید چرخه جذب معتادان صرفا دولتی باشد، افزود: برای اصلاح مسیر باید مردم به صورت داوطلبانه پای کار آمده و با عشق این کار را ادامه دهند. قالیباف در یک نشست خبری اذعان کرد: مرکز بهاران نباید جزو سازمان شهرداری شود، برخی با بیانصافی صحبتهایی را در مورد مرکز بهاران مطرح کردهاند در حالی که بویی از دین و اخلاق نبردهاند و علیه این مراکز میان مردم محلات صحبت میکنند. همچنین وی مدعی شد: دستگاههایی همچون ستاد مبارزه با موادمخدر و وزارت بهداشت پای کار نیستند اما در مجموع از هماهنگی دستگاهها و نهادها راضی هستم، گفت: ممکن است در برخی موارد ناهماهنگیهایی وجود داشته باشد که به عنوان مثال پزشکان وزارت بهداشت دیر آمده یا ستاد کل مبارزه با موادمخدر کارهایی که باید انجام میداده نداده است اما اجازه ندادهایم که چرخه جذب و بهبود لنگ بماند. پاسکاری آسیبهای اجتماعی رسیدگی به مساله اعتیاد و فراتر از آن رسیدگی به وضعیت معتادان متجاهر یک مساله تکبعدی یا ساده نیست که یک نهاد به تنهایی قادر به رسیدگی به آن و حل و فصل این آسیب را داشته باشد. بهزیستی، وزارت بهداشت و ستاد مبارزه با مواد مخدر و همچنین شهرداری با در هم تنیدگی بسیار خاص مسوول بررسی و رسیدگی به این آسیب هستند. اما این درحالی است که شهرداری مدعی میشود وظیفهای درباره این جریان ندارد. اما سوال اینجاست آیا این پاسکاریهای اجتماعی، مشکلات جامعه آسیب دیده و زخم خرده را حل میکند؟