ایسنا- طرح توسعه واردات چوب به منظور حفاظت از جنگل‌های طبیعی هیرکانی و زاگرس از برنامه‌های مهمی است که سازمان حفاظت محیط‌زیست با همکاری دستگاه‌های دیگر از جمله سازمان جنگل‌ها در سال گذشته به آن ورود جدی داشت. معاون امور جنگل سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور در این‌باره با اشاره به اینکه به طور واضح ارتباطی بین از بین رفتن جنگل و موضوع واردات چوب وجود ندارد، گفت: جنگل هیچ تعهدی به بخش صنعت در تامین ماده خام ندارد که در مقابله با از بین رفتن جنگل تاثیرگذار باشد. بهزاد انگورج نسبت به خسارت‌های احتمالی به جنگل‌ها از طریق انتقال آفات و امراض در بحث واردات چوب نیز هشدار داد و گفت: واردات چوب می‌تواند با بی‌توجهی به مباحث قرنطینه‌ای از طریق آفات به جنگل خسارت وارد کند. وی اظهار کرد: در شرایطی که صنعت مشتمل بر دو بخش عمده صنایع اولیه و صنایع ثانویه در مصرف چوب، دارای پیشینه فعالیت بر حسب ظرفیت‌های بالقوه و بالفعل داخلی اعم از سرمایه انسانی و مشاغل پایدار است و همچنین تولیدکنندگان چوب فرصت شغلی ۵٠٠ هزار نفری دارند بنابراین در این شرایط نمی‌توان به سادگی در مورد جلوگیری از توسعه صنایع چوب حرف زد یا با موضوع واردات رفتار سختگیرانه داشت بلکه باید تدبیر کرد و ظرفیت‌ها را برای نگهداری افزایش داد. به گفته وی با توجه به ضرورت بهینه‌سازی مصرف و مدیریت منابع آبی کشور و کشت فراسرزمینی، واردات چوب، واردات مجازی آب را نیز به دنبال خواهد داشت همچنین واردات چوب سبب نگهداری فرصت‌های شغلی و ارتقای ظرفیت‌ها برای کسب بازارهای جدید می‌شود.
ایسنا- طرح توسعه واردات چوب به منظور حفاظت از جنگل‌های طبیعی هیرکانی و زاگرس از برنامه‌های مهمی است که سازمان حفاظت محیط‌زیست با همکاری دستگاه‌های دیگر از جمله سازمان جنگل‌ها در سال گذشته به آن ورود جدی داشت. معاون امور جنگل سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور در این‌باره با اشاره به اینکه به طور واضح ارتباطی بین از بین رفتن جنگل و موضوع واردات چوب وجود ندارد، گفت: جنگل هیچ تعهدی به بخش صنعت در تامین ماده خام ندارد که در مقابله با از بین رفتن جنگل تاثیرگذار باشد. بهزاد انگورج نسبت به خسارت‌های احتمالی به جنگل‌ها از طریق انتقال آفات و امراض در بحث واردات چوب نیز هشدار داد و گفت: واردات چوب می‌تواند با بی‌توجهی به مباحث قرنطینه‌ای از طریق آفات به جنگل خسارت وارد کند. وی اظهار کرد: در شرایطی که صنعت مشتمل بر دو بخش عمده صنایع اولیه و صنایع ثانویه در مصرف چوب، دارای پیشینه فعالیت بر حسب ظرفیت‌های بالقوه و بالفعل داخلی اعم از سرمایه انسانی و مشاغل پایدار است و همچنین تولیدکنندگان چوب فرصت شغلی ۵٠٠ هزار نفری دارند بنابراین در این شرایط نمی‌توان به سادگی در مورد جلوگیری از توسعه صنایع چوب حرف زد یا با موضوع واردات رفتار سختگیرانه داشت بلکه باید تدبیر کرد و ظرفیت‌ها را برای نگهداری افزایش داد. به گفته وی با توجه به ضرورت بهینه‌سازی مصرف و مدیریت منابع آبی کشور و کشت فراسرزمینی، واردات چوب، واردات مجازی آب را نیز به دنبال خواهد داشت همچنین واردات چوب سبب نگهداری فرصت‌های شغلی و ارتقای ظرفیت‌ها برای کسب بازارهای جدید می‌شود.