گروه نفت و انرژی- در بهمن‌ماه سال گذشته پس از بازگشت بی‌سر‌و‌صدای بشکه‌های نفت ایران به بازار، رقبا به ویژه عربستان‌سعودی دست به کار شدند و نشستی با حضور وزرای نفت و انرژی عربستان، روسیه، ونزوئلا و قطر به میزبانی دوحه برگزارکردند.مهم‌ترین رویکرد برگزاری این نشست تصمیم‌گیری برای کاهش تولید نفت کشورها و نکته قابل توجه آن بود که در این نشست هیچ دعوتی از ایران و عراق به عنوان دو کشور بزرگ تولید و صادرکننده نفت به عمل نیامد.در نتیجه عربستان و روسیه به عنوان بزرگ‌ترین تولیدکنندگان نفت اوپک و نانواوپک به این جمع‌بندی رسیدند تا با اجرای یک طرح جدید با عنوان «فریز نفت» مانع کاهش بیشتر قیمت طلای سیاه در بازار بشوند.البته قرار شد در حالی طرح فریز نفت با محوریت عربستان اجرایی شود که تمامی کشورها از جمله ایران افزایش تولید نفت‌خام خود را متوقف کنند.با وجود اینکه در تمام سال‌های تحریم‌های غرب علیه ایران، بشکه به بشکه به تولید نفت کشورهایی همچنان عربستان، عراق، امارات و حتی کویت افزوده شده بود، ایران حاضر شد طرح فریز نفتی را بپذیرد اما به آن شرط که تولید و صادرات نفت ایران به پیش از تحریم‌ها برسد.در این میان عربستان واکنش دوگانه‌ای برای اجرای این طرح از خود نشان داد و در حالی که برخی تولیدکنندگان نفت آمادگی خود را برای حمایت از این طرح به منظور زمینه‌سازی بهبود شرایط قیمت نفت در بازارهای جهانی اعلام کردند، وزیر نفت عربستان اعلام کرد حتی اگر کشورهای تولیدکننده قول هم بدهند تولید خود را کاهش می‌دهند ما اعتماد نداریم.در همین حال برخی کشورهای تولیدکننده نفت درخصوص این طرح اعلام کردند که ایران می‌تواند از توافق احتمالی اوپک برای افزایش ندادن سطح تولید نفت، مستثنا شود.کشمکش‌ها بر سر فریز نفتی ادامه داشت تا اینکه کشورهای عضو اوپک و غیراوپک برای برگزاری نشستی دیگر در 17 آوریل به توافق رسیدند که در این نشست از ایران نیز دعوت شد.از طرفی چندی پیش اعلام شد بزرگ‌ترین تولیدکننده نفتی روسیه و عربستان به توافق رسیدند که بدون حضور ایران در جلسه دوحه و همکاری در طرح فریز نفتی، خودشان توقف تولیدات نفتی را اجرا کنند.به هر سو تاکنون این تصمیم که با هدف تثبیت و بهبود قیمت نفت در بازارهای جهانی گرفته شده بود، نه‌تنها منجر به بهبود شرایط قیمت نفت نشد بلکه سبب نوسانات شدید قیمت نفت در بازارهای جهانی نیز شد و آنچه مورد تحلیل و روشن است، تلاش‌های دولت‌های کوچک‌تر نفتی به امید ثابت نگه‌داشتن سطح تولید نفت پس از نشست دوحه است.در صورت تصویب نهایی، کشورهای موافق موظفند تولید نفت خود را حداکثر در سطح تولید ماه ژانویه (دی بهمن) ۲۰۱۶ حفظ کنند. تحلیلگران و تجار نمی‌دانند چرا تولیدکنندگان نفتی تا این حد توجه خود را معطوف نشست وحه کرده‌اند در حالی که اجماع روی فریز تولید تاثیر آنی چندانی بر تولید نفت نخواهد داشت.ناظران بازار نفت احتمال رسیدن تولیدکنندگان به توافق را 50 درصد می‌دانند اما حتی در صورت دستیابی به توافق هم امیدوار نیستند این توافق تاثیر چندانی بر عرضه نفت داشته باشد زیرا اکثر کشورها تقریبا با تمام توان خود تولید می‌کنند.این در حالی است که نشست دوحه بدون شک به یک فاجعه تبدیل خواهد شد و تمامی تمایلات بعدی بازار آسیب خواهد دید، اگر اعضای شرکت‌کننده یک نقطه نظر مشترک از خود بروز ندهند.
گروه نفت و انرژی- در بهمن‌ماه سال گذشته پس از بازگشت بی‌سر‌و‌صدای بشکه‌های نفت ایران به بازار، رقبا به ویژه عربستان‌سعودی دست به کار شدند و نشستی با حضور وزرای نفت و انرژی عربستان، روسیه، ونزوئلا و قطر به میزبانی دوحه برگزارکردند.مهم‌ترین رویکرد برگزاری این نشست تصمیم‌گیری برای کاهش تولید نفت کشورها و نکته قابل توجه آن بود که در این نشست هیچ دعوتی از ایران و عراق به عنوان دو کشور بزرگ تولید و صادرکننده نفت به عمل نیامد.در نتیجه عربستان و روسیه به عنوان بزرگ‌ترین تولیدکنندگان نفت اوپک و نانواوپک به این جمع‌بندی رسیدند تا با اجرای یک طرح جدید با عنوان «فریز نفت» مانع کاهش بیشتر قیمت طلای سیاه در بازار بشوند.البته قرار شد در حالی طرح فریز نفت با محوریت عربستان اجرایی شود که تمامی کشورها از جمله ایران افزایش تولید نفت‌خام خود را متوقف کنند.با وجود اینکه در تمام سال‌های تحریم‌های غرب علیه ایران، بشکه به بشکه به تولید نفت کشورهایی همچنان عربستان، عراق، امارات و حتی کویت افزوده شده بود، ایران حاضر شد طرح فریز نفتی را بپذیرد اما به آن شرط که تولید و صادرات نفت ایران به پیش از تحریم‌ها برسد.در این میان عربستان واکنش دوگانه‌ای برای اجرای این طرح از خود نشان داد و در حالی که برخی تولیدکنندگان نفت آمادگی خود را برای حمایت از این طرح به منظور زمینه‌سازی بهبود شرایط قیمت نفت در بازارهای جهانی اعلام کردند، وزیر نفت عربستان اعلام کرد حتی اگر کشورهای تولیدکننده قول هم بدهند تولید خود را کاهش می‌دهند ما اعتماد نداریم.در همین حال برخی کشورهای تولیدکننده نفت درخصوص این طرح اعلام کردند که ایران می‌تواند از توافق احتمالی اوپک برای افزایش ندادن سطح تولید نفت، مستثنا شود.کشمکش‌ها بر سر فریز نفتی ادامه داشت تا اینکه کشورهای عضو اوپک و غیراوپک برای برگزاری نشستی دیگر در 17 آوریل به توافق رسیدند که در این نشست از ایران نیز دعوت شد.از طرفی چندی پیش اعلام شد بزرگ‌ترین تولیدکننده نفتی روسیه و عربستان به توافق رسیدند که بدون حضور ایران در جلسه دوحه و همکاری در طرح فریز نفتی، خودشان توقف تولیدات نفتی را اجرا کنند.به هر سو تاکنون این تصمیم که با هدف تثبیت و بهبود قیمت نفت در بازارهای جهانی گرفته شده بود، نه‌تنها منجر به بهبود شرایط قیمت نفت نشد بلکه سبب نوسانات شدید قیمت نفت در بازارهای جهانی نیز شد و آنچه مورد تحلیل و روشن است، تلاش‌های دولت‌های کوچک‌تر نفتی به امید ثابت نگه‌داشتن سطح تولید نفت پس از نشست دوحه است.در صورت تصویب نهایی، کشورهای موافق موظفند تولید نفت خود را حداکثر در سطح تولید ماه ژانویه (دی بهمن) ۲۰۱۶ حفظ کنند. تحلیلگران و تجار نمی‌دانند چرا تولیدکنندگان نفتی تا این حد توجه خود را معطوف نشست وحه کرده‌اند در حالی که اجماع روی فریز تولید تاثیر آنی چندانی بر تولید نفت نخواهد داشت.ناظران بازار نفت احتمال رسیدن تولیدکنندگان به توافق را 50 درصد می‌دانند اما حتی در صورت دستیابی به توافق هم امیدوار نیستند این توافق تاثیر چندانی بر عرضه نفت داشته باشد زیرا اکثر کشورها تقریبا با تمام توان خود تولید می‌کنند.این در حالی است که نشست دوحه بدون شک به یک فاجعه تبدیل خواهد شد و تمامی تمایلات بعدی بازار آسیب خواهد دید، اگر اعضای شرکت‌کننده یک نقطه نظر مشترک از خود بروز ندهند.