تبعات مثبت و منفی تجارت ترجیحی از نظر فعالان بخشخصوصی
تبعات مثبت و منفی تجارت ترجیحی از نظر فعالان بخشخصوصی
برقراری تجارت ترجیحی با کشورها از جمله تفاهمهای تجاری است که برای تسهیل تجارت بین دو یا چند کشور منعقد میشود این در حالی است که محمدرضا نعمتزاده، وزیر صنعت، معدن و تجارت پنجم اردیبهشتماه اعلام کرد که ایران درصدد است علاوه بر کشور روسیه با کشورهای اوراسیا نظیر قزاقستان و بلاروس نیز تجارت ترجیحی برقرار کند اما باید دید که برقراری تجارت ترجیحی چه آثاری بر صادرات و واردات ایران خواهد داشت. کمک به صادرات در همین راستا محمد لاهوتی، رییس کنفدراسیون صادرات ایران، گفت: تجارت ترجیحی به عنوان یک ابزار، یک تیغ دولبه است به این معنی که اگر صادرات ما به کشورها زیاد باشد، تراز تجاری به نفع ما میشود چون تعرفه ترجیحی کاهش تعرفههای وارداتی را در پی خواهد داشت و این موضوع برای کشور ما بسیار مهم و کمککننده به صادرات است چراکه تعرفههای ما به دلیل عضو نبودن در سازمان جهانی تجارت به چندین برابر بیشتر از تعرفههای رقبای ماست که در این سازمان عضو هستند. وی درباره تاثیر برقراری تجارت ترجیحی بر واردات اظهار کرد: قیمت تمامشده کالاهای تولیدی در کشور ما بالاست و برای حمایت از تولید از ابزار تعرفه استفاده میشود. با توجه به اینکه در تعرفه ترجیحی قیمت تعرفه پایینتر میآید و از آنجا که این توافقنامهها باید دوطرفه باشند، با تسهیل واردات، در بعضی مواقع صنایع ما قادر به رقابت نیستند، ولی این موضوع در اصل یک مشکل ساختاری است که ما در تولید داریم. راه حمایت از تولید هم تعرفه نیست، بلکه باید پایه و ریشه تولید مقاومسازی شود تا بتواند در مقابل رقبا ایستادگی کند. لزوم کاهش تعرفهها همچنین رضی میری، عضو هیات نمایندگان اتاق تهران در پاسخ به این پرسش که برقراری تجارت ترجیحی و تعرفههای ترجیحی بین ایران و کشورهایی مانند روسیه بر تجارت ایران چه اثراتی دارد، اظهار کرد: به هر حال اگر ما بخواهیم جایی در تجارت با روسیه داشته باشیم، با تعرفههای فعلی وضع چندان خوبی نداریم. لازم است تعرفهها پایین آید. فکر میکنم خصوصا برای صادرات محصولات کشاورزی به روسیه و با توجه به اینکه مازاد داریم، باید راهکاری بیندیشیم. وی تصریح کرد: در زمینه صادرات، اگر ناچار نباشیم برای پایین بردن تعرفه حتما در مقابل فروش کالاهایمان، خرید هم داشته باشیم و فقط هر دو طرف تعرفهها را پایین آورند، در این صورت ما میتوانیم در صورت مناسب نبودن کیفیت کالاهای آنها، از آنها خرید نکنیم. وی افزود: این بستگی دارد به اینکه ما چه میخواهیم کنیم. ما با چین چنین مقرراتی نداریم، ولی مگر کالاهای خوبی از چین وارد میکنیم؟ تاجران ما بدترین و بیکیفیتترین اجناس را از این کشور میخرند، مردم هم میخرند. تجارت آزاد است و کاری نمیشود کرد. فکر نمیکنم بین چین و روسیه تفاوت چندانی وجود داشته باشد بهطور کلی اگر تفاهمنامه ما با این کشورها براساس تهاتر نباشد، تجارت ترجیحی میتواند مفید باشد و به صادرات ما کمک کند.
برقراری تجارت ترجیحی با کشورها از جمله تفاهمهای تجاری است که برای تسهیل تجارت بین دو یا چند کشور منعقد میشود این در حالی است که محمدرضا نعمتزاده، وزیر صنعت، معدن و تجارت پنجم اردیبهشتماه اعلام کرد که ایران درصدد است علاوه بر کشور روسیه با کشورهای اوراسیا نظیر قزاقستان و بلاروس نیز تجارت ترجیحی برقرار کند اما باید دید که برقراری تجارت ترجیحی چه آثاری بر صادرات و واردات ایران خواهد داشت. کمک به صادرات در همین راستا محمد لاهوتی، رییس کنفدراسیون صادرات ایران، گفت: تجارت ترجیحی به عنوان یک ابزار، یک تیغ دولبه است به این معنی که اگر صادرات ما به کشورها زیاد باشد، تراز تجاری به نفع ما میشود چون تعرفه ترجیحی کاهش تعرفههای وارداتی را در پی خواهد داشت و این موضوع برای کشور ما بسیار مهم و کمککننده به صادرات است چراکه تعرفههای ما به دلیل عضو نبودن در سازمان جهانی تجارت به چندین برابر بیشتر از تعرفههای رقبای ماست که در این سازمان عضو هستند. وی درباره تاثیر برقراری تجارت ترجیحی بر واردات اظهار کرد: قیمت تمامشده کالاهای تولیدی در کشور ما بالاست و برای حمایت از تولید از ابزار تعرفه استفاده میشود. با توجه به اینکه در تعرفه ترجیحی قیمت تعرفه پایینتر میآید و از آنجا که این توافقنامهها باید دوطرفه باشند، با تسهیل واردات، در بعضی مواقع صنایع ما قادر به رقابت نیستند، ولی این موضوع در اصل یک مشکل ساختاری است که ما در تولید داریم. راه حمایت از تولید هم تعرفه نیست، بلکه باید پایه و ریشه تولید مقاومسازی شود تا بتواند در مقابل رقبا ایستادگی کند. لزوم کاهش تعرفهها همچنین رضی میری، عضو هیات نمایندگان اتاق تهران در پاسخ به این پرسش که برقراری تجارت ترجیحی و تعرفههای ترجیحی بین ایران و کشورهایی مانند روسیه بر تجارت ایران چه اثراتی دارد، اظهار کرد: به هر حال اگر ما بخواهیم جایی در تجارت با روسیه داشته باشیم، با تعرفههای فعلی وضع چندان خوبی نداریم. لازم است تعرفهها پایین آید. فکر میکنم خصوصا برای صادرات محصولات کشاورزی به روسیه و با توجه به اینکه مازاد داریم، باید راهکاری بیندیشیم. وی تصریح کرد: در زمینه صادرات، اگر ناچار نباشیم برای پایین بردن تعرفه حتما در مقابل فروش کالاهایمان، خرید هم داشته باشیم و فقط هر دو طرف تعرفهها را پایین آورند، در این صورت ما میتوانیم در صورت مناسب نبودن کیفیت کالاهای آنها، از آنها خرید نکنیم. وی افزود: این بستگی دارد به اینکه ما چه میخواهیم کنیم. ما با چین چنین مقرراتی نداریم، ولی مگر کالاهای خوبی از چین وارد میکنیم؟ تاجران ما بدترین و بیکیفیتترین اجناس را از این کشور میخرند، مردم هم میخرند. تجارت آزاد است و کاری نمیشود کرد. فکر نمیکنم بین چین و روسیه تفاوت چندانی وجود داشته باشد بهطور کلی اگر تفاهمنامه ما با این کشورها براساس تهاتر نباشد، تجارت ترجیحی میتواند مفید باشد و به صادرات ما کمک کند.