مسعود سلیمی- سفر رییس‌جمهور کره‌جنوبی همراه با یک هیات بلندپایه و پرتعداد که قرار است در حوزه‌های متنوع و متعددی چون انرژی، اقتصاد و تجارت با همتایان ایرانی خود مذاکره کنند، بدون تردید یک رویداد بسیار مهم در زمره پیامدهای پسابرجام محسوب می‌شود.رابطه با کره‌جنوبی به‌عنوان یک قطب بزرگ صنعتی، تجاری و اقتصادی در شرق آسیا از آنجایی که در درجه اول به نفت و گاز ایران احتیاج دارد، باارزش و مهم و به تعبیری استراتژیک است.کره‌جنوبی روی پتانسیل بالقوه ایران، کشوری با نزدیک به 80 میلیون جمعیت صاحب منابع زیرزمینی فراوان و همچنین نسل جوانی که برای بروز و اثبات توانایی و پویایی‌اش به محرکه‌هایی همچون بهره‌برداری از تکنولوژی پیشرفته کره‌جنوبی نیاز دارد، حساب کرده است. آخرین باری که یک رییس‌جمهور از کشور کره‌جنوبی به ایران سفر کرد به حدود 40 سال پیش برمی‌گردد و اینکه عالی‌ترین مقام اجرایی یکی از کشورهای صنعتی جهان همراه با چنین هیاتی به ایران می‌آید، به‌گونه‌ای از باز شدن دروازه‌های صنعتی، تجاری و بانکی دست‌کم آسیای جنوب‌شرقی به ایران حکایت می‌کند. تا امروز نه‌تنها کره‌جنوبی بلکه دیگر کشورهای صاحب صنعت که با ایران کار می‌کردند در واقع به نوعی به رابطه خرید و فروش، واردات بیشتر و صادرات کمتر با ایران توجه داشتند، مانند رابطه با چین که طی چند دهه ایران به انبار ساخته‌های نامرغوب این کشور بدل شده بود و بقیه کشورهایی که قبل از هر چیز به فکر فروش یا به تعبیری آب کردن اجناس دست‌چندم‌شان در ایران بودند اما اینک به نظر می‌رسد رویه یک‌طرفه دیروز در حال تغییر است چراکه قرار است ارتباط صنعتی، اقتصادی و تجاری و انعقاد قرارداد با کشورهای دیگر، انتقال تکنولوژی را هم در پی داشته باشد؛ رویه‌ای که کشورهایی چون چین، برزیل، آفریقای‌جنوبی، تایوان و خیلی‌های دیگر سال‌های زیادی است که به آن دست یازیده‌اند.رابطه با کره‌جنوبی به‌عنوان کشوری پیشرفته با تکنولوژی به روز که به مواد معدنی و نفت و گاز ایران نیاز دارد، می‌تواند و باید برپایه بازی «برد- برد» در واقع بده‌بستانی که ایران هم به اندازه طرف دیگر سود آن هم در طولانی‌مدت به دست آورد، استوار شود. امید است رویه پر کردن انبارهای ایران از اجناس وارداتی خارجی منسوخ و به‌شیوه‌ای بدل شود که کشورمان رفته‌رفته در بسیاری از زمینه‌ها صاحب تکنولوژی روزآمد شود، دریغ است که منابع زیرزمینی کشور در راه خرید اجناس دست‌چندم و بدون خریدار دیگران صرف شود. massoudmehr@yahoo.fr
مسعود سلیمی- سفر رییس‌جمهور کره‌جنوبی همراه با یک هیات بلندپایه و پرتعداد که قرار است در حوزه‌های متنوع و متعددی چون انرژی، اقتصاد و تجارت با همتایان ایرانی خود مذاکره کنند، بدون تردید یک رویداد بسیار مهم در زمره پیامدهای پسابرجام محسوب می‌شود.رابطه با کره‌جنوبی به‌عنوان یک قطب بزرگ صنعتی، تجاری و اقتصادی در شرق آسیا از آنجایی که در درجه اول به نفت و گاز ایران احتیاج دارد، باارزش و مهم و به تعبیری استراتژیک است.کره‌جنوبی روی پتانسیل بالقوه ایران، کشوری با نزدیک به 80 میلیون جمعیت صاحب منابع زیرزمینی فراوان و همچنین نسل جوانی که برای بروز و اثبات توانایی و پویایی‌اش به محرکه‌هایی همچون بهره‌برداری از تکنولوژی پیشرفته کره‌جنوبی نیاز دارد، حساب کرده است. آخرین باری که یک رییس‌جمهور از کشور کره‌جنوبی به ایران سفر کرد به حدود 40 سال پیش برمی‌گردد و اینکه عالی‌ترین مقام اجرایی یکی از کشورهای صنعتی جهان همراه با چنین هیاتی به ایران می‌آید، به‌گونه‌ای از باز شدن دروازه‌های صنعتی، تجاری و بانکی دست‌کم آسیای جنوب‌شرقی به ایران حکایت می‌کند. تا امروز نه‌تنها کره‌جنوبی بلکه دیگر کشورهای صاحب صنعت که با ایران کار می‌کردند در واقع به نوعی به رابطه خرید و فروش، واردات بیشتر و صادرات کمتر با ایران توجه داشتند، مانند رابطه با چین که طی چند دهه ایران به انبار ساخته‌های نامرغوب این کشور بدل شده بود و بقیه کشورهایی که قبل از هر چیز به فکر فروش یا به تعبیری آب کردن اجناس دست‌چندم‌شان در ایران بودند اما اینک به نظر می‌رسد رویه یک‌طرفه دیروز در حال تغییر است چراکه قرار است ارتباط صنعتی، اقتصادی و تجاری و انعقاد قرارداد با کشورهای دیگر، انتقال تکنولوژی را هم در پی داشته باشد؛ رویه‌ای که کشورهایی چون چین، برزیل، آفریقای‌جنوبی، تایوان و خیلی‌های دیگر سال‌های زیادی است که به آن دست یازیده‌اند.رابطه با کره‌جنوبی به‌عنوان کشوری پیشرفته با تکنولوژی به روز که به مواد معدنی و نفت و گاز ایران نیاز دارد، می‌تواند و باید برپایه بازی «برد- برد» در واقع بده‌بستانی که ایران هم به اندازه طرف دیگر سود آن هم در طولانی‌مدت به دست آورد، استوار شود. امید است رویه پر کردن انبارهای ایران از اجناس وارداتی خارجی منسوخ و به‌شیوه‌ای بدل شود که کشورمان رفته‌رفته در بسیاری از زمینه‌ها صاحب تکنولوژی روزآمد شود، دریغ است که منابع زیرزمینی کشور در راه خرید اجناس دست‌چندم و بدون خریدار دیگران صرف شود. massoudmehr@yahoo.fr