موج نهم
موج نهم نقاشی معروف ایوان آیوازوفسکی، نقاش و هنرمند روس است که شاید شناخته‌شده‌ترین اثرش باشد. موج نهم که از آن با عنوان شاهکاری واقعی و حتی با عنوان زیباترین نقاشی روسی نام برده شده در سال ۱۸۵۰ میلادی خلق شده است. این نقاشی، نمایی از یک دریای خروشان را پس از یک توفان شبانه، به تصویر می‌کشد و در میانه امواج سهمگین این دریا، افرادی را نشان می‌دهد که در مواجهه با خطر مرگ قریب‌الوقوع، برای نجات خود به بقایای بازمانده از یک کشتی شکسته متوسل شده‌اند. این نقاشی باوجود صحنه شومی که تصویر کرده است، در عین حال از تونالیته یا آهنگ گرم و امیدبخشی نیز برخوردار است. به این معنا که به نظر می‌رسد دریا، آن قدرها هم پرمخاطره و دهشتناک نیست و به افرادی که در میان امواج سهمگین آن به دام افتاده‌اند، فرصتی دیگر بار برای زنده ماندن خواهد داد. در این تابلوی نقاشی که تلاش مخاطره‌آمیز گروهی از دریانوردان را برای نجات دادن خویش از چنگال امواج بی‌رحم اقیانوس نشان می‌دهد به کمال تکنیکی ناب خویش دست یافته‌است. باوجود این قوی‌ترین بخش این کمپوزیسیون در نقطه میانی نقاشی قرار دارد. آنجا که مرموزترین و عرفانی‌ترین بخش نقاشی است و نمایش دهنده تشعشعات خورشید می‌باشد و به صحنه با طیفی از رنگ‌های قوی سبز و صورتی روشنایی بخشیده است.
موج نهم نقاشی معروف ایوان آیوازوفسکی، نقاش و هنرمند روس است که شاید شناخته‌شده‌ترین اثرش باشد. موج نهم که از آن با عنوان شاهکاری واقعی و حتی با عنوان زیباترین نقاشی روسی نام برده شده در سال ۱۸۵۰ میلادی خلق شده است. این نقاشی، نمایی از یک دریای خروشان را پس از یک توفان شبانه، به تصویر می‌کشد و در میانه امواج سهمگین این دریا، افرادی را نشان می‌دهد که در مواجهه با خطر مرگ قریب‌الوقوع، برای نجات خود به بقایای بازمانده از یک کشتی شکسته متوسل شده‌اند. این نقاشی باوجود صحنه شومی که تصویر کرده است، در عین حال از تونالیته یا آهنگ گرم و امیدبخشی نیز برخوردار است. به این معنا که به نظر می‌رسد دریا، آن قدرها هم پرمخاطره و دهشتناک نیست و به افرادی که در میان امواج سهمگین آن به دام افتاده‌اند، فرصتی دیگر بار برای زنده ماندن خواهد داد. در این تابلوی نقاشی که تلاش مخاطره‌آمیز گروهی از دریانوردان را برای نجات دادن خویش از چنگال امواج بی‌رحم اقیانوس نشان می‌دهد به کمال تکنیکی ناب خویش دست یافته‌است. باوجود این قوی‌ترین بخش این کمپوزیسیون در نقطه میانی نقاشی قرار دارد. آنجا که مرموزترین و عرفانی‌ترین بخش نقاشی است و نمایش دهنده تشعشعات خورشید می‌باشد و به صحنه با طیفی از رنگ‌های قوی سبز و صورتی روشنایی بخشیده است.