5 افسانه ورزشی که با شاهکار لسترسیتی رقابت می‌کنند

ناتینگهام فارست 1979- 1977 محمد کاظمی- معجزه مردان برایان کلاف به‌نظر نزدیک‌ترین رقیب عنوان قهرمانی لایسستر باشد. اما درحالی که لایسستر پشتیبانی میلیاردر تایلندی را دارد، فارست زمانی با برگزاری رخدادهای مردمی درآمد به‌دست می‌آورد. با وجود همه اینها، کلاف تیم خود را برای نخستین‌بار به قهرمانی لیگ فوتبال انگلیس رساند و پس از آن دو جام متوالی اروپا را برای آنها به ارمغان آورد آن هم با از میان برداشتن لیورپول تحت فرماندهی باب پیزلی بزرگ؛ تیمی که بارسلونای زمان خودش بود. رکورد 42 بازی بدون باخت (برابر یک فصل بدون شکست) تا سال 2004 که توسط آرسنال جابه‌جا شد به قوت خود باقی بود. محمدعلی 1974 سر باز زدن علی از اعزام به جنگ ویتنام، محرومیت سه‌ساله او از رینگ آن‌هم در بهترین سال‌های ورزشی‌اش را به دنبال داشت. با این‌همه او برگشت و باوجود باخت در برابر جو فریزر و کن نورتون، کاری کرد که هیچ‌کس جز خودش آن را باور نمی‌کرد: مبارزه با جورج فورمن که در دو مبارزه بی‌رحمانه هم فریزر و هم نورتون را ناکار کرده بود. اما تاکتیک دفاعی «روپ اِ دوپ» علی در رویارویی «غوغا در جنگل» در کشور زئیر توانست فورمن کلافه را در هشت راوند ناک اوت کرده و عنوان سنگین‌وزن را در 32 سالگی برایش به ارمغان آورد. دانمارک، یورو 92 پس از کنار کشیدن یوگوسلاوی از میزبانی مسابقات فوتبال جام ملت‌های اروپا سال 92 به دلیل جنگ داخلی، دانمارک که در قابت‌های مقدماتی مبارزه را به رقیب یوگسلاو واگذار کرده بود، تنها یک هفته فرصت داشت تا تیم خود را برای رقابت‌های یورو دور هم جمع کند. مساوی صفر بر صفر در برابر انگلستان و شکست در برابر سوئد میزبان شروع دندانگیری نبود اما پیروزی 2-1 مقابل فرانسه پرطرفدار آنها را به نیمه‌نهایی برد و آنها هلند را در پنالتی پشت سر گذاشتند. قدرت آلمان مدعی قهرمانی در فینال منتظر آنها بود اما دانمارکی‌ها شانس خود را با سنگربان خود پیتر اشمایکل تقویت کردند و گل‌های یان ینسن و کیم ویلفورت سبب شد تیمی که حتی نتوانسته بود در ابتدا از مرحله مقدماتی سعود کند به غیر محتمل‌ترین پیروزی دست پیدا کند. بوریس بکر، ویمبلدون 1985 زمانی که یک چهره سرحال 17 ساله از آلمان بازی‌های دست‌گرمی جایزه بزرگ زمین چمن را در کویین‌کلاب در لندن را برد، از سوی رسانه‌ها قهرمان آینده ویمبلدون لقب گرفت. آنها اما احتمال نمی‌دادند این پیش‌بینی به واقعیت بپیوندد. با این‌همه بکر خود را به فینال بازی‌ها رساند، جایی که بر کوین کارن غلبه کرد. رقیب او از آفریقای جنوبی، پیش از این بازی جیمی کانرز و جان مک‌انرو را از پیش‌رو برداشته بود اما نتوانست با اعتماد بنفس و عزم راسخ این نوجوان مقابله کند و بکر در این فینال یکی از سه قهرمانی‌ خود در این زمین را به‌دست آورد. باب چمپیون، گرند نشنال، 1981 سرطان قهرمان مسابقات پرش با اسب انگلستان، باب چمپیون در سال 1979 تشخیص داده شد. پزشکان ادامه زندگی او را بیش از هشت ماه تضمین نمی‌کردند اما چمپیون، آن‌قدر زنده ماند که در مسابقات معروف گراند نشنال 1981، جام قهرمانی را بالای سر برد تا نامش در زمره افسانه‌سازان ورزشی جهان ثبت شود.