یک شرکت دست‌چندم ایتالیایی آمده و برای تیم ملی فوتبال ما پیراهنی تولید کرده. این شرکت ایتالیایی عبارت «زیبایی در سادگی است» را خیلی جدی گرفته و بیش از حد از سادگی استفاده کرده. اگر با این پیراهن به جام جهانی برویم، اگر عنوان مسخره‌ترین پیراهن جام جهانی را به ما ندهند 100 در 100 عنوان بی‌مزه‌ترین پیراهن جام نصیب ما خواهد شد! لباس تیم ملی شلوار ندارد که پاچه داشته باشد، یک پیراهن و شورت دارد با یک جفت جوراب. ولی نمی‌دانم چرا هر شرکتی از راه می‌رسد این لباس‌ها را در پاچه تیم ملی ما می‌کند. این شرکت ایتالیایی فقط پیراهن دو تیم ملی را دوخته است یکی تیم ملی ما و دیگری تیم ملی مالت! اگر زمان احمدی‌نژاد بود طبیعی بود ولی از دولت تدبیر و امید بعید است. دلمان خوش بود قرار است یک شرکت ایتالیایی پیراهنمان را طراحی کند و بدوزد ولی یادمان رفته بود که ما وقتی لب دریا هم می‌رویم باید یک آفتابه آب با خودمان ببریم! مرد حسابی... اگر اینطوری باشد که هر مادر ایرانی می‌تواند با چرخ‌خیاطی کاچیران و یک طاقه چلوار در عرض نیم ساعت لباس تیم ملی را تامین کند. اگر می‌خواستیم چنین چیزی را تحویل ما بدهی می‌رفتیم میدان منیریه مرض نداشتیم که با یک شرکت ایتالیایی قرارداد ببندیم... البته مقصر اصلی مدیران، مدبران، دانشمندان، عقلا و فضلای فدراسیون فوتبال است که اندازه یک ارزان سلیقه ندارند. محال است که بدون تایید این خردمندان داخلی این پیراهن‌ها تولید شده باشد. با این وضع احتمالا قرار است کفش‌های تیم ملی را خود کفاشیان با دست بدوزد و سمت چپ و راست هر لنگه را با آبرنگ سفید سه تا خط بکشد که شبیه کفش‌های آدیداس شود!
یک شرکت دست‌چندم ایتالیایی آمده و برای تیم ملی فوتبال ما پیراهنی تولید کرده. این شرکت ایتالیایی عبارت «زیبایی در سادگی است» را خیلی جدی گرفته و بیش از حد از سادگی استفاده کرده. اگر با این پیراهن به جام جهانی برویم، اگر عنوان مسخره‌ترین پیراهن جام جهانی را به ما ندهند 100 در 100 عنوان بی‌مزه‌ترین پیراهن جام نصیب ما خواهد شد! لباس تیم ملی شلوار ندارد که پاچه داشته باشد، یک پیراهن و شورت دارد با یک جفت جوراب. ولی نمی‌دانم چرا هر شرکتی از راه می‌رسد این لباس‌ها را در پاچه تیم ملی ما می‌کند. این شرکت ایتالیایی فقط پیراهن دو تیم ملی را دوخته است یکی تیم ملی ما و دیگری تیم ملی مالت! اگر زمان احمدی‌نژاد بود طبیعی بود ولی از دولت تدبیر و امید بعید است. دلمان خوش بود قرار است یک شرکت ایتالیایی پیراهنمان را طراحی کند و بدوزد ولی یادمان رفته بود که ما وقتی لب دریا هم می‌رویم باید یک آفتابه آب با خودمان ببریم! مرد حسابی... اگر اینطوری باشد که هر مادر ایرانی می‌تواند با چرخ‌خیاطی کاچیران و یک طاقه چلوار در عرض نیم ساعت لباس تیم ملی را تامین کند. اگر می‌خواستیم چنین چیزی را تحویل ما بدهی می‌رفتیم میدان منیریه مرض نداشتیم که با یک شرکت ایتالیایی قرارداد ببندیم... البته مقصر اصلی مدیران، مدبران، دانشمندان، عقلا و فضلای فدراسیون فوتبال است که اندازه یک ارزان سلیقه ندارند. محال است که بدون تایید این خردمندان داخلی این پیراهن‌ها تولید شده باشد. با این وضع احتمالا قرار است کفش‌های تیم ملی را خود کفاشیان با دست بدوزد و سمت چپ و راست هر لنگه را با آبرنگ سفید سه تا خط بکشد که شبیه کفش‌های آدیداس شود!