46 ردپای حیوان عظیم‌الجثه در منطقه‌ای واقع در 43 کیلومتری بیرجند متعلق به دوران «سوم زمین‌شناسی» با شماره 311 در فهرست آثار طبیعی به ثبت رسید.مدیرکل دفتر ثبت آثار و حفظ و احیاء میراث معنوی و طبیعی با اعلام این خبر گفت: «رد پای حیوانات عظیم‌الجثه در درون طبقات سنگی ارتفاعات منطقه یادشده به صورت حفره‌های بیضی شکل قابل مشاهده است که این ردپاها تداعی‌کننده عبور این جانوران روی لایه‌های نازکی از رسوبات آن دوران است.»فرهاد نظری افزود: «بر‌اساس تحقیقات صورت گرفته، واضح‌ترین ردپاها روی لایه سوم شناسایی شده است با توجه به اینکه از نمایان شدن لایه موسوم زمان زیادی نمی‌گذرد، از این رو جای پاها کاملا سالم و بدون فرسایش حفظ شد‌ه‌اند.» این آثار نخستین‌بار طی سال 1376 در بررسی‌های باستان شناسی و سپس در سال 1377 توسط اساتید زمین‌شناسی از دانشگاه‌های بیرجند و مشهد، سازمان زمین‌شناسی کشور و دانشمندان آمریکایی و کانادایی مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس مطالعات جامع صورت گرفته در سال 2000 میلادی این رد پاها به پری سوداکتیل‌ها که از پستانداران بزرگ دوره آئوسن (30 تا 50 میلیون سال قبل) بوده، نسبت داده‌اند.
46 ردپای حیوان عظیم‌الجثه در منطقه‌ای واقع در 43 کیلومتری بیرجند متعلق به دوران «سوم زمین‌شناسی» با شماره 311 در فهرست آثار طبیعی به ثبت رسید.مدیرکل دفتر ثبت آثار و حفظ و احیاء میراث معنوی و طبیعی با اعلام این خبر گفت: «رد پای حیوانات عظیم‌الجثه در درون طبقات سنگی ارتفاعات منطقه یادشده به صورت حفره‌های بیضی شکل قابل مشاهده است که این ردپاها تداعی‌کننده عبور این جانوران روی لایه‌های نازکی از رسوبات آن دوران است.»فرهاد نظری افزود: «بر‌اساس تحقیقات صورت گرفته، واضح‌ترین ردپاها روی لایه سوم شناسایی شده است با توجه به اینکه از نمایان شدن لایه موسوم زمان زیادی نمی‌گذرد، از این رو جای پاها کاملا سالم و بدون فرسایش حفظ شد‌ه‌اند.» این آثار نخستین‌بار طی سال 1376 در بررسی‌های باستان شناسی و سپس در سال 1377 توسط اساتید زمین‌شناسی از دانشگاه‌های بیرجند و مشهد، سازمان زمین‌شناسی کشور و دانشمندان آمریکایی و کانادایی مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس مطالعات جامع صورت گرفته در سال 2000 میلادی این رد پاها به پری سوداکتیل‌ها که از پستانداران بزرگ دوره آئوسن (30 تا 50 میلیون سال قبل) بوده، نسبت داده‌اند.