مدعیان طلبکار
سیدمهدی رحمتی در نامه عذرخواهی‌اش درست از ادبیاتی استفاده نموده که فرزاد حسنی استفاده کرده بود. عذرخواهی معنای مشخصی دارد. معنای ساده‌ای دارد. یعنی من از کاری که کرده‌ام پشیمان شده و می‌خواهم جبران کنم. عذرخواهی جایگاهی نیست که در آن کسی بخواهد فروتنی را کنار بگذارد و از مقام طلبکار برای دیگران خط و نشان بکشد. این همه آن چیزی است که در عذرخواهی مهدی رحمتی حتی به اندازه سر سوزنی دیده نمی‌شود. او منتی بر سر هوادارانش گذاشته که این بار اگر کسی به او حرفی زد، دیگر در میانه میدان رجز نمی‌خواند. آیا این عذرخواهی قسطی را می‌توان باور کرد؟ آیا می‌توان به آن دل بست؟ آن عذرخواهی تلگرامی با جمله تند دیگری تکمیل شده است: «به حجازی توهین می‌شد، نگفتند، حرمت بزرگ‌تر شکست.» او این‌گونه به پیشکسوتان استقلال گلایه‌ای تند کرده که چرا گفته‌اند نباید درون زمین انرژی‌اش را صرف دعوا با مربی حریف کند که کنار زمین ایستاده و این گونه تیمی را که بازوبند کاپیتانی‌اش را بر بازو دارد و در کورس قهرمانی، این سه امتیاز برایش از نان شب واجب‌تر است، اسیر حاشیه‌ای کشنده کند. پیشکسوتانی که خیلی‌هایشان اصلا کاری به اختلافات شخصی او با مربی رقیب نداشتند و تنها انتقادشان به لطمه‌ای بود که تیم خورده است. به نوشته خبرآنلاین، کاش یکی پیدا می‌شد به رحمتی بگوید هر که به حجازی توهین کرد، شکر خورد اما این برای تو هیچ مجوزی صادر نمی‌کند. عذرخواهی طلبکارانه مهدی رحمتی در باب قیاس رفتاری شبیه، با رفتار فرزاد حسنی پس از آن ماجرای تحقیر یکی از حاضران در برنامه‌اش انجام داد، فرقی ندارد، با سناریو و بدون سناریو کاری آزاردهنده بود اما در این بین او هم از در طلبکاری وارد شد. انگار پشیمانی برای همه افت دارد... آنها آن قدر کامل هستند که زشت‌ترین کارشان هم منت دارد. آنها اصلاح نمی‌شوند... در متن عذرخواهی رحمتی از هواداران استقلال این‌گونه آمده است: هواداران عزیز و پیشکسوتان شریف استقلال، مایه کوچکی خود نمی‌دانم که بابت اتفاق‌های مسابقه روز یکشنبه از تک‌تک شما پوزش بطلبم. باید بپذیرم که نباید طوری رفتار کنم که شبیه شخصیت نقاب به چهره‌ها باشم. اشتباه خودم را می‌پذیرم و قول می‌دهم این بار اگر در زمین بازی از طرف هر بزرگ و کوچکی توهین یا ناسزایی شنیدم، با تدبیر بهتری عمل کنم. به امید قهرمانی استقلال در جام حذفی و یک پیروزی خوب در روز جمعه.
سیدمهدی رحمتی در نامه عذرخواهی‌اش درست از ادبیاتی استفاده نموده که فرزاد حسنی استفاده کرده بود. عذرخواهی معنای مشخصی دارد. معنای ساده‌ای دارد. یعنی من از کاری که کرده‌ام پشیمان شده و می‌خواهم جبران کنم. عذرخواهی جایگاهی نیست که در آن کسی بخواهد فروتنی را کنار بگذارد و از مقام طلبکار برای دیگران خط و نشان بکشد. این همه آن چیزی است که در عذرخواهی مهدی رحمتی حتی به اندازه سر سوزنی دیده نمی‌شود. او منتی بر سر هوادارانش گذاشته که این بار اگر کسی به او حرفی زد، دیگر در میانه میدان رجز نمی‌خواند. آیا این عذرخواهی قسطی را می‌توان باور کرد؟ آیا می‌توان به آن دل بست؟ آن عذرخواهی تلگرامی با جمله تند دیگری تکمیل شده است: «به حجازی توهین می‌شد، نگفتند، حرمت بزرگ‌تر شکست.» او این‌گونه به پیشکسوتان استقلال گلایه‌ای تند کرده که چرا گفته‌اند نباید درون زمین انرژی‌اش را صرف دعوا با مربی حریف کند که کنار زمین ایستاده و این گونه تیمی را که بازوبند کاپیتانی‌اش را بر بازو دارد و در کورس قهرمانی، این سه امتیاز برایش از نان شب واجب‌تر است، اسیر حاشیه‌ای کشنده کند. پیشکسوتانی که خیلی‌هایشان اصلا کاری به اختلافات شخصی او با مربی رقیب نداشتند و تنها انتقادشان به لطمه‌ای بود که تیم خورده است. به نوشته خبرآنلاین، کاش یکی پیدا می‌شد به رحمتی بگوید هر که به حجازی توهین کرد، شکر خورد اما این برای تو هیچ مجوزی صادر نمی‌کند. عذرخواهی طلبکارانه مهدی رحمتی در باب قیاس رفتاری شبیه، با رفتار فرزاد حسنی پس از آن ماجرای تحقیر یکی از حاضران در برنامه‌اش انجام داد، فرقی ندارد، با سناریو و بدون سناریو کاری آزاردهنده بود اما در این بین او هم از در طلبکاری وارد شد. انگار پشیمانی برای همه افت دارد... آنها آن قدر کامل هستند که زشت‌ترین کارشان هم منت دارد. آنها اصلاح نمی‌شوند... در متن عذرخواهی رحمتی از هواداران استقلال این‌گونه آمده است: هواداران عزیز و پیشکسوتان شریف استقلال، مایه کوچکی خود نمی‌دانم که بابت اتفاق‌های مسابقه روز یکشنبه از تک‌تک شما پوزش بطلبم. باید بپذیرم که نباید طوری رفتار کنم که شبیه شخصیت نقاب به چهره‌ها باشم. اشتباه خودم را می‌پذیرم و قول می‌دهم این بار اگر در زمین بازی از طرف هر بزرگ و کوچکی توهین یا ناسزایی شنیدم، با تدبیر بهتری عمل کنم. به امید قهرمانی استقلال در جام حذفی و یک پیروزی خوب در روز جمعه.