این روزها گالری اثر میزبان تازه ترین آثار « محمد حسین عماد» است؛ آثاری که ابتدا فرم خاص شان توجه مخاطب را جلب می‌کند و به یقین از خود خواهد پرسید هنرمند چگونه آنها را توخالی کرده است و در ادامه همین پرسش تامل بر معنای اثر و مقصود هنرمند آغاز می‌شود. «پذیرش» عنوان این نمایشگاه است که محمد حسین عماد پنج مجسمه با چوب، فلز و پلی کربنات را در معرض تماشای عموم قرار داده است. مجسمه‌های تازه او را می‌توان در ادامه آثار قبلی اش دانست زیرا دو مولفه سبکی (بی وزنی) و روشنایی و تاریکی که دغدغه همیشگی اوست در آثار تازه امتداد یافته است؛ تمامی آثار این نمایشگاه تک نسخه هستند غیر از یک اثر با ابعاد کوچک که 100 نسخه دارد. محمد حسین عماد ابتدا درباره عنوان مجموعه تازه‌اش گفت:« «پذیرش» به معنای پذیرفتن همه چیز یا تسلیم شدن نیست بلکه باید دانست که پذیرندگی در انسان جایگاه والایی دارد. مثلا کسی که بتواند پذیرنده خوبی باشد به جای حرف زدن زیاد، خوب می‌شنود.» او افزود؛ « آثار این نمایشگاه ابتدا از یک مکعب کوچک آغاز شد و به مرور آن را گسترش دادم. این مکعب‌های کوچک که گوشه‌های گردی دارند و از درون خالی شده‌اند، پذیرنده هستند. مفهوم پذیرنده در مقابل تهاجم معنا پیدا می‌کند.» سه اثر از پنج مجسمه در این نمایشگاه از مکعب‌های چوبی تو خالی دارای روزنه تشکیل شده اند، اولین اثر مکعب تو خالی ست که روزنه‌ای کوچک روی جعبه فلزی دارد و نور به داخل آن نفوذ می‌کند، دومین مجسمه با ابعاد بسیار بزرگ است که از قطعه‌های بسیار زیادی از این مکعب‌ها در کنار هم و دیواره فلزی منحنی شکل به وجود آمده است و سومین کار با عنوان «جفت» دو مکعب بزرگ در کنار هم هستند که گوشه‌هایی کروی دارند، این اثر نیز مفهومی از «پذیرش» با معنای جفت بودن به نمایش می‌گذارد. روزنه‌های روی مکعب‌های چوبی «عماد» ما را به درون یا فطرت یک چیز دعوت می‌کند. در واقع چیزی که درونش خالی است فرصت و امکان‌پذیریش دارد و با این پذیرش است که خودش را عیان می‌کند. اثر دیواره منحنی شکل فلزی که از 825 قطعه مکعب توخالی تشکیل شده یکی از شاخص ترین آثار این نمایشگاه است، کنار هم قرار داشتن این تعداد مکعب با گوشه‌هایی گرد و تو خالی و دیواره فلزی سختی که هیچ انعطافی ندارد ذهن مخاطب را درگیر می‌کند، عماد سعی دارد تا به درون ماده نفوذ کند این باعث شده تا بازدیدکنندگان آثارش نه فقط با شکل بیرونی حجم درگیرشوند بلکه به درون آن وارد شده و فضا را در خلا جستجو و تجربه کنند، او درباره این اثر گفت: «وجه اشتراک این 825 مکعب، اتمسفر و هوایی است که درونشان قرار دارد و باعث وصل شدن آنها شده است. هنگامی که از بیرون به این مجسمه نگاه می‌کنید فلز سختی را می‌بینید که مانند سپر می‌ماند، پذیرنده نیست و حالت دربرگیرندگی ندارد و به نوعی می‌توان گفت که دافعه دارد اما وقتی داخل آن را مشاهده می‌کنید، توسط آن احاطه می‌شوید و حالت پذیرنگی را در این مکعب‌های کنار هم قرار داده شده می‌بینید، این مکعب‌ها شبیه به ذهن انسان می‌ماند که بعد‌های مختلف دارد.» در سالن پایینی گالری که پنجره‌ای رو به خیابان دارد، یکی از آثار عماد قرار گرفته است، این اثرکه با پلی کربنات ساخته شده برای معماری آن اتاق در نظر گرفته شده است و به شکل تو رفته‌ای درون پنجره این اتاق کار شده تا مفهوم «پذیرش» را نشان دهد.نمایشگاه مجسمه‌های محمد حسین عماد تا 21 خرداد‌ماه در گالری اثر واقع در خیابان ایرانشهر، خیابان برفروشان، روبه‌روی خانه هنرمندان، شماره 16 دایر است و علاقه‌مندان می‌توانند از آن دیدن کنند؛ زمان بازدید در روزهای یکشنبه تا پنجشنبه 11 صبح تا 8 شب و جمعه‌ها چهار بعد از ظهر تا هشت شب است.
این روزها گالری اثر میزبان تازه ترین آثار « محمد حسین عماد» است؛ آثاری که ابتدا فرم خاص شان توجه مخاطب را جلب می‌کند و به یقین از خود خواهد پرسید هنرمند چگونه آنها را توخالی کرده است و در ادامه همین پرسش تامل بر معنای اثر و مقصود هنرمند آغاز می‌شود. «پذیرش» عنوان این نمایشگاه است که محمد حسین عماد پنج مجسمه با چوب، فلز و پلی کربنات را در معرض تماشای عموم قرار داده است. مجسمه‌های تازه او را می‌توان در ادامه آثار قبلی اش دانست زیرا دو مولفه سبکی (بی وزنی) و روشنایی و تاریکی که دغدغه همیشگی اوست در آثار تازه امتداد یافته است؛ تمامی آثار این نمایشگاه تک نسخه هستند غیر از یک اثر با ابعاد کوچک که 100 نسخه دارد. محمد حسین عماد ابتدا درباره عنوان مجموعه تازه‌اش گفت:« «پذیرش» به معنای پذیرفتن همه چیز یا تسلیم شدن نیست بلکه باید دانست که پذیرندگی در انسان جایگاه والایی دارد. مثلا کسی که بتواند پذیرنده خوبی باشد به جای حرف زدن زیاد، خوب می‌شنود.» او افزود؛ « آثار این نمایشگاه ابتدا از یک مکعب کوچک آغاز شد و به مرور آن را گسترش دادم. این مکعب‌های کوچک که گوشه‌های گردی دارند و از درون خالی شده‌اند، پذیرنده هستند. مفهوم پذیرنده در مقابل تهاجم معنا پیدا می‌کند.» سه اثر از پنج مجسمه در این نمایشگاه از مکعب‌های چوبی تو خالی دارای روزنه تشکیل شده اند، اولین اثر مکعب تو خالی ست که روزنه‌ای کوچک روی جعبه فلزی دارد و نور به داخل آن نفوذ می‌کند، دومین مجسمه با ابعاد بسیار بزرگ است که از قطعه‌های بسیار زیادی از این مکعب‌ها در کنار هم و دیواره فلزی منحنی شکل به وجود آمده است و سومین کار با عنوان «جفت» دو مکعب بزرگ در کنار هم هستند که گوشه‌هایی کروی دارند، این اثر نیز مفهومی از «پذیرش» با معنای جفت بودن به نمایش می‌گذارد. روزنه‌های روی مکعب‌های چوبی «عماد» ما را به درون یا فطرت یک چیز دعوت می‌کند. در واقع چیزی که درونش خالی است فرصت و امکان‌پذیریش دارد و با این پذیرش است که خودش را عیان می‌کند. اثر دیواره منحنی شکل فلزی که از 825 قطعه مکعب توخالی تشکیل شده یکی از شاخص ترین آثار این نمایشگاه است، کنار هم قرار داشتن این تعداد مکعب با گوشه‌هایی گرد و تو خالی و دیواره فلزی سختی که هیچ انعطافی ندارد ذهن مخاطب را درگیر می‌کند، عماد سعی دارد تا به درون ماده نفوذ کند این باعث شده تا بازدیدکنندگان آثارش نه فقط با شکل بیرونی حجم درگیرشوند بلکه به درون آن وارد شده و فضا را در خلا جستجو و تجربه کنند، او درباره این اثر گفت: «وجه اشتراک این 825 مکعب، اتمسفر و هوایی است که درونشان قرار دارد و باعث وصل شدن آنها شده است. هنگامی که از بیرون به این مجسمه نگاه می‌کنید فلز سختی را می‌بینید که مانند سپر می‌ماند، پذیرنده نیست و حالت دربرگیرندگی ندارد و به نوعی می‌توان گفت که دافعه دارد اما وقتی داخل آن را مشاهده می‌کنید، توسط آن احاطه می‌شوید و حالت پذیرنگی را در این مکعب‌های کنار هم قرار داده شده می‌بینید، این مکعب‌ها شبیه به ذهن انسان می‌ماند که بعد‌های مختلف دارد.» در سالن پایینی گالری که پنجره‌ای رو به خیابان دارد، یکی از آثار عماد قرار گرفته است، این اثرکه با پلی کربنات ساخته شده برای معماری آن اتاق در نظر گرفته شده است و به شکل تو رفته‌ای درون پنجره این اتاق کار شده تا مفهوم «پذیرش» را نشان دهد.نمایشگاه مجسمه‌های محمد حسین عماد تا 21 خرداد‌ماه در گالری اثر واقع در خیابان ایرانشهر، خیابان برفروشان، روبه‌روی خانه هنرمندان، شماره 16 دایر است و علاقه‌مندان می‌توانند از آن دیدن کنند؛ زمان بازدید در روزهای یکشنبه تا پنجشنبه 11 صبح تا 8 شب و جمعه‌ها چهار بعد از ظهر تا هشت شب است.