تلاش برای پایان فقر
گزارش سالانه سازمان بین‌المللی کار (ILO) به‌نام «اشتغال جهانی و چشم‌انداز اجتماعی» انتشار یافته است. «دگرگونی وضعیت اشتغال برای پایان بخشیدن به فقر» عنوان گزارش سال ۲۰۱۶ سازمان بین‌المللی کار است. گزارش امسال سازمان بین‌المللی کار به کاهش فقر نگاه دارد و اینکه چگونه تحت تاثیر نابرابری درآمد و دسترس‌پذیری یا کمیت شغل‌های باکیفیت در کشورهای در حال توسعه و توسعه‌یافته قرار گرفته است. این گزارش برآوردی از هزینه ریشه‌کن ساختن فقر مفرط و متوسط در سطح جهان را به‌دست می‌دهد. بنا بر این گزارش، در کشورهای با اقتصادی نوپا و در حال توسعه به‌طور کلی برآورد می‌شود که نزدیک به دو میلیارد تن با کمتر از سه دلار و 10 سنت در روز زندگی می‌کنند (این رقم با توجه به اختلافات هزینه زندگی در کشورهای گوناگون، یک رقم میانگین است).این دو میلیارد نفر معرف حدود ۳۶ درصد یا یک‌سوم کل جمعیت کشورهای دارای اقتصادی نوپا و در حال توسعه گزارش شده است.در گزارش سالانه سازمان بین‌المللی کار، همین رقم نزدیک به نصف میزانی ارزیابی شده است که در سال ۱۹۹۰، ۲۶ سال پیش مشاهده شده بود؛ وقتی تعهدات بین‌المللی اولیه جهت کاهش فقر پذیرفته شد. این گزارش می‌افزاید طی همین دوره، فقر مفرط که زندگی با کمتر از یک دلار و ۹۰ سنت در روز تعریف می‌شد، با سرعت حتی بیشتری تنزل یافت و در سال ۲۰۱۲ به ۱۵ درصد از کل جمعیت کشورهای با اقتصاد نوپا و در حال توسعه رسید. در گزارش سالانه سازمان بین‌المللی کار آمار برخی کشورها از جمله ایران نیامده و قید شده است که آمار موجود نیست. رادیو فردا این پرسش را با سازمان بین‌المللی کار در میان گذاشته است. فلورنس بونه، اقتصاددان ارشد در بخش پژوهشی سازمان بین‌المللی کار در ژنو می‌گوید: بررسی فقر در کل بر مبنای سن یا وضعیت بازار کار همان‌گونه که در گزارش آمده تنها می‌تواند با مجموعه داده‌های جزء ارزیابی شود. این به معنای دسترسی به جزئیات است؛ داده‌هایی که اداره آمار ملی محاسبه می‌کند. از این‌رو ما از آمار هر تعداد کشوری که ممکن بود، استفاده کردیم اما دسترسی به برخی مجموعه داده‌های جزء در برخی کشورها سخت‌تر بوده به‌ویژه در کشورهایی چون ایران و همچنین استرالیا. برای همین داده‌های این کشورها در گزارش موجود نیست. یک یافته مهم و کلیدی در گزارش امسال سازمان بین‌المللی کار این نکته عنوان شده است که کاهش فقر به شکلی پایدار بدون کار مناسب ممکن نخواهد بود. به سخنی دیگر کار مناسب گرچه به خودی خود کافی نیست اما شرطی است لازم برای ریشه‌کن کردن فقر. برآوردهای سازمان بین‌المللی کار حاکی است که برای ریشه‌کن ساختن فقر مفرط و متوسط تا سال ۲۰۳۰، ۱۴ سال دیگر به نزدیک به ۱۰ تریلیون دلار یا 10 هزار میلیارد دلار نیاز است. گزارش سالانه سازمان بین‌المللی کار خاطرنشان ساخته است که با این همه چنین هدفی به‌طور واقع‌بینانه نمی‌تواند تنها به‌وسیله انتقال درآمد محقق شود و اینکه راه‌حل این مساله به بیش از آنچه موجود است، به منابع نیاز دارد.
گزارش سالانه سازمان بین‌المللی کار (ILO) به‌نام «اشتغال جهانی و چشم‌انداز اجتماعی» انتشار یافته است. «دگرگونی وضعیت اشتغال برای پایان بخشیدن به فقر» عنوان گزارش سال ۲۰۱۶ سازمان بین‌المللی کار است. گزارش امسال سازمان بین‌المللی کار به کاهش فقر نگاه دارد و اینکه چگونه تحت تاثیر نابرابری درآمد و دسترس‌پذیری یا کمیت شغل‌های باکیفیت در کشورهای در حال توسعه و توسعه‌یافته قرار گرفته است. این گزارش برآوردی از هزینه ریشه‌کن ساختن فقر مفرط و متوسط در سطح جهان را به‌دست می‌دهد. بنا بر این گزارش، در کشورهای با اقتصادی نوپا و در حال توسعه به‌طور کلی برآورد می‌شود که نزدیک به دو میلیارد تن با کمتر از سه دلار و 10 سنت در روز زندگی می‌کنند (این رقم با توجه به اختلافات هزینه زندگی در کشورهای گوناگون، یک رقم میانگین است).این دو میلیارد نفر معرف حدود ۳۶ درصد یا یک‌سوم کل جمعیت کشورهای دارای اقتصادی نوپا و در حال توسعه گزارش شده است.در گزارش سالانه سازمان بین‌المللی کار، همین رقم نزدیک به نصف میزانی ارزیابی شده است که در سال ۱۹۹۰، ۲۶ سال پیش مشاهده شده بود؛ وقتی تعهدات بین‌المللی اولیه جهت کاهش فقر پذیرفته شد. این گزارش می‌افزاید طی همین دوره، فقر مفرط که زندگی با کمتر از یک دلار و ۹۰ سنت در روز تعریف می‌شد، با سرعت حتی بیشتری تنزل یافت و در سال ۲۰۱۲ به ۱۵ درصد از کل جمعیت کشورهای با اقتصاد نوپا و در حال توسعه رسید. در گزارش سالانه سازمان بین‌المللی کار آمار برخی کشورها از جمله ایران نیامده و قید شده است که آمار موجود نیست. رادیو فردا این پرسش را با سازمان بین‌المللی کار در میان گذاشته است. فلورنس بونه، اقتصاددان ارشد در بخش پژوهشی سازمان بین‌المللی کار در ژنو می‌گوید: بررسی فقر در کل بر مبنای سن یا وضعیت بازار کار همان‌گونه که در گزارش آمده تنها می‌تواند با مجموعه داده‌های جزء ارزیابی شود. این به معنای دسترسی به جزئیات است؛ داده‌هایی که اداره آمار ملی محاسبه می‌کند. از این‌رو ما از آمار هر تعداد کشوری که ممکن بود، استفاده کردیم اما دسترسی به برخی مجموعه داده‌های جزء در برخی کشورها سخت‌تر بوده به‌ویژه در کشورهایی چون ایران و همچنین استرالیا. برای همین داده‌های این کشورها در گزارش موجود نیست. یک یافته مهم و کلیدی در گزارش امسال سازمان بین‌المللی کار این نکته عنوان شده است که کاهش فقر به شکلی پایدار بدون کار مناسب ممکن نخواهد بود. به سخنی دیگر کار مناسب گرچه به خودی خود کافی نیست اما شرطی است لازم برای ریشه‌کن کردن فقر. برآوردهای سازمان بین‌المللی کار حاکی است که برای ریشه‌کن ساختن فقر مفرط و متوسط تا سال ۲۰۳۰، ۱۴ سال دیگر به نزدیک به ۱۰ تریلیون دلار یا 10 هزار میلیارد دلار نیاز است. گزارش سالانه سازمان بین‌المللی کار خاطرنشان ساخته است که با این همه چنین هدفی به‌طور واقع‌بینانه نمی‌تواند تنها به‌وسیله انتقال درآمد محقق شود و اینکه راه‌حل این مساله به بیش از آنچه موجود است، به منابع نیاز دارد.