یک اقدام استراتژیک دقیق
نارندرا مودی، نخست‌وزیر هند که در تلاش برای توسعه اقتصاد خود پس از سال‌ها تحریم‌های غربی علیه ایران است، به تهران سفر کرد تا یک قرارداد مهم تجاری بین افغانستان، هند و ایران را امضا کند. وی در سخنرانی عمومی خود به تاریخ مشترک هند و ایران اشاره کرد که قدمت هزاران ساله دارد و حتی از «غالب دهلوی» شاعر پارسی‌گوی هندی نیز نقل قول کرد. به نوشته واشنگتن‌پست، اما در پس این زبان شیرین، یک اقدام استراتژیک دقیق وجود دارد که هدفش بازسازی همکاری بالقوه اقتصادی با هند است، آن هم زمانی که چین نفوذ اقتصادی خود در آسیای مرکزی را گسترش داده است و این توافق برای هند که پاکستان متخاصم را در همسایگی غربی خود دارد، یک مسیر جایگزین محسوب می‌شود. چابهار، بندری است که هند سالیان درازی در ساحل جنوبی ایران به آن چشم داشته است. وزیر توسعه زیرساخت‌های خارجی هند که در این سفر مودی را همراهی می‌کرد، گفت: فاصله میان کاندلا (ساحلی در غرب هند) و بندر چابهار کمتر از فاصله میان دهلی‌نو و بمبئی است بنابراین این قرارداد باعث انتقال سریع کالاهای ما نخست به ایران و بعد به سمت افغانستان و روسیه از طریق یک راه‌آهن و ارتباط جاده‌ای جدید می‌شود. این سخنان در حالی بیان می‌شود که بند گوادر (در جنوب غربی پاکستان) به چابهار نزدیک‌تر است و کانون سرمایه‌گذاری 46 میلیارد دلاری چین محسوب می‌شود. چین یک «کریدور اقتصادی» را از طریق پاکستان راه‌اندازی کرده که نفت را با سرعت بیشتر و هزینه کمتر از خاورمیانه به چین منتقل می‌کند. براساس گزارش‌های منتشرشده چین بزرگ‌ترین خریدار نفت ایران است و هند پس از آن در رتبه دوم قرار دارد. میزان سرمایه‌گذاری هند در ایران به مراتب کمتر از میزان سرمایه‌گذاری چین در پاکستان است اما مودی این توافق را براساس ارزش‌های مشترک میان دو کشور دانست. وی گفت: این توافق توانایی ما را برای حمایت متقابل از هم علیه آنهایی که تنها شعارشان ضربه زدن و کشتن مردم بی‌گناه است افزایش می‌دهد. این توافق به همان اندازه که اقتصادی است، استراتژیک هم هست. هند بیشتر تلاش می‌کند از رشد اقتصادی پساتحریم ایران بهره ببرد. تنوی مادان، کارشناس سیاست خارجی هند در اندیشکده بروکینگز گفت: هند می‌خواهد اطمینان یابد که چین نتواند به‌واسطه اینکه تنها گزینه این کشورهاست، برای آنها تعیین تکلیف کند. به گزارش رویداد 24 ، مقامات آمریکا تلاش زیادی کردند تا هند را قانع کنند که به دنبال منابع جایگزینی مانند عربستان باشد اما ایران هم به همان اندازه با هند معاشرت داشته و وعده توسعه نفتی در خاک هند و شرایط مطلوب تجارت در بازار بزرگ مصرفی ایران را به این کشور داده و حال که بسیاری از تحریم‌ها لغو شده است، تجارت نفت میان دو کشور روند صعودی خود را در پیش گرفته است. یکی از دلایلی که باعث می‌شود این توافق برای ایرانی‌ها خوب باشد، این است که هند نیز مانند بسیاری از کشورهای دیگر که در دوره تحریم از ایران نفت خریده بودند، نمی‌توانست راهی برای پرداخت پول آن بدون نقض تحریم‌ها بیابد. پالایشگاه‌های هندی طی توافقی که مودی در تهران نهایی کرد، بالاخره مشخص کردند که مبلغ قابل‌توجه شش میلیارد و 400 میلیون دلاری بدهی خود به ایران را پرداخت می‌کنند و باقی بدهی خود را نیز سریعا به ایران خواهند داد.
نارندرا مودی، نخست‌وزیر هند که در تلاش برای توسعه اقتصاد خود پس از سال‌ها تحریم‌های غربی علیه ایران است، به تهران سفر کرد تا یک قرارداد مهم تجاری بین افغانستان، هند و ایران را امضا کند. وی در سخنرانی عمومی خود به تاریخ مشترک هند و ایران اشاره کرد که قدمت هزاران ساله دارد و حتی از «غالب دهلوی» شاعر پارسی‌گوی هندی نیز نقل قول کرد. به نوشته واشنگتن‌پست، اما در پس این زبان شیرین، یک اقدام استراتژیک دقیق وجود دارد که هدفش بازسازی همکاری بالقوه اقتصادی با هند است، آن هم زمانی که چین نفوذ اقتصادی خود در آسیای مرکزی را گسترش داده است و این توافق برای هند که پاکستان متخاصم را در همسایگی غربی خود دارد، یک مسیر جایگزین محسوب می‌شود. چابهار، بندری است که هند سالیان درازی در ساحل جنوبی ایران به آن چشم داشته است. وزیر توسعه زیرساخت‌های خارجی هند که در این سفر مودی را همراهی می‌کرد، گفت: فاصله میان کاندلا (ساحلی در غرب هند) و بندر چابهار کمتر از فاصله میان دهلی‌نو و بمبئی است بنابراین این قرارداد باعث انتقال سریع کالاهای ما نخست به ایران و بعد به سمت افغانستان و روسیه از طریق یک راه‌آهن و ارتباط جاده‌ای جدید می‌شود. این سخنان در حالی بیان می‌شود که بند گوادر (در جنوب غربی پاکستان) به چابهار نزدیک‌تر است و کانون سرمایه‌گذاری 46 میلیارد دلاری چین محسوب می‌شود. چین یک «کریدور اقتصادی» را از طریق پاکستان راه‌اندازی کرده که نفت را با سرعت بیشتر و هزینه کمتر از خاورمیانه به چین منتقل می‌کند. براساس گزارش‌های منتشرشده چین بزرگ‌ترین خریدار نفت ایران است و هند پس از آن در رتبه دوم قرار دارد. میزان سرمایه‌گذاری هند در ایران به مراتب کمتر از میزان سرمایه‌گذاری چین در پاکستان است اما مودی این توافق را براساس ارزش‌های مشترک میان دو کشور دانست. وی گفت: این توافق توانایی ما را برای حمایت متقابل از هم علیه آنهایی که تنها شعارشان ضربه زدن و کشتن مردم بی‌گناه است افزایش می‌دهد. این توافق به همان اندازه که اقتصادی است، استراتژیک هم هست. هند بیشتر تلاش می‌کند از رشد اقتصادی پساتحریم ایران بهره ببرد. تنوی مادان، کارشناس سیاست خارجی هند در اندیشکده بروکینگز گفت: هند می‌خواهد اطمینان یابد که چین نتواند به‌واسطه اینکه تنها گزینه این کشورهاست، برای آنها تعیین تکلیف کند. به گزارش رویداد 24 ، مقامات آمریکا تلاش زیادی کردند تا هند را قانع کنند که به دنبال منابع جایگزینی مانند عربستان باشد اما ایران هم به همان اندازه با هند معاشرت داشته و وعده توسعه نفتی در خاک هند و شرایط مطلوب تجارت در بازار بزرگ مصرفی ایران را به این کشور داده و حال که بسیاری از تحریم‌ها لغو شده است، تجارت نفت میان دو کشور روند صعودی خود را در پیش گرفته است. یکی از دلایلی که باعث می‌شود این توافق برای ایرانی‌ها خوب باشد، این است که هند نیز مانند بسیاری از کشورهای دیگر که در دوره تحریم از ایران نفت خریده بودند، نمی‌توانست راهی برای پرداخت پول آن بدون نقض تحریم‌ها بیابد. پالایشگاه‌های هندی طی توافقی که مودی در تهران نهایی کرد، بالاخره مشخص کردند که مبلغ قابل‌توجه شش میلیارد و 400 میلیون دلاری بدهی خود به ایران را پرداخت می‌کنند و باقی بدهی خود را نیز سریعا به ایران خواهند داد.