جسد پسرانش را می‌آورند

جسد پسرانش را می‌آورند

تبرداران برای بروتوس جسد پسرانش را می‌آورند اثری است در سبک نئوکلاسیک از ژاک لوئی داوید که در سال ۱۷۸۹ میلادی، با رنگ روغن روی کاغذ کانواس خلق شد. هم‌اکنون این تابلو، تحت مالکیت موزه لوور قرار دارد. این اثر در زمان خودش جنجال زیادی آفرید. پیش از افتتاح سالن (پاریس) (نمایشگاه رسمی زیر نظر دولت فرانسه)، انقلاب فرانسه آغاز شده بود. مجلس ملی برپا شده و باستیل سقوط کرده بود. دربار نمی‌خواست تبلیغات باعث تحریک مردم شود بنابراین تمام آثار قبل از نمایش باید بازبینی می‌شدند. پرتره‌ای که داوید از لاوازیه، شیمی‌دان، فیزیکدان و عضو فعال ژاکبین‌ها، به همین دلیل توسط مقامات ممنوع شده بود. وقتی روزنامه‌ها گزارش دادند که دولت به تابلوی- تبرداران برای بروتوس جسد پسرانش را می‌آورند- اجازه نمایش نمی‌دهد، مردم خشمگین شدند و دربار مجبور به تسلیم شد و تابلو به کمک دانشجویان هنر در نمایشگاه قرار گرفت. این نقاشی لوکیوس یونیوس بروتوس یکی از رهبران روم را نشان می‌دهد که عزادار پسرانش است. پسران بروتوس برای براندازی جمهوری و احیای سلطنت تلاش کردند، در نتیجه پدرشان برای حفاظت از جمهوری، دستور مرگ آنها را صادر کرد؛ بنابراین بروتوس قهرمان دفاع از جمهوری بود. در سمت راست اثر مادر دو دخترش را در آغوش گرفته و خدمتکار سوگوار در گوشه دیده می‌شود. در سمت چپ بروتوس روی کلیسموس نشسته، تنها و متفکر اما می‌داند بهترین کار را برای کشورش انجام داده است. کل اثر نماد جمهوریخواهان بود و در آن دوران معنای ویژه‌ای داشت. به کمک سایه روشن بین بروتوس و خانواده اش فاصله ایجاد شده، در حالی که تمام خانواده و حتی خدمتکار بی‌تاب و سوگوار هستند، بروتوس آرام نشسته است و حتی به جسد بی‌سر فرزندش نگاه هم نمی‌کند اما به پاهایش که روی هم قلاب شده نگاه کنید، به انگشتان منقبض پایش. بروتوس چندان هم آرام نیست.

تبرداران برای بروتوس جسد پسرانش را می‌آورند اثری است در سبک نئوکلاسیک از ژاک لوئی داوید که در سال ۱۷۸۹ میلادی، با رنگ روغن روی کاغذ کانواس خلق شد. هم‌اکنون این تابلو، تحت مالکیت موزه لوور قرار دارد. این اثر در زمان خودش جنجال زیادی آفرید. پیش از افتتاح سالن (پاریس) (نمایشگاه رسمی زیر نظر دولت فرانسه)، انقلاب فرانسه آغاز شده بود. مجلس ملی برپا شده و باستیل سقوط کرده بود. دربار نمی‌خواست تبلیغات باعث تحریک مردم شود بنابراین تمام آثار قبل از نمایش باید بازبینی می‌شدند. پرتره‌ای که داوید از لاوازیه، شیمی‌دان، فیزیکدان و عضو فعال ژاکبین‌ها، به همین دلیل توسط مقامات ممنوع شده بود. وقتی روزنامه‌ها گزارش دادند که دولت به تابلوی- تبرداران برای بروتوس جسد پسرانش را می‌آورند- اجازه نمایش نمی‌دهد، مردم خشمگین شدند و دربار مجبور به تسلیم شد و تابلو به کمک دانشجویان هنر در نمایشگاه قرار گرفت. این نقاشی لوکیوس یونیوس بروتوس یکی از رهبران روم را نشان می‌دهد که عزادار پسرانش است. پسران بروتوس برای براندازی جمهوری و احیای سلطنت تلاش کردند، در نتیجه پدرشان برای حفاظت از جمهوری، دستور مرگ آنها را صادر کرد؛ بنابراین بروتوس قهرمان دفاع از جمهوری بود. در سمت راست اثر مادر دو دخترش را در آغوش گرفته و خدمتکار سوگوار در گوشه دیده می‌شود. در سمت چپ بروتوس روی کلیسموس نشسته، تنها و متفکر اما می‌داند بهترین کار را برای کشورش انجام داده است. کل اثر نماد جمهوریخواهان بود و در آن دوران معنای ویژه‌ای داشت. به کمک سایه روشن بین بروتوس و خانواده اش فاصله ایجاد شده، در حالی که تمام خانواده و حتی خدمتکار بی‌تاب و سوگوار هستند، بروتوس آرام نشسته است و حتی به جسد بی‌سر فرزندش نگاه هم نمی‌کند اما به پاهایش که روی هم قلاب شده نگاه کنید، به انگشتان منقبض پایش. بروتوس چندان هم آرام نیست.