در تاریخ 5/3/1395 در روزنامه «جهان‌صنعت» مطلبی با عنوان «انجمن حمایت از حقوق کودکان نشستی بی‌فایده برگزار کرد- در عمل چه کرده‌اید» منتشر شده است. از آنجا که مطلب منتشر شده در بسیاری از قسمت‌ها مطابق با واقعیت‌های موجود نیست و به نظر می‌رسد نگارنده این مطلب اطلاعات دقیقی از کارکرد سازمان‌های مردم‌نهاد و به ویژه از انجمن حمایت از حقوق کودکان نداشته است، انجمن حمایت از حقوق کودکان بر آن شده با بیان توضیحاتی، ابهامات احتمالی پیش‌آمده در ذهن مخاطبان را برطرف کند. انجمن حمایت از حقوق کودکان، سازمانی مستقل، غیردولتی و مدنی (NGO) است که از سال 1373 فعالیت خود را آغاز نموده و با مجوز شماره 121607 مورخ 14/9/94 وزارت کشور با هدف ترویج پیمان‌نامه جهانی حقوق کودک مشغول به فعالیت است. زمانی که انجمن تنها با اتکا به نیروهای داوطلب و کمک داوطلبانه اولین مفاهیم پیمان‌نامه را مبنی بر سن کودکی، عدم تبعیض، حق بقا و رشد، مشارکت کودکان، مبارزه با کودک‌آزاری، لزوم بهره‌مندی همه کودکان از حق آموزش و بهداشت رایگان و... در جامعه مطرح کرد، این مفاهیم بسیار جدید بودند و حتی امروز برای بسیاری از دست‌اندرکاران حوزه‌های مربوط به کودکان ناروشن هستند. از این رو انجمن تلاش کرده با اقداماتی که نمونه‌هایی از آنها در ادامه خواهد آمد تغییرات مثبتی در شرایط زندگی کودکان ایجاد کند: 1- ترویج پیمان‌نامه جهانی حقوق کودک در تمام نقاط ایران از طریق برگزاری کارگاه. 2- راه‌اندازی خانه‌های کودک شوش (1378) و ناصرخسرو (1379) مرتبط با کودکان کار و خیابان. 3- احداث فرهنگسرای اسفدن در جنوب خراسان (1376)، راه‌اندازی روستا مهد که اکنون تعداد آنها به بیش از 20 واحد می‌رسد، احداث و تجهیز خوابگاه دختران و... 4- راه‌اندازی صدای یارا (1379) (اولین خط مشاوره فکری رایگان به کودکان و نوجوانان، والدین آنها و کسانی که در ارتباط با آنها هستند). 5- پذیرش و پیگیری پرونده‌های کودکان معارض با قانون و بزه دیده توسط کمیته حقوقی که از بدو تاسیس انجمن مشغول به فعالیت است. 6- اقدامات موثر در مورد تغییر قوانین و اجرای بهینه قوانین مرتبط با کودکان. 7- حضور در مناطق درگیر با بلایای طبیعی (زلزله جنوب خراسان، قزوین، زنجان، بم، آذربایجان شرقی و...) 8- انجام مصاحبه‌ها و نشست‌هایی به مناسبت‌های مختلف مرتبط با کودکان از جمله: روز جهانی کودک، روز جهانی پیشگیری از کودک‌آزاری، روز جهانی مبارزه با استثمار کودک و... انجمن حمایت از حقوق کودکان در تلاش بوده همزمان با انجام امور اجرایی از طریق کمیته‌های حقوقی و مددکاری، با برگزاری جلسات ماهانه، امر حساس‌سازی جامعه نسبت به مسایل کودکان را دنبال کند. در این جلسات که از زمان تشکیل انجمن تاکنون به شکل منظم در اولین دوشنبه هر ماه برگزار شده با دعوت از فعالان، پژوهشگران و مسوولان دولتی حوزه‌های مختلف زندگی کودکان به عنوان سخنران و دعوت از عموم برای شرکت در جلسه، به بررسی موضوعی که بنا به ایجاب مسایل روز جامعه انتخاب شده، پرداخته می‌شود. به‌عنوان نمونه می‌توان به جلسات ماهانه اسفند، اردیبهشت و خرداد، انجمن با موضوع‌های- بدترین اشکال خشونت علیه کودکان با رویکرد آزارهای جنسی و خودکشی- کار کودک، معضلات اقتصادی و اجتماعی- خانواده، زندگی سالم، آینده پایدار- اشاره کرد. در نتیجه مجموعه اقدامات انجمن، منجر به پاسخگویی، حداقل در بخشی از نهادهای دولتی شده است. با توجه به مردم‌نهاد بودن، انجمن حمایت از حقوق کودکان از بسیاری امکانات برای تبلیغ نظریاتش محروم است. مطبوعات که می‌توانند و باید یکی از ارکان تبلیغ نظریات و بیانیه‌های این نهاد مدنی باشند در بسیاری موارد مصاحبه‌ها و نظریات انجمن در نشست‌ها را منتشر نمی‌کنند. جای بسیار خوشحالی است که خانم ملکی خبرنگار روزنامه «جهان‌صنعت» در جلسه خردادماه انجمن حضور داشتند اما ایشان به جای انعکاس تحلیل مطرح شده از طرف دکتر فاضلی مبنی بر بحران خانواده و تهدیدات خانواده سالم، از بین رفتن ارزش‌های سالم خانوادگی و کالایی شدن همه چیز از جمله روابط عاطفی و خانوادگی، جهت ارتقای آگاهی خانواده‌ها، این نشست را بی‌فایده دانسته و انتظاراتی بیش از حد توان یک نهاد مدنی را از انجمن حمایت از حقوق کودکان مطرح کردند. ضمن احترام به نظریات ایشان، در این یادداشت نمی‌توان فعالیت‌های انجمن را شرح داد. تنها به ذکر این نکته بسنده می‌شود که مسوولیت‌های مطرح شده از طرف ایشان براساس پیمان‌نامه جهانی حقوق کودک و قانون اساسی برعهده دولت است. این موارد نشان می‌دهد که مطالعه و آموزش در مورد نهادهای مدنی و نقش آنها در جامعه یک ضرورت جدی است. در انتها باید یادآور شد که کم‌اطلاعی یا بی‌اطلاعی افراد نسبت به نهادهای مدنی از جمله انجمن حمایت از حقوق کودکان، نباید مبنای قضاوت درخصوص عملکرد این نهادها قرار گیرد. مناسب‌تر آن بود که خانم ملکی قبل از اقدام به درج مطالب با برقراری تماس با انجمن از صحت فرضیات خویش در ارتباط با بی‌عملی این نهاد اطمینان حاصل می‌کردند.
در تاریخ 5/3/1395 در روزنامه «جهان‌صنعت» مطلبی با عنوان «انجمن حمایت از حقوق کودکان نشستی بی‌فایده برگزار کرد- در عمل چه کرده‌اید» منتشر شده است. از آنجا که مطلب منتشر شده در بسیاری از قسمت‌ها مطابق با واقعیت‌های موجود نیست و به نظر می‌رسد نگارنده این مطلب اطلاعات دقیقی از کارکرد سازمان‌های مردم‌نهاد و به ویژه از انجمن حمایت از حقوق کودکان نداشته است، انجمن حمایت از حقوق کودکان بر آن شده با بیان توضیحاتی، ابهامات احتمالی پیش‌آمده در ذهن مخاطبان را برطرف کند. انجمن حمایت از حقوق کودکان، سازمانی مستقل، غیردولتی و مدنی (NGO) است که از سال 1373 فعالیت خود را آغاز نموده و با مجوز شماره 121607 مورخ 14/9/94 وزارت کشور با هدف ترویج پیمان‌نامه جهانی حقوق کودک مشغول به فعالیت است. زمانی که انجمن تنها با اتکا به نیروهای داوطلب و کمک داوطلبانه اولین مفاهیم پیمان‌نامه را مبنی بر سن کودکی، عدم تبعیض، حق بقا و رشد، مشارکت کودکان، مبارزه با کودک‌آزاری، لزوم بهره‌مندی همه کودکان از حق آموزش و بهداشت رایگان و... در جامعه مطرح کرد، این مفاهیم بسیار جدید بودند و حتی امروز برای بسیاری از دست‌اندرکاران حوزه‌های مربوط به کودکان ناروشن هستند. از این رو انجمن تلاش کرده با اقداماتی که نمونه‌هایی از آنها در ادامه خواهد آمد تغییرات مثبتی در شرایط زندگی کودکان ایجاد کند: 1- ترویج پیمان‌نامه جهانی حقوق کودک در تمام نقاط ایران از طریق برگزاری کارگاه. 2- راه‌اندازی خانه‌های کودک شوش (1378) و ناصرخسرو (1379) مرتبط با کودکان کار و خیابان. 3- احداث فرهنگسرای اسفدن در جنوب خراسان (1376)، راه‌اندازی روستا مهد که اکنون تعداد آنها به بیش از 20 واحد می‌رسد، احداث و تجهیز خوابگاه دختران و... 4- راه‌اندازی صدای یارا (1379) (اولین خط مشاوره فکری رایگان به کودکان و نوجوانان، والدین آنها و کسانی که در ارتباط با آنها هستند). 5- پذیرش و پیگیری پرونده‌های کودکان معارض با قانون و بزه دیده توسط کمیته حقوقی که از بدو تاسیس انجمن مشغول به فعالیت است. 6- اقدامات موثر در مورد تغییر قوانین و اجرای بهینه قوانین مرتبط با کودکان. 7- حضور در مناطق درگیر با بلایای طبیعی (زلزله جنوب خراسان، قزوین، زنجان، بم، آذربایجان شرقی و...) 8- انجام مصاحبه‌ها و نشست‌هایی به مناسبت‌های مختلف مرتبط با کودکان از جمله: روز جهانی کودک، روز جهانی پیشگیری از کودک‌آزاری، روز جهانی مبارزه با استثمار کودک و... انجمن حمایت از حقوق کودکان در تلاش بوده همزمان با انجام امور اجرایی از طریق کمیته‌های حقوقی و مددکاری، با برگزاری جلسات ماهانه، امر حساس‌سازی جامعه نسبت به مسایل کودکان را دنبال کند. در این جلسات که از زمان تشکیل انجمن تاکنون به شکل منظم در اولین دوشنبه هر ماه برگزار شده با دعوت از فعالان، پژوهشگران و مسوولان دولتی حوزه‌های مختلف زندگی کودکان به عنوان سخنران و دعوت از عموم برای شرکت در جلسه، به بررسی موضوعی که بنا به ایجاب مسایل روز جامعه انتخاب شده، پرداخته می‌شود. به‌عنوان نمونه می‌توان به جلسات ماهانه اسفند، اردیبهشت و خرداد، انجمن با موضوع‌های- بدترین اشکال خشونت علیه کودکان با رویکرد آزارهای جنسی و خودکشی- کار کودک، معضلات اقتصادی و اجتماعی- خانواده، زندگی سالم، آینده پایدار- اشاره کرد. در نتیجه مجموعه اقدامات انجمن، منجر به پاسخگویی، حداقل در بخشی از نهادهای دولتی شده است. با توجه به مردم‌نهاد بودن، انجمن حمایت از حقوق کودکان از بسیاری امکانات برای تبلیغ نظریاتش محروم است. مطبوعات که می‌توانند و باید یکی از ارکان تبلیغ نظریات و بیانیه‌های این نهاد مدنی باشند در بسیاری موارد مصاحبه‌ها و نظریات انجمن در نشست‌ها را منتشر نمی‌کنند. جای بسیار خوشحالی است که خانم ملکی خبرنگار روزنامه «جهان‌صنعت» در جلسه خردادماه انجمن حضور داشتند اما ایشان به جای انعکاس تحلیل مطرح شده از طرف دکتر فاضلی مبنی بر بحران خانواده و تهدیدات خانواده سالم، از بین رفتن ارزش‌های سالم خانوادگی و کالایی شدن همه چیز از جمله روابط عاطفی و خانوادگی، جهت ارتقای آگاهی خانواده‌ها، این نشست را بی‌فایده دانسته و انتظاراتی بیش از حد توان یک نهاد مدنی را از انجمن حمایت از حقوق کودکان مطرح کردند. ضمن احترام به نظریات ایشان، در این یادداشت نمی‌توان فعالیت‌های انجمن را شرح داد. تنها به ذکر این نکته بسنده می‌شود که مسوولیت‌های مطرح شده از طرف ایشان براساس پیمان‌نامه جهانی حقوق کودک و قانون اساسی برعهده دولت است. این موارد نشان می‌دهد که مطالعه و آموزش در مورد نهادهای مدنی و نقش آنها در جامعه یک ضرورت جدی است. در انتها باید یادآور شد که کم‌اطلاعی یا بی‌اطلاعی افراد نسبت به نهادهای مدنی از جمله انجمن حمایت از حقوق کودکان، نباید مبنای قضاوت درخصوص عملکرد این نهادها قرار گیرد. مناسب‌تر آن بود که خانم ملکی قبل از اقدام به درج مطالب با برقراری تماس با انجمن از صحت فرضیات خویش در ارتباط با بی‌عملی این نهاد اطمینان حاصل می‌کردند.