نوشدارو بعد از مرگ پاکزاد

نوشدارو بعد از مرگ پاکزاد

چند روز پیش بود که خبری شوکه‌کننده بین علاقه‌مندان موسیقی راک دست به دست شد. فوت‌هادی پاکزاد، ترانه سرا و موزیسین و خواننده مشهدی که در سبک راک شناخته شده بود. خبری که باعث شد خیلی زود، آخرین آلبوم این خواننده پرفروش شود. 1- گذر اردیبهشت «گذر اردیبهشت» اولین آلبوم رسمی گروه «دال» است. فضای کلی این آلبوم به موسیقی تلفیقی نزدیک است. از پیانو شوپن در آهنگ بی کلام «شکوفه‌های زیتون» تا گام مینور‌هارمونیک و فضای شرقی در «هفت شهر»، از نوای ویولنسل تا ناله دودوک، همه در این آلبوم به گوش می‌رسند. موسیقی خود را پایبند سبکی خاص نمی داند و آزادانه به هر سو که می‌خواهد می‌رود و مخاطب را گاه در شادی اردیبهشت، گاه در غم انتظار لحظه‌ها و گاه در رقص آواز خود می‌کشاند. 2- دور آلبوم «دور» کار جدیدی است از «ماکان اشگواری» و «امیر صارمی. » سبک موسیقی در این آلبوم را جایی بین موسیقی جاز و پاپ باید دانست. حدودا همه آهنگ‌ها با صدای خواننده و یک گیتار کلاسیک اجرا شده‌اند. البته ریتم‌ها و‌هارمونی آثار بعضی جاها به سمت موسیقی جاز تمایل پیدا می‌کند، اما در کل سبک غالب کار پاپ است. فضای آلبوم مخاطب را به یاد آثار «سهیل نفیسی» و فراتر از آن «ابراهیم منصفی» می‌اندازد. فضایی بدون تزئینات اضافی، تنها صدای خواننده با همراهی گیتارش به گوش می‌رسد. در این آلبوم «ماکان اشگواری» می‌خواند، «امیر صارمی» گیتار می‌نوازد، «سردار سرمست» نوازنده پیانو الکتریک است، «سهیل پیغمبری» کلارینت‌نواز و «بردیا کیارس» نوازنده ویولن آلتو و ویولن هستند. همچنین «کریستف رضاعی» تنظیم سازهای زهی را در این آلبوم بر عهده داشته است. 3- تاریکی زاناکس! درمان که نه، اما همدم دردهای این روزهای نسلی که از دردکشیدن خسته است. نسل‌ هادی پاکزاد، که «تاریکی» دنیایش را گرفته و قرص خواب و اعتصاب و گوشه‌گیری را می‌جوید تا فرار کند از این پوچی لعنتی و تنهایی سرد. هادی پاکزاد برای راک‌دوستان ایرانی نام جدیدی نیست. 13 سال است که می‌سراید و می‌خواند و در دنیای غیررسمی، برای خودش شهرتی دارد اما «تاریکی»، اولین آلبوم رسمی اوست که بدون کوچک‌ترین تغییری در شعر و موسیقی، مجوز انتشار گرفته است. آلبوم «تاریکی» اثری به سبک راک ایرانی در 14 قطعه است که توسط پخش موسیقی رها منتشر شده است. قطعات آن «اُ منفی»، «فرشته مرگ»، «مه تا وضوح»، «چیزی نیست»، «روح آزاد»، «پس من چی»، «گورستان ایستاده»، «رز مشکی»، «اعتصاب»، «اتفاق خوب»، «یعنی چه»، «زاناکس»، «هیچ چیزی بهتر نمیشه» و «گل دلفریب» نام دارند. ترانه‌سرا و خواننده «تاریکی»‌ هادی پاکزاد است و آهنگسازی آن توسط مسعود فیاض‌زاده انجام شده است. البته ترانه قطعه «یعنی چه» از حافظ است. 4- یه مشت حرف ... «یه مشت حرف» عنوان نخستین آلبوم رسمی گروه موسیقی «آویستا» است. این گروه موسیقی پاپ متشکل از چهار خواننده به نام‌های «اشکان اشتری»، «نیما آرمانفر»، «آیدین گرجی» و «آریا نیکوکار» است. هر چهار نفر علاوه بر خوانندگی آهنگسازی این اثر را به عهده داشته‌اند. در این آلبوم برخی چهره‌های شاخص حوزه موسیقی مثل «امیر میلاد نیکزاد» و «مهران عباسی» همکاری کرده‌اند. همچنین «بهنام شکرالهی»، «حامد شمس»، «کیان دارات» و «آیدین گرجی» به عنوان نوازنده حضور داشته‌اند. این اثر 11 قطعه به نام‌های «اون دیگه نیست»، «من عاشقم»، «یادگاری»، «وقت رفتن»، «وداع تلخ»، «منو از فردا نترسون»، «من نمی‌تونم»، «حرف‌های قلب من»، «کابوس»، «یه مشت حرف» و «اینم از آخر» را دربرمی‌گیرد.

چند روز پیش بود که خبری شوکه‌کننده بین علاقه‌مندان موسیقی راک دست به دست شد. فوت‌هادی پاکزاد، ترانه سرا و موزیسین و خواننده مشهدی که در سبک راک شناخته شده بود. خبری که باعث شد خیلی زود، آخرین آلبوم این خواننده پرفروش شود. 1- گذر اردیبهشت «گذر اردیبهشت» اولین آلبوم رسمی گروه «دال» است. فضای کلی این آلبوم به موسیقی تلفیقی نزدیک است. از پیانو شوپن در آهنگ بی کلام «شکوفه‌های زیتون» تا گام مینور‌هارمونیک و فضای شرقی در «هفت شهر»، از نوای ویولنسل تا ناله دودوک، همه در این آلبوم به گوش می‌رسند. موسیقی خود را پایبند سبکی خاص نمی داند و آزادانه به هر سو که می‌خواهد می‌رود و مخاطب را گاه در شادی اردیبهشت، گاه در غم انتظار لحظه‌ها و گاه در رقص آواز خود می‌کشاند. 2- دور آلبوم «دور» کار جدیدی است از «ماکان اشگواری» و «امیر صارمی. » سبک موسیقی در این آلبوم را جایی بین موسیقی جاز و پاپ باید دانست. حدودا همه آهنگ‌ها با صدای خواننده و یک گیتار کلاسیک اجرا شده‌اند. البته ریتم‌ها و‌هارمونی آثار بعضی جاها به سمت موسیقی جاز تمایل پیدا می‌کند، اما در کل سبک غالب کار پاپ است. فضای آلبوم مخاطب را به یاد آثار «سهیل نفیسی» و فراتر از آن «ابراهیم منصفی» می‌اندازد. فضایی بدون تزئینات اضافی، تنها صدای خواننده با همراهی گیتارش به گوش می‌رسد. در این آلبوم «ماکان اشگواری» می‌خواند، «امیر صارمی» گیتار می‌نوازد، «سردار سرمست» نوازنده پیانو الکتریک است، «سهیل پیغمبری» کلارینت‌نواز و «بردیا کیارس» نوازنده ویولن آلتو و ویولن هستند. همچنین «کریستف رضاعی» تنظیم سازهای زهی را در این آلبوم بر عهده داشته است. 3- تاریکی زاناکس! درمان که نه، اما همدم دردهای این روزهای نسلی که از دردکشیدن خسته است. نسل‌ هادی پاکزاد، که «تاریکی» دنیایش را گرفته و قرص خواب و اعتصاب و گوشه‌گیری را می‌جوید تا فرار کند از این پوچی لعنتی و تنهایی سرد. هادی پاکزاد برای راک‌دوستان ایرانی نام جدیدی نیست. 13 سال است که می‌سراید و می‌خواند و در دنیای غیررسمی، برای خودش شهرتی دارد اما «تاریکی»، اولین آلبوم رسمی اوست که بدون کوچک‌ترین تغییری در شعر و موسیقی، مجوز انتشار گرفته است. آلبوم «تاریکی» اثری به سبک راک ایرانی در 14 قطعه است که توسط پخش موسیقی رها منتشر شده است. قطعات آن «اُ منفی»، «فرشته مرگ»، «مه تا وضوح»، «چیزی نیست»، «روح آزاد»، «پس من چی»، «گورستان ایستاده»، «رز مشکی»، «اعتصاب»، «اتفاق خوب»، «یعنی چه»، «زاناکس»، «هیچ چیزی بهتر نمیشه» و «گل دلفریب» نام دارند. ترانه‌سرا و خواننده «تاریکی»‌ هادی پاکزاد است و آهنگسازی آن توسط مسعود فیاض‌زاده انجام شده است. البته ترانه قطعه «یعنی چه» از حافظ است. 4- یه مشت حرف ... «یه مشت حرف» عنوان نخستین آلبوم رسمی گروه موسیقی «آویستا» است. این گروه موسیقی پاپ متشکل از چهار خواننده به نام‌های «اشکان اشتری»، «نیما آرمانفر»، «آیدین گرجی» و «آریا نیکوکار» است. هر چهار نفر علاوه بر خوانندگی آهنگسازی این اثر را به عهده داشته‌اند. در این آلبوم برخی چهره‌های شاخص حوزه موسیقی مثل «امیر میلاد نیکزاد» و «مهران عباسی» همکاری کرده‌اند. همچنین «بهنام شکرالهی»، «حامد شمس»، «کیان دارات» و «آیدین گرجی» به عنوان نوازنده حضور داشته‌اند. این اثر 11 قطعه به نام‌های «اون دیگه نیست»، «من عاشقم»، «یادگاری»، «وقت رفتن»، «وداع تلخ»، «منو از فردا نترسون»، «من نمی‌تونم»، «حرف‌های قلب من»، «کابوس»، «یه مشت حرف» و «اینم از آخر» را دربرمی‌گیرد.