دل بستن به پیروزی ترامپ
نادر کریمی جونی - تا چند ماه دیگر انتخابات ایالات متحده آمریکا برگزار و رییس‌جمهور بعدی آن کشور انتخاب خواهد شد. انتخاب این مقام، یکی از معدود انتخاب‌هایی است که بسیاری از کشورها به آن چشم دوخته‌اند و مستقیم یا غیرمستقیم خواهان تاثیرگذاری بر آن هستند. این علاقه‌مندی کشورها به تاثیرگذاری و جهت‌دهی بر انتخابات رییس‌جمهوری ایالات متحده نه فقط به خاطر کارکردها و اثرگذاری سیاست‌های آمریکا بر جهان و تحولات آن است بلکه بی‌تردید آمریکا جزو اندک کشورهایی است که روابط دوجانبه با آن برای سایر دولت‌ها اهمیت راهبردی دارد. البته چندان مهم نیست که این رابطه مانند کره‌شمالی، رابطه‌ای خصمانه یا مانند روسیه رابطه‌ای رقابتی یا مانند کشورهای اروپایی رابطه‌ای براساس همکاری متقابل تعریف شده باشد در هر صورت دولت‌ها حتی دولت‌های کوچک و کم‌اهمیت‌تر با دقت تحولات انتخابات ریاست‌جمهوری ایالات متحده را دنبال می‌کنند و خواهان پیروزی کسی هستند که بیشترین منافع را برای‌شان داشته باشد. بررسی وضعیت فعلی رقابت‌های ایالات متحده نشان می‌دهد که با احتمال نسبتا بالایی رقابت اصلی میان هیلاری کلینتون و دونالد ترامپ خواهد بود. در اردوگاه جمهوریخواهان نامزدی ترامپ قطعی شده و رقابت‌هایی که در کسب عنوان نامزدی دموکرات‌ها انجام شده گواه آن است که هیلاری کلینتون با اختلاف محسوسی از رقیبش پیش افتاده است و به همین دلیل گمان می‌رود که حزب دموکرات سرانجام کلینتون را به‌عنوان نامزد اصلی معرفی کند.در این‌باره که میان این دو رقیب اصلی کدام‌یک شانس بیشتری برای پیروزی در انتخابات پیش‌رو دارد، اختلاف‌نظر زیادی وجود دارد. در گزارشی که اخیرا در نیویورک‌تایمز به چاپ رسیده، روند قدرت‌گیری ترامپ تصویر و بر این نکته تاکید شده که ترامپ که به نظر می‌رسید جایی در رقابت‌های انتخاباتی ایالات متحده نداشته باشد اکنون نامزد قطعی حزب جمهوریخواه شده است.ناظران مسایل انتخاباتی آمریکا می‌گویند ترامپ حرف دل آمریکایی‌ها را بیان می‌کند و سخنانی که شهروندان ایالات متحده سال‌ها خواهان گفتن آن بوده ولی به هر دلیل از بیان آن پرهیز کرده‌اند از زبان این نامزد جمهوریخواه شنیده می‌شود. به همین دلیل احتمالا ترامپ به دل‌های آمریکاییان نزدیک تر است هرچند که کلینتون نامزد عاقل‌تر و تواناتری به حساب می‌آید و جامعه فرهیخته آمریکا از وی حمایت می‌کند. با این حال تحلیلگران می‌گویند اگر مردم آمریکا به هنگام رای دادن از احساسات خود پیروی کنند و اعتراض‌های فروخفته خود را به یاد آورند آن‌گاه ترامپ برنده میدان خواهد بود به ویژه آنکه خطای امنیتی کلینتون به هنگام تصدی وزارت امور خارجه در استفاده از ایمیل شخصی برای ارسال نامه‌های طبقه‌بندی‌شده لطمه زیادی به شخصیت حرفه‌ای و اعتماد عمومی به وی زده است. نمی‌توان انکار کرد که در ایران هم مانند بسیاری از کشورها، انتخابات ریاست‌جمهوری ایالات متحده و رییس‌جمهور بعدی آمریکا اهمیت زیادی دارد. منوچهر متکی، وزیر امور خارجه دولت احمدی‌نژاد روزی به نگارنده گفته بود که هرچه نامزد ناتوان و ضعیف‌تری در آمریکا به قدرت برسد به نفع جمهوری اسلامی ایران است و ما علاقه‌مند هستیم که در واشنگتن چنین نامزدی به پیروزی برسد. اکنون همین حرف از زبان راهبردنویسان و چهره‌های ارشد محافظه‌کار شنیده می‌شود. در برنامه زنده‌ای که با حضور تحلیلگران و نظریه‌پردازان محافظه‌کار اخیرا از سیمای جمهوری اسلامی ایران پخش شد بر این نکته که برای ایران، هیلاری کلینتون دشمن خطرناک‌تری نسبت‌تری به دونالد ترامپ است تاکید و تصریح شد که پیروزی ترامپ به مراتب نفع کشورمان را بهتر تامین می‌کند. اما اصلاح‌طلبان هم از پیروزی ترامپ استقبال می‌کنند؛ در گفت‌وگوهای غیررسمی برخی دیپلمات‌ها به نگارنده گفته‌اند که به نظر می‌رسد ترامپ گزینه بهتری برای ایران باشد. در این‌باره این دیپلمات‌ها می‌گویند به واسطه روحیات وی، امکان معامله غیررسمی و به دور از چشم رسانه‌های کنجکاو وجود دارد. این دیپلمات‌ها دوران ریاست‌جمهوری رونالد ریگان را مثال می‌زنند و در این‌باره توضیح می‌دهند که نه فقط ترامپ به مراتب از ریگان باهوش‌تر است بلکه در همین مبارزات اخیر نشان داده که در موقعیت‌های گوناگون امکان چرخش مواضع و معامله براساس منافع را دارد. اصلاح‌طلبان معتقدند همان‌گونه که ایران در زمان ریگان در مواردی مانند تبادل گروگان‌های آمریکایی و حل‌وفصل پرونده سفارت آمریکا توانست به دور از چشم‌های کنجکاو روزنامه‌نگاران و... برخی مسایل خود با ایالات متحده را حل و فصل کند در دوره ترامپ نیز می‌توان با استفاده از روحیات وی برخی معامله‌ها را با ایالات متحده به سرانجام رساند. چنین به نظر می‌آید که با وجود ادعاهای جنجالی ترامپ و چشم‌انداز نه‌چندان خوشایندی که پیروزی وی ترسیم می‌کند برخی کشور دل به پیروزی او بسته‌اند، همان‌گونه که کره‌شمالی این دلبستگی را به صراحت بیان کرده است.
نادر کریمی جونی - تا چند ماه دیگر انتخابات ایالات متحده آمریکا برگزار و رییس‌جمهور بعدی آن کشور انتخاب خواهد شد. انتخاب این مقام، یکی از معدود انتخاب‌هایی است که بسیاری از کشورها به آن چشم دوخته‌اند و مستقیم یا غیرمستقیم خواهان تاثیرگذاری بر آن هستند. این علاقه‌مندی کشورها به تاثیرگذاری و جهت‌دهی بر انتخابات رییس‌جمهوری ایالات متحده نه فقط به خاطر کارکردها و اثرگذاری سیاست‌های آمریکا بر جهان و تحولات آن است بلکه بی‌تردید آمریکا جزو اندک کشورهایی است که روابط دوجانبه با آن برای سایر دولت‌ها اهمیت راهبردی دارد. البته چندان مهم نیست که این رابطه مانند کره‌شمالی، رابطه‌ای خصمانه یا مانند روسیه رابطه‌ای رقابتی یا مانند کشورهای اروپایی رابطه‌ای براساس همکاری متقابل تعریف شده باشد در هر صورت دولت‌ها حتی دولت‌های کوچک و کم‌اهمیت‌تر با دقت تحولات انتخابات ریاست‌جمهوری ایالات متحده را دنبال می‌کنند و خواهان پیروزی کسی هستند که بیشترین منافع را برای‌شان داشته باشد. بررسی وضعیت فعلی رقابت‌های ایالات متحده نشان می‌دهد که با احتمال نسبتا بالایی رقابت اصلی میان هیلاری کلینتون و دونالد ترامپ خواهد بود. در اردوگاه جمهوریخواهان نامزدی ترامپ قطعی شده و رقابت‌هایی که در کسب عنوان نامزدی دموکرات‌ها انجام شده گواه آن است که هیلاری کلینتون با اختلاف محسوسی از رقیبش پیش افتاده است و به همین دلیل گمان می‌رود که حزب دموکرات سرانجام کلینتون را به‌عنوان نامزد اصلی معرفی کند.در این‌باره که میان این دو رقیب اصلی کدام‌یک شانس بیشتری برای پیروزی در انتخابات پیش‌رو دارد، اختلاف‌نظر زیادی وجود دارد. در گزارشی که اخیرا در نیویورک‌تایمز به چاپ رسیده، روند قدرت‌گیری ترامپ تصویر و بر این نکته تاکید شده که ترامپ که به نظر می‌رسید جایی در رقابت‌های انتخاباتی ایالات متحده نداشته باشد اکنون نامزد قطعی حزب جمهوریخواه شده است.ناظران مسایل انتخاباتی آمریکا می‌گویند ترامپ حرف دل آمریکایی‌ها را بیان می‌کند و سخنانی که شهروندان ایالات متحده سال‌ها خواهان گفتن آن بوده ولی به هر دلیل از بیان آن پرهیز کرده‌اند از زبان این نامزد جمهوریخواه شنیده می‌شود. به همین دلیل احتمالا ترامپ به دل‌های آمریکاییان نزدیک تر است هرچند که کلینتون نامزد عاقل‌تر و تواناتری به حساب می‌آید و جامعه فرهیخته آمریکا از وی حمایت می‌کند. با این حال تحلیلگران می‌گویند اگر مردم آمریکا به هنگام رای دادن از احساسات خود پیروی کنند و اعتراض‌های فروخفته خود را به یاد آورند آن‌گاه ترامپ برنده میدان خواهد بود به ویژه آنکه خطای امنیتی کلینتون به هنگام تصدی وزارت امور خارجه در استفاده از ایمیل شخصی برای ارسال نامه‌های طبقه‌بندی‌شده لطمه زیادی به شخصیت حرفه‌ای و اعتماد عمومی به وی زده است. نمی‌توان انکار کرد که در ایران هم مانند بسیاری از کشورها، انتخابات ریاست‌جمهوری ایالات متحده و رییس‌جمهور بعدی آمریکا اهمیت زیادی دارد. منوچهر متکی، وزیر امور خارجه دولت احمدی‌نژاد روزی به نگارنده گفته بود که هرچه نامزد ناتوان و ضعیف‌تری در آمریکا به قدرت برسد به نفع جمهوری اسلامی ایران است و ما علاقه‌مند هستیم که در واشنگتن چنین نامزدی به پیروزی برسد. اکنون همین حرف از زبان راهبردنویسان و چهره‌های ارشد محافظه‌کار شنیده می‌شود. در برنامه زنده‌ای که با حضور تحلیلگران و نظریه‌پردازان محافظه‌کار اخیرا از سیمای جمهوری اسلامی ایران پخش شد بر این نکته که برای ایران، هیلاری کلینتون دشمن خطرناک‌تری نسبت‌تری به دونالد ترامپ است تاکید و تصریح شد که پیروزی ترامپ به مراتب نفع کشورمان را بهتر تامین می‌کند. اما اصلاح‌طلبان هم از پیروزی ترامپ استقبال می‌کنند؛ در گفت‌وگوهای غیررسمی برخی دیپلمات‌ها به نگارنده گفته‌اند که به نظر می‌رسد ترامپ گزینه بهتری برای ایران باشد. در این‌باره این دیپلمات‌ها می‌گویند به واسطه روحیات وی، امکان معامله غیررسمی و به دور از چشم رسانه‌های کنجکاو وجود دارد. این دیپلمات‌ها دوران ریاست‌جمهوری رونالد ریگان را مثال می‌زنند و در این‌باره توضیح می‌دهند که نه فقط ترامپ به مراتب از ریگان باهوش‌تر است بلکه در همین مبارزات اخیر نشان داده که در موقعیت‌های گوناگون امکان چرخش مواضع و معامله براساس منافع را دارد. اصلاح‌طلبان معتقدند همان‌گونه که ایران در زمان ریگان در مواردی مانند تبادل گروگان‌های آمریکایی و حل‌وفصل پرونده سفارت آمریکا توانست به دور از چشم‌های کنجکاو روزنامه‌نگاران و... برخی مسایل خود با ایالات متحده را حل و فصل کند در دوره ترامپ نیز می‌توان با استفاده از روحیات وی برخی معامله‌ها را با ایالات متحده به سرانجام رساند. چنین به نظر می‌آید که با وجود ادعاهای جنجالی ترامپ و چشم‌انداز نه‌چندان خوشایندی که پیروزی وی ترسیم می‌کند برخی کشور دل به پیروزی او بسته‌اند، همان‌گونه که کره‌شمالی این دلبستگی را به صراحت بیان کرده است.