25فوریه ۱۹۶۴ مشت‌زنی به نام کاسیوس کلی در رده سنگین‌وزن برای نخستین بار قهرمان جهان شد. مشت‌زنی که به نام محمدعلی در ذهن‌ها جاودان شد. کلی زمانی که سیاهان در آمریکا شهروند درجه دو بودند، خود را زیباترین می‌نامید. این بوکسور افسانه‌ای آمریکا دیروز در بیمارستانی در فینکس پس از ۳۲ سال مبارزه با بیماری پارکینسون در ۷۴ سالگی درگذشت. محمدعلی از پنجشنبه گذشته به خاطر تنگی‌نفس و شرایط بد جسمانی در بیمارستان بستری شده بود. محمدعلی یکی از پرافتخارترین و سرشناس‌ترین بوکسورهای تاریخ جهان و آمریکا به شمار می‌آید. او سه بار مدال طلای سنگین‌وزن بوکس جهان را به خود اختصاص داد. محمدعلی که از سال ۱۹۸۴ با بیماری پارکینسون دست به گریبان بود، دسامبر سال ۲۰۱۴ هم به علت مشاهده عفونت در مجاری ادراری در بیمارستان بستری شد. بستری شدن دوباره او در بیمارستان با سیلی از پیام‌های محبت‌آمیز دوستدارانش همراه شده بود. فعالیت‌های او در جریان جنبش مدنی سیاه‌پوستان آمریکا و حضورش در کنار رهبران این جنبش، همچون مارتین لوتر کینگ و ملکوم ایکس (حاج ملک شباز) نامش را بسیار فراتر از رینگ بوکس برده بود. او به میانه رینگ می‌آید، چرخی می‌زند و به بالا می‌پرد. سونی لیستون، قهرمان مشت‌زنی، تسلیم شده است. محمدعلی کلی فریاد می‌زند: من پادشاهم، من بزرگ‌ترینم. ۲۵ فوریه ۱۹۶۴ است. کاسیوس کلی که با نام کوچک محمدعلی بهتر شناخته می‌شود برای نخستین بار قهرمان مشت‌زنی جهان در رده سنگین‌وزن می‌شود. این آغاز یک تاریخ است. کلی در مورد خود می‌گوید: من خطرناکم، من درخت انداخته‌ام، با تمساح جنگیده‌ام، نهنگ شکار کرده‌ام، رعد را به زندان انداخته‌ام و به برق دستبند زده‌ام، هفته گذشته یک صخره را کشتم، من سریعم... سریع. شیوه خاص صحبت کردن کاسیوس کلی که در سال ۱۹۴۲ در خانواده‌ای فقیر به دنیا آمده، او را به سرعت به شهرت رساند. بخت در ۲۲ سالگی به سراغ او آمد: او موفق شد به رقابت نهایی قهرمانی جهان راه یابد. همه نگاه‌ها به حریف پرآوازه او، سونی لیستون بود. لیستون اما در راند ششم به دلیل آسیب‌دیدگی دیگر وارد رینگ نشد و به این ترتیب کلی برای نخستین‌بار قهرمان جهان شد. پس از این تاریخ بود که نام کلی بر سر زبان‌ها افتاد؛ از یک‌سو به دلیل طرز مشت زدنش و از سوی دیگر به خاطر درشت‌گویی‌هایش. او همواره با سخنانش نگاه‌ها را به سوی خود جلب می‌کرد. کلی به اسلام گروید و نام خود را به محمدعلی تغییر داد. سرسختی او در زمانی که شکست‌ناپذیر به نظر می‌رسید و هشت بار از مقام قهرمانی جهان دفاع کرده بود، ترمز موفقیت‌هایش شد. هنگامی که سال ۱۹۶۷ برای جنگ در ویتنام به خدمت فراخوانده شد، سر باز زد و در پی آن به پنج سال حبس محکوم شد. کلی با پرداخت پول، از زندان جان به در برد البته عنوان قهرمانی جهان و مدرک بوکس از او گرفته شد. با وجود این، در مدت سه سالی که اجازه مشت‌زنی نداشت همچنان در این عرصه حاضر بود: من به خاطر پرستیژ یا به دلایل شخصی مبارزه نمی‌کنم. من می‌جنگم که به برادرانم که در آمریکا روی زمین خوابیده‌اند، روحیه بدهم، سیاهانی که با کمک‌های دولتی زنده‌اند، سیاهانی که چیزی برای خوردن ندارند، سیاهانی که چیزی از خود نمی‌دانند و سیاهانی که آینده‌ای ندارند. سال ۱۹۷۱ بود که کلی بار دیگر به رینگ بازگشت و نخستین شکست حرفه‌ای خود را پس از سال‌ها برابر جو فریزیر پذیرفت. بسیاری در پی این حادثه، نام او را از سیاهه اسطوره‌ها بیرون کشیدند اما کلی باز هم به اوج بازگشت و دو بار دیگر قهرمان جهان شد. موفقیتی که هنوز هیچ مشت‌زنی آن را به دست نیاورده است.
25فوریه ۱۹۶۴ مشت‌زنی به نام کاسیوس کلی در رده سنگین‌وزن برای نخستین بار قهرمان جهان شد. مشت‌زنی که به نام محمدعلی در ذهن‌ها جاودان شد. کلی زمانی که سیاهان در آمریکا شهروند درجه دو بودند، خود را زیباترین می‌نامید. این بوکسور افسانه‌ای آمریکا دیروز در بیمارستانی در فینکس پس از ۳۲ سال مبارزه با بیماری پارکینسون در ۷۴ سالگی درگذشت. محمدعلی از پنجشنبه گذشته به خاطر تنگی‌نفس و شرایط بد جسمانی در بیمارستان بستری شده بود. محمدعلی یکی از پرافتخارترین و سرشناس‌ترین بوکسورهای تاریخ جهان و آمریکا به شمار می‌آید. او سه بار مدال طلای سنگین‌وزن بوکس جهان را به خود اختصاص داد. محمدعلی که از سال ۱۹۸۴ با بیماری پارکینسون دست به گریبان بود، دسامبر سال ۲۰۱۴ هم به علت مشاهده عفونت در مجاری ادراری در بیمارستان بستری شد. بستری شدن دوباره او در بیمارستان با سیلی از پیام‌های محبت‌آمیز دوستدارانش همراه شده بود. فعالیت‌های او در جریان جنبش مدنی سیاه‌پوستان آمریکا و حضورش در کنار رهبران این جنبش، همچون مارتین لوتر کینگ و ملکوم ایکس (حاج ملک شباز) نامش را بسیار فراتر از رینگ بوکس برده بود. او به میانه رینگ می‌آید، چرخی می‌زند و به بالا می‌پرد. سونی لیستون، قهرمان مشت‌زنی، تسلیم شده است. محمدعلی کلی فریاد می‌زند: من پادشاهم، من بزرگ‌ترینم. ۲۵ فوریه ۱۹۶۴ است. کاسیوس کلی که با نام کوچک محمدعلی بهتر شناخته می‌شود برای نخستین بار قهرمان مشت‌زنی جهان در رده سنگین‌وزن می‌شود. این آغاز یک تاریخ است. کلی در مورد خود می‌گوید: من خطرناکم، من درخت انداخته‌ام، با تمساح جنگیده‌ام، نهنگ شکار کرده‌ام، رعد را به زندان انداخته‌ام و به برق دستبند زده‌ام، هفته گذشته یک صخره را کشتم، من سریعم... سریع. شیوه خاص صحبت کردن کاسیوس کلی که در سال ۱۹۴۲ در خانواده‌ای فقیر به دنیا آمده، او را به سرعت به شهرت رساند. بخت در ۲۲ سالگی به سراغ او آمد: او موفق شد به رقابت نهایی قهرمانی جهان راه یابد. همه نگاه‌ها به حریف پرآوازه او، سونی لیستون بود. لیستون اما در راند ششم به دلیل آسیب‌دیدگی دیگر وارد رینگ نشد و به این ترتیب کلی برای نخستین‌بار قهرمان جهان شد. پس از این تاریخ بود که نام کلی بر سر زبان‌ها افتاد؛ از یک‌سو به دلیل طرز مشت زدنش و از سوی دیگر به خاطر درشت‌گویی‌هایش. او همواره با سخنانش نگاه‌ها را به سوی خود جلب می‌کرد. کلی به اسلام گروید و نام خود را به محمدعلی تغییر داد. سرسختی او در زمانی که شکست‌ناپذیر به نظر می‌رسید و هشت بار از مقام قهرمانی جهان دفاع کرده بود، ترمز موفقیت‌هایش شد. هنگامی که سال ۱۹۶۷ برای جنگ در ویتنام به خدمت فراخوانده شد، سر باز زد و در پی آن به پنج سال حبس محکوم شد. کلی با پرداخت پول، از زندان جان به در برد البته عنوان قهرمانی جهان و مدرک بوکس از او گرفته شد. با وجود این، در مدت سه سالی که اجازه مشت‌زنی نداشت همچنان در این عرصه حاضر بود: من به خاطر پرستیژ یا به دلایل شخصی مبارزه نمی‌کنم. من می‌جنگم که به برادرانم که در آمریکا روی زمین خوابیده‌اند، روحیه بدهم، سیاهانی که با کمک‌های دولتی زنده‌اند، سیاهانی که چیزی برای خوردن ندارند، سیاهانی که چیزی از خود نمی‌دانند و سیاهانی که آینده‌ای ندارند. سال ۱۹۷۱ بود که کلی بار دیگر به رینگ بازگشت و نخستین شکست حرفه‌ای خود را پس از سال‌ها برابر جو فریزیر پذیرفت. بسیاری در پی این حادثه، نام او را از سیاهه اسطوره‌ها بیرون کشیدند اما کلی باز هم به اوج بازگشت و دو بار دیگر قهرمان جهان شد. موفقیتی که هنوز هیچ مشت‌زنی آن را به دست نیاورده است.