دوران جدید اقتصاد ایران تنها به دید و بازدیدها و دورهمی می‌گذرد، نه قراردادی عملیاتی می‌شود و نه تفاهمی منجر به قرارداد. پنج ماهی می‌شود که برجام اجرایی شده است. رفت و آمدهای تجاری ایران نسبت به چند سال اخیر به اوج رسیده و همه فعالان اقتصادی متوجه فضای پر تکاپوی اقتصاد ایران می‌شوند. همه اینها در یک نگاه ظاهری آنقدر مهیج است که تصور یک جهش اقتصادی از آن شود اما پشت پرده، نه قراردادی بین بخش واقعی اقتصاد ایران امضا می‌شود و نه تفاهمنامه‌هایی که بین آنهایی به امضا می‌رسد، تبدیل به قرارداد می‌شود. حتی فضای کسب و کار هم مساعد نیست تا برجام اثرات خود را در آن بنماید، اکنون همه چیز منتظر یک معجزه است؛ معجزه‌ای که اقتصاد ایران را متحول کند. در این میان خارجی‌ها البته از هر راهی برای نفوذ و شناخت اقتصاد ایران استفاده می‌کنند، از حضور در هیات‌های تجاری به همراه مقامات دولتی خود گرفته تا هیات‌های تجاری و حضور در نمایشگاه‌ها. اما نمایشگاه‌هایی هم که قرار است ویترین اقتصاد ایران باشند برای خود حکایتی دارند. چه آنهایی که مستقیم از سوی دولت برگزار می‌شوند و چه آنهایی که سال‌هاست از سوی بخش خصوصی برپا می‌شوند. هر نمایشگاهی که برگزار می‌شود یا نقش دورهمی فعالان اقتصادی را دارد یا محلی برای دلالی عده‌ای است که مجری برگزاری نمایشگاه شده‌اند؛ هر روز نمایشگاه‌هایی برگزار می‌شوند که قدم زدن در راهروهای سالن‌های آن، غرفه‌هایی را نشان می‌دهد که رونقی کاذب دارند. یکی از فعالان اقتصادی در گفت‌وگو با مهر گفت: نمایشگاه‌ها به لحاظ محتوایی سود چندانی برای فعالان اقتصادی ندارند و تنها به محلی برای دید و بازدیدهای اعضای صنف تبدیل شده‌اند در حالی که در نمایشگاه‌های بزرگ دنیا، کافی است شرکتی مجوز حضور یابد، همین اعتباری برای تداوم کسب و کارش می‌شود. البته برگزارکنندگان نمایشگاه هم، شرکت‌هایی معتبر هستند که از چندین فیلتر حاکمیتی و استانداردهای سختگیرانه عبور می‌کنند در حالی که در ایران اینطور نیست. وی افزود: در نمایشگاه‌های اخیری که برگزار شد، حتی برخی از مجریان برگزاری نمایشگاه این زحمت را به خود نمی‌دهند که خدمات تعهد شده را به حاضران دهند در حالی که در تمام کشورهای دنیا حداقل ۵٠درصد از مبالغی که برای غرفه از فعالان اقتصادی دریافت می‌شود، صرف ارائه خدمات بهتر می‌شود اما در ایران اینطور نیست. یکی دیگر از فعالان اقتصادی گفت: نمایشگاه‌ها ویترین اقتصاد ایران هستند، به خصوص در دوران جدید اقتصاد باید تغییر جدیدی در برگزاری نمایشگاه‌ها ایجاد شود در حالی که در ایران روز به روز اوضاع بدتر می‌شود و با وجود اینکه تعداد شرکت کنندگان خارجی بیشتر شده اما خدمات به شدت افت کرده و حتی در نمایشگاه اخیری که در تهران برگزار شد، مجری حتی حاضر نبود خدمات مناسبی در قبال پولی که از شرکت‌کنندگان دریافت کرده بود، بدهد. وی افزود: مجریان نمایشگاهی گویا پول‌هایی که از این محل دریافت می‌کنند را صرف پر کردن چاله‌هایی می‌کنند که فضای نامناسب کسب‌وکار نامساعد طی سال‌های اخیر برایشان به‌وجود آورده است. همین چند وقت پیش بود که محسن جلالپور، رییس اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران باز هم درخواست بخش خصوصی برای در اختیار گرفتن برگزاری نمایشگاه‌ها را مطرح کرد. البته به شرط اینکه فعالان اقتصادی هم خودی نشان دهند و به صورت رقابتی خدمات عرضه کرده و نامی نیک از خود به جا بگذارند.
دوران جدید اقتصاد ایران تنها به دید و بازدیدها و دورهمی می‌گذرد، نه قراردادی عملیاتی می‌شود و نه تفاهمی منجر به قرارداد. پنج ماهی می‌شود که برجام اجرایی شده است. رفت و آمدهای تجاری ایران نسبت به چند سال اخیر به اوج رسیده و همه فعالان اقتصادی متوجه فضای پر تکاپوی اقتصاد ایران می‌شوند. همه اینها در یک نگاه ظاهری آنقدر مهیج است که تصور یک جهش اقتصادی از آن شود اما پشت پرده، نه قراردادی بین بخش واقعی اقتصاد ایران امضا می‌شود و نه تفاهمنامه‌هایی که بین آنهایی به امضا می‌رسد، تبدیل به قرارداد می‌شود. حتی فضای کسب و کار هم مساعد نیست تا برجام اثرات خود را در آن بنماید، اکنون همه چیز منتظر یک معجزه است؛ معجزه‌ای که اقتصاد ایران را متحول کند. در این میان خارجی‌ها البته از هر راهی برای نفوذ و شناخت اقتصاد ایران استفاده می‌کنند، از حضور در هیات‌های تجاری به همراه مقامات دولتی خود گرفته تا هیات‌های تجاری و حضور در نمایشگاه‌ها. اما نمایشگاه‌هایی هم که قرار است ویترین اقتصاد ایران باشند برای خود حکایتی دارند. چه آنهایی که مستقیم از سوی دولت برگزار می‌شوند و چه آنهایی که سال‌هاست از سوی بخش خصوصی برپا می‌شوند. هر نمایشگاهی که برگزار می‌شود یا نقش دورهمی فعالان اقتصادی را دارد یا محلی برای دلالی عده‌ای است که مجری برگزاری نمایشگاه شده‌اند؛ هر روز نمایشگاه‌هایی برگزار می‌شوند که قدم زدن در راهروهای سالن‌های آن، غرفه‌هایی را نشان می‌دهد که رونقی کاذب دارند. یکی از فعالان اقتصادی در گفت‌وگو با مهر گفت: نمایشگاه‌ها به لحاظ محتوایی سود چندانی برای فعالان اقتصادی ندارند و تنها به محلی برای دید و بازدیدهای اعضای صنف تبدیل شده‌اند در حالی که در نمایشگاه‌های بزرگ دنیا، کافی است شرکتی مجوز حضور یابد، همین اعتباری برای تداوم کسب و کارش می‌شود. البته برگزارکنندگان نمایشگاه هم، شرکت‌هایی معتبر هستند که از چندین فیلتر حاکمیتی و استانداردهای سختگیرانه عبور می‌کنند در حالی که در ایران اینطور نیست. وی افزود: در نمایشگاه‌های اخیری که برگزار شد، حتی برخی از مجریان برگزاری نمایشگاه این زحمت را به خود نمی‌دهند که خدمات تعهد شده را به حاضران دهند در حالی که در تمام کشورهای دنیا حداقل ۵٠درصد از مبالغی که برای غرفه از فعالان اقتصادی دریافت می‌شود، صرف ارائه خدمات بهتر می‌شود اما در ایران اینطور نیست. یکی دیگر از فعالان اقتصادی گفت: نمایشگاه‌ها ویترین اقتصاد ایران هستند، به خصوص در دوران جدید اقتصاد باید تغییر جدیدی در برگزاری نمایشگاه‌ها ایجاد شود در حالی که در ایران روز به روز اوضاع بدتر می‌شود و با وجود اینکه تعداد شرکت کنندگان خارجی بیشتر شده اما خدمات به شدت افت کرده و حتی در نمایشگاه اخیری که در تهران برگزار شد، مجری حتی حاضر نبود خدمات مناسبی در قبال پولی که از شرکت‌کنندگان دریافت کرده بود، بدهد. وی افزود: مجریان نمایشگاهی گویا پول‌هایی که از این محل دریافت می‌کنند را صرف پر کردن چاله‌هایی می‌کنند که فضای نامناسب کسب‌وکار نامساعد طی سال‌های اخیر برایشان به‌وجود آورده است. همین چند وقت پیش بود که محسن جلالپور، رییس اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران باز هم درخواست بخش خصوصی برای در اختیار گرفتن برگزاری نمایشگاه‌ها را مطرح کرد. البته به شرط اینکه فعالان اقتصادی هم خودی نشان دهند و به صورت رقابتی خدمات عرضه کرده و نامی نیک از خود به جا بگذارند.