سازمان امیربهادری میوه!
میترا زمانی- البته ما را این خیال خام نیست که بخواهیم خدایی‌ناکرده دستگاهی را به بی‌کفایتی یا بی‌خیالی یا خدایی‌ناکرده، زبانم لال، بردن نفع از قاچاق متهم کنیم. دور از جان. اصلا این حرف‌ها نیست.فقط برای ما عین بقیه 80 میلیون نفر دیگری که در این مملکت زندگی می‌کنند یک سوال ساده پیش آمده در مورد اوضاع میوه‌جات مردم! هر طور که حساب می‌کنیم این میوه برای خودش یک داستانی دارد که آدم در آن می‌ماند. یعنی مملکت ما هنوز توان اداره کردن اوضاع میوه خودش را هم ندارد؟ یعنی واقعا اینطوری است که هر کس دلش بخواهد از پاکستان نارنگی وارد می‌کند، هر کس دلش بخواهد می‌رود از هند موز می‌آورد، هر کس دلش خواست می‌رود از هر جا دلش خواست هر چیزی را وارد می‌کند غیر از آن چیزی که نیاز داریم؟ یعنی در مملکت ما به این درندشتی و در سازمان امور میوه به این بزرگی، یک آدم دانا و فرزانه نیست که بداند پیاز کی نایاب می‌شود که قیمتش از کیلویی 800 تومان یکدفعه می‌رسد به کیلویی چهار هزار تومان؟ یک آدم دانا نیست که بداند گوجه فرنگی هر سال کی کمیاب می‌شود؟ هیچکس نیست حوصله این را داشته باشد که رد این نارنگی‌های قاچاقی کیلویی هزار تومان را بزند و ببیند کی بوده که وسط فراوانی نارنگی داخلی، رفته نارنگی زیر قیمت وارد کرده؟ یعنی زیر قیمت وارد کردن برای زمانی است که محصول کم است نه برای وقتی که محصول همه جا را پر کرده؟جدا این سازمان میوه هم از آن سازمان‌هایی است که احتمالا امیربهادر برایشان تصمیم می‌گیرد. امیربهادر که یادتان هست؟سوال روز: حالا ما نخواستیم کسی را زیر سوال ببریم ولی نباید یک سوالی پیش بیاید برای مسوولان اداره میوه! که آیا مردم به آن اندازه که ما فکر می‌کنیم گلابی هستند یا نه؟ راستی الان گلابی کیلویی چند؟
میترا زمانی- البته ما را این خیال خام نیست که بخواهیم خدایی‌ناکرده دستگاهی را به بی‌کفایتی یا بی‌خیالی یا خدایی‌ناکرده، زبانم لال، بردن نفع از قاچاق متهم کنیم. دور از جان. اصلا این حرف‌ها نیست.فقط برای ما عین بقیه 80 میلیون نفر دیگری که در این مملکت زندگی می‌کنند یک سوال ساده پیش آمده در مورد اوضاع میوه‌جات مردم! هر طور که حساب می‌کنیم این میوه برای خودش یک داستانی دارد که آدم در آن می‌ماند. یعنی مملکت ما هنوز توان اداره کردن اوضاع میوه خودش را هم ندارد؟ یعنی واقعا اینطوری است که هر کس دلش بخواهد از پاکستان نارنگی وارد می‌کند، هر کس دلش بخواهد می‌رود از هند موز می‌آورد، هر کس دلش خواست می‌رود از هر جا دلش خواست هر چیزی را وارد می‌کند غیر از آن چیزی که نیاز داریم؟ یعنی در مملکت ما به این درندشتی و در سازمان امور میوه به این بزرگی، یک آدم دانا و فرزانه نیست که بداند پیاز کی نایاب می‌شود که قیمتش از کیلویی 800 تومان یکدفعه می‌رسد به کیلویی چهار هزار تومان؟ یک آدم دانا نیست که بداند گوجه فرنگی هر سال کی کمیاب می‌شود؟ هیچکس نیست حوصله این را داشته باشد که رد این نارنگی‌های قاچاقی کیلویی هزار تومان را بزند و ببیند کی بوده که وسط فراوانی نارنگی داخلی، رفته نارنگی زیر قیمت وارد کرده؟ یعنی زیر قیمت وارد کردن برای زمانی است که محصول کم است نه برای وقتی که محصول همه جا را پر کرده؟جدا این سازمان میوه هم از آن سازمان‌هایی است که احتمالا امیربهادر برایشان تصمیم می‌گیرد. امیربهادر که یادتان هست؟سوال روز: حالا ما نخواستیم کسی را زیر سوال ببریم ولی نباید یک سوالی پیش بیاید برای مسوولان اداره میوه! که آیا مردم به آن اندازه که ما فکر می‌کنیم گلابی هستند یا نه؟ راستی الان گلابی کیلویی چند؟