با تمام این اوصاف، دولت وقتی بودجه را به مجلس برد که از نظر زمانی نامناسب و نزدیک انتخابات مجلس است و بسیاری از کمیسیونهای مجلس در این بازه زمانی ممکن است تشکیل نشود چراکه مشغلههایی که نمایندگان در این دوره دارند چیز دیگری است و انتخابات روی سایر موضوعات سایه میاندازد. در این حال اگر مجلس میخواست، میتوانست به دولت لطف کند و بودجه را ببندد ولی از آنجایی که مجلس فعلی با دولت کنونی چندان تناسب و تعامل ندارد ترجیح داد این لطف را نکند و از دولت بخواهد بودجه را چنددوازدهم ارائه کند. در مورد برنامه دولت نیز باید گفت دولت از ابتدا قصد نداشت لایحه برنامه را به مجلس بدهد. تصور دولت از قانون و برنامه این بود که برنامه مربوط به قوه مجریه است و جزییاتش به صورت اعداد و ارقام نیاز نیست. به همین علت احکام برنامه را به مجلس داد با این تصور که به این اصلاحات قانونی نیاز است تا ما برنامه را شروع کنیم. مجلس نیز وقتی دید این برنامه نیست و تنها احکام است، احکام را رد کرد و اختلافنظرها از این قسمت شروع شد. مجلس خود برنامه را میخواست و در همان زمان محمدباقر نوبخت نیز گفت برنامه موجود است ولی 1200 صفحه است. با این حال مجلس همچنان روی گرفتن برنامه پافشاری کرد و دولت هم قبول کرد برنامه را ارائه دهد به همین دلیل موضوع تمدید برنامه پنجم ظرف یکسال آینده مطرح شد. با این تفاسیر، موضوع تمدید برنامه پنجم برای یک سال دیگر، به احتمال زیاد چندان هم به ضرر دولت یا اقتصاد نیست بهخصوص این احتمال مطرح است که شاید دولت بدش نمیآمد در سالی که قیمت نفت پایین 30 دلار است، کسری منابع بالاست و رشد اقتصادی پایین است، زیر بار تعهداتی نرود که از عهده عمل کردن به آنها برنمیآید و عقب افتادن برنامه ششم برای دولت هم سود داشته باشد. *عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی
با تمام این اوصاف، دولت وقتی بودجه را به مجلس برد که از نظر زمانی نامناسب و نزدیک انتخابات مجلس است و بسیاری از کمیسیونهای مجلس در این بازه زمانی ممکن است تشکیل نشود چراکه مشغلههایی که نمایندگان در این دوره دارند چیز دیگری است و انتخابات روی سایر موضوعات سایه میاندازد. در این حال اگر مجلس میخواست، میتوانست به دولت لطف کند و بودجه را ببندد ولی از آنجایی که مجلس فعلی با دولت کنونی چندان تناسب و تعامل ندارد ترجیح داد این لطف را نکند و از دولت بخواهد بودجه را چنددوازدهم ارائه کند. در مورد برنامه دولت نیز باید گفت دولت از ابتدا قصد نداشت لایحه برنامه را به مجلس بدهد. تصور دولت از قانون و برنامه این بود که برنامه مربوط به قوه مجریه است و جزییاتش به صورت اعداد و ارقام نیاز نیست. به همین علت احکام برنامه را به مجلس داد با این تصور که به این اصلاحات قانونی نیاز است تا ما برنامه را شروع کنیم. مجلس نیز وقتی دید این برنامه نیست و تنها احکام است، احکام را رد کرد و اختلافنظرها از این قسمت شروع شد. مجلس خود برنامه را میخواست و در همان زمان محمدباقر نوبخت نیز گفت برنامه موجود است ولی 1200 صفحه است. با این حال مجلس همچنان روی گرفتن برنامه پافشاری کرد و دولت هم قبول کرد برنامه را ارائه دهد به همین دلیل موضوع تمدید برنامه پنجم ظرف یکسال آینده مطرح شد. با این تفاسیر، موضوع تمدید برنامه پنجم برای یک سال دیگر، به احتمال زیاد چندان هم به ضرر دولت یا اقتصاد نیست بهخصوص این احتمال مطرح است که شاید دولت بدش نمیآمد در سالی که قیمت نفت پایین 30 دلار است، کسری منابع بالاست و رشد اقتصادی پایین است، زیر بار تعهداتی نرود که از عهده عمل کردن به آنها برنمیآید و عقب افتادن برنامه ششم برای دولت هم سود داشته باشد. *عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی