شهرداری در دادگاه پاسخگو باشد

شهرداری در دادگاه پاسخگو باشد

شیدا ملکی- سکوت در مقابل ناهنجاری افراد را تبدیل می‌کند به بخشی از ناهنجاری. این جمله یکی از اصول اولیه اجتماعی و زندگی شهری است. در ذهن شهروندان چه می‌گذرد وقتی هر روز با ناهنجاری‌هایی مواجه می‌شوند که شهرداری بازیگر اصلی آن است. شهرداری به عنوان یک نهاد مدیریتی و اجرایی مسوول اصلی رفتارهای کارمندان و ماموران خود است. اما هنوز هم می‌شنویم و می‌بینیم ناهنجاری‌های ماموران شهرداری ادامه دارد. قتل دستفروش به دست ماموران شهرداری، ضرب و شتم لبوفروش به دست ماموران شهرداری، حمله و ضرب‌وشتم دستفروشان مترو توسط ماموران شهرداری و حالا حمله قمه به دستان ماموران شهرداری به کارواش منتسب به مسجد قدس در شهرک غرب. ماموران رفع سد معبر شهرداری برای چه فعالیت‌هایی تربیت می‌شوند؟ برای حمله به مردم و آسیب رساندن به امنیت عمومی شهر یا برای حفظ حریم شهری؟ از آغاز اولین برخوردهای غیرانسانی ماموران شهرداری با شهروندان خوب بود نهادی شبیه شورای شهر تهران با صدای بلندتری از حقوق شهروندان تهران دفاع کند. هر دم از باغ شهرداری تهران بری می‌سد و اندکی بعد قالیباف، شهردار تهران در صفحه اینستاگرامی خود پیام می‌دهد که این افراد از شهرداری نیستند و ما در شهرداری از ماموران خود می‌خواهیم با شهروندان رفتارهایی انسانی داشته باشند. به گزارش «جهان‌صنعت» شهرداری تهران مدت‌هاست برخلاف اخلاق اجتماعی رفتار می‌کند و باور این موضوع بسیار دور از ذهن است که عده‌ای با قمه و چماق، آن هم با لباس‌هایی که آرم شهرداری بر آن نقش بسته و خودروهای شهرداری، به یک کارواش حمله کنند و نه تنها کارگران را مورد ضرب و شتم قرار دهند بلکه پول‌های جیب کارگران کارواش را خالی کنند و حتی باند ضبط ماشین‌های کارواش را هم با خود برده‌اند. شاید اگر دوربین‌های کارواش مسجد قدس این تصاویر را ضبط نکرده بودند با وجود همه حوادث عجیب قبلی که ماموران شهرداری رقم زده‌اند، باور شرح این ماجرا خیلی سخت بود. واکنش شدید نماینده شورای شهر در حمله به کارواش مسجد قدس محسن سرخو، رییس فراکسیون کارگری شورای شهر تهران خطاب به ریاست این شورا نسبت به اقدامات عوامل شهرداری تهران مبنی بر تخریب یک کارواش موقوفه و ضرب و شتم کارگران آن اعتراض کرد. به گفته سرخو، عوامل شهرداری اقدام به حمله و ضرب و شتم کارگران و تخریب کارواش موقوفه مسجد کرده‌اند و پس از تخریب با قرار دادن خاکریزی مقابل در، مانع گذر افراد شده‌اند. وی با یادآوری اینکه دو شب قبل از بروز حادثه نیز عوامل شهرداری به محل مذکور مراجعه و به کارگران اعلام کردند که جهت پلمب کارواش، مسجد محل را ترک کنند. ماموران با مقاومت نگهبان و کارگران مواجه شده و در نهایت با درگیری، موقعیت را ترک کرده‌‌اند. سپس عده دیگری به کارواش موقوفه حمله و آن را تخریب کردند. به اعتقاد سرخو، قوانین و مقررات در زمان بروز تخلف ساختمانی و کاربری، تکالیف شهرداری را به روشنی مشخص کرده‌ است. علت عدم ارائه مجوز احتمالی تعطیلی یا تخریب بنای کارواش و سایر اقدامات، خلاف شئون اخلاقی و مذهبی مشخص نیست. همچنین با نظر به قرار گرفتن در دهه مبارک فجر و با توجه به اینکه در برنامه پنج ساله دوم، ساخت دو هزار مسجد برای شهرداری تکلیف شده است و شهرداری تهران همه‌ساله برای ساخت یا تجهیز مساجد هزینه‌های زیادی می‌کند، اعمال این رویه‌های نادرست برخلاف اهداف عالیه نظام اسلامی است. مقتضی است ضمن برخورد سریع و قاطع با متخلفان، نتیجه را اعلام و از تکرار چنین حوادث تلخ و غیرقابل دفاعی ممانعت به عمل آید و در اجرای ماده «73» قانون شوراها مراتب به شهردار تهران به عنوان تذکر ابلاغ شود. این در حالی است که به نظر می‌رسید خیلی زودتر از این شورای شهر نسبت به فعالیت‌های شهرداری واکنش نشان دهد. آیا واکنش نشان دادن یک نماینده نسبت به این موضوع کافی است؟ با فرض این موضوع که واکنش یک نماینده کافی باشد، آیا واکنش شهرداری به چنین اتفاق‌هایی آن هم در روزهایی که مسوولان کشوری تلاش می‌کنند موقعیت داخلی و خارجی کشور را به سمت آرامش و امنیت حرکت دهند، صحیح است؟ دعوایی قدیمی بین شهرداری و مسجد قدس شهرک غرب محسن سرخو در شرح درگیری شهرداری و مسجد قدس شهرک غرب به «جهان‌صنعت» می‌گوید: این ماجرا یک دعوای خیلی قدیمی بین مسجد و شهرداری بوده است. درگیری از روزی آغاز شد که مسجد قدس، بخشی از ملک خود را به عقب برد تا شهرداری از ملک مسجد برای پیاده‌رو استفاده کند. در مقابل شهرداری هم زمینی در مجاورت مسجدقدس با کاربری تجاری به مسجد واگذار کرده است. سرخو در ادامه می‌گوید: شهرداری متاسفانه بعد از مدتی زمینی که به مسجد واگذار کرده را به یکی از طلبکارهای خود واگذار می‌کند و در مقابل حاضر نمی‌شود سند زمین را به مسجد واگذار کند. بعد از این اقدام غیرقانونی که شهرداری تهران مال غیر را به طلبکار خود واگذار کرد برای تخلیه کارواش چندین بار ماموران شهرداری، مسوولان کارواش را تهدید کرده که متاسفانه در آخرین برخورد، با چماق و قمه به کارواش حمله کردند. آیا این نوع برخورد ماموران شهرداری با کارگران و دستفروشان دست کمی از رفتارهای اراذل و اوباش دارد؟ در شرایطی که نیروی انتظامی تلاش می‌کند فضای جامعه را برای شهروندان امن‌تر کند کمی آن‌سوتر گویا ماموران رفع سدمعبر شهرداری برای نا‌امن‌تر شدن شهر برای شهروندان قدم برمی‌دارند. شهرداری مرکزی و شهرداری منطقه 2 دستور حمله را داده‌اند سرخو معتقد است مامورانی که به کارواش حمله کرده‌اند، در حقیقت به وظیفه‌ای که از طرف مدیران‌شان در شهرداری برای آنها تعریف شده، جامه عمل پوشانده‌اند. بنابراین شهرداری به عنوان مسوول اصلی این حادثه باید پاسخگو باشد. نباید فراموش کنیم که چنین رفتارهایی توسط شهرداری قبح رفتارهای وحشیانه را در جامعه از بین می‌برد. بنابراین شهرداری باید به طور قانونی در دادگاه نسبت به این اتفاق پاسخگو باشد. همچنین به گفته وی، حتی اگر در مورد مالکیت زمین کارواش حق با شهرداری هم باشد باز هم چنین رفتارهایی نمی‌توان هیچ توجیهی داشته باشد. در شرایطی که تلاش می‌کنیم جامعه را به سمت رفتارهای قانونی حرکت دهیم، رفتارهای خشونت‌بار شهرداری، این تصور را در شهروندان به وجود می‌آورد که می‌توانند با زور و رفتارهای وحشیانه حقوق خود را به دست آورند. گفته‌های سرخو در حالی است که مدتی پیش یک لبوفروش با بدترین رفتار ممکن از سوی ماموران شهرداری مواجه شد و شهردار تهران فقط ابراز تاسف کرد. قالیباف همه تلاش خود را برای ساماندهی و نظم اجتماعی به کار می‌بندد و هر روز مامورانش در مترو زنان و مردان دستفروش را دستگیر می‌کنند. شهرداری چه زمانی قرار است در مقابل این رفتارها و برخوردها پاسخگو باشد؟ یادآوری قتل توسط ماموران شهرداری خاطرنشان می‌شود کارگری که بر اثر ضرب و شتم توسط ماموران گشت سد معبر منسوب به ناحیه ۴ منطقه ۴ شهرداری تهران به مدت یک هفته در بیمارستان بستری شده بود، ۲۳ مردادماه در بیمارستان نورافشار تهران جان باخت. خانواده «علی چراغی»، کارگر ۴۱ ساله‌‌ای که صاحب چهار فرزند است درباره اتفاقات منجر به فوت او عنوان کرده بودند که او روز ۱۶ مرداد به همراه پسر ۱۴ ساله‌ به منطقه تهرانپارس رفته بود که در ساعت ۱۰ صبح حوالی اتوبان باقری در تقاطع خیابان ۱۹۶ غربی با خیابان ایزد پناهی با ماموران شهردا‌ری درگیر می‌شود. ابوالفضل چراغی، پسر ۱۴ ساله علی چراغی درباره روز حادثه می‌گوید: من و پدرم سوار بر وانت‌پیکان کنار خیابان در حال حرکت بودیم که ناگهان یک وانت مزدا دو کابین رفع سدمعبر ناحیه 4 منطقه ۴ مقابل ماشین ما پیچید و راه را بست. چهار ماموری که از اتومبیل پیاده شدند، از پدرم خوستند پیاده شود. به درخواست پدرم در وانت ماندم و از داخل مکالمه آنها را می‌شنیدم. یک مامور به پدرم گفت که وانت توقیف است. پدرم اصرار داشت شما حق توقیف ماشین را ندارید و باید با پلیس ۱۱۰ تماس بگیریم. پدرم شروع به تماس با پلیس کرد که در این هنگام چند مامور همزمان با پدرم درگیر شدند و یکی از آنان از پشت دست‌های پدرم را گرفت و سایرین مشغول ضرب و شتم او شدند. هنگام پیاده شدن از ماشین دیدم که یکی از ماموران با «پنجه‌بوکس» به سمت چپ سر پدرم ضربه‌ای وارد کرد و پدرم به زمین افتاد. قصد نزدیک شدن به پدرم را که بیهوش روی زمین افتاده بود داشتم اما ماموران به گمان اینکه پدرم تمارض می‌کند ضربه‌ای به من زدند و اجازه نزدیک شدن به پدرم را ندادند اما بعد از دخالت کسبه محل، هر چهار مامور سوار بر وانت از صحنه گریختند. در تاریخ ۱۸ مرداد پیش از مرگ این کارگر پزشکی‌قانونی درباره این پرونده گزارش داده است که «طبق مندرجات پرونده بالینی در تاریخ ۱۶ مرداد در پی اصابت جسم سخت مصدوم دچار ضایعات زیر شده است. یک: کاهش سطح هوشیاری. دو: خونریزی در نواحی گیجگاهی و آهیانه و پیشانی سمت چپ جمجمه و کوفتگی بافت مغزی در نواحی گیجگاهی و آهیانه‌ای سمت راست جمجمه که تحت عمل جراحی قرار گرفته است.» پاسخ شهرداری چیست مشکلات تلخی که هر روز در تهران تکرار می‌شود و گویا این روزها ماموران شهرداری به پای ثابت ضرب‌وشتم مردم کم‌بضاعت تبدیل شده‌اند؛ گروهی که به فعالیت‌های غیرقانونی خود ادامه می‌دهند. این بار اما به نظر می‌رسد شورای شهر قصد دارد به دنبال پاسخی از سوی شهرداری باشد و امیدواریم پیگیری جدی‌تری در زمینه پایان دادن به این حوادث تلخ صورت گیرد. چنانچه هیچ مقام قانونی در مقابل این بی‌قانونی‌ها واکنش نشان ندهد، ضرب‌وشتم و برخوردهای نامناسب ماموران رفع سد معبر شهرداری با دستفروشان و کارگران ادامه خواهد داشت.

شیدا ملکی- سکوت در مقابل ناهنجاری افراد را تبدیل می‌کند به بخشی از ناهنجاری. این جمله یکی از اصول اولیه اجتماعی و زندگی شهری است. در ذهن شهروندان چه می‌گذرد وقتی هر روز با ناهنجاری‌هایی مواجه می‌شوند که شهرداری بازیگر اصلی آن است. شهرداری به عنوان یک نهاد مدیریتی و اجرایی مسوول اصلی رفتارهای کارمندان و ماموران خود است. اما هنوز هم می‌شنویم و می‌بینیم ناهنجاری‌های ماموران شهرداری ادامه دارد. قتل دستفروش به دست ماموران شهرداری، ضرب و شتم لبوفروش به دست ماموران شهرداری، حمله و ضرب‌وشتم دستفروشان مترو توسط ماموران شهرداری و حالا حمله قمه به دستان ماموران شهرداری به کارواش منتسب به مسجد قدس در شهرک غرب. ماموران رفع سد معبر شهرداری برای چه فعالیت‌هایی تربیت می‌شوند؟ برای حمله به مردم و آسیب رساندن به امنیت عمومی شهر یا برای حفظ حریم شهری؟ از آغاز اولین برخوردهای غیرانسانی ماموران شهرداری با شهروندان خوب بود نهادی شبیه شورای شهر تهران با صدای بلندتری از حقوق شهروندان تهران دفاع کند. هر دم از باغ شهرداری تهران بری می‌سد و اندکی بعد قالیباف، شهردار تهران در صفحه اینستاگرامی خود پیام می‌دهد که این افراد از شهرداری نیستند و ما در شهرداری از ماموران خود می‌خواهیم با شهروندان رفتارهایی انسانی داشته باشند. به گزارش «جهان‌صنعت» شهرداری تهران مدت‌هاست برخلاف اخلاق اجتماعی رفتار می‌کند و باور این موضوع بسیار دور از ذهن است که عده‌ای با قمه و چماق، آن هم با لباس‌هایی که آرم شهرداری بر آن نقش بسته و خودروهای شهرداری، به یک کارواش حمله کنند و نه تنها کارگران را مورد ضرب و شتم قرار دهند بلکه پول‌های جیب کارگران کارواش را خالی کنند و حتی باند ضبط ماشین‌های کارواش را هم با خود برده‌اند. شاید اگر دوربین‌های کارواش مسجد قدس این تصاویر را ضبط نکرده بودند با وجود همه حوادث عجیب قبلی که ماموران شهرداری رقم زده‌اند، باور شرح این ماجرا خیلی سخت بود. واکنش شدید نماینده شورای شهر در حمله به کارواش مسجد قدس محسن سرخو، رییس فراکسیون کارگری شورای شهر تهران خطاب به ریاست این شورا نسبت به اقدامات عوامل شهرداری تهران مبنی بر تخریب یک کارواش موقوفه و ضرب و شتم کارگران آن اعتراض کرد. به گفته سرخو، عوامل شهرداری اقدام به حمله و ضرب و شتم کارگران و تخریب کارواش موقوفه مسجد کرده‌اند و پس از تخریب با قرار دادن خاکریزی مقابل در، مانع گذر افراد شده‌اند. وی با یادآوری اینکه دو شب قبل از بروز حادثه نیز عوامل شهرداری به محل مذکور مراجعه و به کارگران اعلام کردند که جهت پلمب کارواش، مسجد محل را ترک کنند. ماموران با مقاومت نگهبان و کارگران مواجه شده و در نهایت با درگیری، موقعیت را ترک کرده‌‌اند. سپس عده دیگری به کارواش موقوفه حمله و آن را تخریب کردند. به اعتقاد سرخو، قوانین و مقررات در زمان بروز تخلف ساختمانی و کاربری، تکالیف شهرداری را به روشنی مشخص کرده‌ است. علت عدم ارائه مجوز احتمالی تعطیلی یا تخریب بنای کارواش و سایر اقدامات، خلاف شئون اخلاقی و مذهبی مشخص نیست. همچنین با نظر به قرار گرفتن در دهه مبارک فجر و با توجه به اینکه در برنامه پنج ساله دوم، ساخت دو هزار مسجد برای شهرداری تکلیف شده است و شهرداری تهران همه‌ساله برای ساخت یا تجهیز مساجد هزینه‌های زیادی می‌کند، اعمال این رویه‌های نادرست برخلاف اهداف عالیه نظام اسلامی است. مقتضی است ضمن برخورد سریع و قاطع با متخلفان، نتیجه را اعلام و از تکرار چنین حوادث تلخ و غیرقابل دفاعی ممانعت به عمل آید و در اجرای ماده «73» قانون شوراها مراتب به شهردار تهران به عنوان تذکر ابلاغ شود. این در حالی است که به نظر می‌رسید خیلی زودتر از این شورای شهر نسبت به فعالیت‌های شهرداری واکنش نشان دهد. آیا واکنش نشان دادن یک نماینده نسبت به این موضوع کافی است؟ با فرض این موضوع که واکنش یک نماینده کافی باشد، آیا واکنش شهرداری به چنین اتفاق‌هایی آن هم در روزهایی که مسوولان کشوری تلاش می‌کنند موقعیت داخلی و خارجی کشور را به سمت آرامش و امنیت حرکت دهند، صحیح است؟ دعوایی قدیمی بین شهرداری و مسجد قدس شهرک غرب محسن سرخو در شرح درگیری شهرداری و مسجد قدس شهرک غرب به «جهان‌صنعت» می‌گوید: این ماجرا یک دعوای خیلی قدیمی بین مسجد و شهرداری بوده است. درگیری از روزی آغاز شد که مسجد قدس، بخشی از ملک خود را به عقب برد تا شهرداری از ملک مسجد برای پیاده‌رو استفاده کند. در مقابل شهرداری هم زمینی در مجاورت مسجدقدس با کاربری تجاری به مسجد واگذار کرده است. سرخو در ادامه می‌گوید: شهرداری متاسفانه بعد از مدتی زمینی که به مسجد واگذار کرده را به یکی از طلبکارهای خود واگذار می‌کند و در مقابل حاضر نمی‌شود سند زمین را به مسجد واگذار کند. بعد از این اقدام غیرقانونی که شهرداری تهران مال غیر را به طلبکار خود واگذار کرد برای تخلیه کارواش چندین بار ماموران شهرداری، مسوولان کارواش را تهدید کرده که متاسفانه در آخرین برخورد، با چماق و قمه به کارواش حمله کردند. آیا این نوع برخورد ماموران شهرداری با کارگران و دستفروشان دست کمی از رفتارهای اراذل و اوباش دارد؟ در شرایطی که نیروی انتظامی تلاش می‌کند فضای جامعه را برای شهروندان امن‌تر کند کمی آن‌سوتر گویا ماموران رفع سدمعبر شهرداری برای نا‌امن‌تر شدن شهر برای شهروندان قدم برمی‌دارند. شهرداری مرکزی و شهرداری منطقه 2 دستور حمله را داده‌اند سرخو معتقد است مامورانی که به کارواش حمله کرده‌اند، در حقیقت به وظیفه‌ای که از طرف مدیران‌شان در شهرداری برای آنها تعریف شده، جامه عمل پوشانده‌اند. بنابراین شهرداری به عنوان مسوول اصلی این حادثه باید پاسخگو باشد. نباید فراموش کنیم که چنین رفتارهایی توسط شهرداری قبح رفتارهای وحشیانه را در جامعه از بین می‌برد. بنابراین شهرداری باید به طور قانونی در دادگاه نسبت به این اتفاق پاسخگو باشد. همچنین به گفته وی، حتی اگر در مورد مالکیت زمین کارواش حق با شهرداری هم باشد باز هم چنین رفتارهایی نمی‌توان هیچ توجیهی داشته باشد. در شرایطی که تلاش می‌کنیم جامعه را به سمت رفتارهای قانونی حرکت دهیم، رفتارهای خشونت‌بار شهرداری، این تصور را در شهروندان به وجود می‌آورد که می‌توانند با زور و رفتارهای وحشیانه حقوق خود را به دست آورند. گفته‌های سرخو در حالی است که مدتی پیش یک لبوفروش با بدترین رفتار ممکن از سوی ماموران شهرداری مواجه شد و شهردار تهران فقط ابراز تاسف کرد. قالیباف همه تلاش خود را برای ساماندهی و نظم اجتماعی به کار می‌بندد و هر روز مامورانش در مترو زنان و مردان دستفروش را دستگیر می‌کنند. شهرداری چه زمانی قرار است در مقابل این رفتارها و برخوردها پاسخگو باشد؟ یادآوری قتل توسط ماموران شهرداری خاطرنشان می‌شود کارگری که بر اثر ضرب و شتم توسط ماموران گشت سد معبر منسوب به ناحیه ۴ منطقه ۴ شهرداری تهران به مدت یک هفته در بیمارستان بستری شده بود، ۲۳ مردادماه در بیمارستان نورافشار تهران جان باخت. خانواده «علی چراغی»، کارگر ۴۱ ساله‌‌ای که صاحب چهار فرزند است درباره اتفاقات منجر به فوت او عنوان کرده بودند که او روز ۱۶ مرداد به همراه پسر ۱۴ ساله‌ به منطقه تهرانپارس رفته بود که در ساعت ۱۰ صبح حوالی اتوبان باقری در تقاطع خیابان ۱۹۶ غربی با خیابان ایزد پناهی با ماموران شهردا‌ری درگیر می‌شود. ابوالفضل چراغی، پسر ۱۴ ساله علی چراغی درباره روز حادثه می‌گوید: من و پدرم سوار بر وانت‌پیکان کنار خیابان در حال حرکت بودیم که ناگهان یک وانت مزدا دو کابین رفع سدمعبر ناحیه 4 منطقه ۴ مقابل ماشین ما پیچید و راه را بست. چهار ماموری که از اتومبیل پیاده شدند، از پدرم خوستند پیاده شود. به درخواست پدرم در وانت ماندم و از داخل مکالمه آنها را می‌شنیدم. یک مامور به پدرم گفت که وانت توقیف است. پدرم اصرار داشت شما حق توقیف ماشین را ندارید و باید با پلیس ۱۱۰ تماس بگیریم. پدرم شروع به تماس با پلیس کرد که در این هنگام چند مامور همزمان با پدرم درگیر شدند و یکی از آنان از پشت دست‌های پدرم را گرفت و سایرین مشغول ضرب و شتم او شدند. هنگام پیاده شدن از ماشین دیدم که یکی از ماموران با «پنجه‌بوکس» به سمت چپ سر پدرم ضربه‌ای وارد کرد و پدرم به زمین افتاد. قصد نزدیک شدن به پدرم را که بیهوش روی زمین افتاده بود داشتم اما ماموران به گمان اینکه پدرم تمارض می‌کند ضربه‌ای به من زدند و اجازه نزدیک شدن به پدرم را ندادند اما بعد از دخالت کسبه محل، هر چهار مامور سوار بر وانت از صحنه گریختند. در تاریخ ۱۸ مرداد پیش از مرگ این کارگر پزشکی‌قانونی درباره این پرونده گزارش داده است که «طبق مندرجات پرونده بالینی در تاریخ ۱۶ مرداد در پی اصابت جسم سخت مصدوم دچار ضایعات زیر شده است. یک: کاهش سطح هوشیاری. دو: خونریزی در نواحی گیجگاهی و آهیانه و پیشانی سمت چپ جمجمه و کوفتگی بافت مغزی در نواحی گیجگاهی و آهیانه‌ای سمت راست جمجمه که تحت عمل جراحی قرار گرفته است.» پاسخ شهرداری چیست مشکلات تلخی که هر روز در تهران تکرار می‌شود و گویا این روزها ماموران شهرداری به پای ثابت ضرب‌وشتم مردم کم‌بضاعت تبدیل شده‌اند؛ گروهی که به فعالیت‌های غیرقانونی خود ادامه می‌دهند. این بار اما به نظر می‌رسد شورای شهر قصد دارد به دنبال پاسخی از سوی شهرداری باشد و امیدواریم پیگیری جدی‌تری در زمینه پایان دادن به این حوادث تلخ صورت گیرد. چنانچه هیچ مقام قانونی در مقابل این بی‌قانونی‌ها واکنش نشان ندهد، ضرب‌وشتم و برخوردهای نامناسب ماموران رفع سد معبر شهرداری با دستفروشان و کارگران ادامه خواهد داشت.