سرخپوشان تبریزی که امیدوار بودند با حضور قلعهنویی شرایط بهتری نسبت به زمان اولیویرا پیدا کنند در هفتههای اخیر شکستهای تلخی را متحمل شدهاند و وضعیت بحرانیتری پیدا کردهاند! تراکتورسازی که فصل پانزدهم رقابتهای لیگ برتر را با تونی اولیویرا شروع کرد پس از آنکه نتوانست با این پرتغالی به نتایج قابل قبولی دست پیدا کند امیر قلعهنویی را به تبریز کشاند تا شاید وضعیت بحرانی این تیم پرمهره رفع شود اما نه تنها اینکه با قلعهنویی هم اتفاق مثبتی در این تیم رخ نداد بلکه بر تعداد باختهای سرخپوشان تبریزی نیز اضافه شد. امیر قلعهنویی روزهای بسیار سختی را سپری میکند. شاید او در تاریخ مربیگریاش و زمانی که بازی میکرد به یاد نداشته باشد که تا این حد در ورزشگاه خانگی تیم خودش تحت فشار باشد و علیه او شعار دهند. وی حتی به یاد ندارد که خودش نقطه ضعف تیمش شده باشد و دیگرانی چون مدیرعامل هم به خاطرش شعار بشنوند و با هواداران درگیر شوند. این بار اما چنین است، صرفنظر از اینکه مردم تونی اولیویرا را دوست داشتند از امیرقلعهنویی هم در تبریز خوششان نمیآمد و حالا نتیجه این دو که در راستای هم هستند کار را برای امیر قلعهنویی سخت کرده است. بزرگترین فرصتی که البته تهدید هم محسوب میشود دیدارهای تراکتورسازی در لیگ قهرمانان آسیاست. البته اگر امیر قلعهنویی به این دیدارها برسد میتواند جبران مافات کند اما اگر آنجا هم شکست بخورد کارش بسیار سخت خواهد بود و عملا حتی پیش از پایان فصل باید از تبریز برود. بزرگترین اقبال این مربی آن است که عباسی دیگر مجال تعویض سرمربی را ندارد و به این ترتیب تهدیدی از سوی مدیرعامل وجود ندارد. او این فصل یکبار چنین کرده و دیگر نمیتواند با تغییر سرمربی برای خود زمان بخرد یا باید خودش برود یا موفق شود. به نوشته مهر، به هر حال روزهای سختی امیر قلعهنویی را احاطه کردهاند. او مرتبه قبل که از تراکتورسازی جدا شد مشکلات زیادی با مردم و مسوولان این باشگاه پیدا کرده بود و حالا هم آن مشکلات را دارد و هم خود تراکتور شده مشکلی روی مشکلاتش. امیرقلعهنویی در استقلال هم که بود هواداران بسیاری حمایتش نمیکردند حالا در تبریز هم مشکلی مشابه و البته حادتر دارد. باید دید ازاین بحران چگونه خارج میشود.
سرخپوشان تبریزی که امیدوار بودند با حضور قلعهنویی شرایط بهتری نسبت به زمان اولیویرا پیدا کنند در هفتههای اخیر شکستهای تلخی را متحمل شدهاند و وضعیت بحرانیتری پیدا کردهاند! تراکتورسازی که فصل پانزدهم رقابتهای لیگ برتر را با تونی اولیویرا شروع کرد پس از آنکه نتوانست با این پرتغالی به نتایج قابل قبولی دست پیدا کند امیر قلعهنویی را به تبریز کشاند تا شاید وضعیت بحرانی این تیم پرمهره رفع شود اما نه تنها اینکه با قلعهنویی هم اتفاق مثبتی در این تیم رخ نداد بلکه بر تعداد باختهای سرخپوشان تبریزی نیز اضافه شد. امیر قلعهنویی روزهای بسیار سختی را سپری میکند. شاید او در تاریخ مربیگریاش و زمانی که بازی میکرد به یاد نداشته باشد که تا این حد در ورزشگاه خانگی تیم خودش تحت فشار باشد و علیه او شعار دهند. وی حتی به یاد ندارد که خودش نقطه ضعف تیمش شده باشد و دیگرانی چون مدیرعامل هم به خاطرش شعار بشنوند و با هواداران درگیر شوند. این بار اما چنین است، صرفنظر از اینکه مردم تونی اولیویرا را دوست داشتند از امیرقلعهنویی هم در تبریز خوششان نمیآمد و حالا نتیجه این دو که در راستای هم هستند کار را برای امیر قلعهنویی سخت کرده است. بزرگترین فرصتی که البته تهدید هم محسوب میشود دیدارهای تراکتورسازی در لیگ قهرمانان آسیاست. البته اگر امیر قلعهنویی به این دیدارها برسد میتواند جبران مافات کند اما اگر آنجا هم شکست بخورد کارش بسیار سخت خواهد بود و عملا حتی پیش از پایان فصل باید از تبریز برود. بزرگترین اقبال این مربی آن است که عباسی دیگر مجال تعویض سرمربی را ندارد و به این ترتیب تهدیدی از سوی مدیرعامل وجود ندارد. او این فصل یکبار چنین کرده و دیگر نمیتواند با تغییر سرمربی برای خود زمان بخرد یا باید خودش برود یا موفق شود. به نوشته مهر، به هر حال روزهای سختی امیر قلعهنویی را احاطه کردهاند. او مرتبه قبل که از تراکتورسازی جدا شد مشکلات زیادی با مردم و مسوولان این باشگاه پیدا کرده بود و حالا هم آن مشکلات را دارد و هم خود تراکتور شده مشکلی روی مشکلاتش. امیرقلعهنویی در استقلال هم که بود هواداران بسیاری حمایتش نمیکردند حالا در تبریز هم مشکلی مشابه و البته حادتر دارد. باید دید ازاین بحران چگونه خارج میشود.