بخش‌خصوصی

بخش‌خصوصی

در آفساید پسابرجام عضویت رییس اتاق بازرگانی و صنایع‌ومعادن ایران و شمار قابل ملاحظه‌ای از تجار و فعالان اقتصادی بخش‌خصوصی در هیات‌همراه آقای رییس‌جمهور در سفر به دو کشور ایتالیا و فرانسه که می‌توان از آن به‌عنوان واقعه‌ای بی‌سابقه یاد کرد، این امید را به وجود آورده بود که بعد از لغو تحریم‌های اقتصادی و آغاز دوران موسوم به پسابرجام، زمینه برای از حاشیه به متن اقتصاد آمدن بخش خصوصی ما فراهم شده و از این پس سروکار هیات‌های تجاری و اقتصادی که از کشورهای اتحادیه اروپا و سایر کشورهای جهان به ایران می‌آیند، با صنعتگران و فعالان اقتصادی بخش‌خصوصی خواهد بود که اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران آنها را نمایندگی می‌کند اما شواهد و قرائن موجود نشان می‌دهد که با وجود حضور پررنگ بخش‌خصوصی در هیات همراه آقای رییس‌جمهور تحقق چنین امری به آسانی امکان‌پذیر نخواهد بود و دیوانسالاری دولتی ما که به‌مدت چندین دهه صحنه‌گردان اصلی عمده‌ترین تصدی‌گری‌های اقتصادی کشور بوده، به این زودی‌ها اجازه نخواهد داد این تصدی‌گری‌ها را به بخش‌خصوصی واگذار کند. یادداشت روز سه‌شنبه هفته گذشته دکتر پدرام سلطانی، نایب رییس هیات رییسه اتاق ایران که در دوره گذشته هم تصدی این سمت را برعهده داشته است در روزنامه «جهان‌صنعت» تحت عنوان سرمایه‌گذاران را فراری ندهیم، گواهی بر این مدعاست. در این یادداشت نویسنده ضمن برشمردن مشکلاتی که بوروکراسی دولتی برای سرمایه‌گذاری‌های خارجی ایجاد می‌کند و مشکلاتی که فعالان اقتصادی بخش‌خصوصی و صاحبان کسب‌وکار به دلیل وجود فساد اداری، غیرشفاف بودن معاملات و ناکافی بودن اطلاعات برای سرمایه‌گذاری با آن دست به گریبان هستند به موضوع مهمی که در جای خود بسیار تاسف‌آور و حتی باورنکردنی به نظر می‌رسد، اشاره می‌کند و می‌نویسد بخش‌خصوصی و بزرگ‌ترین تشکل مربوط به آن یعنی اتاق بازرگانی تا یک روز قبل از حضور هیات بزرگ تجاری ایتالیا در ایران در جریان سفر چنین هیاتی به ایران قرار نداشتند و تنها روزی که هیات مزبور وارد تهران شده از آن اطلاع پیدا کرده و به همین سبب به قول نویسنده یادداشت، هیات بازرگانی ایتالیا در تهران سرگردان بوده‌اند. نویسنده در جای دیگری از یادداشت خود با اشاره به هجوم گسترده هیات‌های تجاری و اقتصادی خارجی به ایران بعد از اجرایی شدن برجام هشدار داده که بوروکراسی دولتی بدون همکاری بخش‌خصوصی قادر به بهره‌گیری لازم از سفر این هیات‌ها به ایران نخواهد بود و افزوده به وجود آمدن مشکلاتی نظیر آنچه در خصوص سفر هیات اقتصادی ایتالیا به تهران شاهدش بودیم، غیرقابل پیش‌بینی نبوده و بخش‌خصوصی بارها به دولت تذکر داده که در کشور هنوز زیرساخت‌های لازم برای (گسترش) همکاری‌های اقتصادی با کشورهای خارجی وجود ندارد و دولت باید با همکاری بخش‌خصوصی این زیرساخت‌ها را آماده سازد. با توجه به جایگاه نویسنده یادداشت چه در هیات‌رییسه اتاق ایران و چه به‌عنوان یک فعال اقتصادی سرشناس بخش‌خصوصی که حضور پررنگی هم در رسانه‌های عمومی دارد و نیز با توجه به اینکه اتاق بازرگانی مشترک ایران و ایتالیا آن هم تحت ریاست یک فعال اقتصادی سرشناس و حاضر در اغلب صحنه‌ها که قطعا از مدت‌ها قبل در جریان جزییات سفر هیات اقتصادی ایتالیا به تهران قرار داشته و به احتمال زیاد از هماهنگ‌کنندگان اصلی برنامه سفر هیات در مدت اقامت آنها در تهران بوده است، چه عامل یا عواملی سبب شده تا آن‌طور که نایب رییس اتاق ایران در یادداشت خود در روزنامه «جهان‌صنعت» نوشته، فعالان اقتصادی بخش‌خصوصی و اتاق ایران در ارتباط با سفر هیات مزبور به ایران در بی‌خبری بمانند و تنها در روز ورود هیات ایتالیایی به تهران از آن آگاه شوند؟ همان‌طور که پیشتر ذکر آن رفت در اینکه دیوانسالاری دولتی میل چندانی به سپردن تصدی‌گری‌های اقتصادی به بخش‌خصوصی و آمدن آن از حاشیه به متن اقتصاد کشور ندارد، تردیدی وجود ندارد اما همسفر شدن رییس اتاق ایران و شمار زیادی از فعالان اقتصادی بخش‌خصوصی با آقای رییس‌جمهور در سفر اخیر به ایتالیا و فرانسه و تاکیدهای مکرر رییس دولت بر ضرورت به صحنه آمدن بخش خصوصی در مناسبت‌های مختلف و خصوصا با توجه به فرصت بی‌سابقه‌ای که در سفر رییس‌جمهور به فرانسه و ایتالیا به رییس اتاق ایران و برخی مدیران این بنگاه‌های اقتصادی بخش‌خصوصی به حضور پررنگ در دید و بازدیدها و امضای تفاهمنامه‌ها و توافقنامه‌های همکاری با طرف‌های تجاری در دو کشور مزبور داده شده بود، احتمالا مشکل بی‌خبر ماندن رییس، نایب‌رییس و اعضای اتاق بازرگانی از سفر اخیر هیات تجاری اقتصادی ایتالیا را باید در نبود یک جریان اطلاع‌رسانی مستمر میان اتاق بازرگانی مشترک ایران و ایتالیا با اتاق ایران و نیز ضعف جریان اطلاع‌رسانی‌های بهنگام در ساختار خود اتاق ایران یا اتاق تهران جست‌وجو کرد که به نظر می‌رسد با وجود تغییر و تحولاتی که سال گذشته در ترکیب هیات رییسه آنها ایجاد شد و امیدهایی که در پی آن تحولات درخصوص چابک و حاضر به یراق شدن این تشکل‌های بزرگ در میان اعضا و آنها به وجود آمده بود، بخش‌خصوصی ما هم مانند دیوانسالاری دولتی هنوز از آمادگی لازم به منظور مدیریت به قول نویسنده یادداشت، هجوم سرمایه‌گذاران خارجی به کشور، برخوردار نیست و این بخش هم به سهم خود به یک خانه‌تکانی اساسی در رویکردها و سیاستگذاری‌های مدیریتی خود که یکی از مهم‌ترین آنها دادن فرصت‌های برابر به تمام اعضا و فعالان اقتصادی بخش‌خصوصی است، نیاز دارد. تقویت چرخه اطلاع‌رسانی درون‌سازمانی و برون‌سازمانی و تقویت بدنه کارشناسی اتاق ایران و اتاق تهران و اتاق‌های مشترک و تبدیل آنها از رییس و شخصیت‌محوری به سازمان‌محوری نیز از دیگر پیش‌نیازهای ایفای نقش این تشکل‌ها در دوران پسابرجام است در غیر این صورت بخش‌خصوصی در پسابرجام هم در آفساید اقتصاد کشور باقی خواهد ماند. KIAMEHR_GH@YAHOO.COM INFO@DIDGAHEMAN.COM

در آفساید پسابرجام عضویت رییس اتاق بازرگانی و صنایع‌ومعادن ایران و شمار قابل ملاحظه‌ای از تجار و فعالان اقتصادی بخش‌خصوصی در هیات‌همراه آقای رییس‌جمهور در سفر به دو کشور ایتالیا و فرانسه که می‌توان از آن به‌عنوان واقعه‌ای بی‌سابقه یاد کرد، این امید را به وجود آورده بود که بعد از لغو تحریم‌های اقتصادی و آغاز دوران موسوم به پسابرجام، زمینه برای از حاشیه به متن اقتصاد آمدن بخش خصوصی ما فراهم شده و از این پس سروکار هیات‌های تجاری و اقتصادی که از کشورهای اتحادیه اروپا و سایر کشورهای جهان به ایران می‌آیند، با صنعتگران و فعالان اقتصادی بخش‌خصوصی خواهد بود که اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران آنها را نمایندگی می‌کند اما شواهد و قرائن موجود نشان می‌دهد که با وجود حضور پررنگ بخش‌خصوصی در هیات همراه آقای رییس‌جمهور تحقق چنین امری به آسانی امکان‌پذیر نخواهد بود و دیوانسالاری دولتی ما که به‌مدت چندین دهه صحنه‌گردان اصلی عمده‌ترین تصدی‌گری‌های اقتصادی کشور بوده، به این زودی‌ها اجازه نخواهد داد این تصدی‌گری‌ها را به بخش‌خصوصی واگذار کند. یادداشت روز سه‌شنبه هفته گذشته دکتر پدرام سلطانی، نایب رییس هیات رییسه اتاق ایران که در دوره گذشته هم تصدی این سمت را برعهده داشته است در روزنامه «جهان‌صنعت» تحت عنوان سرمایه‌گذاران را فراری ندهیم، گواهی بر این مدعاست. در این یادداشت نویسنده ضمن برشمردن مشکلاتی که بوروکراسی دولتی برای سرمایه‌گذاری‌های خارجی ایجاد می‌کند و مشکلاتی که فعالان اقتصادی بخش‌خصوصی و صاحبان کسب‌وکار به دلیل وجود فساد اداری، غیرشفاف بودن معاملات و ناکافی بودن اطلاعات برای سرمایه‌گذاری با آن دست به گریبان هستند به موضوع مهمی که در جای خود بسیار تاسف‌آور و حتی باورنکردنی به نظر می‌رسد، اشاره می‌کند و می‌نویسد بخش‌خصوصی و بزرگ‌ترین تشکل مربوط به آن یعنی اتاق بازرگانی تا یک روز قبل از حضور هیات بزرگ تجاری ایتالیا در ایران در جریان سفر چنین هیاتی به ایران قرار نداشتند و تنها روزی که هیات مزبور وارد تهران شده از آن اطلاع پیدا کرده و به همین سبب به قول نویسنده یادداشت، هیات بازرگانی ایتالیا در تهران سرگردان بوده‌اند. نویسنده در جای دیگری از یادداشت خود با اشاره به هجوم گسترده هیات‌های تجاری و اقتصادی خارجی به ایران بعد از اجرایی شدن برجام هشدار داده که بوروکراسی دولتی بدون همکاری بخش‌خصوصی قادر به بهره‌گیری لازم از سفر این هیات‌ها به ایران نخواهد بود و افزوده به وجود آمدن مشکلاتی نظیر آنچه در خصوص سفر هیات اقتصادی ایتالیا به تهران شاهدش بودیم، غیرقابل پیش‌بینی نبوده و بخش‌خصوصی بارها به دولت تذکر داده که در کشور هنوز زیرساخت‌های لازم برای (گسترش) همکاری‌های اقتصادی با کشورهای خارجی وجود ندارد و دولت باید با همکاری بخش‌خصوصی این زیرساخت‌ها را آماده سازد. با توجه به جایگاه نویسنده یادداشت چه در هیات‌رییسه اتاق ایران و چه به‌عنوان یک فعال اقتصادی سرشناس بخش‌خصوصی که حضور پررنگی هم در رسانه‌های عمومی دارد و نیز با توجه به اینکه اتاق بازرگانی مشترک ایران و ایتالیا آن هم تحت ریاست یک فعال اقتصادی سرشناس و حاضر در اغلب صحنه‌ها که قطعا از مدت‌ها قبل در جریان جزییات سفر هیات اقتصادی ایتالیا به تهران قرار داشته و به احتمال زیاد از هماهنگ‌کنندگان اصلی برنامه سفر هیات در مدت اقامت آنها در تهران بوده است، چه عامل یا عواملی سبب شده تا آن‌طور که نایب رییس اتاق ایران در یادداشت خود در روزنامه «جهان‌صنعت» نوشته، فعالان اقتصادی بخش‌خصوصی و اتاق ایران در ارتباط با سفر هیات مزبور به ایران در بی‌خبری بمانند و تنها در روز ورود هیات ایتالیایی به تهران از آن آگاه شوند؟ همان‌طور که پیشتر ذکر آن رفت در اینکه دیوانسالاری دولتی میل چندانی به سپردن تصدی‌گری‌های اقتصادی به بخش‌خصوصی و آمدن آن از حاشیه به متن اقتصاد کشور ندارد، تردیدی وجود ندارد اما همسفر شدن رییس اتاق ایران و شمار زیادی از فعالان اقتصادی بخش‌خصوصی با آقای رییس‌جمهور در سفر اخیر به ایتالیا و فرانسه و تاکیدهای مکرر رییس دولت بر ضرورت به صحنه آمدن بخش خصوصی در مناسبت‌های مختلف و خصوصا با توجه به فرصت بی‌سابقه‌ای که در سفر رییس‌جمهور به فرانسه و ایتالیا به رییس اتاق ایران و برخی مدیران این بنگاه‌های اقتصادی بخش‌خصوصی به حضور پررنگ در دید و بازدیدها و امضای تفاهمنامه‌ها و توافقنامه‌های همکاری با طرف‌های تجاری در دو کشور مزبور داده شده بود، احتمالا مشکل بی‌خبر ماندن رییس، نایب‌رییس و اعضای اتاق بازرگانی از سفر اخیر هیات تجاری اقتصادی ایتالیا را باید در نبود یک جریان اطلاع‌رسانی مستمر میان اتاق بازرگانی مشترک ایران و ایتالیا با اتاق ایران و نیز ضعف جریان اطلاع‌رسانی‌های بهنگام در ساختار خود اتاق ایران یا اتاق تهران جست‌وجو کرد که به نظر می‌رسد با وجود تغییر و تحولاتی که سال گذشته در ترکیب هیات رییسه آنها ایجاد شد و امیدهایی که در پی آن تحولات درخصوص چابک و حاضر به یراق شدن این تشکل‌های بزرگ در میان اعضا و آنها به وجود آمده بود، بخش‌خصوصی ما هم مانند دیوانسالاری دولتی هنوز از آمادگی لازم به منظور مدیریت به قول نویسنده یادداشت، هجوم سرمایه‌گذاران خارجی به کشور، برخوردار نیست و این بخش هم به سهم خود به یک خانه‌تکانی اساسی در رویکردها و سیاستگذاری‌های مدیریتی خود که یکی از مهم‌ترین آنها دادن فرصت‌های برابر به تمام اعضا و فعالان اقتصادی بخش‌خصوصی است، نیاز دارد. تقویت چرخه اطلاع‌رسانی درون‌سازمانی و برون‌سازمانی و تقویت بدنه کارشناسی اتاق ایران و اتاق تهران و اتاق‌های مشترک و تبدیل آنها از رییس و شخصیت‌محوری به سازمان‌محوری نیز از دیگر پیش‌نیازهای ایفای نقش این تشکل‌ها در دوران پسابرجام است در غیر این صورت بخش‌خصوصی در پسابرجام هم در آفساید اقتصاد کشور باقی خواهد ماند. KIAMEHR_GH@YAHOO.COM INFO@DIDGAHEMAN.COM