بانو با یک چتر آفتابی
«بانو با یک چتر آفتابی» نقاشی رنگ روغن روی بوم اثر کلود مونه نقاش امپرسیونیست فرانسوی مربوط به سال ۱۸۷۵ است، این نقاشی که مادام کامیل مونه، همسر نقاش را به همراه فرزندشان ژان مونه نشان میدهد گاهی به عنوان قدم زدن هم شناخته میشود که در دوره ۱۸۷۱ تا ۱۸۷۷ آثار طراحی شده استاد قرار دارد. در آن زمان آنها در ارژانتوی زندگی میکردند، طرح اثر برگرفته از قدمزنی در یک روز تابستانی است که باد هم میوزد. لوه نور و رنگآمیزی آن به واسطه یک روز تابستانی و پوشش لباس مادام مونه و طرح حرکات مواج لباس به واسطه باد و چمنزار تاثیر گرفته از حرکت باد به خوبی توسط مونه در این نقاشی نقش گردیده، مونه در هنگام طرح در موضع پایین قرار گرفته و مدلهای نقاشی او در قسمت بالاتری قرار دارند که دربردارنده چشمانداز قوی از ابرهای سفید کرکی در آسمان لاجوردی است، پسری که فرزند هفت ساله خود نقاش است در نمای دورتری از تصویر قرار دارد که به شکل پنهان و پوشیده شده از سطح زمین و فرورفتگی آن که فقط از کمر به بالا قابل مشاهده است، یک نقاشی سبک از صحنه روزمره خانواده در تفرجگاه، این کار در خارج از خانه و در فضای باز طرح شده و احتمالا طرحهای ابتدایی آن به سرعت و در یک دوره واحد متشکل از چند ساعت قلمزنی شده است، ابعاد این نقاشی مونه (۱۰۰ × ۸۱) سانتیمتر و بزرگترین طرح استاد در سال ۱۸۷۰ است، در گوشه سمت راست پایین اثر امضای مونه به شکل «Mone75» مشهود است.
«بانو با یک چتر آفتابی» نقاشی رنگ روغن روی بوم اثر کلود مونه نقاش امپرسیونیست فرانسوی مربوط به سال ۱۸۷۵ است، این نقاشی که مادام کامیل مونه، همسر نقاش را به همراه فرزندشان ژان مونه نشان میدهد گاهی به عنوان قدم زدن هم شناخته میشود که در دوره ۱۸۷۱ تا ۱۸۷۷ آثار طراحی شده استاد قرار دارد. در آن زمان آنها در ارژانتوی زندگی میکردند، طرح اثر برگرفته از قدمزنی در یک روز تابستانی است که باد هم میوزد. لوه نور و رنگآمیزی آن به واسطه یک روز تابستانی و پوشش لباس مادام مونه و طرح حرکات مواج لباس به واسطه باد و چمنزار تاثیر گرفته از حرکت باد به خوبی توسط مونه در این نقاشی نقش گردیده، مونه در هنگام طرح در موضع پایین قرار گرفته و مدلهای نقاشی او در قسمت بالاتری قرار دارند که دربردارنده چشمانداز قوی از ابرهای سفید کرکی در آسمان لاجوردی است، پسری که فرزند هفت ساله خود نقاش است در نمای دورتری از تصویر قرار دارد که به شکل پنهان و پوشیده شده از سطح زمین و فرورفتگی آن که فقط از کمر به بالا قابل مشاهده است، یک نقاشی سبک از صحنه روزمره خانواده در تفرجگاه، این کار در خارج از خانه و در فضای باز طرح شده و احتمالا طرحهای ابتدایی آن به سرعت و در یک دوره واحد متشکل از چند ساعت قلمزنی شده است، ابعاد این نقاشی مونه (۱۰۰ × ۸۱) سانتیمتر و بزرگترین طرح استاد در سال ۱۸۷۰ است، در گوشه سمت راست پایین اثر امضای مونه به شکل «Mone75» مشهود است.