ایلنا- عضو کمیسیون حمل‌ونقل شورای شهر تهران گفت: کمیسیون عمران برای اتوبوس‌های شخصی حداکثر تا ۱۵ درصد و برای اتوبوس‌های دولتی ۱۵ تا ۳۰ درصد افزایش قیمت در نظر گرفت که طی هفته‌های آتی در صحن شورا نیز مطرح می‌شود.ابوالفضل قناعتی با اشاره به اینکه قیمت اتوبوس برای سال آینده در کمیسیون عمران و حمل‌ونقل به تصویب رسیده، گفت: بناست قیمت پیشنهادی برای تصمیم‌گیری نهایی در صحن شورا مطرح شده و اگر در صحن نیز تصویب شود به عنوان قیمت مصوب سال ۱۳۹۵ به شرکت واحد اتوبوسرانی ابلاغ خواهد شد.وی با بیان اینکه قیمت پیشنهادی شهرداری برای اتوبوس‌های بخش خصوصی ۲۵ تا ۳۰ درصد و برای اتوبوس‌های بخش دولتی (اتوبوس‌های بی‌آرتی) ۷۰ تا ۸۰ درصد افزایش بود، خاطرنشان کرد: دلیل افزایش قیمت اتوبوس‌های دولتی پایین بودن قیمت آن است. قرار بود یک‌سوم هزینه بلیت اتوبوس توسط دولت، یک‌سوم توسط شهرداری و یک‌سوم توسط شهروندان پرداخت شود اما امروز شهروندان یک‌سوم سهم خود را پرداخت می‌کنند در حالی که دولت یک‌سوم سهم خود را نمی‌دهد.این عضو شورای شهر گفت: امروز تهران به ۱۰ هزار دستگاه اتوبوس نیاز دارد در حالی که تنها شش هزار دستگاه وجود دارد و با ادامه روند فعلی این رقم تا دو سال دیگر به چهار هزار دستگاه اتوبوس می‌رسد و اگر اتوبوس جدید را به ناوگان اتوبوسرانی اضافه نکنیم یا اتوبوس‌ها را مورد تعمیر قرار ندهیم، دیگر اتوبوسی وجود نخواهد داشت بنابراین باید اتوبوس وارد کرده و هزینه‌ای برای تعمیر اتوبوس کنار بگذاریم. وی با اشاره به اینکه در حال حاضر ۳۰ درصد اتوبوس‌های شهر تهران دولتی و ۷۰ درصد متعلق به بخش خصوصی هستند، خاطرنشان کرد: اگر بخش خصوصی ببیند کرایه‌ها کم است و پولی که از مردم دریافت می‌کند توجیهی در نگهداری و تعمیر خودرو ندارد؛ کم‌کم خودرو خود را می‌خواباند و در نهایت مردم دچار مشکل می‌شوند بنابراین دولت باید سهم 5/82 درصدی خرید خود را بدهد و 5/17 درصد نیز شهرداری پرداخت کند تا مردم به مشکل برنخورند. محل احداث گرمخانه، کارخانه‌ای با350 کارگر بود به گفته علی ابراهیمی، یکی از ساکنان معترض به ساخت کمپ نگهداری از کارتن‌خواب‌ها گفت: «چندی پیش کارخانه‌ای با متراژ 3300 متر، واقع در خیابان سازمان آب، پنجم شیدایی، پلاک 58 که بیش از 350نفر کارگر داشته است از طرف شرکت خانه‌گستر خریداری شد و شهرداری اعلام کرد قرار است این محل را به گرمخانه کارتن‌خواب‌ها تبدیل کند.» این رویداد در حالی است که350 نفر از کارگران این کارخانه با شکل‌گیری این اتفاق بیکار شدند. بیکاری این کارگران در شرایطی که در کشور به شدت با معضل بیکاری مواجه هستیم بسیار مشکل‌ساز خواهد بود. حال اما این سوال مطرح است که چرا باید کارگاهی تولیدی را تعطیل کرد تا گرمخانه ساخته شود؟ گویا این روزها از فرمول اشتباه قبلی، یعنی پاک کردن صورت مساله فاصله گرفته‌ایم و مساله‌ای به مسایل اضافه می‌کنیم. خانواده‌های این 350 کارگر، چه سرنوشتی پیدا خواهند کرد؟ از بین بردن واحدی تولیدی در چرخه اقتصادی، منطقی به نظر نمی‌رسد و ضربه‌های جبران‌ناپذیری به بدنه اجتماعی کشور وارد می‌کند. براساس آمار آسیب‌های اجتماعی، بیکاری و نداشتن شغل با درآمد مناسب مادر آسیب‌هایی شبیه اعتیاد است. اهالی حکیمیه معتقدند، وجود گرمخانه برای نگهداری از افراد کارتن‌خواب باعث ناامنی در این منطقه می‌شود، از سویی دیگر این شرایط باعث می‌شود املاک حکیمیه با کاهش ارزش مواجه شوند. گرمخانه‌ای که خاک‌سفید را به حکیمیه برمی‌گرداند صالحی یکی دیگر از ساکنان حکیمیه به گذشته این منطقه اشاره می‌کند و می‌گوید: «اهالی شرق تهران به تازگی توانسته‌اند از مشکلات خاک سفید رهایی پیدا کنند و حالا شهرداری تهران به‌جای اینکه مشکلی از چندین مشکل مردم این منطقه را کم کند، با ساخت این گرمخانه باعث تکرار مشکلات خاک سفید می‌شود. ما درد و مشکلات وجود افراد معتاد را با همه وجودمان لمس کرده‌ایم و نمی‌توانیم این درد را دوباره تجربه کنیم». به اعتقاد وی، این افراد در ساعت‌هایی که در گرمخانه نیستند، یعنی فاصله زمانی هشت صبح تا شش بعدازظهر ممکن است مشکلات و آسیب‌های بسیاری برای مردم به وجود آورند. از آنجایی که همه این افراد بی‌خانمان هستند، قطعا در ساعت‌هایی که گرمخانه به آنها خدمات نمی‌دهد در سطح منطقه پراکنده خواهند شد و این تهدیدی جدی و بزرگ برای جوانان ماست. گرمخانه نیاز شهر است اما با جایابی مناسب در شرایطی که مردم حکیمیه به شدت با ساخت چنین مکانی در مرکز محله‌شان مخالف هستند به نظر می‌رسد انتقال این گرمخانه به خارج از شهر بهترین راه کار پیش‌رو باشد. بی‌شک ساخت گرمخانه و فراهم کردن امکانات مناسب برای افراد بی‌خانمان، راهکاری مناسب برای جلوگیری از آسیب‌های جدی دیگر است. اما آیا جایابی مناسب برای ساخت این‌گونه گرمخانه‌ها اهمیت زیادی ندارد؟ عبدالمقیم ناصحی، عضو کمیسیون فرهنگی شورای شهر، درباره رسیدگی به مشکلات حکیمیه به «جهان‌صنعت» می‌گوید: در این مورد، بهترین تصمیم را شهرداری گرفته و من اطلاعات کافی ندارم. بنابراین بهتر است، هیچ پاسخی ندهم. از آنجایی که شورای شهر هم هیچ پاسخی درباره گرمخانه مشیریه نداد، باید منتظر تصمیم‌گیری‌های شهرداری باشیم تا ببینیم چه تصمیمی برای گرمخانه‌های تهران خواهد گرفت.
ایلنا- عضو کمیسیون حمل‌ونقل شورای شهر تهران گفت: کمیسیون عمران برای اتوبوس‌های شخصی حداکثر تا ۱۵ درصد و برای اتوبوس‌های دولتی ۱۵ تا ۳۰ درصد افزایش قیمت در نظر گرفت که طی هفته‌های آتی در صحن شورا نیز مطرح می‌شود.ابوالفضل قناعتی با اشاره به اینکه قیمت اتوبوس برای سال آینده در کمیسیون عمران و حمل‌ونقل به تصویب رسیده، گفت: بناست قیمت پیشنهادی برای تصمیم‌گیری نهایی در صحن شورا مطرح شده و اگر در صحن نیز تصویب شود به عنوان قیمت مصوب سال ۱۳۹۵ به شرکت واحد اتوبوسرانی ابلاغ خواهد شد.وی با بیان اینکه قیمت پیشنهادی شهرداری برای اتوبوس‌های بخش خصوصی ۲۵ تا ۳۰ درصد و برای اتوبوس‌های بخش دولتی (اتوبوس‌های بی‌آرتی) ۷۰ تا ۸۰ درصد افزایش بود، خاطرنشان کرد: دلیل افزایش قیمت اتوبوس‌های دولتی پایین بودن قیمت آن است. قرار بود یک‌سوم هزینه بلیت اتوبوس توسط دولت، یک‌سوم توسط شهرداری و یک‌سوم توسط شهروندان پرداخت شود اما امروز شهروندان یک‌سوم سهم خود را پرداخت می‌کنند در حالی که دولت یک‌سوم سهم خود را نمی‌دهد.این عضو شورای شهر گفت: امروز تهران به ۱۰ هزار دستگاه اتوبوس نیاز دارد در حالی که تنها شش هزار دستگاه وجود دارد و با ادامه روند فعلی این رقم تا دو سال دیگر به چهار هزار دستگاه اتوبوس می‌رسد و اگر اتوبوس جدید را به ناوگان اتوبوسرانی اضافه نکنیم یا اتوبوس‌ها را مورد تعمیر قرار ندهیم، دیگر اتوبوسی وجود نخواهد داشت بنابراین باید اتوبوس وارد کرده و هزینه‌ای برای تعمیر اتوبوس کنار بگذاریم. وی با اشاره به اینکه در حال حاضر ۳۰ درصد اتوبوس‌های شهر تهران دولتی و ۷۰ درصد متعلق به بخش خصوصی هستند، خاطرنشان کرد: اگر بخش خصوصی ببیند کرایه‌ها کم است و پولی که از مردم دریافت می‌کند توجیهی در نگهداری و تعمیر خودرو ندارد؛ کم‌کم خودرو خود را می‌خواباند و در نهایت مردم دچار مشکل می‌شوند بنابراین دولت باید سهم 5/82 درصدی خرید خود را بدهد و 5/17 درصد نیز شهرداری پرداخت کند تا مردم به مشکل برنخورند. محل احداث گرمخانه، کارخانه‌ای با350 کارگر بود به گفته علی ابراهیمی، یکی از ساکنان معترض به ساخت کمپ نگهداری از کارتن‌خواب‌ها گفت: «چندی پیش کارخانه‌ای با متراژ 3300 متر، واقع در خیابان سازمان آب، پنجم شیدایی، پلاک 58 که بیش از 350نفر کارگر داشته است از طرف شرکت خانه‌گستر خریداری شد و شهرداری اعلام کرد قرار است این محل را به گرمخانه کارتن‌خواب‌ها تبدیل کند.» این رویداد در حالی است که350 نفر از کارگران این کارخانه با شکل‌گیری این اتفاق بیکار شدند. بیکاری این کارگران در شرایطی که در کشور به شدت با معضل بیکاری مواجه هستیم بسیار مشکل‌ساز خواهد بود. حال اما این سوال مطرح است که چرا باید کارگاهی تولیدی را تعطیل کرد تا گرمخانه ساخته شود؟ گویا این روزها از فرمول اشتباه قبلی، یعنی پاک کردن صورت مساله فاصله گرفته‌ایم و مساله‌ای به مسایل اضافه می‌کنیم. خانواده‌های این 350 کارگر، چه سرنوشتی پیدا خواهند کرد؟ از بین بردن واحدی تولیدی در چرخه اقتصادی، منطقی به نظر نمی‌رسد و ضربه‌های جبران‌ناپذیری به بدنه اجتماعی کشور وارد می‌کند. براساس آمار آسیب‌های اجتماعی، بیکاری و نداشتن شغل با درآمد مناسب مادر آسیب‌هایی شبیه اعتیاد است. اهالی حکیمیه معتقدند، وجود گرمخانه برای نگهداری از افراد کارتن‌خواب باعث ناامنی در این منطقه می‌شود، از سویی دیگر این شرایط باعث می‌شود املاک حکیمیه با کاهش ارزش مواجه شوند. گرمخانه‌ای که خاک‌سفید را به حکیمیه برمی‌گرداند صالحی یکی دیگر از ساکنان حکیمیه به گذشته این منطقه اشاره می‌کند و می‌گوید: «اهالی شرق تهران به تازگی توانسته‌اند از مشکلات خاک سفید رهایی پیدا کنند و حالا شهرداری تهران به‌جای اینکه مشکلی از چندین مشکل مردم این منطقه را کم کند، با ساخت این گرمخانه باعث تکرار مشکلات خاک سفید می‌شود. ما درد و مشکلات وجود افراد معتاد را با همه وجودمان لمس کرده‌ایم و نمی‌توانیم این درد را دوباره تجربه کنیم». به اعتقاد وی، این افراد در ساعت‌هایی که در گرمخانه نیستند، یعنی فاصله زمانی هشت صبح تا شش بعدازظهر ممکن است مشکلات و آسیب‌های بسیاری برای مردم به وجود آورند. از آنجایی که همه این افراد بی‌خانمان هستند، قطعا در ساعت‌هایی که گرمخانه به آنها خدمات نمی‌دهد در سطح منطقه پراکنده خواهند شد و این تهدیدی جدی و بزرگ برای جوانان ماست. گرمخانه نیاز شهر است اما با جایابی مناسب در شرایطی که مردم حکیمیه به شدت با ساخت چنین مکانی در مرکز محله‌شان مخالف هستند به نظر می‌رسد انتقال این گرمخانه به خارج از شهر بهترین راه کار پیش‌رو باشد. بی‌شک ساخت گرمخانه و فراهم کردن امکانات مناسب برای افراد بی‌خانمان، راهکاری مناسب برای جلوگیری از آسیب‌های جدی دیگر است. اما آیا جایابی مناسب برای ساخت این‌گونه گرمخانه‌ها اهمیت زیادی ندارد؟ عبدالمقیم ناصحی، عضو کمیسیون فرهنگی شورای شهر، درباره رسیدگی به مشکلات حکیمیه به «جهان‌صنعت» می‌گوید: در این مورد، بهترین تصمیم را شهرداری گرفته و من اطلاعات کافی ندارم. بنابراین بهتر است، هیچ پاسخی ندهم. از آنجایی که شورای شهر هم هیچ پاسخی درباره گرمخانه مشیریه نداد، باید منتظر تصمیم‌گیری‌های شهرداری باشیم تا ببینیم چه تصمیمی برای گرمخانه‌های تهران خواهد گرفت.