محققان با ساخت کرهای از جنس پلیمر موفق به ارائه روشی برای رهاسازی میکروRNA به داخل سلولهای آسیبدیده استخوانی شدند. با این کار پژوهشگران بافت استخوانی آسیبدیده موش را ترمیم کردند.محققان دانشگاه میشیگان موفق به ارائه پلیمر کروی شدند که میتواند مولکولهای استخوان را به بخش آسیبدیده استخوان برساند و با این کار میتوان بخشهای آسیبدیده را ترمیم کرد.محققان با استفاده از این کرههای پلیمری، مولکولهای میکروRNA را به سلولها تزریق کردند با این کار به سلولهای آسیبدیده فرمان ترمیم استخوان را صادر میکند. این مولکولها، ساز و کار ترمیم استخوان را روشن میکنند. این روش همانند این است که یک مدیر ساختمانی به کارگران دستور میدهد تا مشکل به وجود آمده را ترمیم کنند. این گروه تحقیقاتی معتقدند که با استفاده از این روش دیگر نیاز به استفاده از سلولهای خارجی نیست که معمولا روشی دشوار است و احتمال پس زدن سلولها توسط بدن وجود دارد.این میکروRNAها به صورت آرام و مستمر رهاسازی میشوند. به همین دلیل فرآیند درمان طولانیمدت انجام شده و میتوان آن را حتی بیش از یک ماه طول داد.این فناوری میتواند برای رشد استخوان در بیماران استفاده شود به ویژه کسانی که از ایمپلنت استفاده کرده و تحت جراحی قرار میگیرند. «ما» از محققان این پروژه میگوید: «این فناوری جدید که ما ارائه کردیم مسیرهای تازهای به سوی استفاده از DNA در درمان باز میکند.»رساندن میکروRNAها به دیواره سلولها کاری بسیار شوار است. این ساختارهای کروی پلیمری که محققان این پروژه ساختند، میتوانند خود را به دیواره سلول رسانده و وارد آن شوند. هرچند فرآیند ترمیم استخوان فرآیند بسیار دشوار و چالشبرانگیزی است اما محققان این پروژه موفق شدند که این کار را روی موشهای آزمایشگاهی انجام دهند. هدف بعدی محققان این است که این فناوری را روی حیوانات بزرگتر انجام دهند.نتایج این پروژه در قالب مقالهای با عنوان Cell-Free 3D Scaffold with Two-Stage Delivery of miRNA-26a to Regenerate Critica- Sized Bone Defects در نشریه Nature Communications منتشر شده است.
محققان با ساخت کرهای از جنس پلیمر موفق به ارائه روشی برای رهاسازی میکروRNA به داخل سلولهای آسیبدیده استخوانی شدند. با این کار پژوهشگران بافت استخوانی آسیبدیده موش را ترمیم کردند.محققان دانشگاه میشیگان موفق به ارائه پلیمر کروی شدند که میتواند مولکولهای استخوان را به بخش آسیبدیده استخوان برساند و با این کار میتوان بخشهای آسیبدیده را ترمیم کرد.محققان با استفاده از این کرههای پلیمری، مولکولهای میکروRNA را به سلولها تزریق کردند با این کار به سلولهای آسیبدیده فرمان ترمیم استخوان را صادر میکند. این مولکولها، ساز و کار ترمیم استخوان را روشن میکنند. این روش همانند این است که یک مدیر ساختمانی به کارگران دستور میدهد تا مشکل به وجود آمده را ترمیم کنند. این گروه تحقیقاتی معتقدند که با استفاده از این روش دیگر نیاز به استفاده از سلولهای خارجی نیست که معمولا روشی دشوار است و احتمال پس زدن سلولها توسط بدن وجود دارد.این میکروRNAها به صورت آرام و مستمر رهاسازی میشوند. به همین دلیل فرآیند درمان طولانیمدت انجام شده و میتوان آن را حتی بیش از یک ماه طول داد.این فناوری میتواند برای رشد استخوان در بیماران استفاده شود به ویژه کسانی که از ایمپلنت استفاده کرده و تحت جراحی قرار میگیرند. «ما» از محققان این پروژه میگوید: «این فناوری جدید که ما ارائه کردیم مسیرهای تازهای به سوی استفاده از DNA در درمان باز میکند.»رساندن میکروRNAها به دیواره سلولها کاری بسیار شوار است. این ساختارهای کروی پلیمری که محققان این پروژه ساختند، میتوانند خود را به دیواره سلول رسانده و وارد آن شوند. هرچند فرآیند ترمیم استخوان فرآیند بسیار دشوار و چالشبرانگیزی است اما محققان این پروژه موفق شدند که این کار را روی موشهای آزمایشگاهی انجام دهند. هدف بعدی محققان این است که این فناوری را روی حیوانات بزرگتر انجام دهند.نتایج این پروژه در قالب مقالهای با عنوان Cell-Free 3D Scaffold with Two-Stage Delivery of miRNA-26a to Regenerate Critica- Sized Bone Defects در نشریه Nature Communications منتشر شده است.