تاثیر ورود غول‌های معدنی دنیا به ایران در بورس

تاثیر ورود غول‌های معدنی دنیا به ایران در بورس

ذخایر روی، مس، طلا و سایر مواد معدنی ایران، با وجود استمرار مشکلات صنعت معدن جهانی‌ با برداشته شدن تحریم‌های غربی سرمایه‌‌گذاران بین‌المللی را وسوسه کرده است. به گزارش پایگاه خبری بورس کالای، افت قیمت فلزات و ابهام درباره همکاری با دولت که تقریبا همه معادن کشور را تحت کنترل دارد به معنای این است که بسیاری از شرکت‌های معدنی خارجی برای امضای قرارداد با ایران عجله نخواهند کرد. با این همه توافقنامه‌هایی امضا شده و سایر شرکت‌های خارجی در هفته‌های پس از برچیده شدن تحریم‌های هسته‌ای به بررسی ورود به بخش معدن و فلزات ایران پرداختند. ایران که یکی از بزرگ‌ترین ذخایر روی بهره‌برداری نشده جهان و همچنین مواد معدنی دیگری دارد‌ از زمان امضای توافق هسته‌ای مقدماتی در سال گذشته برای جذب سرمایه‌‌گذاران خارجی تلاش کرده است. سازمان دولتی ایمیدرو در یک کنفرانس معدنی استرالیایی که نوامبر گذشته برگزار شد اعلام کرده بود صنعت و معدن تا سال ۲۰۲۵ به ۲۰ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری نیاز دارد. به گفته نیل پاسمور، مدیرعامل شرکت «هانام اند پارتنرز»، ایران دارای ذخایر معدنی در کلاس جهانی است که تاکنون از سرمایه‌گذاران پنهان مانده اما ما در عمق یکی از تاریک‌ترین و وخیم‌ترین دوران صنعت معدنکاری جهانی هستیم. افت قیمت‌های کالا به شرکت‌های معدنی بین‌المللی ضرر زده و آنها را وادار به فروش دارایی‌ها کرده و جهت کاهش سود سهام پرداختی و کاهش سرمایه‌گذاری برای حفظ نقدینگی اقدام کنند‌ اما بعضی از قراردادها با ایران همچنین انجام می‌شوند. به گفته مدیرعامل شرکت انگلیسی «هانام اند پارتنرز»، در مدت 6 تا ۱۲ ماهی که به نظر می‌رسید تحریم‌ها برداشته می‌شود کارهایی انجام شد و اکنون که تحریم‌ها رفع شده‌اند روند کار تسریع شده است. شرکت آلومینیوم نالکوی هند، ماه گذشته اعلام کرد‌: گروهی را برای بررسی ساخت یک کارخانه به ارزش حدود دو میلیارد دلار به ایران اعزام خواهد کرد و شرکت دولتی «کی‌ای او سی ال» ساخت یک مجتمع گندله سنگ‌آهن را بررسی می‌کند. سایر شرکت‌ها از ایتالیا، چین و کره جنوبی قراردادهایی را امضا کرده یا درصدد امضای قرارداد هستند. اما نالکو اعلام کرده برای ساخت کارخانه آلومینیوم پایگاه‌های احتمالی در قطر و عمان را مورد بررسی قرار خواهد داد که تردید در میان سرمایه‌گذاران احتمالی را بارز می‌کند. سخنگوی غول معدنی ریوتینتو که پیش از این در پروژه طلای ساریگونی در ایران حضور داشت، اعلام کرده تیم اکتشاف این شرکت کاری در خصوص فعالیت در این کشور کاری انجام نداده است. مارک باریستو، مدیرعامل راندگولد ریسورسز که تجربه فعالیت در مناطق پرریسک آفریقا را داشته است، اعلام کرده این شرکت قصد فعالیت در ایران را ندارد. با این همه تحلیلگران اظهار می‌کنند حتی اگر توسعه صنعت معدنکاری ایران سال‌ها به طول بینجامد، هزینه‌های پایین انرژی، این کشور را یکی از بازیگران در خور توجه در صنعت فلزات جهانی خواهد کرد. پروژه مهدی‌آباد ایران یکی از بزرگ‌ترین ذخایر روی جهان است که پیش از این قرار بود توسط شرکت یونیون ریسورسز استرالیا اجرا شود و تولید سالانه آن ۳۰۰ هزار تن پیش‌بینی شده بود. ایران ۶۸ نوع ماده معدنی شامل سنگ‌آهن، زغال سنگ، طلا و مس دارد و مجموع ذخایر معدنی این کشور به ۴۳ میلیارد تن می‌رسد. علاوه بر اینکه ایران به عنوان یک تولیدکننده معدنی رشد می‌کند، جمعیت ۸۰ میلیون نفری این کشور هم به رشد تقاضای جهانی برای فلزات کمک خواهند کرد زیرا از دو دهه قبل که روسیه پس از فروپاشی اتحادیه جماهیر شوروی به سیستم تجارت جهانی پیوست، ایران بزرگ‌ترین اقتصاد جهان است که به این سیستم بازمی‌گردد.

ذخایر روی، مس، طلا و سایر مواد معدنی ایران، با وجود استمرار مشکلات صنعت معدن جهانی‌ با برداشته شدن تحریم‌های غربی سرمایه‌‌گذاران بین‌المللی را وسوسه کرده است. به گزارش پایگاه خبری بورس کالای، افت قیمت فلزات و ابهام درباره همکاری با دولت که تقریبا همه معادن کشور را تحت کنترل دارد به معنای این است که بسیاری از شرکت‌های معدنی خارجی برای امضای قرارداد با ایران عجله نخواهند کرد. با این همه توافقنامه‌هایی امضا شده و سایر شرکت‌های خارجی در هفته‌های پس از برچیده شدن تحریم‌های هسته‌ای به بررسی ورود به بخش معدن و فلزات ایران پرداختند. ایران که یکی از بزرگ‌ترین ذخایر روی بهره‌برداری نشده جهان و همچنین مواد معدنی دیگری دارد‌ از زمان امضای توافق هسته‌ای مقدماتی در سال گذشته برای جذب سرمایه‌‌گذاران خارجی تلاش کرده است. سازمان دولتی ایمیدرو در یک کنفرانس معدنی استرالیایی که نوامبر گذشته برگزار شد اعلام کرده بود صنعت و معدن تا سال ۲۰۲۵ به ۲۰ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری نیاز دارد. به گفته نیل پاسمور، مدیرعامل شرکت «هانام اند پارتنرز»، ایران دارای ذخایر معدنی در کلاس جهانی است که تاکنون از سرمایه‌گذاران پنهان مانده اما ما در عمق یکی از تاریک‌ترین و وخیم‌ترین دوران صنعت معدنکاری جهانی هستیم. افت قیمت‌های کالا به شرکت‌های معدنی بین‌المللی ضرر زده و آنها را وادار به فروش دارایی‌ها کرده و جهت کاهش سود سهام پرداختی و کاهش سرمایه‌گذاری برای حفظ نقدینگی اقدام کنند‌ اما بعضی از قراردادها با ایران همچنین انجام می‌شوند. به گفته مدیرعامل شرکت انگلیسی «هانام اند پارتنرز»، در مدت 6 تا ۱۲ ماهی که به نظر می‌رسید تحریم‌ها برداشته می‌شود کارهایی انجام شد و اکنون که تحریم‌ها رفع شده‌اند روند کار تسریع شده است. شرکت آلومینیوم نالکوی هند، ماه گذشته اعلام کرد‌: گروهی را برای بررسی ساخت یک کارخانه به ارزش حدود دو میلیارد دلار به ایران اعزام خواهد کرد و شرکت دولتی «کی‌ای او سی ال» ساخت یک مجتمع گندله سنگ‌آهن را بررسی می‌کند. سایر شرکت‌ها از ایتالیا، چین و کره جنوبی قراردادهایی را امضا کرده یا درصدد امضای قرارداد هستند. اما نالکو اعلام کرده برای ساخت کارخانه آلومینیوم پایگاه‌های احتمالی در قطر و عمان را مورد بررسی قرار خواهد داد که تردید در میان سرمایه‌گذاران احتمالی را بارز می‌کند. سخنگوی غول معدنی ریوتینتو که پیش از این در پروژه طلای ساریگونی در ایران حضور داشت، اعلام کرده تیم اکتشاف این شرکت کاری در خصوص فعالیت در این کشور کاری انجام نداده است. مارک باریستو، مدیرعامل راندگولد ریسورسز که تجربه فعالیت در مناطق پرریسک آفریقا را داشته است، اعلام کرده این شرکت قصد فعالیت در ایران را ندارد. با این همه تحلیلگران اظهار می‌کنند حتی اگر توسعه صنعت معدنکاری ایران سال‌ها به طول بینجامد، هزینه‌های پایین انرژی، این کشور را یکی از بازیگران در خور توجه در صنعت فلزات جهانی خواهد کرد. پروژه مهدی‌آباد ایران یکی از بزرگ‌ترین ذخایر روی جهان است که پیش از این قرار بود توسط شرکت یونیون ریسورسز استرالیا اجرا شود و تولید سالانه آن ۳۰۰ هزار تن پیش‌بینی شده بود. ایران ۶۸ نوع ماده معدنی شامل سنگ‌آهن، زغال سنگ، طلا و مس دارد و مجموع ذخایر معدنی این کشور به ۴۳ میلیارد تن می‌رسد. علاوه بر اینکه ایران به عنوان یک تولیدکننده معدنی رشد می‌کند، جمعیت ۸۰ میلیون نفری این کشور هم به رشد تقاضای جهانی برای فلزات کمک خواهند کرد زیرا از دو دهه قبل که روسیه پس از فروپاشی اتحادیه جماهیر شوروی به سیستم تجارت جهانی پیوست، ایران بزرگ‌ترین اقتصاد جهان است که به این سیستم بازمی‌گردد.