پرواز همای روی صحنه رفت
پنجمین روز جشنواره موسیقی فجر در حالی برگزار شد که می‌توان مهم‌ترین اتفاق این روز را اجرای برنامه توسط پرواز همای دانست. خواننده و آهنگسازی که هشت سال ممنوع‌الکار بود و نتوانست در ایران برنامه‌ای اجرا کند. سالن میلاد نمایشگاه بین‌المللی شامگاه 25 بهمنماه میزبان جمع زیادی از مخاطبان «پرواز همای» بود که با همراهی گروه «مستان» روی صحنه رفت. «پرواز همای» و نوازندگان گروه «مستان» در حالی که هر کدام یک شاخه گل رُز زرد در دست داشتند، روی صحنه آمدند و آنها را به سمت مخاطبان پرتاب کردند. در همین حال هادی اسکندری، خطاط گروه در گوشه صحنه مشغول خطاطی بود. اسکندری بخش‌هایی از ابیاتی را که همای می‌خواند، با قلم و مرکب نقش می‌زد. «عاقبت‌ای دل» اولین قطعه‌ای بود که توسط اعضای این گروه اجرا شد و پس از آن، همای قطعه «مادر» را خواند که مورد توجه مخاطبان قرار گرفت. همای پیش از اجرای اثر «مادر» گفت: این قطعه را به حرمت مادرانی که در این سالن حضور دارند، اجرا می‌کنم. «به نام یزدان»، «گمنام»، «بی‌کس»، «مه‌پاره»، «در شب گیسوان تو»، «دیوانه‌تری»، «گرگ درون»، «من که میرم» و «عیب رندان» قطعات دیگری بودند که یکی پس از دیگری اجرا شدند. در این میان یکی از آوازهای همای بیش از سایر قطعات مورد توجه مخاطبان قرار گرفت، با این مطلع: یک حال پریشانی مبهم دارم... می‌خندم و کوله‌باری از غم دارم... در بخش دیگری از این اجرا، مخاطبان قطعات مورد علاقه خود را درخواست می‌کردند تا گروه «مستان» آن را اجرا کنند. وقتی درخواست اجرای یک قطعه قدیمی مطرح شد، همای گفت: کاری نکنید که هشت سال دیگر هم ممنوع‌الکار شوم! مخاطبان بیشتر قطعات مشهور همای را با او همخوانی می‌کردند. پس از اجرای یک قطعه شمالی به زبان مادری این خواننده، آخرین اثری که توسط گروه «مستان» اجرا شد، قطعه میهنی «سرزمین بی‌کران» بود. سعید فهیمی و پاشا هنجی نوازنده نی، اسفندیار شهمیر نوازنده نی و دف، محمود نوذری نوازنده سنتور، مسلم علیپور نوازنده کمانچه، میلاد علیپور نوازنده تار، پیمان خازنی نوازنده بم‌ساز وحمیدرضا یوسفی نوازنده تنبک و جیمبی اعضای گروه مستان بودند که در این اجرا هنرنمایی کردند. هنرنمایی میناسکانیان روی صحنه وحدت اتفاق دیگر پنحمین روز جشنواره موسیقی فجر اجرای برنامه رسیتال پیانو توسط میناسکانیان روی سن تالار وحدت بود. در این رسیتال پیانو که ٢۵ بهمنماه برگزار شد، میناسکانیان قطعاتی را از یوهان سباستیان باخ، فرانتس شوبرت و فردریک شوپن اجرا کرد. این اجرا ساعت ٢١ آغاز شد، در حالی که تعدادی از صندلی‌های تالار وحدت خالی بود. در این کنسرت «پارتیلا شماره چهار در دی ماژور» اثر باخ، «سوناتا این‌ای مینور» اثر شوبرت و «پولونز فانتزی شماره هفت» اثر شوپن نواخته شد. رافائل میناسکانیان اولین هنرمندی است که رسیتال پیانوی کلاسیک او از تلویزیون ایران پخش شده است. او اکنون علاوه بر اجرای کنسرت به تدریس پیانو در دانشگاه‌ها نیز مشغول است. این هنرمند بیشتر زمان خود را در راه پیشبرد آموزش موسیقی سپری می‌کند، به همین علت داوری بسیاری از رقابت‌های موسیقی را برعهده دارد. پیش از اجرای میناسکانیان، تالار وحدت شاهد اجرای قطعاتی از آلبوم «سیر»پس از حدود 15 سال بود. این کنسرت با همکاری مشترک مسعود شعاری و کریستف رضاعی و اجرای ارکستر سمفونیک تهران به رهبری بردیا کیارس در قالب سی‌ویکمین جشنواره موسیقی فجر برنامه‌اش را اجرا کرد. کنسرت «سیر» با هم‌نوازی سه‌تار توسط مسعود شعاری و طبلا توسط درشن آنند- نوازنده هندی- آغاز شد، پس اجرای چند قطعه با روی سن آمدن گروه ارکستر سمفونیک تهران به رهبری بردیا کیارس ادامه یافت. تنظیم بیشتر قطعات این کنسرت توسط کریستف رضاعی- موسیقیدان ایرانی فرانسوی- انجام شده بود.
پنجمین روز جشنواره موسیقی فجر در حالی برگزار شد که می‌توان مهم‌ترین اتفاق این روز را اجرای برنامه توسط پرواز همای دانست. خواننده و آهنگسازی که هشت سال ممنوع‌الکار بود و نتوانست در ایران برنامه‌ای اجرا کند. سالن میلاد نمایشگاه بین‌المللی شامگاه 25 بهمنماه میزبان جمع زیادی از مخاطبان «پرواز همای» بود که با همراهی گروه «مستان» روی صحنه رفت. «پرواز همای» و نوازندگان گروه «مستان» در حالی که هر کدام یک شاخه گل رُز زرد در دست داشتند، روی صحنه آمدند و آنها را به سمت مخاطبان پرتاب کردند. در همین حال هادی اسکندری، خطاط گروه در گوشه صحنه مشغول خطاطی بود. اسکندری بخش‌هایی از ابیاتی را که همای می‌خواند، با قلم و مرکب نقش می‌زد. «عاقبت‌ای دل» اولین قطعه‌ای بود که توسط اعضای این گروه اجرا شد و پس از آن، همای قطعه «مادر» را خواند که مورد توجه مخاطبان قرار گرفت. همای پیش از اجرای اثر «مادر» گفت: این قطعه را به حرمت مادرانی که در این سالن حضور دارند، اجرا می‌کنم. «به نام یزدان»، «گمنام»، «بی‌کس»، «مه‌پاره»، «در شب گیسوان تو»، «دیوانه‌تری»، «گرگ درون»، «من که میرم» و «عیب رندان» قطعات دیگری بودند که یکی پس از دیگری اجرا شدند. در این میان یکی از آوازهای همای بیش از سایر قطعات مورد توجه مخاطبان قرار گرفت، با این مطلع: یک حال پریشانی مبهم دارم... می‌خندم و کوله‌باری از غم دارم... در بخش دیگری از این اجرا، مخاطبان قطعات مورد علاقه خود را درخواست می‌کردند تا گروه «مستان» آن را اجرا کنند. وقتی درخواست اجرای یک قطعه قدیمی مطرح شد، همای گفت: کاری نکنید که هشت سال دیگر هم ممنوع‌الکار شوم! مخاطبان بیشتر قطعات مشهور همای را با او همخوانی می‌کردند. پس از اجرای یک قطعه شمالی به زبان مادری این خواننده، آخرین اثری که توسط گروه «مستان» اجرا شد، قطعه میهنی «سرزمین بی‌کران» بود. سعید فهیمی و پاشا هنجی نوازنده نی، اسفندیار شهمیر نوازنده نی و دف، محمود نوذری نوازنده سنتور، مسلم علیپور نوازنده کمانچه، میلاد علیپور نوازنده تار، پیمان خازنی نوازنده بم‌ساز وحمیدرضا یوسفی نوازنده تنبک و جیمبی اعضای گروه مستان بودند که در این اجرا هنرنمایی کردند. هنرنمایی میناسکانیان روی صحنه وحدت اتفاق دیگر پنحمین روز جشنواره موسیقی فجر اجرای برنامه رسیتال پیانو توسط میناسکانیان روی سن تالار وحدت بود. در این رسیتال پیانو که ٢۵ بهمنماه برگزار شد، میناسکانیان قطعاتی را از یوهان سباستیان باخ، فرانتس شوبرت و فردریک شوپن اجرا کرد. این اجرا ساعت ٢١ آغاز شد، در حالی که تعدادی از صندلی‌های تالار وحدت خالی بود. در این کنسرت «پارتیلا شماره چهار در دی ماژور» اثر باخ، «سوناتا این‌ای مینور» اثر شوبرت و «پولونز فانتزی شماره هفت» اثر شوپن نواخته شد. رافائل میناسکانیان اولین هنرمندی است که رسیتال پیانوی کلاسیک او از تلویزیون ایران پخش شده است. او اکنون علاوه بر اجرای کنسرت به تدریس پیانو در دانشگاه‌ها نیز مشغول است. این هنرمند بیشتر زمان خود را در راه پیشبرد آموزش موسیقی سپری می‌کند، به همین علت داوری بسیاری از رقابت‌های موسیقی را برعهده دارد. پیش از اجرای میناسکانیان، تالار وحدت شاهد اجرای قطعاتی از آلبوم «سیر»پس از حدود 15 سال بود. این کنسرت با همکاری مشترک مسعود شعاری و کریستف رضاعی و اجرای ارکستر سمفونیک تهران به رهبری بردیا کیارس در قالب سی‌ویکمین جشنواره موسیقی فجر برنامه‌اش را اجرا کرد. کنسرت «سیر» با هم‌نوازی سه‌تار توسط مسعود شعاری و طبلا توسط درشن آنند- نوازنده هندی- آغاز شد، پس اجرای چند قطعه با روی سن آمدن گروه ارکستر سمفونیک تهران به رهبری بردیا کیارس ادامه یافت. تنظیم بیشتر قطعات این کنسرت توسط کریستف رضاعی- موسیقیدان ایرانی فرانسوی- انجام شده بود.