سهیلا جلودارزاده*- امروز ما در آستانه یکی از حساسترین انتخابات تاریخ جمهوری اسلامی ایران قرار داریم و قرار است مردم برای دو نهاد مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان رهبری نمایندگان خود را انتخاب کنند. با توجه به برخی اتفاقاتی که در زمینه احراز و تایید صلاحیتها رخ داد، حضور گسترده و همه جانبه آحاد ملت در پای صندوقهای رای امری اجتنابناپذیر است و اتفاقات دو سال گذشته در حوزههای سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و خصوصا در حوزه زنان نشان داد که تا چه میزان حضور در پای صندوقهای رای الزامی است. زنان در اکثر حرکتهای انقلاب حضور داشتند ولی بعد از انقلاب تعدادی از دوستان اصولگرا نگرششان به زن یک نگاه جنس اول و دومی و یک نگرش دوقطبی بود و وقتی به مراکز دولتی و وزارتخانهها ورود پیدا کردند، این نگاهی که به زن داشتند، باعث شد جایگاه زنان در برخی مشاغل و حوزهها کمرنگ شود. اکنون مهمترین هدف زنان در مجلس آینده باید این باشد که نگذارند این تفکرات در جامعه رسوخ کند و مانع از توسعه کشور شود. مطابق سند سیاستهای اشتغال زنان که در شورای فرهنگی به تصویب رسیده اشتغال زنان برای حضور در وزارت هیچ منعی ندارد و بلکه تاکید شده که حضور زنان برای فعال سازی تمام قطبهای کشور الزامی است.بر همین اساس، ما بحث حضور 30 درصدی زنان در مجلس را مطرح کردیم زیرا باور داریم این مساله، از الزامات توسعه پایدار کشور است و حتی زمانی که من در وزارت صنعت، معدن و تجارت حضور داشتم این برنامه را به صورت مدون در وزارتخانه با همکاری تمام معاونتها پیگیری کردم. ما باید این واقعیت را بپذیریم که در دولت قبل به اندازه 50 سال عقب افتادیم و برای جبران این عقب ماندگی باید تلاش بیشتری کنیم تا مشکلات به وجود آمده را حل کنیم. جامعهای که 50 درصد افراد آن افسرده باشد، نمیتواند پیشرفت کند و موفق باشد؛ این افسردگی باعث میشود که تمام جامعه افسرده شود. پس باید با برنامهریزی درست، در این راستا تلاش کنیم. امروز دوران آگاهی و علم و دانش است و زنان میتوانند و باید احساس کنند که در وجودشان خیلی از تواناییها را دارند، اگر مرد و زن در جای خودشان قرار گیرند، مسلما خانوادههای اعتقادی و خوشبختی خواهیم داشت.رشد و پیشرفت فقط مخصوص مردان در جامعه نیست؛ زن و مرد باید در کنار هم رشد و پیشرفت کنند و باید این باور را داشته باشیم که زن و مرد دو موجود برابر هستند. نسل جدید باید پرده را کنار بزند و اجازه دهد برخی از تفکرهای نادرست از جامعه در رابطه با زنان کنار برود. ما به اشتغال و رونق اقتصادی فکر میکنیم و برنامه داریم. در رابطه با خانواده هم برنامهریزیها و بررسیهایی شده که اگر موفق به حضور در مجلس شدیم اصل این برنامهها را منتشر خواهیم کرد. ما یک چشمانداز واحد داریم با دو نقشه راه متفاوت. در هر حالت ما هدفی داریم که این مملکت متعلق به همه است و باید با خرد جمعی اداره شود و تمام گروههای مخالف و رقیب ما که به مجلس راه پیدا میکنند، چه ما اکثریت باشیم چه اقلیت، باید همکاران ما به دنبال اصلاح امور مملکتی باشند. اگر ما اکثریت باشیم، با سرعت، قدرت و قاطعیت بیشتر پیش میرویم. *رییس اتحادیه زنان کارگر
سهیلا جلودارزاده*- امروز ما در آستانه یکی از حساسترین انتخابات تاریخ جمهوری اسلامی ایران قرار داریم و قرار است مردم برای دو نهاد مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان رهبری نمایندگان خود را انتخاب کنند. با توجه به برخی اتفاقاتی که در زمینه احراز و تایید صلاحیتها رخ داد، حضور گسترده و همه جانبه آحاد ملت در پای صندوقهای رای امری اجتنابناپذیر است و اتفاقات دو سال گذشته در حوزههای سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و خصوصا در حوزه زنان نشان داد که تا چه میزان حضور در پای صندوقهای رای الزامی است. زنان در اکثر حرکتهای انقلاب حضور داشتند ولی بعد از انقلاب تعدادی از دوستان اصولگرا نگرششان به زن یک نگاه جنس اول و دومی و یک نگرش دوقطبی بود و وقتی به مراکز دولتی و وزارتخانهها ورود پیدا کردند، این نگاهی که به زن داشتند، باعث شد جایگاه زنان در برخی مشاغل و حوزهها کمرنگ شود. اکنون مهمترین هدف زنان در مجلس آینده باید این باشد که نگذارند این تفکرات در جامعه رسوخ کند و مانع از توسعه کشور شود. مطابق سند سیاستهای اشتغال زنان که در شورای فرهنگی به تصویب رسیده اشتغال زنان برای حضور در وزارت هیچ منعی ندارد و بلکه تاکید شده که حضور زنان برای فعال سازی تمام قطبهای کشور الزامی است.بر همین اساس، ما بحث حضور 30 درصدی زنان در مجلس را مطرح کردیم زیرا باور داریم این مساله، از الزامات توسعه پایدار کشور است و حتی زمانی که من در وزارت صنعت، معدن و تجارت حضور داشتم این برنامه را به صورت مدون در وزارتخانه با همکاری تمام معاونتها پیگیری کردم. ما باید این واقعیت را بپذیریم که در دولت قبل به اندازه 50 سال عقب افتادیم و برای جبران این عقب ماندگی باید تلاش بیشتری کنیم تا مشکلات به وجود آمده را حل کنیم. جامعهای که 50 درصد افراد آن افسرده باشد، نمیتواند پیشرفت کند و موفق باشد؛ این افسردگی باعث میشود که تمام جامعه افسرده شود. پس باید با برنامهریزی درست، در این راستا تلاش کنیم. امروز دوران آگاهی و علم و دانش است و زنان میتوانند و باید احساس کنند که در وجودشان خیلی از تواناییها را دارند، اگر مرد و زن در جای خودشان قرار گیرند، مسلما خانوادههای اعتقادی و خوشبختی خواهیم داشت.رشد و پیشرفت فقط مخصوص مردان در جامعه نیست؛ زن و مرد باید در کنار هم رشد و پیشرفت کنند و باید این باور را داشته باشیم که زن و مرد دو موجود برابر هستند. نسل جدید باید پرده را کنار بزند و اجازه دهد برخی از تفکرهای نادرست از جامعه در رابطه با زنان کنار برود. ما به اشتغال و رونق اقتصادی فکر میکنیم و برنامه داریم. در رابطه با خانواده هم برنامهریزیها و بررسیهایی شده که اگر موفق به حضور در مجلس شدیم اصل این برنامهها را منتشر خواهیم کرد. ما یک چشمانداز واحد داریم با دو نقشه راه متفاوت. در هر حالت ما هدفی داریم که این مملکت متعلق به همه است و باید با خرد جمعی اداره شود و تمام گروههای مخالف و رقیب ما که به مجلس راه پیدا میکنند، چه ما اکثریت باشیم چه اقلیت، باید همکاران ما به دنبال اصلاح امور مملکتی باشند. اگر ما اکثریت باشیم، با سرعت، قدرت و قاطعیت بیشتر پیش میرویم. *رییس اتحادیه زنان کارگر