ایسنا- در حال حاضر مصرف چای کشور در سال 110 هزار تن است که کل تولید کشور فعلا ۲۰ هزار تن بود و ۸۰ درصد بقیه نیاز کشور باید با خروج ارز از خارج تامین شود. در همین رابطه یک کارشناس صنعت چای گفت: برای هر تن برگ سبز چای معادل 150 میلیون ریال سرمایه‌گذاری نیاز است و حدود 200 میلیارد تومان سرمایه‌گذاری در بخش صنعت انجام شده است که 20 درصد از نیاز کشور به چای از طریق تولید داخل تامین می‌شود. میرحسینی‌مقدم اظهار کرد: در بخش اشتغال در طول دوره بهره‌برداری به طور متوسط ۲۰ هزار کارگر در باغات چای مشغول عملیات زراعی و جمع آوری برگ سبز و پنج هزار کارگر در کارخانه‌‌های چایسازی به طور مستقیم مشغول کار هستند. وی با بیان اینکه بیش از 60 درصد اقتصاد شهرهای لاهیجان، لنگرود، رودسر، رامسر، تنکابن، صومعه‌سرا و 80 درصد اقتصاد شهرهای سیاهکل، املش، رحیم‌آباد و اجارگاه بستگی به تولید مستقیم چای دارد، افزود: مهم‌ترین عوامل در کاهش عملکرد و کیفیت برگ سبز چای قدیمی بودن باغ‌های چای، عدم اجرای صحیح و به موقع عملیات به زراعی در باغ‌ها، عدم استفاده مناسب از روش‌های زراعی جدید در امر مکانیزاسیون، تغذیه، آبیاری و... و عدم توجه به آموزش علمی و فنی چایکاران بوده که اهمیت به زراعی را صد‌چندان می‌کند.
ایسنا- در حال حاضر مصرف چای کشور در سال 110 هزار تن است که کل تولید کشور فعلا ۲۰ هزار تن بود و ۸۰ درصد بقیه نیاز کشور باید با خروج ارز از خارج تامین شود. در همین رابطه یک کارشناس صنعت چای گفت: برای هر تن برگ سبز چای معادل 150 میلیون ریال سرمایه‌گذاری نیاز است و حدود 200 میلیارد تومان سرمایه‌گذاری در بخش صنعت انجام شده است که 20 درصد از نیاز کشور به چای از طریق تولید داخل تامین می‌شود. میرحسینی‌مقدم اظهار کرد: در بخش اشتغال در طول دوره بهره‌برداری به طور متوسط ۲۰ هزار کارگر در باغات چای مشغول عملیات زراعی و جمع آوری برگ سبز و پنج هزار کارگر در کارخانه‌‌های چایسازی به طور مستقیم مشغول کار هستند. وی با بیان اینکه بیش از 60 درصد اقتصاد شهرهای لاهیجان، لنگرود، رودسر، رامسر، تنکابن، صومعه‌سرا و 80 درصد اقتصاد شهرهای سیاهکل، املش، رحیم‌آباد و اجارگاه بستگی به تولید مستقیم چای دارد، افزود: مهم‌ترین عوامل در کاهش عملکرد و کیفیت برگ سبز چای قدیمی بودن باغ‌های چای، عدم اجرای صحیح و به موقع عملیات به زراعی در باغ‌ها، عدم استفاده مناسب از روش‌های زراعی جدید در امر مکانیزاسیون، تغذیه، آبیاری و... و عدم توجه به آموزش علمی و فنی چایکاران بوده که اهمیت به زراعی را صد‌چندان می‌کند.