«ضوابط حفاظت از برج طغرل را رعایت نکرده‌اند و حریم این بنای تاریخی از نظر ساخت‌وسازهای انجام‌شده متناسب با برج نیست.» این گفته برخی کارشناسان میراث فرهنگی است. برج طغرل از آثار ارزشمند دوره سلجوقی است که هرچند هنوز به طور مشخص کاربری آن شناخته نشده اما بیشتر شبیه یک بنای یادمانی است که تزئینات خاصی ندارد اما ویژگی‌های معماری دوران سلجوقی مانند آجرکاری در آن به خوبی مشخص است.اسکندر مختاری به برخی صحبت‌ها اعتراض دارد. او بعضی از آنها را مغایر با فعالیت‌های خود در دوره تصدی‌اش در معاونت حفظ و احیای میراث فرهنگی استان تهران می‌داند. وی در توضیح عملکرد خود در این معاونت در سال‌های 75- 74 و درباره برج طغرل به ایسنا می‌گوید: یک دوره قبل از انقلاب این برج تاریخی توسط دفتر فنی حفاظت آثار باستانی به ریاست مهندس هاشمی، رییس دفتر فنی سازمان ملی حفاظت آثار باستانی در تهران و حدود سال‌های 55- 54 مرمت شد. دوره دوم مرمت این برج نیز که به طور اساسی روی آن اقداماتی انجام شد در سال‌های 78-77 و توسط میراث فرهنگی استان تهران بود که در آن دوره من معاون حفظ و احیای میراث فرهنگی تهران بودم.وی با اشاره به اینکه مرحوم مصطفی دانشور، مرمت‌گر دوره‌ای دارالفنون، باغ نگارستان، کاخ مرمر و خانه پروفسور عدل از سوی میراث فرهنگی وظیفه مرمت برج طغرل در آن زمان را برعهده داشته، ادامه می‌دهد: براساس برنامه کار باید به محوطه و برج رسیدگی می‌شد. در محوطه نیز طرح ساماندهی زیرمجموعه محوطه اجرا شد که در آن، دیوار شمالی همجوار با معبر شمالی استحکام‌بخشی و پایدارسازی شد و پنجره‌هایی روی دیوارهای محوطه ایجاد شد تا از داخل معبر امکان دیدن برج توسط افراد علاقه‌مند فراهم شود.مختاری با اشاره به وجود ترک‌هایی روی بدنه برج از گذشته اظهار می‌کند: برای جلوگیری از ادامه ایجاد این ترک‌ها، یک کانال دفع رطوبت دور تا دور برج زده شد و کف‌سازی اطراف برج به نحوی انجام شد تا بتواند آب‌های سطحی را هنگام فصول بارش از ساختمان دور کند.به گفته وی، از بالا تا پایین بدنه برج، تمام آجرها تمیز و ترک‌ها دوخت‌و‌دوز شدند و در نهایت در لبه فراز پایانی برج، آبراه‌هایی تعبیه شد که در زمان بارش برف و باران از طریق مجاری خروجی ناودان‌ها آب بدون ارتباط با دیواره بنا به زمین منتقل شود. آنچه از عرصه و حریم برج طغرل تملک شد وی با بیان اینکه نمی‌داند آن طرح به تصویب رسیده یا خیر، تاکید کرد: هر‌گونه ساخت‌وساز در این محدوده، خارج از ضوابط طرح مجموعه فرهنگی «برج طغرل» ممنوع است چون این محدوده از طرف شمال به خیابان شهید داوود نبی‌پور و از طرف جنوب به خیابان شهید میرعابدینی از شرق به خیابان صاحب‌الزمان در همجواری اراضی کشاورزی و از طرف غرب به خیابان ابن‌بابویه می‌رسد و در واقع یک مثلث ایجاد می‌کرد. وی با بیان اینکه قرار بود براساس آن طرح بخش‌هایی از محدوده تملک شود، ادامه داد: براساس این ضابطه هر‌گونه ساخت‌وساز در داخل محدوده ممنوع است و طرح ساماندهی برج طغرل که شهرداری در آن زمان آن را در دستور کار داشت، بر این اساس بود تا در ارتفاعی باشد که حریم منظری اثر را مخدوش نکند.مختاری ادامه داد: با این وجود و براساس این طرح که بخشی از آن نیز مربوط به حریم ساختمان‌ها و املاک در قسمت غربی برج بود باید تعدادی از خانه‌ها در سمت شرقی برج و بالای زمین‌های کشاورزی محدوده و همچنین بناهای همجوار خیابان نبی‌پور برداشته می‌شد و براساس آن طرح تملک می‌شدند. به گفته وی، با این طرح خانه‌های قرار گرفته در این محدوده، اجازه تخریب و نوسازی نداشتند، همچنین در این طرح با در نظر گرفتن حریم درجه یک و درجه دو و فاصله‌ای به عمق دو پلاک از تمام ساختمان‌های همجوار آن با زمین مسطح کشاورزی باید به ارتفاع 9 متر ساخته می‌شدند.
«ضوابط حفاظت از برج طغرل را رعایت نکرده‌اند و حریم این بنای تاریخی از نظر ساخت‌وسازهای انجام‌شده متناسب با برج نیست.» این گفته برخی کارشناسان میراث فرهنگی است. برج طغرل از آثار ارزشمند دوره سلجوقی است که هرچند هنوز به طور مشخص کاربری آن شناخته نشده اما بیشتر شبیه یک بنای یادمانی است که تزئینات خاصی ندارد اما ویژگی‌های معماری دوران سلجوقی مانند آجرکاری در آن به خوبی مشخص است.اسکندر مختاری به برخی صحبت‌ها اعتراض دارد. او بعضی از آنها را مغایر با فعالیت‌های خود در دوره تصدی‌اش در معاونت حفظ و احیای میراث فرهنگی استان تهران می‌داند. وی در توضیح عملکرد خود در این معاونت در سال‌های 75- 74 و درباره برج طغرل به ایسنا می‌گوید: یک دوره قبل از انقلاب این برج تاریخی توسط دفتر فنی حفاظت آثار باستانی به ریاست مهندس هاشمی، رییس دفتر فنی سازمان ملی حفاظت آثار باستانی در تهران و حدود سال‌های 55- 54 مرمت شد. دوره دوم مرمت این برج نیز که به طور اساسی روی آن اقداماتی انجام شد در سال‌های 78-77 و توسط میراث فرهنگی استان تهران بود که در آن دوره من معاون حفظ و احیای میراث فرهنگی تهران بودم.وی با اشاره به اینکه مرحوم مصطفی دانشور، مرمت‌گر دوره‌ای دارالفنون، باغ نگارستان، کاخ مرمر و خانه پروفسور عدل از سوی میراث فرهنگی وظیفه مرمت برج طغرل در آن زمان را برعهده داشته، ادامه می‌دهد: براساس برنامه کار باید به محوطه و برج رسیدگی می‌شد. در محوطه نیز طرح ساماندهی زیرمجموعه محوطه اجرا شد که در آن، دیوار شمالی همجوار با معبر شمالی استحکام‌بخشی و پایدارسازی شد و پنجره‌هایی روی دیوارهای محوطه ایجاد شد تا از داخل معبر امکان دیدن برج توسط افراد علاقه‌مند فراهم شود.مختاری با اشاره به وجود ترک‌هایی روی بدنه برج از گذشته اظهار می‌کند: برای جلوگیری از ادامه ایجاد این ترک‌ها، یک کانال دفع رطوبت دور تا دور برج زده شد و کف‌سازی اطراف برج به نحوی انجام شد تا بتواند آب‌های سطحی را هنگام فصول بارش از ساختمان دور کند.به گفته وی، از بالا تا پایین بدنه برج، تمام آجرها تمیز و ترک‌ها دوخت‌و‌دوز شدند و در نهایت در لبه فراز پایانی برج، آبراه‌هایی تعبیه شد که در زمان بارش برف و باران از طریق مجاری خروجی ناودان‌ها آب بدون ارتباط با دیواره بنا به زمین منتقل شود. آنچه از عرصه و حریم برج طغرل تملک شد وی با بیان اینکه نمی‌داند آن طرح به تصویب رسیده یا خیر، تاکید کرد: هر‌گونه ساخت‌وساز در این محدوده، خارج از ضوابط طرح مجموعه فرهنگی «برج طغرل» ممنوع است چون این محدوده از طرف شمال به خیابان شهید داوود نبی‌پور و از طرف جنوب به خیابان شهید میرعابدینی از شرق به خیابان صاحب‌الزمان در همجواری اراضی کشاورزی و از طرف غرب به خیابان ابن‌بابویه می‌رسد و در واقع یک مثلث ایجاد می‌کرد. وی با بیان اینکه قرار بود براساس آن طرح بخش‌هایی از محدوده تملک شود، ادامه داد: براساس این ضابطه هر‌گونه ساخت‌وساز در داخل محدوده ممنوع است و طرح ساماندهی برج طغرل که شهرداری در آن زمان آن را در دستور کار داشت، بر این اساس بود تا در ارتفاعی باشد که حریم منظری اثر را مخدوش نکند.مختاری ادامه داد: با این وجود و براساس این طرح که بخشی از آن نیز مربوط به حریم ساختمان‌ها و املاک در قسمت غربی برج بود باید تعدادی از خانه‌ها در سمت شرقی برج و بالای زمین‌های کشاورزی محدوده و همچنین بناهای همجوار خیابان نبی‌پور برداشته می‌شد و براساس آن طرح تملک می‌شدند. به گفته وی، با این طرح خانه‌های قرار گرفته در این محدوده، اجازه تخریب و نوسازی نداشتند، همچنین در این طرح با در نظر گرفتن حریم درجه یک و درجه دو و فاصله‌ای به عمق دو پلاک از تمام ساختمان‌های همجوار آن با زمین مسطح کشاورزی باید به ارتفاع 9 متر ساخته می‌شدند.