بازگرداندن تماشاگران به ورزشگاهها در شرایط فعلی مهمترین ماموریت مدیران فوتبال به نظر میرسد. تماشاگرانی که هرچه میگردند، داخل زمین جذابیتی نمیبینند، لااقل میتوانند بدون پرداخت هزینه سکوها را پر کنند، داد و فریادی راه بیندازند و جانی تازه باشند برای فوتبال از رمق افتاده. این روزها تحلیلهای فراوانی منتشر شده درباره اینکه آیا مجانی کردن بلیت ورزشگاهها، راهکار مناسبی برای آشتی دادن هواداران با تیمهایشان است؟ مجید جلالی گفته این راهکار در درازمدت به ضرر فوتبال است که قطعا درست میگوید. اینکه ما عادت نکردهایم برای تفریحاتی مثل موسیقی، فیلم و سریال، مجله و روزنامه و حتی تماشای فوتبال پول خرج کنیم، موضوعی نیست که کسی تردیدی دربارهاش داشته باشد اما نکته اینجاست که آیا میتوانیم درباره فوتبال به همین راحتی بگوییم حتما باید پول خرج کرد و به تماشایش نشست؟ ماجرا برای فوتبال بغرنجتر از آن شده که فکرش را میکنیم. سختتر از آن شده که برایش تصمیمهای استاندارد بگیریم. نه منابع مالی مناسبی دارد، نه از نظر فنی کیفیت استانداردی دارد، نه نگاه مناسبی در این سالها نسبت به آن شده، نه از نظر سختافزاری شرایطش حتی نزدیک به استاندارد است خب اگر از این فوتبال نیمهجان تماشاگرش را هم بگیریم (که در همه این سالها گرفتهایم) دیگر چه جذابیتی برایش میماند؟یادمان نرفته که چطور در همه این سالها فوتبال را داخل آکواریوم کردند و آنقدر از بدیهایش گفتند که میزان اهمیتش در اذهان عمومی به شدت کم شد که حالا دیگر کسی چیزی از زیباییهایش به یاد نمیآورد. بیشتر هواداران فوتبال حالا دنبال حاشیهها میگردند. اخبار زد و بند، دستگیری، اوین، قتل و .... سوژههایی بودهاند که به گواه مطالب منتشر شده در همین سایت نود، همیشه جزو پربازدیدترین اخبار بودهاند. یعنی اگر برای مقالهای که بابت نوشته شدنش ساعتها زمان صرف شده در نهایت ۲۰ هزار بازدید ثبت شده باشد، برای خبر دستگیری یک فوتبالیست مشهور یا فوت یک پیشکسوت، ماجرا و تعداد کلیکها کاملا متفاوت بوده.به نوشته سایت 90، فوتبال ایران در بیستارگی میسوزد. در بیکیفیتی دست و پا میزند. در بیپولی و بیامکاناتی غرق میشود پس ایرادی ندارد برای التیام این سرطان بدخیم، لااقل برای مدتی قید درآمدزایی را بزنیم و برای پاک شدن چهره مخدوششدهاش تلاش کنیم تا روزی که شاید یکی مثل عابدزاده، دایی، کریمی، مهدویکیا و مجیدی برگردند و مردم حاضر باشند برای تماشای بازی و کیف کردن از عملکردشان، پول خرج کنند.
بازگرداندن تماشاگران به ورزشگاهها در شرایط فعلی مهمترین ماموریت مدیران فوتبال به نظر میرسد. تماشاگرانی که هرچه میگردند، داخل زمین جذابیتی نمیبینند، لااقل میتوانند بدون پرداخت هزینه سکوها را پر کنند، داد و فریادی راه بیندازند و جانی تازه باشند برای فوتبال از رمق افتاده. این روزها تحلیلهای فراوانی منتشر شده درباره اینکه آیا مجانی کردن بلیت ورزشگاهها، راهکار مناسبی برای آشتی دادن هواداران با تیمهایشان است؟ مجید جلالی گفته این راهکار در درازمدت به ضرر فوتبال است که قطعا درست میگوید. اینکه ما عادت نکردهایم برای تفریحاتی مثل موسیقی، فیلم و سریال، مجله و روزنامه و حتی تماشای فوتبال پول خرج کنیم، موضوعی نیست که کسی تردیدی دربارهاش داشته باشد اما نکته اینجاست که آیا میتوانیم درباره فوتبال به همین راحتی بگوییم حتما باید پول خرج کرد و به تماشایش نشست؟ ماجرا برای فوتبال بغرنجتر از آن شده که فکرش را میکنیم. سختتر از آن شده که برایش تصمیمهای استاندارد بگیریم. نه منابع مالی مناسبی دارد، نه از نظر فنی کیفیت استانداردی دارد، نه نگاه مناسبی در این سالها نسبت به آن شده، نه از نظر سختافزاری شرایطش حتی نزدیک به استاندارد است خب اگر از این فوتبال نیمهجان تماشاگرش را هم بگیریم (که در همه این سالها گرفتهایم) دیگر چه جذابیتی برایش میماند؟یادمان نرفته که چطور در همه این سالها فوتبال را داخل آکواریوم کردند و آنقدر از بدیهایش گفتند که میزان اهمیتش در اذهان عمومی به شدت کم شد که حالا دیگر کسی چیزی از زیباییهایش به یاد نمیآورد. بیشتر هواداران فوتبال حالا دنبال حاشیهها میگردند. اخبار زد و بند، دستگیری، اوین، قتل و .... سوژههایی بودهاند که به گواه مطالب منتشر شده در همین سایت نود، همیشه جزو پربازدیدترین اخبار بودهاند. یعنی اگر برای مقالهای که بابت نوشته شدنش ساعتها زمان صرف شده در نهایت ۲۰ هزار بازدید ثبت شده باشد، برای خبر دستگیری یک فوتبالیست مشهور یا فوت یک پیشکسوت، ماجرا و تعداد کلیکها کاملا متفاوت بوده.به نوشته سایت 90، فوتبال ایران در بیستارگی میسوزد. در بیکیفیتی دست و پا میزند. در بیپولی و بیامکاناتی غرق میشود پس ایرادی ندارد برای التیام این سرطان بدخیم، لااقل برای مدتی قید درآمدزایی را بزنیم و برای پاک شدن چهره مخدوششدهاش تلاش کنیم تا روزی که شاید یکی مثل عابدزاده، دایی، کریمی، مهدویکیا و مجیدی برگردند و مردم حاضر باشند برای تماشای بازی و کیف کردن از عملکردشان، پول خرج کنند.