بررسی یک انتخاب دو ملت
مجید فراهانی- انتخابات هفتم اسفند تبدیل به یکی از سرنوشت‌سازترین انتخابات‌های کشور شده است و اکنون در جایگاهی هستیم که باید بین روشنایی و تاریکی انتخاب کنیم. در این مجال کوتاه، نگاهی اجمالی به مقایسه اقتصادی این دو همسایه همزاد کنیم که حاصل یک انتخاب دو ملت بوده است. بنا بر گزارش خبرگزاری فرانسه، در سال ۱۹۵۰ درآمد سرانه در دو کره جنوبی و شمالی مشابه یکدیگر و حدود ۸۵۴ دلار بوده است. در سال ۲۰۱۳ درحالی‌که درآمد سرانه در کره‌شمالی از ۱۱۰۰ دلار تجاوز نمی‌کند، درآمد سرانه در کره‌جنوبی از مرز ۲۳ هزار دلار فراتر رفته است. هر یک از اهالی کره جنوبی به طور متوسط ۲۰ برابر بیشتر از هموطن سابقش در کره‌شمالی درآمد دارد. تولید ناخالص ملی کره جنوبی که درآمدهای اقتصادی داخلی و خارجی این کشور را دربر می‌گیرد، بیش از ۴۰ برابر درآمد ناخالص ملی کره‌شمالی است. درحالی که هنوز کره‌شمالی یک اقتصاد جهان‌سومی محسوب می‌شود، کشور ۴۹ میلیونی کره‌جنوبی یکی از اقتصادهای شکوفای جهان را دارد و هم‌اکنون یک کشور پیشرفته صنعتی و به عنوان دوازدهمین قدرت اقتصادی جهان شناخته می‌شود. اقتصاد دو کره مبتنی بر نمونه‌های توسعه کاملا متفاوت است. هم‌اکنون کره‌شمالی در شرایط عمومی بسیار بد اقتصادی قرار دارد. اوضاع بد اقتصادی کره‌شمالی با تحریم‌های جهانی علیه این کشور باز هم بدتر شده است. تلاش برای آزادسازی اقتصادی در کره‌شمالی در سال ۲۰۰۹ میلادی به لحاظ تقابل رهبران کره‌شمالی با غرب و جامعه جهانی و اصرار بر توسعه برنامه‌های هسته‌ای با شکست روبه‌رو شد. اقتصاد کره‌شمالی از سه سال پیش تاکنون در رکود عمیق به سر می‌برد. تخریب اقتصادی عمومی در کره‌شمالی کاملا مشهود است.کره‌شمالی به کمک‌های بین‌المللی نیازمند است و بدون این کمک‌ها نمی‌تواند روی پای خود بایستد. توافق سال ۲۰۰۵ میلادی بین آمریکا، چین، ژاپن، روسیه و دو کره، کره‌شمالی را ملزم می‌کرد تا برای اعطای کمک‌های اقتصادی جهانی برنامه هسته‌ای خود را رها سازد اما کره‌شمالی این توافق مشترک را زیر پا گذاشت و اقدام به آزمایش‌های هسته‌ای در سال‌های ۲۰۰۶ و ۲۰۰۹ کرده است. اقدام کره‌شمالی تحریم‌های تازه غرب و جامعه جهانی را برای اقتصاد کره‌شمالی به ارمغان آورده است. انزوای سیاسی کره‌شمالی مانع از گسترش برنامه‌های اقتصادی و مبادلات اقتصادی این کشور می‌شود. تخریب اقتصادی کره‌شمالی تا آنجا پیش رفته است که این کشور از چندی پیش نیازمند کمک‌های غذایی جهانی است. برنامه خواروبار جهانی سازمان ملل متحد به این نتیجه رسیده است که بیش از شش میلیون نفر از مردم کره‌شمالی در حالت سوءتغذیه به سر می‌برند و باید به آنها در زمینه غذایی کمک اضطراری کرد. اما در همین حال فروپاشی دیوار برلین نتوانست تغییری در ماهیت حکومت نظامی- عقیدتی کره‌شمالی پدید آورد.اینک با گذشت چند دهه از آغاز مسابقه دو کره‌جنوبی و شمالی، می‌توان شرایط دو کشور را مقایسه کرد. کره‌شمالی مدعی بود که در سایه سیاست‌های داهیانه حاکمانش به سرعت به پیش می‌رود و زندگی بهتر و رفاه بیشتر را برای شهروندانش فراهم می‌کند. آنها در کوتاه‌مدت با کمک پوسترهای تبلیغاتی و آمارسازی، می‌توانستند مدعی پیشرفت شوند اما ادامه این روند دیر یا زود غیرممکن می‌شد. اینک با کمک فناوری‌های نوین برای بررسی وضعیت این دو کشور، خیلی نیازمند آمار و اطلاعات دقیق نیستیم که دولت کره‌شمالی بتواند با مخفی‌کاری چنین مطالعه و مقایسه‌ای را با دشواری روبه‌رو کند. کافی است به حقایقی که با گذشت زمان از پرده برون افتاده‌اند، توجه کنیم. حال با مقایسه ساده دو دیدگاه، اگرچه ملت بزرگ ما به لحاظ ظرفیت‌ها، امکانات، پیشینه تاریخی، ژئواستراتژیک، ژئوپلتیک و... شایسته‌تر از کره‌جنوبی هستیم. انتخاب ما می‌تواند ما را به سوی روشنایی و تعامل سازنده با جهان برای پیشرفت و تعالی کشورمان هدایت کند یا قهر با جهان و دلسردی و دلمردگی را انتخاب کنیم. امروز روز تصمیم است، روز انتخاب ماست؛ چشم‌اندازمان را باید انتخاب‌گر باشیم!
مجید فراهانی- انتخابات هفتم اسفند تبدیل به یکی از سرنوشت‌سازترین انتخابات‌های کشور شده است و اکنون در جایگاهی هستیم که باید بین روشنایی و تاریکی انتخاب کنیم. در این مجال کوتاه، نگاهی اجمالی به مقایسه اقتصادی این دو همسایه همزاد کنیم که حاصل یک انتخاب دو ملت بوده است. بنا بر گزارش خبرگزاری فرانسه، در سال ۱۹۵۰ درآمد سرانه در دو کره جنوبی و شمالی مشابه یکدیگر و حدود ۸۵۴ دلار بوده است. در سال ۲۰۱۳ درحالی‌که درآمد سرانه در کره‌شمالی از ۱۱۰۰ دلار تجاوز نمی‌کند، درآمد سرانه در کره‌جنوبی از مرز ۲۳ هزار دلار فراتر رفته است. هر یک از اهالی کره جنوبی به طور متوسط ۲۰ برابر بیشتر از هموطن سابقش در کره‌شمالی درآمد دارد. تولید ناخالص ملی کره جنوبی که درآمدهای اقتصادی داخلی و خارجی این کشور را دربر می‌گیرد، بیش از ۴۰ برابر درآمد ناخالص ملی کره‌شمالی است. درحالی که هنوز کره‌شمالی یک اقتصاد جهان‌سومی محسوب می‌شود، کشور ۴۹ میلیونی کره‌جنوبی یکی از اقتصادهای شکوفای جهان را دارد و هم‌اکنون یک کشور پیشرفته صنعتی و به عنوان دوازدهمین قدرت اقتصادی جهان شناخته می‌شود. اقتصاد دو کره مبتنی بر نمونه‌های توسعه کاملا متفاوت است. هم‌اکنون کره‌شمالی در شرایط عمومی بسیار بد اقتصادی قرار دارد. اوضاع بد اقتصادی کره‌شمالی با تحریم‌های جهانی علیه این کشور باز هم بدتر شده است. تلاش برای آزادسازی اقتصادی در کره‌شمالی در سال ۲۰۰۹ میلادی به لحاظ تقابل رهبران کره‌شمالی با غرب و جامعه جهانی و اصرار بر توسعه برنامه‌های هسته‌ای با شکست روبه‌رو شد. اقتصاد کره‌شمالی از سه سال پیش تاکنون در رکود عمیق به سر می‌برد. تخریب اقتصادی عمومی در کره‌شمالی کاملا مشهود است.کره‌شمالی به کمک‌های بین‌المللی نیازمند است و بدون این کمک‌ها نمی‌تواند روی پای خود بایستد. توافق سال ۲۰۰۵ میلادی بین آمریکا، چین، ژاپن، روسیه و دو کره، کره‌شمالی را ملزم می‌کرد تا برای اعطای کمک‌های اقتصادی جهانی برنامه هسته‌ای خود را رها سازد اما کره‌شمالی این توافق مشترک را زیر پا گذاشت و اقدام به آزمایش‌های هسته‌ای در سال‌های ۲۰۰۶ و ۲۰۰۹ کرده است. اقدام کره‌شمالی تحریم‌های تازه غرب و جامعه جهانی را برای اقتصاد کره‌شمالی به ارمغان آورده است. انزوای سیاسی کره‌شمالی مانع از گسترش برنامه‌های اقتصادی و مبادلات اقتصادی این کشور می‌شود. تخریب اقتصادی کره‌شمالی تا آنجا پیش رفته است که این کشور از چندی پیش نیازمند کمک‌های غذایی جهانی است. برنامه خواروبار جهانی سازمان ملل متحد به این نتیجه رسیده است که بیش از شش میلیون نفر از مردم کره‌شمالی در حالت سوءتغذیه به سر می‌برند و باید به آنها در زمینه غذایی کمک اضطراری کرد. اما در همین حال فروپاشی دیوار برلین نتوانست تغییری در ماهیت حکومت نظامی- عقیدتی کره‌شمالی پدید آورد.اینک با گذشت چند دهه از آغاز مسابقه دو کره‌جنوبی و شمالی، می‌توان شرایط دو کشور را مقایسه کرد. کره‌شمالی مدعی بود که در سایه سیاست‌های داهیانه حاکمانش به سرعت به پیش می‌رود و زندگی بهتر و رفاه بیشتر را برای شهروندانش فراهم می‌کند. آنها در کوتاه‌مدت با کمک پوسترهای تبلیغاتی و آمارسازی، می‌توانستند مدعی پیشرفت شوند اما ادامه این روند دیر یا زود غیرممکن می‌شد. اینک با کمک فناوری‌های نوین برای بررسی وضعیت این دو کشور، خیلی نیازمند آمار و اطلاعات دقیق نیستیم که دولت کره‌شمالی بتواند با مخفی‌کاری چنین مطالعه و مقایسه‌ای را با دشواری روبه‌رو کند. کافی است به حقایقی که با گذشت زمان از پرده برون افتاده‌اند، توجه کنیم. حال با مقایسه ساده دو دیدگاه، اگرچه ملت بزرگ ما به لحاظ ظرفیت‌ها، امکانات، پیشینه تاریخی، ژئواستراتژیک، ژئوپلتیک و... شایسته‌تر از کره‌جنوبی هستیم. انتخاب ما می‌تواند ما را به سوی روشنایی و تعامل سازنده با جهان برای پیشرفت و تعالی کشورمان هدایت کند یا قهر با جهان و دلسردی و دلمردگی را انتخاب کنیم. امروز روز تصمیم است، روز انتخاب ماست؛ چشم‌اندازمان را باید انتخاب‌گر باشیم!