ایلنا- معاون کاهش تقاضا و توسعه مشارکت‌های مردمی ستاد مبارزه با مواد مخدر در نشست «زنان، روانگردان‌ها» که با حضور پرویز افشار معاون کاهش تقاضا و توسعه مشارکت‌های مردمی ستاد مبارزه با مواد مخدر، مریم مهرابی پژوهشگر اجتماعی و کار‌شناس ارشد وزارت بهداشت و صوفیه مرادی روانشناس بالینی برگزار شد، گفت: زنان نسبت به مواد مخدر به ویژه مواد محرک، شکنندگی و آسیب‌پذیری بیشتری نسبت به مردان دارند. ثابت شده است که اگر یک ظرف زمانی پنج ساله طول بکشد تا مردان معتاد، مهارت‌هایشان را از دست دهند و به کف خیابان بیایند، این مدت در زنان بسیار پایین‌تر است. افشار با اشاره به سیر رو به افزایش استفاده خانم‌ها از مواد روانگردان گفت: حقیقت امر این است که طرح‌های ارزیابی که در کشور ما انجام شده است، حکایت از این دارد که شیوع سوء مصرف مواد در زنان رو به افزایش است. وی خاطرنشان کرد: در سال ۱۳۸۰ نزدیک به ۵ درصد از کل رقم معتادان کشور جمعیت خانم‌ها بودند، در سال ۱۳۹۰ این رقم به ۹ درصد رسیده است، یعنی نزدیک به دو برابر شده است. وی همچنین درباره سن اعتیاد خاطرنشان کرد: در این یک دهه سن اعتیاد تغییر زیادی نکرده است اما معتقد هستیم با افزایش مواد محرک حتما سن اعتیاد پایین خواهد آمد زیرا تمرکز مواد محرک در گروه زنان، نوجوانان و جوانان است. مریم مهرابی نیز با بیان اینکه آمارهایی که در این زمینه در همه دنیا منتشر می‌شوند، قطعی نیستند، گفت: البته این آمار می‌تواند راهبردی برای طرح استراتژی‌ها باشد. واقعیت این است که ماهیت اعتیاد به شکلی است که برآورد دقیق از آن خیلی مشکل است و در همه جوامع به این شکل است. مهرابی ادامه داد: برخی از آمار‌ها به مراجعانی که در حوزه درمان هستند، بر می‌گردد، زیرا مراجعه زنان معتاد برای درمان به کمپ‌های اعتیاد بسیار کمتر است، چون امکانات برای درمان در حوزه زنان به صورت تخصصی کمتر بوده است. ضمن اینکه زنان در صورت رفتن به این کمپ‌ها دچار مشکلات می‌شوند و انگ اعتیاد برای یک زن به عنوان سقوط اخلاقی شناخته می‌شود ولی برای یک مرد پذیرفته شده که یک بیماری است. مهرابی نگاه به زنان در جامعه ایران را اینگونه توصیف کرد و گفت: نگاه ما به زنان یک موجود مقدس، پاک و مراقب از خانواده است و همیشه جایگاه زن را به گونه‌ای می‌دانیم که حتی فکر تخطی که توسط زن انجام شود را در ذهنمان نمی‌گنجیم ولی واقعیت این است که بیماری اعتیاد ترکیبی از عوامل ژنتیکی، روان‌شناختی و اجتماعی است که متاسفانه بعضی از زنان در بعضی از این حوزه‌ها آسیب‌پذیر‌تر هستند. صوفیه مرادی در ادامه این نشست گفت: نخست باید بدانیم کجا مصرف مواد آگاهانه اتفاق می‌افتد و کجا ناآگاهانه است. آن قسمتی که ناآگاهانه رخ می‌دهد، ماحصل تقویت‌های پنهانی است که در رسانه‌ها و رفتارهای افرادی که شاخص هستند، می‌باشد. همچنین در برخوردهای‌ریزی که والدین در خانواده یا اقوام نسبت به یکدیگر انجام می‌دهند نیز در گرایش به این مواد موثر است.
ایلنا- معاون کاهش تقاضا و توسعه مشارکت‌های مردمی ستاد مبارزه با مواد مخدر در نشست «زنان، روانگردان‌ها» که با حضور پرویز افشار معاون کاهش تقاضا و توسعه مشارکت‌های مردمی ستاد مبارزه با مواد مخدر، مریم مهرابی پژوهشگر اجتماعی و کار‌شناس ارشد وزارت بهداشت و صوفیه مرادی روانشناس بالینی برگزار شد، گفت: زنان نسبت به مواد مخدر به ویژه مواد محرک، شکنندگی و آسیب‌پذیری بیشتری نسبت به مردان دارند. ثابت شده است که اگر یک ظرف زمانی پنج ساله طول بکشد تا مردان معتاد، مهارت‌هایشان را از دست دهند و به کف خیابان بیایند، این مدت در زنان بسیار پایین‌تر است. افشار با اشاره به سیر رو به افزایش استفاده خانم‌ها از مواد روانگردان گفت: حقیقت امر این است که طرح‌های ارزیابی که در کشور ما انجام شده است، حکایت از این دارد که شیوع سوء مصرف مواد در زنان رو به افزایش است. وی خاطرنشان کرد: در سال ۱۳۸۰ نزدیک به ۵ درصد از کل رقم معتادان کشور جمعیت خانم‌ها بودند، در سال ۱۳۹۰ این رقم به ۹ درصد رسیده است، یعنی نزدیک به دو برابر شده است. وی همچنین درباره سن اعتیاد خاطرنشان کرد: در این یک دهه سن اعتیاد تغییر زیادی نکرده است اما معتقد هستیم با افزایش مواد محرک حتما سن اعتیاد پایین خواهد آمد زیرا تمرکز مواد محرک در گروه زنان، نوجوانان و جوانان است. مریم مهرابی نیز با بیان اینکه آمارهایی که در این زمینه در همه دنیا منتشر می‌شوند، قطعی نیستند، گفت: البته این آمار می‌تواند راهبردی برای طرح استراتژی‌ها باشد. واقعیت این است که ماهیت اعتیاد به شکلی است که برآورد دقیق از آن خیلی مشکل است و در همه جوامع به این شکل است. مهرابی ادامه داد: برخی از آمار‌ها به مراجعانی که در حوزه درمان هستند، بر می‌گردد، زیرا مراجعه زنان معتاد برای درمان به کمپ‌های اعتیاد بسیار کمتر است، چون امکانات برای درمان در حوزه زنان به صورت تخصصی کمتر بوده است. ضمن اینکه زنان در صورت رفتن به این کمپ‌ها دچار مشکلات می‌شوند و انگ اعتیاد برای یک زن به عنوان سقوط اخلاقی شناخته می‌شود ولی برای یک مرد پذیرفته شده که یک بیماری است. مهرابی نگاه به زنان در جامعه ایران را اینگونه توصیف کرد و گفت: نگاه ما به زنان یک موجود مقدس، پاک و مراقب از خانواده است و همیشه جایگاه زن را به گونه‌ای می‌دانیم که حتی فکر تخطی که توسط زن انجام شود را در ذهنمان نمی‌گنجیم ولی واقعیت این است که بیماری اعتیاد ترکیبی از عوامل ژنتیکی، روان‌شناختی و اجتماعی است که متاسفانه بعضی از زنان در بعضی از این حوزه‌ها آسیب‌پذیر‌تر هستند. صوفیه مرادی در ادامه این نشست گفت: نخست باید بدانیم کجا مصرف مواد آگاهانه اتفاق می‌افتد و کجا ناآگاهانه است. آن قسمتی که ناآگاهانه رخ می‌دهد، ماحصل تقویت‌های پنهانی است که در رسانه‌ها و رفتارهای افرادی که شاخص هستند، می‌باشد. همچنین در برخوردهای‌ریزی که والدین در خانواده یا اقوام نسبت به یکدیگر انجام می‌دهند نیز در گرایش به این مواد موثر است.