نتیجه انتخابات مجلس شورای اسلامی و خبرگان رهبری و حواشی آن، حاوی درسها و پیامهای مهمی برای همگان به ویژه مسوولان است که اگر ایران و بقای نظام جمهوری اسلامی برایشان اهمیت دارد، باید بدان توجه کنند: 1- مردم ایران امیدوار شدهاند. این امید را میشد در تمام ساعات هفتم اسفندماه 94 و در همه شعب رایگیری مشاهده کرد. اگر مردم ایران از اینکه با صندوقهای رای میتوان کاری از پیش برد، ناامید بودند، دلیلی نداشت ساعتهای طولانی از روز تعطیل خودشان را صرف رای دادن کنند. این امید را باید قدر دانست و در تقویت روزبهروز آن تلاش عملی کرد، همانطور که نظام قدر امید مردم در انتخابات ریاست جمهوری 92 را دانست و با برجام پاسخ عملی به آن داد و نتیجهاش شد حضور گسترده مردم در انتخابات مجلس و خبرگان 94. فراموش نکنیم که اگر به هر دلیلی و با هر قول و فعلی، این امید خدشهدار شود، احیای آن بسیار سخت، پرهزینه و ای بسا ناممکن خواهد بود؛ تاریخ نیز همین را گواه میدهد. 2- صدای مردم را باید شنید. نمیشود مردم با صدای بلند و بسیار شفاف و گویا، سخنی بگویند و در نظامی که بر پایه مردمسالاری دینی است، آن را نشنید. مردم در این دوره از انتخابات، هرگونه افراطگرایی را نفی کردند، با صدای بلند گفتند که خواهان اصلاح امور هستند، تاکید کردند که خسته شدهاند از این همه بحث بیحاصل در خانه ملت میشود و دردی نمیکاهد، اعلام کردند که خواهان تعامل با دنیا هستند و نمیخواهند بقیه عمر خود و زندگی فرزندانشان در تحریم و انزوا بگذرد، گفتند که از بداخلاقیها خسته شدهاند، تصریح کردند که خواستار آشتی ملی در داخل و خواهان «برجام 2»اند. این صداها را باید شنید و در تحققشان اهتمام ورزید؛ کشور متعلق به مردم است. 3- لزوم بهبود رفتار با برخی اشخاص و گروههای سیاسی اثرگذار نیز از پیامهای انتخابات هفتم اسفندماه 94 است. برای نظام جمهوری اسلامی برآمده از آرای مردم، شایسته است که با چهرههایی که در نظر اکثریت یا حتی بخش قابل توجهی از مردم محبوباند، خوش رفتاری شود. این خوش رفتاری، در واقع احترام به مردم است و مردم نیز قدردان این احترام خواهند بود و نهایت این ماجرا، به تقویت اعتماد ملی و تثبیت نظام جمهوری اسلامی منتهی خواهد شد/ عصر ایران.
نتیجه انتخابات مجلس شورای اسلامی و خبرگان رهبری و حواشی آن، حاوی درسها و پیامهای مهمی برای همگان به ویژه مسوولان است که اگر ایران و بقای نظام جمهوری اسلامی برایشان اهمیت دارد، باید بدان توجه کنند: 1- مردم ایران امیدوار شدهاند. این امید را میشد در تمام ساعات هفتم اسفندماه 94 و در همه شعب رایگیری مشاهده کرد. اگر مردم ایران از اینکه با صندوقهای رای میتوان کاری از پیش برد، ناامید بودند، دلیلی نداشت ساعتهای طولانی از روز تعطیل خودشان را صرف رای دادن کنند. این امید را باید قدر دانست و در تقویت روزبهروز آن تلاش عملی کرد، همانطور که نظام قدر امید مردم در انتخابات ریاست جمهوری 92 را دانست و با برجام پاسخ عملی به آن داد و نتیجهاش شد حضور گسترده مردم در انتخابات مجلس و خبرگان 94. فراموش نکنیم که اگر به هر دلیلی و با هر قول و فعلی، این امید خدشهدار شود، احیای آن بسیار سخت، پرهزینه و ای بسا ناممکن خواهد بود؛ تاریخ نیز همین را گواه میدهد. 2- صدای مردم را باید شنید. نمیشود مردم با صدای بلند و بسیار شفاف و گویا، سخنی بگویند و در نظامی که بر پایه مردمسالاری دینی است، آن را نشنید. مردم در این دوره از انتخابات، هرگونه افراطگرایی را نفی کردند، با صدای بلند گفتند که خواهان اصلاح امور هستند، تاکید کردند که خسته شدهاند از این همه بحث بیحاصل در خانه ملت میشود و دردی نمیکاهد، اعلام کردند که خواهان تعامل با دنیا هستند و نمیخواهند بقیه عمر خود و زندگی فرزندانشان در تحریم و انزوا بگذرد، گفتند که از بداخلاقیها خسته شدهاند، تصریح کردند که خواستار آشتی ملی در داخل و خواهان «برجام 2»اند. این صداها را باید شنید و در تحققشان اهتمام ورزید؛ کشور متعلق به مردم است. 3- لزوم بهبود رفتار با برخی اشخاص و گروههای سیاسی اثرگذار نیز از پیامهای انتخابات هفتم اسفندماه 94 است. برای نظام جمهوری اسلامی برآمده از آرای مردم، شایسته است که با چهرههایی که در نظر اکثریت یا حتی بخش قابل توجهی از مردم محبوباند، خوش رفتاری شود. این خوش رفتاری، در واقع احترام به مردم است و مردم نیز قدردان این احترام خواهند بود و نهایت این ماجرا، به تقویت اعتماد ملی و تثبیت نظام جمهوری اسلامی منتهی خواهد شد/ عصر ایران.