ما ایرانی‌ها به چشم‌انتظاری عادت کرده‌ایم. هر سال با نزدیک شدن سال نو چشم‌انتظار اتفاقات خوب برای مملکت، برای وضعیت معیشت خودمان، برای دوستان و اقوام و بستگان‌مان هستیم و وقتی با نو شدن هر سال آن اتفاقات خوب که چشم به راهش بودیم، نمی‌افتد باز تا رسیدن سال بعد چشم‌انتظار می‌مانیم. اصلا چشم‌انتظار بودن به‌جزئی از طبیعت ما تبدیل شده است. یاد گرفته‌ایم که مثل مقامات مسوول مملکت خودمان هم به خودمان وعده درست شدن کارها و حل مشکلات را بدهیم و باز چشم‌انتظار بمانیم. اما بعد از سال‌ها امسال چشم‌انتظاری‌های ما در سال نو از جنس دیگری است چون ما چند ماهی است داریم در دوره‌ای که به پسابرجام معروف شده، زندگی می‌کنیم. پسابرجام که حاصل یک واقعه بسیار مهم در تاریخ معاصر ما یعنی توافق هسته‌ای با قدرت‌های بزرگ جهان است، مطالبات و چشم‌انتظاری‌های ما از نو شدن سال را بیشتر و پررنگ‌تر از سال‌های گذشته کرده است. به همان اندازه هم بیشتر از سال‌های گذشته به برآورده شدن چشم‌انتظاری‌هایمان امید پیدا کرده‌ایم. به عبارت روشن‌تر در حالتی بین بیم و امید به سر می‌بریم؛ امید به اینکه با به ثمر رسیدن اهداف برجام، سایه نحس رکود اقتصادی فلج‌کننده سال‌های اخیر همراه با مصائب سال‌های تحریم‌های اقتصادی از سر کشور و مردم ایران برطرف خواهد شد. کسب و کارها دوباره رونق پیدا خواهد کرد. در سایه رشد و رونق اقتصادی نرخ تورم روند نزولی به خود خواهد گرفت. مردم بعد از سالیان طولانی اندکی طعم آسایش و رفاه را خواهند چشید. دیگر چشم‌انتظاری‌های ما از سالی که در پیش است و سال‌های پس از پیوستن دوباره کشور ما به اقتصاد و تجارت جهانی، برقراری ارتباط مستقیم میان بانک‌های ما با بانک‌های جهان که کاهش هزینه‌های تجارت خارجی ما را به همراه خواهد داشت، قطع شدن پای شبکه دلالان شبه‌مافیایی از چرخه مبادلات تجاری ما با جهان، گشوده شدن درهای اقتصاد جهان به روی کشور ما و قدرتی است که در انتخاب شرکای تجاری و اقتصادی خود پیدا خواهیم کرد و دیگر چون سال‌هایی که گذشت مجبور و محکوم به مصرف محصولات بنجل چینی و هندی و امثالهم که تجارت خارجی ما را به گروگان گرفته بودند، نخواهیم بود. توافق هسته‌ای و برجام چشم‌انتظاری‌های بزرگی را در افق زندگی ما ایرانی‌های آسیب‌دیده از تحریم‌های اقتصادی نمایان ساخته که اگر برآورده شود، در سال‌های آینده شاهد ظهور ایرانی پیشرفته با مردمی برخوردار از سطح رفاه و درآمد سرانه بالا بر جغرافیای این منطقه از جهان خواهیم بود که در عین حفظ اقتدار و استقلال، نزدیک‌ترین روابط را با کشورهای مختلف جهان خواهد داشت. ایرانی که شهروندان آن به برکت زدوده شدن پدیده ایران‌هراسی از اذهان دولت‌ها و مردم جهان می‌توانند بدون تحمل رنج و زحمت و صرف هزینه‌های زیاد برای سفرهای علمی، تحقیقاتی یا تفریحی ویزای هر کشور را به آسانی به دست آورند و به هر کشوری که مایلند، سفر کنند و متقابلا ایرانی که به برکت زدوده شدن پدیده ایران‌هراسی در جهان به یکی از بزرگ‌ترین قطب‌های گردشگری در منطقه خاورمیانه و خلیج فارس تبدیل شده و درآمد صنعت گردشگری آن به تدریج دارد جایگزین درآمدهای ناپایدار و تنش‌زای نفتی آن می‌شود. اما در کنار این چشم‌انتظاری‌ها و امیدها، بیم‌هایی هم وجود دارد که نمی‌توانیم وجود آنها را دست‌کم بگیریم. از این بیم داریم که سوءتدبیرها و ضعف مدیریت‌ها خصوصا در حوزه‌های مرتبط با مسایل اقتصادی اجازه ندهد که بتوانیم به قدر کافی از میوه‌های درخت برجام استفاده کنیم. بیم دیگری که بر سر راه چشم‌انتظاری‌هایمان خودنمایی می‌کند افتادن برجام در جاده پردست‌انداز و چالش‌برانگیزی است که ممکن است از ناحیه جنگ و جدل‌های گروهی و جناحی در مسیر برجام ایجاد شود و در طرف مقابل و در آن سوی دریاها نیز کسانی با مستمسک قرار دادن برخی تحرکات و تحولاتی که ارتباط ماهوی با توافق هسته‌ای ندارد، در راه برجام سنگ‌اندازی کنند و اجازه ندهند چشم‌انتظاری‌های طولانی ما آن گونه که انتظار داریم، جامه عمل بپوشد. سنگ‌اندازی چه از سوی عوامل ناسازگار داخلی و چه از ناحیه قدرت‌های خارجی می‌تواند به خانه شیشه‌ای برجام که آن همه به ثمراتش امید بسته‌ایم، خسارت‌های جدی وارد کند و ما را از نیمه‌راه خنکای برآورده شدن چشم‌انتظاری‌هایمان دوباره به کوره‌های داغ گذشته بازگرداند. حالا برای کاسته شدن از مخاطرات و آسیب‌های این سنگ‌اندازی‌های احتمالی بیشترین چشم امیدمان به ترکیب اعتدالگرای مجلس دهم است که با خصلت اعتدالگرایی خود بتواند در عین حفظ و حراست از حقوق ملت به جای تقابل از شیوه تعامل با دولت به منظور هموار ساختن راه پیشرفت برجام پیروی کند و با تبدیل بیم‌های ما به امید، زمینه برای چشم‌انتظاری‌هایی که از سال نو و سال‌های پس از آن داریم، فراهم شود. اینها چشم‌انتظاری‌های مشروع مردم ایران است که چه در دوران هشت ساله جنگ تحمیلی و چه در اغلب سال‌های پس از پایان جنگ سخت‌ترین مشکلات اقتصادی را پشت‌سر گذاشته‌اند، شاهد سنگین‌ترین مفاسد اقتصادی تاریخ معاصر خود بوده‌اند و حالا می‌خواهند در کنار آرامش خاطر مقداری هم آسایش زندگی را تجربه کنند. این حق مشروع و طبیعی را با سوءمدیریت‌ها و جنگ و جدل‌های گروهی و جناحی از این مردم مضایقه نکنیم. Kiamehr_gh@yahoo.com
ما ایرانی‌ها به چشم‌انتظاری عادت کرده‌ایم. هر سال با نزدیک شدن سال نو چشم‌انتظار اتفاقات خوب برای مملکت، برای وضعیت معیشت خودمان، برای دوستان و اقوام و بستگان‌مان هستیم و وقتی با نو شدن هر سال آن اتفاقات خوب که چشم به راهش بودیم، نمی‌افتد باز تا رسیدن سال بعد چشم‌انتظار می‌مانیم. اصلا چشم‌انتظار بودن به‌جزئی از طبیعت ما تبدیل شده است. یاد گرفته‌ایم که مثل مقامات مسوول مملکت خودمان هم به خودمان وعده درست شدن کارها و حل مشکلات را بدهیم و باز چشم‌انتظار بمانیم. اما بعد از سال‌ها امسال چشم‌انتظاری‌های ما در سال نو از جنس دیگری است چون ما چند ماهی است داریم در دوره‌ای که به پسابرجام معروف شده، زندگی می‌کنیم. پسابرجام که حاصل یک واقعه بسیار مهم در تاریخ معاصر ما یعنی توافق هسته‌ای با قدرت‌های بزرگ جهان است، مطالبات و چشم‌انتظاری‌های ما از نو شدن سال را بیشتر و پررنگ‌تر از سال‌های گذشته کرده است. به همان اندازه هم بیشتر از سال‌های گذشته به برآورده شدن چشم‌انتظاری‌هایمان امید پیدا کرده‌ایم. به عبارت روشن‌تر در حالتی بین بیم و امید به سر می‌بریم؛ امید به اینکه با به ثمر رسیدن اهداف برجام، سایه نحس رکود اقتصادی فلج‌کننده سال‌های اخیر همراه با مصائب سال‌های تحریم‌های اقتصادی از سر کشور و مردم ایران برطرف خواهد شد. کسب و کارها دوباره رونق پیدا خواهد کرد. در سایه رشد و رونق اقتصادی نرخ تورم روند نزولی به خود خواهد گرفت. مردم بعد از سالیان طولانی اندکی طعم آسایش و رفاه را خواهند چشید. دیگر چشم‌انتظاری‌های ما از سالی که در پیش است و سال‌های پس از پیوستن دوباره کشور ما به اقتصاد و تجارت جهانی، برقراری ارتباط مستقیم میان بانک‌های ما با بانک‌های جهان که کاهش هزینه‌های تجارت خارجی ما را به همراه خواهد داشت، قطع شدن پای شبکه دلالان شبه‌مافیایی از چرخه مبادلات تجاری ما با جهان، گشوده شدن درهای اقتصاد جهان به روی کشور ما و قدرتی است که در انتخاب شرکای تجاری و اقتصادی خود پیدا خواهیم کرد و دیگر چون سال‌هایی که گذشت مجبور و محکوم به مصرف محصولات بنجل چینی و هندی و امثالهم که تجارت خارجی ما را به گروگان گرفته بودند، نخواهیم بود. توافق هسته‌ای و برجام چشم‌انتظاری‌های بزرگی را در افق زندگی ما ایرانی‌های آسیب‌دیده از تحریم‌های اقتصادی نمایان ساخته که اگر برآورده شود، در سال‌های آینده شاهد ظهور ایرانی پیشرفته با مردمی برخوردار از سطح رفاه و درآمد سرانه بالا بر جغرافیای این منطقه از جهان خواهیم بود که در عین حفظ اقتدار و استقلال، نزدیک‌ترین روابط را با کشورهای مختلف جهان خواهد داشت. ایرانی که شهروندان آن به برکت زدوده شدن پدیده ایران‌هراسی از اذهان دولت‌ها و مردم جهان می‌توانند بدون تحمل رنج و زحمت و صرف هزینه‌های زیاد برای سفرهای علمی، تحقیقاتی یا تفریحی ویزای هر کشور را به آسانی به دست آورند و به هر کشوری که مایلند، سفر کنند و متقابلا ایرانی که به برکت زدوده شدن پدیده ایران‌هراسی در جهان به یکی از بزرگ‌ترین قطب‌های گردشگری در منطقه خاورمیانه و خلیج فارس تبدیل شده و درآمد صنعت گردشگری آن به تدریج دارد جایگزین درآمدهای ناپایدار و تنش‌زای نفتی آن می‌شود. اما در کنار این چشم‌انتظاری‌ها و امیدها، بیم‌هایی هم وجود دارد که نمی‌توانیم وجود آنها را دست‌کم بگیریم. از این بیم داریم که سوءتدبیرها و ضعف مدیریت‌ها خصوصا در حوزه‌های مرتبط با مسایل اقتصادی اجازه ندهد که بتوانیم به قدر کافی از میوه‌های درخت برجام استفاده کنیم. بیم دیگری که بر سر راه چشم‌انتظاری‌هایمان خودنمایی می‌کند افتادن برجام در جاده پردست‌انداز و چالش‌برانگیزی است که ممکن است از ناحیه جنگ و جدل‌های گروهی و جناحی در مسیر برجام ایجاد شود و در طرف مقابل و در آن سوی دریاها نیز کسانی با مستمسک قرار دادن برخی تحرکات و تحولاتی که ارتباط ماهوی با توافق هسته‌ای ندارد، در راه برجام سنگ‌اندازی کنند و اجازه ندهند چشم‌انتظاری‌های طولانی ما آن گونه که انتظار داریم، جامه عمل بپوشد. سنگ‌اندازی چه از سوی عوامل ناسازگار داخلی و چه از ناحیه قدرت‌های خارجی می‌تواند به خانه شیشه‌ای برجام که آن همه به ثمراتش امید بسته‌ایم، خسارت‌های جدی وارد کند و ما را از نیمه‌راه خنکای برآورده شدن چشم‌انتظاری‌هایمان دوباره به کوره‌های داغ گذشته بازگرداند. حالا برای کاسته شدن از مخاطرات و آسیب‌های این سنگ‌اندازی‌های احتمالی بیشترین چشم امیدمان به ترکیب اعتدالگرای مجلس دهم است که با خصلت اعتدالگرایی خود بتواند در عین حفظ و حراست از حقوق ملت به جای تقابل از شیوه تعامل با دولت به منظور هموار ساختن راه پیشرفت برجام پیروی کند و با تبدیل بیم‌های ما به امید، زمینه برای چشم‌انتظاری‌هایی که از سال نو و سال‌های پس از آن داریم، فراهم شود. اینها چشم‌انتظاری‌های مشروع مردم ایران است که چه در دوران هشت ساله جنگ تحمیلی و چه در اغلب سال‌های پس از پایان جنگ سخت‌ترین مشکلات اقتصادی را پشت‌سر گذاشته‌اند، شاهد سنگین‌ترین مفاسد اقتصادی تاریخ معاصر خود بوده‌اند و حالا می‌خواهند در کنار آرامش خاطر مقداری هم آسایش زندگی را تجربه کنند. این حق مشروع و طبیعی را با سوءمدیریت‌ها و جنگ و جدل‌های گروهی و جناحی از این مردم مضایقه نکنیم. Kiamehr_gh@yahoo.com