انگیزه بزرگ‌تر از نام‌ها
کی‌روش در لیست اخیر چنان انقلابی عمل و جوان‌ها را به تیم ملی معرفی کرد که این حرکت او را می‌توان یک درس بزرگ با این مفهوم دانست که انگیزه مبارزه از نام‌های مطرح و سرشناس مهم‌تر است. لیست اخیر کارلوس کی‌روش یک درس بزرگ برای همه مربیان ایرانی بود. آنجا که با توجه به اعتبار و قدرت حریف بازیکنانش را می‌چیند نه با نظر خودش و بدون تغییر. به لیست اخیر دقت کنید، کی‌روش می‌داند که با لژیونرها و بازیکنان نامدار مقابل هند و عمان به دلیل نداشتن انگیزه به مشکل برخورد می‌کند. به لیست نگاه کنید: 1- امید ابراهیمی ۲- محسن کریمی ۳- سجاد شهباززاده (استقلال)، ۴- علی عاشوری (استقلال خوزستان)، ۵- سوشا مکانی ۶- احمد نوراللهی ۷- کمال کامیابی نیا ۸- مهدی طارمی ۹- رامین رضاییان ۱۰- فرشاد احمدزاده ۱۱- محمد انصاری (پرسپولیس)، ۱۲- مهرداد محمدی (راه آهن)، ۱۳- مهدی ترابی (سایپا)، ۱۴- داریوش شجاعیان (گسترش فولاد)، ۱۵- عزت‌الله پورغاز ۱۶-محمدحسین کنعانی (ملوان)، ۱۷- سید جلال حسینی ۱۸- وحید امیری ۱۹- علیرضا بیرانوند (نفت تهران). کی‌روش همه نامدارها و فیکس‌های مطلق را در لیست ذخیره قرار داده است. در واقع اولین نکته ای که کی‌روش به آن توجه کرده، انگیزه است. سرمربی تیم ملی می‌داند این بازیکنان که او انتخاب کرده برای فیکس شدن در کنار کی‌روش همه وجود خود را خرج می‌کنند و با بیش از توان واقعی خود به میدان می‌روند اما دیگرانی که خیالشان از فیکس بودن راحت است تمام وجود خود را خرج نخواهند کرد. این لیست تیم ملی در واقع متشکل از بازیکنانی است که می‌خواهند از این فرصت استفاده کنند و خود را از لژیونرها برتر نشان داده و نهایتا اینکه در دو بازی بین‌المللی مشتری‌های بین‌المللی پیدا کنند. کی‌روش حتی بیش و پیش از آنکه تاکتیک‌ها و تمرینات را در نظر بگیرد، انگیزه‌ها را در نظر گرفته و این بسیار مهم است. درس بزرگ کی‌روش حالا این است: تیم ملی نه به 11 یا 22 بازیکن که به وسعت لیگ برتر است و هر کس خوب کار کند فرصت خواهد داشت تا خود را نشان دهد. برای کی‌روش نام‌ها بازی نمی‌کنند، او به دنبال انگیزه و توانایی است.
کی‌روش در لیست اخیر چنان انقلابی عمل و جوان‌ها را به تیم ملی معرفی کرد که این حرکت او را می‌توان یک درس بزرگ با این مفهوم دانست که انگیزه مبارزه از نام‌های مطرح و سرشناس مهم‌تر است. لیست اخیر کارلوس کی‌روش یک درس بزرگ برای همه مربیان ایرانی بود. آنجا که با توجه به اعتبار و قدرت حریف بازیکنانش را می‌چیند نه با نظر خودش و بدون تغییر. به لیست اخیر دقت کنید، کی‌روش می‌داند که با لژیونرها و بازیکنان نامدار مقابل هند و عمان به دلیل نداشتن انگیزه به مشکل برخورد می‌کند. به لیست نگاه کنید: 1- امید ابراهیمی ۲- محسن کریمی ۳- سجاد شهباززاده (استقلال)، ۴- علی عاشوری (استقلال خوزستان)، ۵- سوشا مکانی ۶- احمد نوراللهی ۷- کمال کامیابی نیا ۸- مهدی طارمی ۹- رامین رضاییان ۱۰- فرشاد احمدزاده ۱۱- محمد انصاری (پرسپولیس)، ۱۲- مهرداد محمدی (راه آهن)، ۱۳- مهدی ترابی (سایپا)، ۱۴- داریوش شجاعیان (گسترش فولاد)، ۱۵- عزت‌الله پورغاز ۱۶-محمدحسین کنعانی (ملوان)، ۱۷- سید جلال حسینی ۱۸- وحید امیری ۱۹- علیرضا بیرانوند (نفت تهران). کی‌روش همه نامدارها و فیکس‌های مطلق را در لیست ذخیره قرار داده است. در واقع اولین نکته ای که کی‌روش به آن توجه کرده، انگیزه است. سرمربی تیم ملی می‌داند این بازیکنان که او انتخاب کرده برای فیکس شدن در کنار کی‌روش همه وجود خود را خرج می‌کنند و با بیش از توان واقعی خود به میدان می‌روند اما دیگرانی که خیالشان از فیکس بودن راحت است تمام وجود خود را خرج نخواهند کرد. این لیست تیم ملی در واقع متشکل از بازیکنانی است که می‌خواهند از این فرصت استفاده کنند و خود را از لژیونرها برتر نشان داده و نهایتا اینکه در دو بازی بین‌المللی مشتری‌های بین‌المللی پیدا کنند. کی‌روش حتی بیش و پیش از آنکه تاکتیک‌ها و تمرینات را در نظر بگیرد، انگیزه‌ها را در نظر گرفته و این بسیار مهم است. درس بزرگ کی‌روش حالا این است: تیم ملی نه به 11 یا 22 بازیکن که به وسعت لیگ برتر است و هر کس خوب کار کند فرصت خواهد داشت تا خود را نشان دهد. برای کی‌روش نام‌ها بازی نمی‌کنند، او به دنبال انگیزه و توانایی است.