از نیویورک تا ساحل انزلی
کاظم طباطبایی- حدود نیم ماه تعطیلات نوروزی امسال مجالی به دست داد به خطه‌نوردی ساحل زیبای دریای مازندران بپردازیم و فرصت یابیم صله‌رحم گفته شده و باید را به صله‌ارحام تبدیل کرده و از انزلی تا ساری به دیدار و صلای آشنایان توفیق پیدا کنیم. پس اجازه دهید با تهنیت و تبریک نوروز 95 این آشنایان صله‌دیده را به شما عزیزان گرامی نیز معرفی کنیم تا ببینیم در این آغازین روزهای سال تازه وضع داغی‌های آشامیدنی ما چگونه است و کوتاه سخن آنکه چای میل دارید یا قهوه؟ نخستین در را به روی ما یک خانواده‌ای ایرانی- برزیلی گشود؛ دری چوبین بر پهنه دیواری با آجرهای اصیل ایرانی- در کوچه‌ای باریک اما پردرخت و سراسر شکوفه و جوانه در محله‌ای قدیمی در بندر زیبای انزلی. زمان دقایقی مانده به یک بعدازظهر. میزبان ما نوشا سلیمی و همسرش رودریگو هنرمند گرافیست برزیلی هستند. نوشاخانم به‌عنوان یک عکاس حرفه‌ای با همسرش در محله بروکلین نیویورک زندگی می‌کنند. عروس خانم عکاس، جناب داماد را برای معرفی به خانواده و دوستان قدیم و دیدار از ایران و به گفته خود رودریگو مشاهده مناظرطبیعی و میراث باستانی و سفره‌های رنگین غذاهای لذیذ و گوارای ایرانی و حتما خوردن و آزمودن تمامی آن غذاها به سرزمین خویش آورده است که طی اقامت پنج هفته‌ای خود توانسته‌اند تهران، کاشان، یزد، بندرعباس و جزیره قشم را با کنجکاوی و دقت هنرمندانه بازدید کنند که از این سفر خاطرات بسیار جالب و برجای ماندنی دارند. سفر با قطار، لنج، اتوبوس و طبعا خودرو به آنها امکان داده که بهتر و بیشتر ببینند و با ذخیره‌ای از عکس‌ها و تصاویری که در اصطلاح به صورت دست اول به دست آورده‌اند به نیویورک بازگشته و در آینده‌ای نه‌چندان دور سفرنامه تصویری آقا و خانم عکاس را باید تماشاگر باشیم. نوشا و رودریگو یک هفته در روستایی ساحلی در جزیره قشم مهمان و همخانه خانواده‌ای بومی و اصیل بوده‌اند که آن را از نظر سکونت، پذیرایی و بهای خدمات بسیار نازل، بهترین بخش سفر خود می‌دانند. یزد را نیز فراوان دوست داشته‌اند، حتی تپه چک‌چک را نیز در برنامه بازدید خود داشته‌اند اما هتل و خدمات چهارستاره آن را جذاب و قابل قبول ولی بسیار گران می‌دانند. برای سفرهای بندرعباس و کاشان نوشا و رودریگو با احترام بسیار پرونده‌ای جداگانه به آرشیو خاطر سپرده‌اند که می‌گویند شرح تمامی آنها را در مجموعه عکس‌های آینده‌شان خواهیم دید. *** گفت‌وگوهایمان به درازا می‌کشد که متوجه پچ‌پچ آقا و خانم صاحبخانه با دو جهانگرد تر و تازه‌مان می‌شویم و پیام را دریافت می‌کنیم که موضوع ناهار و تدارک آن است. صاحبخانگان و مهمانان تمامی صبح آن روز گشتی قایقی بر تالاب انزلی داشته‌اند و مجال رسیدگی به عریضه شکم نبوده است. با اطلاعی که از علاقه رودریگو به غذای ایرانی و ناگوشت‌خواری نوشا داشتم داوطلب شدم مدیریت موقت آشپزخانه را برای دقایقی برعهده بگیرم و غذاهایی بر میز گذارم که به ذائقه مهمانان میزبانان خوش آید که پس از خداحافظی ما، دست درد نکنیدی بدرقه را همان سازند. ناهار سه شماره‌ای که تقدیم شد عبارت بود از: 1- اشکنه 2- ماست و خیار 3- دمپخت باقلا به هنگام صرف ناهار که یک ساعت بعد از توافق بر سر سفره بود و با پذیرش و استقبال همه حاضران روبه‌رو شد. نوشا از سفر چند ماه قبل خود به برزیل برای آشنایی با خانواده و مملکت همسر گرامی گفت. از برزیل هر آنچه دیده‌اند زیبایی بوده و چیرگی و استادی طبیعت در نقش و ثبت مناظر و قطعات و تکه‌هایی که شاید نتوان در جایی دیگر شاهد آن بود. نوشاخانم به تازگی نمایشگاهی از عکس‌هایی با عنوان شی SHE در نیویورک برگزار کرده که به زن‌ها در اقلیم‌ها و سرزمین‌ها، مشاغل و کارهای گوناگون آنان نظر داشته که از اقبال جامعه هنری نیویورک هم برخوردار بوده است. نوشا به صورت بسیار جدی سرلوحه کار خود در این شلوغ‌ترین شهر جهان را دارای امضا شدن در کار هنری و کسب وجهه و اعتبار در عکاسی قرار داده و امیدوار است آینده دانش و هنر او در کنار آگاهی همسرش به ایشان امکان دهد تا نام و آوازه‌ای در خور و بایسته در سرزمین پهناور در بین اطلس و پاسیفیک به دست آورد. با آرزوی توفیق برای این دو عزیز که شاید بر مبنای محاسبه سازمان گردشگری پنج میلیون و دو و پنج میلیون و سومین گردشگر خارجی باشند که به تازگی وارد کشورمان شده باشند.
کاظم طباطبایی- حدود نیم ماه تعطیلات نوروزی امسال مجالی به دست داد به خطه‌نوردی ساحل زیبای دریای مازندران بپردازیم و فرصت یابیم صله‌رحم گفته شده و باید را به صله‌ارحام تبدیل کرده و از انزلی تا ساری به دیدار و صلای آشنایان توفیق پیدا کنیم. پس اجازه دهید با تهنیت و تبریک نوروز 95 این آشنایان صله‌دیده را به شما عزیزان گرامی نیز معرفی کنیم تا ببینیم در این آغازین روزهای سال تازه وضع داغی‌های آشامیدنی ما چگونه است و کوتاه سخن آنکه چای میل دارید یا قهوه؟ نخستین در را به روی ما یک خانواده‌ای ایرانی- برزیلی گشود؛ دری چوبین بر پهنه دیواری با آجرهای اصیل ایرانی- در کوچه‌ای باریک اما پردرخت و سراسر شکوفه و جوانه در محله‌ای قدیمی در بندر زیبای انزلی. زمان دقایقی مانده به یک بعدازظهر. میزبان ما نوشا سلیمی و همسرش رودریگو هنرمند گرافیست برزیلی هستند. نوشاخانم به‌عنوان یک عکاس حرفه‌ای با همسرش در محله بروکلین نیویورک زندگی می‌کنند. عروس خانم عکاس، جناب داماد را برای معرفی به خانواده و دوستان قدیم و دیدار از ایران و به گفته خود رودریگو مشاهده مناظرطبیعی و میراث باستانی و سفره‌های رنگین غذاهای لذیذ و گوارای ایرانی و حتما خوردن و آزمودن تمامی آن غذاها به سرزمین خویش آورده است که طی اقامت پنج هفته‌ای خود توانسته‌اند تهران، کاشان، یزد، بندرعباس و جزیره قشم را با کنجکاوی و دقت هنرمندانه بازدید کنند که از این سفر خاطرات بسیار جالب و برجای ماندنی دارند. سفر با قطار، لنج، اتوبوس و طبعا خودرو به آنها امکان داده که بهتر و بیشتر ببینند و با ذخیره‌ای از عکس‌ها و تصاویری که در اصطلاح به صورت دست اول به دست آورده‌اند به نیویورک بازگشته و در آینده‌ای نه‌چندان دور سفرنامه تصویری آقا و خانم عکاس را باید تماشاگر باشیم. نوشا و رودریگو یک هفته در روستایی ساحلی در جزیره قشم مهمان و همخانه خانواده‌ای بومی و اصیل بوده‌اند که آن را از نظر سکونت، پذیرایی و بهای خدمات بسیار نازل، بهترین بخش سفر خود می‌دانند. یزد را نیز فراوان دوست داشته‌اند، حتی تپه چک‌چک را نیز در برنامه بازدید خود داشته‌اند اما هتل و خدمات چهارستاره آن را جذاب و قابل قبول ولی بسیار گران می‌دانند. برای سفرهای بندرعباس و کاشان نوشا و رودریگو با احترام بسیار پرونده‌ای جداگانه به آرشیو خاطر سپرده‌اند که می‌گویند شرح تمامی آنها را در مجموعه عکس‌های آینده‌شان خواهیم دید. *** گفت‌وگوهایمان به درازا می‌کشد که متوجه پچ‌پچ آقا و خانم صاحبخانه با دو جهانگرد تر و تازه‌مان می‌شویم و پیام را دریافت می‌کنیم که موضوع ناهار و تدارک آن است. صاحبخانگان و مهمانان تمامی صبح آن روز گشتی قایقی بر تالاب انزلی داشته‌اند و مجال رسیدگی به عریضه شکم نبوده است. با اطلاعی که از علاقه رودریگو به غذای ایرانی و ناگوشت‌خواری نوشا داشتم داوطلب شدم مدیریت موقت آشپزخانه را برای دقایقی برعهده بگیرم و غذاهایی بر میز گذارم که به ذائقه مهمانان میزبانان خوش آید که پس از خداحافظی ما، دست درد نکنیدی بدرقه را همان سازند. ناهار سه شماره‌ای که تقدیم شد عبارت بود از: 1- اشکنه 2- ماست و خیار 3- دمپخت باقلا به هنگام صرف ناهار که یک ساعت بعد از توافق بر سر سفره بود و با پذیرش و استقبال همه حاضران روبه‌رو شد. نوشا از سفر چند ماه قبل خود به برزیل برای آشنایی با خانواده و مملکت همسر گرامی گفت. از برزیل هر آنچه دیده‌اند زیبایی بوده و چیرگی و استادی طبیعت در نقش و ثبت مناظر و قطعات و تکه‌هایی که شاید نتوان در جایی دیگر شاهد آن بود. نوشاخانم به تازگی نمایشگاهی از عکس‌هایی با عنوان شی SHE در نیویورک برگزار کرده که به زن‌ها در اقلیم‌ها و سرزمین‌ها، مشاغل و کارهای گوناگون آنان نظر داشته که از اقبال جامعه هنری نیویورک هم برخوردار بوده است. نوشا به صورت بسیار جدی سرلوحه کار خود در این شلوغ‌ترین شهر جهان را دارای امضا شدن در کار هنری و کسب وجهه و اعتبار در عکاسی قرار داده و امیدوار است آینده دانش و هنر او در کنار آگاهی همسرش به ایشان امکان دهد تا نام و آوازه‌ای در خور و بایسته در سرزمین پهناور در بین اطلس و پاسیفیک به دست آورد. با آرزوی توفیق برای این دو عزیز که شاید بر مبنای محاسبه سازمان گردشگری پنج میلیون و دو و پنج میلیون و سومین گردشگر خارجی باشند که به تازگی وارد کشورمان شده باشند.