ورزش در جاده بی‌اعتمادی
عادتی در ورزش میان روسای فدراسیون‌ها و تیم‌های ملی تا مردم شکل گرفته که هرکس نمی‌تواند حقوقش را از وزیر ورزش بگیرد در فضای مجازی و رسانه‌ها آن را از رییس‌جمهور طلب می‌کند.اتفاقی که این روزها در ورزش ایران باب شده اتفاقی است که کمتر نمونه آن را در سال‌ها و دهه‌های اخیر شاهد بوده‌ایم. عبور از وزیر و دور زدن وزارت ورزش و رسیدن به رییس‌جمهور نه تنها در بدنه ورزش و میان فدراسیون‌ها و روسا بلکه در میان مردم هم باب شده و آنها انگار وزارت ورزش و جوانان را جایی برای بیان دیدگاه‌ها یا درخواست‌های ورزشی خود نمی‌دانند.از رسول خادم بگیرید تا برسید به رییس کمیته المپیک و البته عابدینی و هواداران پرسپولیس و هواداران کی‌روش و مدیر تیم ملی و حالا دیدار محمد دادگان با رییس‌جمهور آن هم پس از آنکه اعلام کرده بود که فقط از رییس‌جمهور برای بازگشت به فوتبال اوکی می‌گیرد و البته تقریبا همه دیگران. همین چند ماه قبل بود که هواداران به ستوه آمده پرسپولیس گلایه خادم را در فضای مجازی نه به وزیر که نزد رییس‌جمهور بردند، پس از آنها استقلالی‌ها هم چنین کردند تا در نهایت خادم از نقش زنی در این دو تیم خلع ید شود. پس از آن در مورد کی‌روش این اتفاق افتاد و هواداران این سرمربی پرتغالی کاری کردند خود وزیر که تا دیروزش کی‌روش را «لمپن» می‌خواند او را توسط «حسنی خو» در ایران نگه داشت و قراردادش را تمدید کرد. این اما پایان ماجرا نبود حالا افشین پیروانی هم مستقیما رییس‌جمهور را صدا می‌زند و دیگر با وزیر کاری ندارد. او هم نه از وزیر که از رییس‌جمهور زمین تمرین، امکانات و حمایت را طلب می‌کند و این اصلا اتفاق خوبی برای ورزش ایران نیست.در آن‌سو محمد دادگان که اعلام کرده بود تنها با حمایت رییس‌جمهور وارد فوتبال می‌شود حالا با رییس‌جمهور هم دیده شده است و شاید هم آن تاییدیه مورد نظر را گرفته باشد آن هم بدون نظر وزیر و این البته که نشانه خوبی نیست.رسول خادم امکاناتش را گرفت، کمیته المپیک همه بودجه‌اش را دیروز گرفت، کی‌روش ماندنی شد و خادم کنار رفت تا اتفاقات ورزش ایران به طرز عجیبی جلو برود و به نتیجه برسد. پرسش در این زمینه این است که آیا اعضای سازنده ورزش به وزیرش اعتماد ندارند یا اینکه این روشی است برای گرفتن حقوق یا حمایت‌هایی که جواب داده و حالا همه گیر شده است؟ هر چه هست اتفاق خوبی نیست و وزیر ورزش باید با اتخاذ تصمیمهای بهتر جلوی هجوم روسای فدراسیون‌ها و مردم معمولی در رسانه‌ها و فضای مجازی را بگیرد چرا‌که رییس‌جمهور نباید حل‌کننده معضل‌های ورزش باشد بلکه باید ناظر نهایی دستاورد‌ها و شور و شوق ورزش باشد.
عادتی در ورزش میان روسای فدراسیون‌ها و تیم‌های ملی تا مردم شکل گرفته که هرکس نمی‌تواند حقوقش را از وزیر ورزش بگیرد در فضای مجازی و رسانه‌ها آن را از رییس‌جمهور طلب می‌کند.اتفاقی که این روزها در ورزش ایران باب شده اتفاقی است که کمتر نمونه آن را در سال‌ها و دهه‌های اخیر شاهد بوده‌ایم. عبور از وزیر و دور زدن وزارت ورزش و رسیدن به رییس‌جمهور نه تنها در بدنه ورزش و میان فدراسیون‌ها و روسا بلکه در میان مردم هم باب شده و آنها انگار وزارت ورزش و جوانان را جایی برای بیان دیدگاه‌ها یا درخواست‌های ورزشی خود نمی‌دانند.از رسول خادم بگیرید تا برسید به رییس کمیته المپیک و البته عابدینی و هواداران پرسپولیس و هواداران کی‌روش و مدیر تیم ملی و حالا دیدار محمد دادگان با رییس‌جمهور آن هم پس از آنکه اعلام کرده بود که فقط از رییس‌جمهور برای بازگشت به فوتبال اوکی می‌گیرد و البته تقریبا همه دیگران. همین چند ماه قبل بود که هواداران به ستوه آمده پرسپولیس گلایه خادم را در فضای مجازی نه به وزیر که نزد رییس‌جمهور بردند، پس از آنها استقلالی‌ها هم چنین کردند تا در نهایت خادم از نقش زنی در این دو تیم خلع ید شود. پس از آن در مورد کی‌روش این اتفاق افتاد و هواداران این سرمربی پرتغالی کاری کردند خود وزیر که تا دیروزش کی‌روش را «لمپن» می‌خواند او را توسط «حسنی خو» در ایران نگه داشت و قراردادش را تمدید کرد. این اما پایان ماجرا نبود حالا افشین پیروانی هم مستقیما رییس‌جمهور را صدا می‌زند و دیگر با وزیر کاری ندارد. او هم نه از وزیر که از رییس‌جمهور زمین تمرین، امکانات و حمایت را طلب می‌کند و این اصلا اتفاق خوبی برای ورزش ایران نیست.در آن‌سو محمد دادگان که اعلام کرده بود تنها با حمایت رییس‌جمهور وارد فوتبال می‌شود حالا با رییس‌جمهور هم دیده شده است و شاید هم آن تاییدیه مورد نظر را گرفته باشد آن هم بدون نظر وزیر و این البته که نشانه خوبی نیست.رسول خادم امکاناتش را گرفت، کمیته المپیک همه بودجه‌اش را دیروز گرفت، کی‌روش ماندنی شد و خادم کنار رفت تا اتفاقات ورزش ایران به طرز عجیبی جلو برود و به نتیجه برسد. پرسش در این زمینه این است که آیا اعضای سازنده ورزش به وزیرش اعتماد ندارند یا اینکه این روشی است برای گرفتن حقوق یا حمایت‌هایی که جواب داده و حالا همه گیر شده است؟ هر چه هست اتفاق خوبی نیست و وزیر ورزش باید با اتخاذ تصمیمهای بهتر جلوی هجوم روسای فدراسیون‌ها و مردم معمولی در رسانه‌ها و فضای مجازی را بگیرد چرا‌که رییس‌جمهور نباید حل‌کننده معضل‌های ورزش باشد بلکه باید ناظر نهایی دستاورد‌ها و شور و شوق ورزش باشد.