محصولاتمان به اسم صادرات از سوی دلالها خریداری میشود
محصولاتمان به اسم صادرات از سوی دلالها خریداری میشود
پاکسان در صنعت شوینده، جزو اولین شرکتها محسوب میشود، این شرکت زمانی ٣٠ درصد از نیاز کشور را تامین میکرد اما به واسطه افزایش جمعیت و رقبا، سهم بازار این شرکت به ١٢ درصد کاهش یافته است. البته بیشتر تولید این شرکت در صابون است، صابون تولیدی پاکسان از برندهای بسیار معروف است که هموطنان عزیز با این برندها و محصولاتی مثل گلنار، گلی، برف و..... نوستالژی دارند. پاکسان را بورسیها به نام «شپاکسا» میشناسند، سهمی که در سال 91-92 با رشد سه برابری قیمت محبوبترین سهم شوینده آن سالها لقب گرفت اما این شرکت اخیرا با حضور محمدرضا حیدریملایر با دور جدیدی از خوشبینیها مواجه شده است. این شرکت که سال 41 تاسیس شده به دلیل توانمندیهای خود توانست شش دوره صادرکننده نمونه کشوری شود و در سال جاری نیز موفق شد تندیس زرین حمایت از حقوق مصرفکنندگان کشوری و استان تهران را از آن خود کند. دستاورد این رویکرد، اقبال عمومی در بازار داخلی و کشورهای منطقه به محصولات گروه پاکسان بوده است به نوعی که اکنون برندهای مختلف این شرکت به بیش از 15 کشور جهان صادر میشود. همین موفقیت بهانهای شد تا با سکاندار مدیریت این مجموعه، محمدرضا حیدری که سابقه درخشانی در مدیریت شرکتهای بزرگ و خوشنام دارد به گفتوگو بنشینیم و نظر وی را در پارهای از مسایل داخلی و بینالمللی که شرکتهای تولیدی با آن دستبه گریبان هستند جویا شویم. آنچه در ادامه میآید مشروح این گفتوگوست. با توجه به انجام توافق هستهای و همگرایی ایجادشده بین مجلس و دولت پس از برگزاری انتخابات مجلس شورای اسلامی، آیا در حال حاضر در شرایط کلان اقتصادی در آستانه رشد قرار داریم؟ مردم در سبد داراییهای خود، در کدامیک از بازارهای سرمایهگذاری کشور باید حضور پررنگتری داشته باشند؟ بحث اول ما این است که اقتصاد بعد از پساتحریم چگونه خواهد بود و آیا اقتصاد رونق خواهد یافت؟ در حال حاضر مهمترین بحث ما در عرصه اقتصادی کشور عدم نگرش بر ارزیابی مدیران برای دوره تصدی آنهاست. در واقع مهمترین معضل کشور ما دوران تحریم یا پساتحریم نیست. چون اگر فردی مجرب و معتقد به کار و خدمت به کشور باشد، در هر شرایطی میتواند کار کند. نمونه آن موفقیتهای اخیر سیمان کرمان است؛ این شرکت در دو سال گذشته و در سختترین شرایط کشور، اوج موفقیت را داشت، در حالی که شرکتهای دیگر سیمانی به هر دلیلی با وضعیت بدی مواجه بودند؛ در واقع مدیر باید استراتژیست باشد و شرایط بحرانی را برطرف کند. یکی از فاکتورها برای انتخاب مدیران باید عملکرد آنها طی دورههای گذشته باشد و اینکه این مدیران در سمتهای قبلی خود، چه عملکردی داشتهاند، به ویژه مدیران شرکتهایی که سهام شرکتهای آنها در بورس است. یکی از معیارها باید ارزش بازار شرکتها باشد. همچنین یکی از اساسیترین مشکلاتی که در صنعت با آن مواجهیم، سیستم بانکی است که نمیتواند سرمایه در گردش بنگاهها را با توجه به سه برابر شدن قیمت ارز تامین کند. این موضوع یک معضل است که به شرایط تحریم و پساتحریم ربطی ندارد. در دوران پساتحریم با گشایش سوئیفت، ارز وارد کشور میشود. بهرهمندی از چنین فضایی، توانایی مدیر است. یک مدیر با شناخت از اقتصاد و بازار، میتواند از فرصتهای به وجود آمده استفاده کند. بهطور اصولی و اجمالی تصدی یک پست باید بر اساس تواناییها و عملکرد افراد باشد. یعنی توافق هستهای نمیتواند به تنهایی کاری در اقتصاد پیش ببرد؟ توافق راه را هموار میکند که این بسیار مهم و تعیینکننده است اما خود به تنهایی در شرکتها و مدیریت آنها تاثیرگذار نیست. الان مشکل اصلی صنعت کشور، سرمایه در گردش است. اگر این موضوع حل شود این توقفها انجام نمیشود. اعتقاد من این است که زیربنای کشور صنایع پایین دستی است. اما متاسفانه شرایط اقتصادی کشور بهگونهای است که به راحتی نمیتوان برای بهبود آن نسخه پیچید. این موضوع استانداردها و تضمینهای خود را میخواهد. با توجه به تغییر شرایط سیاسی کشور، نقدینگی در برخی جاهای کشور عرضه شده و امکان استفاده از آن نیست ولی حداقل ما شاهد ورود سرمایهگذاران خارجی در کشور هستیم، حضور آنها را چطور میبینید؟ قوانین دست و پا گیر موجود در کشور، انگیزه سرمایهگذاران خارجی را برای سرمایهگذاری در کشور کاهش میدهد. یعنی فکر میکنید تفاهمنامههای امضاشده به مرحله اجرا نخواهند رسید؟ به نظر من این تفاهمنامهها به مرحله قرارداد میرسد که خیلی هم خوب است، اما تا زمانی که این قوانین اصلاح نشوند، نمیتوان انتظار داشت تغییر شگرفی در عرصه اقتصادی کشور رخ دهد. از سوی دیگر سرمایهگذار خارجی تمام سرمایه خود را در ایران وارد نمیکند، بالاخره ما هم باید بخشی از سرمایه مورد نیاز کشور برای رشد اقتصادی تامین کنیم. در واقع این سرمایهگذاران خارجی برای حضور در کشور ما نیاز به شریک دارند. برای سرمایهگذاران خارجی شراکت با دولت به صرفه است یا بخشخصوصی؟ شراکت با دولت یعنی زیان، زیرا دولت مسایل خودش را پیش میبرد. دولت میخواهد معاش، برنامهها و سیاستهای حاکمیتی را پیش ببرد بنابراین طبیعی است به فکر سود طرف مقابل یعنی سرمایهگذاری خارجی نباشد. هدف اصلی و اولویت کدام شرکت دولتی تاکنون سود بوده است؟ کمترین ریسک سرمایهگذاران خارجی این است که با شرکتها و صندوقهای بازنشستگی مشارکت کنند چون آنها مشمول هیچ تحریمی در دنیا نمیشوند. به عنوان یک فعال صنعتی، آیا برخورداری از شریک خارجی، فعالیت برای شما را تسهیل نمیسازد؟ امضای توافقها با شرکتهای خارجی میتواند بستری باشد تا امکانات بالقوه را برای ما مهیا کند ولی اینکه ما این فرصتها را به بالفعل تبدیل کنیم مدیر میخواهد یعنی شما اگر با کشوری تعهدنامه امضا کنی و قراردادی که به سود آوری دو طرف ختم شود، مدیر میخواهد، صحبت ما این نیست که برجام فایدهای ندارد. موفقیتهای حاصله بسیار عالی است به شرطی که استفاده به موقع و درست شود. با توجه به تجربه شما در بنگاههای تولیدی، آیا از قبل با پاکسان نیز آشنایی داشتید؟ پاکسان در صنعت شوینده، جزو اولین شرکتها محسوب میشود، این شرکت زمانی 30 درصد از نیاز کشور را تامین میکرد اما به واسطه افزایش جمعیت و افزایش رقبا، سهم بازار این شرکت به 12 درصد کاهش یافته است البته بیشتر تولید این شرکت در صابون است، صابون تولیدی پاکسان از برندهای بسیار معروف است که هموطنان عزیز با این برندها و محصولاتی مثل گلنار، گلی، برف و... نوستالژی دارند. در حال حاضر دو شرکت ساینا و گلتاش به صورت تخصصی برندهای این برندها و محصولاتی مثل گلنار، گلی، برف و... مجموعه را تولید میکند، بر این اساس پاکسان بیشتر به تولید پودر و صابون میپردازد. هر چند که تولید پودر دستی برای ما زیان دارد و نمیتواند این تولید ادامهدار باشد. در واقع پودر دستی تا اندازهای یارانهای بوده و سیستم قیمتگذاری شدید دارد، زیرا اقشار کم درآمد از این محصول استفاده میکنند بنابراین امکان افزایش نرخ در آن برای ما وجود ندارد. یعنی امکان تعطیلی خط تولید پودر دستی وجود دارد؟ نه؛ ما برندهای جدید میزنیم با نام تجاری جدید و کیفیت و بسته بندی بهتر که به این واسطه سودآوری مورد نظر پاکسان حاصل شود. برنامه ما برای پاکسان این است که انتظار سهامداران عزیز و بازار سرمایه از این مجموعه برآورده شود؛ در غیر این صورت پس از شش ماه، حتما ضمن عذر خواهی پاکسان را ترک میکنم. در واقع اگر ابزاری برای پیاده سازی برنامههایم نداشته باشم، دلیلی بر ادامه حضور در پاکسان نمیبینم. باتوجه به داراییهای زیادی که پاکسان دارد برنامه تجدید عرضه داراییها را دنبال میکنید به عنوان مثال افزایش سرمایه دهید؟ نخیر، ما سود تقسیم نشده داریم که برای افزایش سرمایه میتوانیم از آن استفاده کنیم. در واقع 408 میلیارد ریال سود انباشته داریم که اگر بخواهیم برنامهای برای سال آینده انجام دهیم روی اینها فکر میکنیم. تجدید ارزیابی دارایی یعنی سود واهی تقسیم کردن؛ تجدید ارزیابی درمواقعی برای قیمتگذاری خوب بود. پس تجدید ارزیابیهایی که هماکنون در حال انجام است را قبول ندارید؟ نه اینکه قبول نداشته باشم، قبول دارم اما هر شرکتی شرایط خاص خود را دارد در شرکت پاکسان فعلا ضرورت ندارد. برنامه شما برای سال آینده با توجه به قیمت پایین نفت چیست؟ پیشبینی میشود که قیمت نفت حدود 50 دلار باشد؟ من هم تصور میکنم که قیمت نفت حدود 50 دلار باشد، ما بخشی از مواد اولیه خود را از پالایشگاهها میگیریم، اگر قیمت نفت بالا برود بهطور غیرمستقیم بازار رونق مییابد. برنامهای برای افزایش صادرات محصولات پاکسان دارید؟ مواد شوینده و بهداشتی رقبای زیادی دارد اما در درجه اول در نظر داریم تا صادرات محصولات خود را به کشورهای همجوار افزایش دهیم. در کنار آن سعی میکنیم پاکسان به عنوان یک رقیب جهانی برای سایر رقبا باشد چه در بسته بندی و چه در کیفیت و برندها. درحال حاضر محصولات پاکسان به اسم صادرات از سوی دلالها خریداری میشود بنابراین تاکید دارم که صادرات از سوی خود این مجموعه صورت گیرد تا اینکه محصولات شرکت به دلالها فروخته شود.
پاکسان در صنعت شوینده، جزو اولین شرکتها محسوب میشود، این شرکت زمانی ٣٠ درصد از نیاز کشور را تامین میکرد اما به واسطه افزایش جمعیت و رقبا، سهم بازار این شرکت به ١٢ درصد کاهش یافته است. البته بیشتر تولید این شرکت در صابون است، صابون تولیدی پاکسان از برندهای بسیار معروف است که هموطنان عزیز با این برندها و محصولاتی مثل گلنار، گلی، برف و..... نوستالژی دارند. پاکسان را بورسیها به نام «شپاکسا» میشناسند، سهمی که در سال 91-92 با رشد سه برابری قیمت محبوبترین سهم شوینده آن سالها لقب گرفت اما این شرکت اخیرا با حضور محمدرضا حیدریملایر با دور جدیدی از خوشبینیها مواجه شده است. این شرکت که سال 41 تاسیس شده به دلیل توانمندیهای خود توانست شش دوره صادرکننده نمونه کشوری شود و در سال جاری نیز موفق شد تندیس زرین حمایت از حقوق مصرفکنندگان کشوری و استان تهران را از آن خود کند. دستاورد این رویکرد، اقبال عمومی در بازار داخلی و کشورهای منطقه به محصولات گروه پاکسان بوده است به نوعی که اکنون برندهای مختلف این شرکت به بیش از 15 کشور جهان صادر میشود. همین موفقیت بهانهای شد تا با سکاندار مدیریت این مجموعه، محمدرضا حیدری که سابقه درخشانی در مدیریت شرکتهای بزرگ و خوشنام دارد به گفتوگو بنشینیم و نظر وی را در پارهای از مسایل داخلی و بینالمللی که شرکتهای تولیدی با آن دستبه گریبان هستند جویا شویم. آنچه در ادامه میآید مشروح این گفتوگوست. با توجه به انجام توافق هستهای و همگرایی ایجادشده بین مجلس و دولت پس از برگزاری انتخابات مجلس شورای اسلامی، آیا در حال حاضر در شرایط کلان اقتصادی در آستانه رشد قرار داریم؟ مردم در سبد داراییهای خود، در کدامیک از بازارهای سرمایهگذاری کشور باید حضور پررنگتری داشته باشند؟ بحث اول ما این است که اقتصاد بعد از پساتحریم چگونه خواهد بود و آیا اقتصاد رونق خواهد یافت؟ در حال حاضر مهمترین بحث ما در عرصه اقتصادی کشور عدم نگرش بر ارزیابی مدیران برای دوره تصدی آنهاست. در واقع مهمترین معضل کشور ما دوران تحریم یا پساتحریم نیست. چون اگر فردی مجرب و معتقد به کار و خدمت به کشور باشد، در هر شرایطی میتواند کار کند. نمونه آن موفقیتهای اخیر سیمان کرمان است؛ این شرکت در دو سال گذشته و در سختترین شرایط کشور، اوج موفقیت را داشت، در حالی که شرکتهای دیگر سیمانی به هر دلیلی با وضعیت بدی مواجه بودند؛ در واقع مدیر باید استراتژیست باشد و شرایط بحرانی را برطرف کند. یکی از فاکتورها برای انتخاب مدیران باید عملکرد آنها طی دورههای گذشته باشد و اینکه این مدیران در سمتهای قبلی خود، چه عملکردی داشتهاند، به ویژه مدیران شرکتهایی که سهام شرکتهای آنها در بورس است. یکی از معیارها باید ارزش بازار شرکتها باشد. همچنین یکی از اساسیترین مشکلاتی که در صنعت با آن مواجهیم، سیستم بانکی است که نمیتواند سرمایه در گردش بنگاهها را با توجه به سه برابر شدن قیمت ارز تامین کند. این موضوع یک معضل است که به شرایط تحریم و پساتحریم ربطی ندارد. در دوران پساتحریم با گشایش سوئیفت، ارز وارد کشور میشود. بهرهمندی از چنین فضایی، توانایی مدیر است. یک مدیر با شناخت از اقتصاد و بازار، میتواند از فرصتهای به وجود آمده استفاده کند. بهطور اصولی و اجمالی تصدی یک پست باید بر اساس تواناییها و عملکرد افراد باشد. یعنی توافق هستهای نمیتواند به تنهایی کاری در اقتصاد پیش ببرد؟ توافق راه را هموار میکند که این بسیار مهم و تعیینکننده است اما خود به تنهایی در شرکتها و مدیریت آنها تاثیرگذار نیست. الان مشکل اصلی صنعت کشور، سرمایه در گردش است. اگر این موضوع حل شود این توقفها انجام نمیشود. اعتقاد من این است که زیربنای کشور صنایع پایین دستی است. اما متاسفانه شرایط اقتصادی کشور بهگونهای است که به راحتی نمیتوان برای بهبود آن نسخه پیچید. این موضوع استانداردها و تضمینهای خود را میخواهد. با توجه به تغییر شرایط سیاسی کشور، نقدینگی در برخی جاهای کشور عرضه شده و امکان استفاده از آن نیست ولی حداقل ما شاهد ورود سرمایهگذاران خارجی در کشور هستیم، حضور آنها را چطور میبینید؟ قوانین دست و پا گیر موجود در کشور، انگیزه سرمایهگذاران خارجی را برای سرمایهگذاری در کشور کاهش میدهد. یعنی فکر میکنید تفاهمنامههای امضاشده به مرحله اجرا نخواهند رسید؟ به نظر من این تفاهمنامهها به مرحله قرارداد میرسد که خیلی هم خوب است، اما تا زمانی که این قوانین اصلاح نشوند، نمیتوان انتظار داشت تغییر شگرفی در عرصه اقتصادی کشور رخ دهد. از سوی دیگر سرمایهگذار خارجی تمام سرمایه خود را در ایران وارد نمیکند، بالاخره ما هم باید بخشی از سرمایه مورد نیاز کشور برای رشد اقتصادی تامین کنیم. در واقع این سرمایهگذاران خارجی برای حضور در کشور ما نیاز به شریک دارند. برای سرمایهگذاران خارجی شراکت با دولت به صرفه است یا بخشخصوصی؟ شراکت با دولت یعنی زیان، زیرا دولت مسایل خودش را پیش میبرد. دولت میخواهد معاش، برنامهها و سیاستهای حاکمیتی را پیش ببرد بنابراین طبیعی است به فکر سود طرف مقابل یعنی سرمایهگذاری خارجی نباشد. هدف اصلی و اولویت کدام شرکت دولتی تاکنون سود بوده است؟ کمترین ریسک سرمایهگذاران خارجی این است که با شرکتها و صندوقهای بازنشستگی مشارکت کنند چون آنها مشمول هیچ تحریمی در دنیا نمیشوند. به عنوان یک فعال صنعتی، آیا برخورداری از شریک خارجی، فعالیت برای شما را تسهیل نمیسازد؟ امضای توافقها با شرکتهای خارجی میتواند بستری باشد تا امکانات بالقوه را برای ما مهیا کند ولی اینکه ما این فرصتها را به بالفعل تبدیل کنیم مدیر میخواهد یعنی شما اگر با کشوری تعهدنامه امضا کنی و قراردادی که به سود آوری دو طرف ختم شود، مدیر میخواهد، صحبت ما این نیست که برجام فایدهای ندارد. موفقیتهای حاصله بسیار عالی است به شرطی که استفاده به موقع و درست شود. با توجه به تجربه شما در بنگاههای تولیدی، آیا از قبل با پاکسان نیز آشنایی داشتید؟ پاکسان در صنعت شوینده، جزو اولین شرکتها محسوب میشود، این شرکت زمانی 30 درصد از نیاز کشور را تامین میکرد اما به واسطه افزایش جمعیت و افزایش رقبا، سهم بازار این شرکت به 12 درصد کاهش یافته است البته بیشتر تولید این شرکت در صابون است، صابون تولیدی پاکسان از برندهای بسیار معروف است که هموطنان عزیز با این برندها و محصولاتی مثل گلنار، گلی، برف و... نوستالژی دارند. در حال حاضر دو شرکت ساینا و گلتاش به صورت تخصصی برندهای این برندها و محصولاتی مثل گلنار، گلی، برف و... مجموعه را تولید میکند، بر این اساس پاکسان بیشتر به تولید پودر و صابون میپردازد. هر چند که تولید پودر دستی برای ما زیان دارد و نمیتواند این تولید ادامهدار باشد. در واقع پودر دستی تا اندازهای یارانهای بوده و سیستم قیمتگذاری شدید دارد، زیرا اقشار کم درآمد از این محصول استفاده میکنند بنابراین امکان افزایش نرخ در آن برای ما وجود ندارد. یعنی امکان تعطیلی خط تولید پودر دستی وجود دارد؟ نه؛ ما برندهای جدید میزنیم با نام تجاری جدید و کیفیت و بسته بندی بهتر که به این واسطه سودآوری مورد نظر پاکسان حاصل شود. برنامه ما برای پاکسان این است که انتظار سهامداران عزیز و بازار سرمایه از این مجموعه برآورده شود؛ در غیر این صورت پس از شش ماه، حتما ضمن عذر خواهی پاکسان را ترک میکنم. در واقع اگر ابزاری برای پیاده سازی برنامههایم نداشته باشم، دلیلی بر ادامه حضور در پاکسان نمیبینم. باتوجه به داراییهای زیادی که پاکسان دارد برنامه تجدید عرضه داراییها را دنبال میکنید به عنوان مثال افزایش سرمایه دهید؟ نخیر، ما سود تقسیم نشده داریم که برای افزایش سرمایه میتوانیم از آن استفاده کنیم. در واقع 408 میلیارد ریال سود انباشته داریم که اگر بخواهیم برنامهای برای سال آینده انجام دهیم روی اینها فکر میکنیم. تجدید ارزیابی دارایی یعنی سود واهی تقسیم کردن؛ تجدید ارزیابی درمواقعی برای قیمتگذاری خوب بود. پس تجدید ارزیابیهایی که هماکنون در حال انجام است را قبول ندارید؟ نه اینکه قبول نداشته باشم، قبول دارم اما هر شرکتی شرایط خاص خود را دارد در شرکت پاکسان فعلا ضرورت ندارد. برنامه شما برای سال آینده با توجه به قیمت پایین نفت چیست؟ پیشبینی میشود که قیمت نفت حدود 50 دلار باشد؟ من هم تصور میکنم که قیمت نفت حدود 50 دلار باشد، ما بخشی از مواد اولیه خود را از پالایشگاهها میگیریم، اگر قیمت نفت بالا برود بهطور غیرمستقیم بازار رونق مییابد. برنامهای برای افزایش صادرات محصولات پاکسان دارید؟ مواد شوینده و بهداشتی رقبای زیادی دارد اما در درجه اول در نظر داریم تا صادرات محصولات خود را به کشورهای همجوار افزایش دهیم. در کنار آن سعی میکنیم پاکسان به عنوان یک رقیب جهانی برای سایر رقبا باشد چه در بسته بندی و چه در کیفیت و برندها. درحال حاضر محصولات پاکسان به اسم صادرات از سوی دلالها خریداری میشود بنابراین تاکید دارم که صادرات از سوی خود این مجموعه صورت گیرد تا اینکه محصولات شرکت به دلالها فروخته شود.