وقتی آثار هنری ارزشمند می‌شوند

وقتی آثار هنری ارزشمند می‌شوند

گروه فرهنگ و هنر-چند روزی بود که شایعه‌ای در فضای مجازی دست به دست می‌شد. واگذاری مجموعه موزه هنرهای معاصر به بخش خصوصی و بنیاد رودکی. بنیادی که اساسا زیرمجموعه وزارت ارشاد است و می‌توان نیمه‌خصوصی حسابش کرد. این اخبار وقتی دست به دست چرخید و به اطلاع هنردوستان رسید، توجه‌شان را جلب کرد. مخصوصا کسانی که از گنجینه‌های این موزه که عبارت است از نقاشی‌های هنرمندان بزرگی مثل پیکاسو، اندی وارهول و مجسمه‌های بزرگانی مثل بهمن محصص و پرویز تناولی... باخبر بودند. گنجینه‌ای که حتی می‌توان آن را پشتوانه پول ملی حساب کرد. آثاری که قیمتشان چندین میلیارد دلار است و در زمان حکومت پهلوی با پول مردم خریداری شده و آنجا نگهداری می‌شود.ناگفته پیداست اساس این تصمیم یا شایعه بی‌معنی است. آثاری که به تمام مردم ایران تعلق دارد و جزیی از میراث ملی است، نمی‌تواند به بخش خصوصی واگذار شود. حالا اینکه این خبر از کجا پیدا شد، جای سوال دارد. هرچند در خبرهایی که بعدا منتشر شد، موضوع واگذاری مدیریت این موزه به بنیاد رودکی مطرح بود. تصمیمی که با مخالفت وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از دستور کار خارج شد. هرچه بود و هرچه هست، این اخبار باعث شد تجمعی مقابل موزه هنرهای معاصر شکل گیرد و هنردوستان نگرانی خودشان را از این تصمیم یا شایعه! ابراز کنند. تجمعی که چند ساعتی برپا بود و در آن شعارهایی در مورد مخالفت با واگذاری این موزه سر داده شد. شفاف‌سازی، هدف از برگزاری تجمع معصومه مظفری، رییس انجمن هنرمندان نقاش در این تجمع، نامه سرگشاده‌ای را که توسط انجمن هنرمندان سفالگر، مهندسان شهرساز، تصویرگران و انجمن علمی نقاشی دانشگاه هنر خطاب به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نوشته شده بود برای حاضران خواند. در این نامه تاکید شده بود: اگر واکنش به‌موقع انجمن هنرمندان نقاش نبود و این موضوع در فضای مجازی دنبال نمی‌شد، امروز واگذاری موزه هنرهای معاصر به‌صورت پنهانی و در سکوت خبری انجام شده بود. همچنین در این نامه خطاب به وزیر آمده بود: باید جلسه مشترکی با نمایندگان انجمن‌های هنری، هنرمندان و خبرنگاران با حضور وزیر تشکیل شود تا به پرسش‌های بی‌پاسخ در اذهان عمومی پاسخ داده شود و آرامش به جامعه هنری برگردد. سپس طوماری که ترکیبی از چند نامه انجمن‌های خصوصی و فرهنگ‌دوستان بود، به حاضران ارائه شد تا موافقان، این طومار را امضا کنند. در این طومار عنوان شده است که جامعه هنری خواستار عذرخواهی رسمی مسوولان به‌دلیل پنهانکاری موضوع واگذاری است. همچنین تصمیم‌گیری شفاف برای مدیریت نهادهای مرتبط با هنر، مختومه اعلام شدن بحث واگذاری و رفع نگرانی اهالی فرهنگ از جمله موضوع‌های عنوان‌شده در این طومار بود. انجمن هنرمندان نقاش ایران در برگزاری این تجمع نقش پررنگی داشت. بابک اطمینانی، عضو هیات مدیره انجمن هنرمندان نقاش ایران هدف از برگزاری این تجمع را شفاف‌سازی مسوولان پس از انتشار اخبار ضد و نقیض می‌داند و به «جهان‌صنعت» می‌گوید: «هدف از تجمع شفاف‌سازی برای واگذاری موزه به بنیاد خصوصی رودکی است. این اتفاق غیرقانونی است. ما هزاران حرف و حدیث شنیدیم. اول خبر تکذیب شد و بعد بعضی آن را تایید کردند. چیزی که باعث تجمع ما در اینجا شده ضد و نقیض بودن این اخبار است.» اطمینانی درباره واگذاری موزه به بخش خصوصی می‌گوید: «هرکاری باید از راه درستش انجام شود. باید مشخص شود آیا بخش خصوصی صلاحیت انجام این کار را دارد یا نه. برنامه‌هایش چیست، بعد از این باید گفته شود تکلیف گنجینه و انبار موزه چه می‌شود. ابهامات زیادی وجود دارد که روشن نشده است. مسوولان هیچ‌وقت با هنرمندان شفاف نبودند به خاطر بدبینی که در درازمدت به وجود آمده و گسترش پیدا کرده طبیعی است با کوچکترین خبری حساسیت به‌وجود بیاید و نگرانی‌هایی ابراز شود. ما فقط خواهان شفاف‌سازی هستیم. ما ترجیح‌مان این است که مدیریت کارایی در موزه باشد اما در حال حاضر به بخش خصوصی واگذار نشود.»از نکات قابل توجه این تجمع، حضور افرادی بود که به مسوولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بی‌اعتماد بودند و تکذیبیه‌های آنها را باور نداشتند. مریم، دانشجوی نقاشی دانشگاه الزهرا یکی از این افراد است. او به «جهان‌صنعت» می‌گوید: «از طریق شبکه‌های اجتماعی خبردار شدیم موزه در حال واگذاری به بخش خصوصی است. به دلیل اینکه اینجا گنجینه آثار هنرمندان بزرگ دنیاست و با وجود تکذیب مسوولان ما به اینجا آمدیم چون تا به حال خیلی از شایعاتی که تکذیب شده به واقعیت تبدیل شده و همین باعث بی‌اعتمادی ما نسبت به مسوولان و تکذیبیه‌هایی است که چند روز اخیر منتشر شده است. همیشه بعد از رخ دادن اتفاقات ما متوجه می‌شویم اما این بار قبل از حادثه باخبر شدیم و می‌خواهیم جلوی آن را بگیریم.» ما به این تصمیم اعتراض کردیم سرپرست موزه هنرهای معاصر و مدیرکل دفتر هنرهای تجسمی در جمع معترضان به واگذاری موزه هنرهای معاصر گفت: همه جریان‌های هنری از چپ و راست و سایت‌ها و روزنامه‌های مختلف به جریان واگذاری موزه واکنش نشان دادند و این نشان‌دهنده اهمیت موزه و وابسته نبودن آن به جریان‌های مختلف است. همه آنهایی که اینجا جمع شده‌اند چه اخبار درستی شنیده باشند و چه نادرست، برای ماندگاری موزه به اینجا آمده‌اند. در شورای توسعه تحول اداری بحث واگذاری مکان‌هایی مانند برج آزادی، تالار فردوسی و موزه هنرهای معاصر به بنیاد رودکی مطرح شد که ما خیلی در جریان این بحث نبودیم و آنها نامه‌ای کارشناسی از ما نخواستند. ما به بحث واگذاری موزه طبق بندهای قانونی به بنیاد رودکی اعتراض کردیم نه فقط به‌خاطر گنجینه موزه، بلکه به‌خاطر نقش سیاستگذاری و مستندسازی آن در هنر معاصر. آثار موزه، غرور ملی برای همه ماست و همه آنهایی که از خارج از کشور برای دیدن گنجینه می‌آیند، با تماشای آن، نگاه دیگری به هنر ایران پیدا می‌کنند. موزه یک جریان کاملا فرهنگی است که نمی‌توان به آن دست زد. اگر به بخش خصوصی واگذار شود هر کسی که پول بدهد، می‌تواند در آن نمایشگاه بگذارد و این، به کیان فرهنگ و هنر ضربه می‌زند.

گروه فرهنگ و هنر-چند روزی بود که شایعه‌ای در فضای مجازی دست به دست می‌شد. واگذاری مجموعه موزه هنرهای معاصر به بخش خصوصی و بنیاد رودکی. بنیادی که اساسا زیرمجموعه وزارت ارشاد است و می‌توان نیمه‌خصوصی حسابش کرد. این اخبار وقتی دست به دست چرخید و به اطلاع هنردوستان رسید، توجه‌شان را جلب کرد. مخصوصا کسانی که از گنجینه‌های این موزه که عبارت است از نقاشی‌های هنرمندان بزرگی مثل پیکاسو، اندی وارهول و مجسمه‌های بزرگانی مثل بهمن محصص و پرویز تناولی... باخبر بودند. گنجینه‌ای که حتی می‌توان آن را پشتوانه پول ملی حساب کرد. آثاری که قیمتشان چندین میلیارد دلار است و در زمان حکومت پهلوی با پول مردم خریداری شده و آنجا نگهداری می‌شود.ناگفته پیداست اساس این تصمیم یا شایعه بی‌معنی است. آثاری که به تمام مردم ایران تعلق دارد و جزیی از میراث ملی است، نمی‌تواند به بخش خصوصی واگذار شود. حالا اینکه این خبر از کجا پیدا شد، جای سوال دارد. هرچند در خبرهایی که بعدا منتشر شد، موضوع واگذاری مدیریت این موزه به بنیاد رودکی مطرح بود. تصمیمی که با مخالفت وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از دستور کار خارج شد. هرچه بود و هرچه هست، این اخبار باعث شد تجمعی مقابل موزه هنرهای معاصر شکل گیرد و هنردوستان نگرانی خودشان را از این تصمیم یا شایعه! ابراز کنند. تجمعی که چند ساعتی برپا بود و در آن شعارهایی در مورد مخالفت با واگذاری این موزه سر داده شد. شفاف‌سازی، هدف از برگزاری تجمع معصومه مظفری، رییس انجمن هنرمندان نقاش در این تجمع، نامه سرگشاده‌ای را که توسط انجمن هنرمندان سفالگر، مهندسان شهرساز، تصویرگران و انجمن علمی نقاشی دانشگاه هنر خطاب به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نوشته شده بود برای حاضران خواند. در این نامه تاکید شده بود: اگر واکنش به‌موقع انجمن هنرمندان نقاش نبود و این موضوع در فضای مجازی دنبال نمی‌شد، امروز واگذاری موزه هنرهای معاصر به‌صورت پنهانی و در سکوت خبری انجام شده بود. همچنین در این نامه خطاب به وزیر آمده بود: باید جلسه مشترکی با نمایندگان انجمن‌های هنری، هنرمندان و خبرنگاران با حضور وزیر تشکیل شود تا به پرسش‌های بی‌پاسخ در اذهان عمومی پاسخ داده شود و آرامش به جامعه هنری برگردد. سپس طوماری که ترکیبی از چند نامه انجمن‌های خصوصی و فرهنگ‌دوستان بود، به حاضران ارائه شد تا موافقان، این طومار را امضا کنند. در این طومار عنوان شده است که جامعه هنری خواستار عذرخواهی رسمی مسوولان به‌دلیل پنهانکاری موضوع واگذاری است. همچنین تصمیم‌گیری شفاف برای مدیریت نهادهای مرتبط با هنر، مختومه اعلام شدن بحث واگذاری و رفع نگرانی اهالی فرهنگ از جمله موضوع‌های عنوان‌شده در این طومار بود. انجمن هنرمندان نقاش ایران در برگزاری این تجمع نقش پررنگی داشت. بابک اطمینانی، عضو هیات مدیره انجمن هنرمندان نقاش ایران هدف از برگزاری این تجمع را شفاف‌سازی مسوولان پس از انتشار اخبار ضد و نقیض می‌داند و به «جهان‌صنعت» می‌گوید: «هدف از تجمع شفاف‌سازی برای واگذاری موزه به بنیاد خصوصی رودکی است. این اتفاق غیرقانونی است. ما هزاران حرف و حدیث شنیدیم. اول خبر تکذیب شد و بعد بعضی آن را تایید کردند. چیزی که باعث تجمع ما در اینجا شده ضد و نقیض بودن این اخبار است.» اطمینانی درباره واگذاری موزه به بخش خصوصی می‌گوید: «هرکاری باید از راه درستش انجام شود. باید مشخص شود آیا بخش خصوصی صلاحیت انجام این کار را دارد یا نه. برنامه‌هایش چیست، بعد از این باید گفته شود تکلیف گنجینه و انبار موزه چه می‌شود. ابهامات زیادی وجود دارد که روشن نشده است. مسوولان هیچ‌وقت با هنرمندان شفاف نبودند به خاطر بدبینی که در درازمدت به وجود آمده و گسترش پیدا کرده طبیعی است با کوچکترین خبری حساسیت به‌وجود بیاید و نگرانی‌هایی ابراز شود. ما فقط خواهان شفاف‌سازی هستیم. ما ترجیح‌مان این است که مدیریت کارایی در موزه باشد اما در حال حاضر به بخش خصوصی واگذار نشود.»از نکات قابل توجه این تجمع، حضور افرادی بود که به مسوولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بی‌اعتماد بودند و تکذیبیه‌های آنها را باور نداشتند. مریم، دانشجوی نقاشی دانشگاه الزهرا یکی از این افراد است. او به «جهان‌صنعت» می‌گوید: «از طریق شبکه‌های اجتماعی خبردار شدیم موزه در حال واگذاری به بخش خصوصی است. به دلیل اینکه اینجا گنجینه آثار هنرمندان بزرگ دنیاست و با وجود تکذیب مسوولان ما به اینجا آمدیم چون تا به حال خیلی از شایعاتی که تکذیب شده به واقعیت تبدیل شده و همین باعث بی‌اعتمادی ما نسبت به مسوولان و تکذیبیه‌هایی است که چند روز اخیر منتشر شده است. همیشه بعد از رخ دادن اتفاقات ما متوجه می‌شویم اما این بار قبل از حادثه باخبر شدیم و می‌خواهیم جلوی آن را بگیریم.» ما به این تصمیم اعتراض کردیم سرپرست موزه هنرهای معاصر و مدیرکل دفتر هنرهای تجسمی در جمع معترضان به واگذاری موزه هنرهای معاصر گفت: همه جریان‌های هنری از چپ و راست و سایت‌ها و روزنامه‌های مختلف به جریان واگذاری موزه واکنش نشان دادند و این نشان‌دهنده اهمیت موزه و وابسته نبودن آن به جریان‌های مختلف است. همه آنهایی که اینجا جمع شده‌اند چه اخبار درستی شنیده باشند و چه نادرست، برای ماندگاری موزه به اینجا آمده‌اند. در شورای توسعه تحول اداری بحث واگذاری مکان‌هایی مانند برج آزادی، تالار فردوسی و موزه هنرهای معاصر به بنیاد رودکی مطرح شد که ما خیلی در جریان این بحث نبودیم و آنها نامه‌ای کارشناسی از ما نخواستند. ما به بحث واگذاری موزه طبق بندهای قانونی به بنیاد رودکی اعتراض کردیم نه فقط به‌خاطر گنجینه موزه، بلکه به‌خاطر نقش سیاستگذاری و مستندسازی آن در هنر معاصر. آثار موزه، غرور ملی برای همه ماست و همه آنهایی که از خارج از کشور برای دیدن گنجینه می‌آیند، با تماشای آن، نگاه دیگری به هنر ایران پیدا می‌کنند. موزه یک جریان کاملا فرهنگی است که نمی‌توان به آن دست زد. اگر به بخش خصوصی واگذار شود هر کسی که پول بدهد، می‌تواند در آن نمایشگاه بگذارد و این، به کیان فرهنگ و هنر ضربه می‌زند.