"بازیافت"یک فرآیند پیچیده است که با دفع مواد زائد و ضایعات شروع شده و با استفاده مجدد از مواد با ارزش افزوده و ارائه مزایای بیشتر به مصرف کننده پایان می‌یابد.
فرآیند بازیابی کامل از نقطه که زباله تولید می‌شود تا استفاده مجدد از آنها به عنوان بخشی از محصول، شامل تعداد زیادی مرحله جمع‌آوری، مرتب‌سازی و جداسازی است.
چندین فرآیند پیچیده پردازش مواد و عملیات تبدیل اتفاق می‌افتد و مواد بازیابی شده قبل از اینکه به دست مصرف کننده نهایی برسند از چندین مرحله تغییر مالکیت عبور می‌کنند. مالک مواد در هر مرحله طی طول دوره مالکیت موقت خود، به عنوان بخشی از حلقه کامل عملیات بازیافت، برای کاهش هزینه‌های دفع زباله و به حداکثر رساندن سود خالص پردازش مجدد تلاش می‌کند.
همان ماده پلاستیکی که زباله‌ای مشکل ساز بود و به طبع آن تا پایان عمرش هزینه ایجاد می‌کرد، زمانیکه کاملا بازیافت می‌شود به عنوان محصولی با ارزش دوباره مورد استفاده قرار می‌گیرد. متولی بازیافت باید از چگونگی حفظ ارزش بالقوه این مواد در طول کل فرآیند آگاه باشد.
'ارزش کاربری = مزایای ملموس'
یک مدیر بازاریابی در بخش بازیافت باید بداند چگونه با افزایش مزایای مورد نیاز مشتری در مواد پلیمری، ارزش افزوده ایجاد کند. بنابراین اضافه کردن ارزش به یک پلیمر به معنای توانایی درک نیازهای واقعی مشتریان است و همچنین درک این نکته که مشتری واقعی در چه نقطه‌ای از پایین دست زنجیره ارزش قرار می‌گیرد.
به عنوان مثال وقتی ترکیبات رزین به صورت مستقیم به یک واحد قالبگیری قطعات الکتریکی فروخته می‌شود، خریدار پلاستیک در کمپانی قالبگیری خواهان پلیمر با کیفیت است که بتواند مشخصات تکنیکی مورد نیاز مشتری خود را با کمترین هزینه ممکن برای هر قطعه قالبگیری شده برآورد کند.
با این حال قطعه به گونه‌ای ساخته می‌شود که با الزامات سازنده قطعات الکتریکی که این قطعه را در یک وسیله نهایی استفاده می‌کند، مطابقت داشته باشد.
سپس قطعات الکتریکی به خرده فروشان فروخته می‌شود و در نهایت به دست کاربر نهایی – که ممکن است خانه‌دار و یا مصرف کننده تجاری باشد - می‌رسد.
فقط در نقطه خرید نهایی (خرده فروش به مصرف کننده) تمام ویژگی‌های محصول بر اساس فهرست نیازهای مشتری نهایی ارزیابی می‌شود، این لیست شامل نام تجاری، عملکرد، سبک هنری و طراحی، میزان انرژی مصرفی، قابلیت اطمینان و در نهایت تاثیرگذاری قطعه بر محیط زیست به عنوان عامل مهمی در ترغیب مشتری به خرید و ... می‌شود.
در بازار بسیار رقابتی امروز، فرض بر این است که مشتری با برندهای متنوع برای مقایسه و انتخاب روبرو خواهد شد که تقریبا قیمت یکسانی دارند و مقایسه در مورد عملکرد آنها صورت می‌گیرد، بنابراین ارزیابی فاکتورهای بالا انتخاب نهایی محصول را ممکن می سازد.
این یکی از مشکلاتی است که بازیافت کنندگان پلاستیک با آن روبرو هستند: در اولین مرحله از فروش، محصول پلیمری باید بتواند با قیمت مناسب، در مقایسه عملکرد فنی (که توسط خریدار پلاستیک و طراح سازنده تجهیزات) انجام می‌شود پیروز شود. اما برای آنکه بتوان در مرحله خرده فروشی، مزایای ملموس و منحصر به فرد محصول و اعتبار محيط زيستی آن را به خريدار احتمالی ارائه کرد به بازریابی پیچیده‌تری نیاز است.
راز موفقیت در این عرصه رقابتی این است که اهمیت زنجیره تامین بالادست تا کارخانه بازیافت درک شود و جریان مواد به گونه‌ای سازمان‌دهی شود که مزایای ارزش افزوده زباله خوراک در مرحله پردازش مجدد از دست نرود.
به منظور پیش بردن جنبه‌های زنجیره تامین بالادست از طریق فرایندهای بازیافت و تبدیل و همچنین اطمینان از اینکه این جنبه ها توسط کاربران نهایی (تولید کنندگان تجهیزات اصلی، خرده فروشان و مصرف کنندگان) ارزشگذاری شوند – متولیان بازیافت باید گروههای مختلف خوراک را به طور کامل جدا سازی کرده و به این ترتیب جریان عرضه مواد را قابل ردیابی کنند.
برای مثال هر یک از گریدهای اولیه پلیمر باید دقیقا از همان نوع مواد زائد تولید شوند. یعنی گرید Axpoly® PS01 – که گرید پلی استایرن با تاثیر بالا است، تنها از پلاستیک‌های جمع آوری شده از یخچال بازیافت شده تولید شود.
حفظ این ارتباط محکم و ثابت بین منبع مواد زائد و پلیمر محصول منجر به ایجاد ارزش افزوده می‌شود. مشتری می‌خواهد بداند که « محصول از کجا آمده است» و توانایی تضمین این نکته با استفاده از فرآیند قابل ردیابی فاکتوری مهم برای کاربران پایین دستی است.
عباراتی مانند "ماشین لباسشویی ساخته شده از پلاستیک بازیافتی یخچال " یا " صفحه نمایش تخت تولید شده از پلاستیک‌های بازیافتی تلویزیون‌های معیوب" یک مدل ساده برای درک تولید محصول پایدار به مشتری نهایی ارائه می‌دهد و تداعی‌گر نوعی پایداری زیست محیطی ملموس برای مخاطب عادی است. هنگامی که مواد خوراک زائد ورودی به فرآیند به طورکامل مشخص و جداسازی شدند مزایای دیگری نیز نمایان می‌شوند.
به عنوان مثال، پس از آن به راحتی می‌توان اثر کربن را بر زنجیره تامین مواد خام و همچنین مراحل پردازش ارزیابی کرد. تکنیک‌های ردیابی کربن می‌تواند به صورت موازی در میان تامین کنندگان مختلف مورد استفاده قرار گیرد. این فرآیند ارزیابی کربن روش مفیدی است که به تازگی توسط خرده فروشان برای نشان دادن ارزش پایدار محصولات به مشتریان در آخرین مرحله خرید مورد استفاده قرار می‌گیرد.