پیشنهاد مشخص پپنا این است که برداشتن سقف قیمت ها همزمان شود با آزادی خرید محصولات پتروشیمی از پتروشیمی های خارج از کشور با ارز ۴۲۰۰ تومان.
اخیرا جناب رضا محتشمی پور کارمند شرکت ملی صنایع پتروشیمی دوباره بعد از مدت ها سکوت فعال شده اند و مصاحبه هایی روزانه برای اهدافی خاص را دنبال می کنند.
ایشان چند روز است احساس خطر می کنند. جالب است وقتی قیمت دلار و به تبع آن قیمت محصولات پتروشیمی از دی ماه سال گذشته روند صعودی پیدا کرد و قیمت های پایه با دلار ۵۰۰۰ تومان محاسبه می شد، ایشان هیچ گاه نگران نشدند.
وقتی بسیاری از تولیدکنندگان چراغ کارخانه را خاموش کردند ایشان همچنان قیمت های جهانی را با دلار ۵۰۰۰ تومان به بازار ارائه می کرد.
این نشان می دهد بخشی از بدنه پتروشیمی (اگر نگوییم همه) هرگز دغدغه صنایع پایین دستی را ندارند و پیگیر مطالبات جایی هستند که از آن ارتزاق می کنند.
اما چند نکته:
اصرار محتشمی پور به برداشتن سقف قیمت ها:
این نشان می دهد فروش محصولات پلیمری برای پتروشیمی ها در داخل جذابیت بیشتری پیدا کرده است چرا که بر اساس دستور دولت باید ارز حاصل از صادرات پتروشیمی ها با نرخ ۴۲۰۰ تومان تحویل بانک شود.
در حال حاضر مواد پتروشیمی در ایران با حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد رقابت به فروش می رسد یعنی ۴۲۰۰ + ۱۵ درصد + ۹ درصد مالیات بر ارزش افزوده
برداشته شدن سقف قیمت ها یعنی ۴۲۰۰ به علاوه ۵۰ درصد
جناب محتشمی پور می فرمایند مواد توسط دلالان صادر می شود. وقتی مواد مثلا کیلویی یک دلار با رقابت و مالیات و انواع سندسازی ها برای دلال به جای ۴۲۰۰ تومان۵۰۰۰ تومان تمام می شود، صادرات چقدر جذابیت دارد. این صادرات در چه حجمی است که نگرانی ایجاد کرده است. این را هم در نظر بگیرید قطعا خریدار خارجی علاقه مند است مواد را از سورس اصلی دریافت کند.
اختلاف آمار صادرات پتروشیمی ها و دلالان براساس آمار گمرکی طی اولین ماه سال جاری نشان می دهد این عدد بسیار ناچیز است.
محتشمی پور به دنبال بهانه ای برای افزایش قیمت است. پتروشیمی ها چند سال است که خوراک خود را مفت می خرند. حالا در جستجوی راهی برای کسب درآمد بیشتر هستند.
اصرار محتشمی پور برای برداشتن سقف قیمت یعنی افزایش قیمت ها، یعنی هم پتروشیمی ها و هم بورس کالا (به دلیل دریافت کارمزد) سود می کنند.
پیشنهاد مشخص پپنا این است که برداشتن سقف قیمت ها همزمان شود با آزادی خرید محصولات پتروشیمی از پتروشیمی های خارج از کشور با ارز ۴۲۰۰ تومان.
(مثال: قیمت PVC در بازارهای جهانی ۷۵۰ دلار ضربدر ۴۲۰۰ (نرخ دلار) + ۴ درصد حقوق گمرکی + ۹ درصد مالیات بر ارزش افزوده + ۳ درصد هزینه ترخیص= ۳۶۵۴ تومان)
سقف قیمت ها را بردارید اما همزمان ثبت سفارش مواد پلیمری را با دلار ۴۲۰۰ تومان آزاد کنید. آن وقت شاهد خواهید بود مواد پلیمری در هر گرید بیش از ۱۰۰۰ تومان در بازار ریزش خواهد داشت.
پیشنهاد مشخص ما: هر گریدی که پتروشیمی ها عرضه می کنند را فعالان صنایع پایین دستی بتوانند با دلار ۴۲۰۰ تومان وارد کنند.