رئیس هیات مدیره انجمن ملی گفت: مشکلی که الان وجود دارد این است که پتروشیمی ها کمتر عرضه می کنند تا با رقابت و گران تر بفروشند و در بازار هم برای تمام محصولات آنها مشتری هست.
مهندس بیوک صحاف امین، رئیس هیات مدیره انجمن ملی ضمن اشاره به وجود افراد کوچک در رأس کارهای بزرگ ، در خصوص نابسامانی در عرضه مواد اولیه و افسار گسیختگی قیمت این مواد گفت : متأسفانه ارگان هایی که برای کنترل قیمتها و بررسی وضعیت بازار باید اقدام کنند، آنقدر مستأصل و بی برنامه هستند که به هیچ وجه هیچ کدام هیچ کنترلی روی گردش کلی کار ندارند دلیل آن هم این است که وزارت صنعت و معدن و تجارت که باید به فکر ادامه ی حیات کارخانجات و ایجاد اشتغال و واحدهای فعال باشد که اصلاً به فکر نیست، چون واقعاً اصلاً حساب این را نمی کنند که واحدهایی که مواد اولیه ی آنها یکدفعه دچار افزایش دوسه هزارتومانی می شود ، چگونه باید جواب مشتری خود را بدهند، چگونه باید پاسخگوی سفارشاتی که قرارداد بسته اند باشند و چگونه باید نیاز مشتریان را تأمین کنند؟ که از این نظر یک نوع بی برنامگی کامل در اینجا وجود دارد.
وی ضمن اشاره به عدم نظارت در ورودی سامانه بهین افزود : از طرفی در سایت بهیاب که نگاه می کنید، شرکت های جدید هر روز اضافه می شوند و این در حالی است که هیچ کدام از این شرکت هایی که با ظرفیت بیست تا سی درصد کار می کردند ودیگر کار نمی کنند، کارخانه های دیگر می روند در این سایت بهیاب اسم نویسی می کنند که با ظرفیت های بالا، هزار تن، دو هزار تن، پنج هزار تن، شش هزار تن، در هر کدام از این رشته های موادی که در بازار کم است و در حوزه هایی که پتروشیمی ها درست عرضه نمی کنند، این ها می آیند و در صف دریافت این مواد می ایستند.
وی خاطر نشان کرد : ما در حال حاضر لیست بهین یاب را بصورت مستمر پایش می کنیم ولی هر روز ده نفر، بیست نفر و هر کدام از این تولیدکننده ها در شاخه های مختلف از طریق وزارت صنعت و معدن و تجارت اضافه می شود که با واقعیت ، نزدیکی ندارند ، البته ممکن است بعضی ها از آنها افتتاحیه شان به الآن برخورد کرده باشد ولی من می خواهم بپرسم که در این شرایطی که تولیدکننده های قبلی آنهایی که ده سال، بیست سی سال پیش، واحد درست کردند و امروز با ده پانزده درصد ظرفیت دارند کار می کنند آیا عاقلانه است یک کسی بیاید سرمایه ی خودش را به جای اینکه برود دلار بخرد یا برود سکه بخرد ، بیاید کارخانه درست کند و بیاید از وزارت صنایع پروانه ی بهره بردای بگیرد و بیاید در صف بهین یاب بایستد؟ در واقع این مطلب به ذهن متبادر می شود که اینها فقط برای گرفتن این مواد و فروختن در بازار آزاد پیدا شدند و این تولیدکننده ها در این شرایطی که تمام کارخانه های دیگر همه در حال ضرر دهی هستند ، چطوری می شود که در این شرایط سخت که آوردن ماشین آلات با این قیمت دلار و احداث کارخانه با این هزینه های سنگینی که برای ساختن سالن و تجهیز کارخانه بالا رفته است ، چطور اینها در جایی سرمایه گذاری کرده اند که هر سال باید ضرر بدهند.
مهندس صحاف امین ، احتکار مواد اولیه را از سوی سهمیه بگیران غیر فعال تایید کرد و گفت : الآن شما تشریف ببرید در انبارهایی که مواد پلاستیکی در شورآباد هست، یک بررسی میدانی کنید. متوجه می شوید که نزدیک دویست سیصد هزار تن مواد در آنجا دپو شده است که اینها را یا از طریق قاچاق در مرزها می فروشند یا به قیمت های بالاتر به تولیدکنندگان داخل میفروشند. در حال حاضر کارخانجاتی هستند که کار نمی کنند و مواد را می گیرند و در بازار می فروشند، آنها هستند که شورآباد را درست کرده اند .
رییس هیأت مدیره انجمن تولیدکنندگان لوله و اتصالات پلی اتیلن در خصوص ممنوعیت صادرات مواد اولیه توسط اشخاص اذعان داشت : بخشنامه ی ممنوعیت صادرات پتروشیمی ها هرچند صادر شده اما هنوز روی کاغذ است و آن بخشنامه تا به مرزهای غربی و شرقی کشور برسد و آنجا عملیاتی شود که این ها نتوانند صادر کنند زمان می برد ، مثلاً مواد pet در ایران پیدا نمی شود. الان کارخانه های آب که بطری آب بسته بندی می کنند، مواد گیر نمی آورند. قبلاً این مواد کیلویی پنج تومان بود، الآن اما باقیمت کیلویی ده تومان، یازده تومان گیر نمی آید و اینها هم می آیند پریفورم درست می کنند و پریفورم را صادر می کنند. حتی پتروشیمی ها نیز پس از تأمین مواد اولیه ی داخلی باید برای صادرات اقدام کنند و افرادی هم که مواد از بورس می خرند باید فقط برای تولید بخرند نه این که ببرند در بازار آزاد یا اینکه صادارت کنند.
وی ادامه داد: در نتیجه آن ها که مواد اولیه را گرفته اند باید مواد را به کالا تبدیل کنند و بعد بفروشند. حالا یا در داخل بفروشند یا بروند صادر کنند. ولی این که بیایند موارد را به صورت خام بگیرند ببرند در شورآباد با قیمت کیلویی دو سه هزار تومان بیشتر بفروشند، این باعث رکود صنعت، بیکاری و اخلال در نظام اقتصادی کشور است که متأسفانه الآن به شدت در این چند روز اخیر ، شاهد توسعه آن هستیم.
مهندس صحاف امین در خصوص قراردادبلند مدت واحدها با پتروشیمی ها گفت : متأسفانه در بورس هم قرار ما این بود که کارخانجاتی که می خواهند از بورس خرید کنند به اندازه ی خرید شش ماه گذشته ی این واحدها به آنها مواد بدهند وآن دسته از کارخانه هایی که ارزش افزوده داده اند، مالیات داده اند، لیست کارگرانشان درست است و قبض برق آنها هم بیانگر تولید مستمر باشد مواد مورد نیازشان را تأمین کنند ولی متاسفانه این هنوز جا نیفتاده است.
وی درباره اختصاص ارز 4200 تومانی که چندی پیش بنابر تصمیم دولت به پلی اتیلن گرید لوله نیز اختصاص داده شده بود ، گفت : در حال حاضر فقط برای ماشین آلات ارز 4200 تومانی می دهند و ارز 4200تومانی برای پلی اتیلن گرید لوله دیگر برداشته شده و جزو اولویت دوم شده است و اولویت دوم هم یعنی سامانه ی نیما و امروز هم اگر کسی برود ثبت سفارش کند ، فردا این مواد داخل کشور نمی آید بلکه دو ماه، سه ماه طول می کشد. در حال حاضر صف نوبت دریافت ارز از سامانه ی نیما، نزدیک یک ماه، یک ماه و نیم است، یعنی شما باید کل پول را الآن بدهید یک ماه صبرکنید تا در سامانه ی نیما ارز باشد تا به شما ارز بدهند بعد از آن این پول به آن فروشنده در خارج حواله شود، فروشنده نیز این مواد را با کشتی بار کند ، یک ماه و نیم در راه است تا برسد و تا زمانی که ترخیص شود و دست شما برسد سه ماه طول خواهد کشید و عملا مشکل ما به این سرعت حل نخواهد شد.
مهندس صحاف امین در خصوص بازار گردانی پتروشیمی ها یادآور شد: الآن خود پتروشیمی ها متأسفانه به هر دلیلی که هست، عرضه هایی که باید انجام می دادند را به درستی انجام نمی دهند ، اگر یادتان باشد نزدیک یک ماه پیش، هفته ای هفت هشت هزار تن پلی اتیلین پایپ گرید عرضه کردند. الآن عرضه های دو هفته ی گذشته را نگاه کنید ، هیچ وقت این عرضه ها بیشتر از سه الی پنج هزار تن نیست ،در صورتی که حداقل نیاز مملکت با توجه به آنهایی که ما در کارگروه شورای رقابت تعیین کرده بودیم نزدیک هفت تا هشت هزار تن برای پایپ گرید بوده است.
وی افزود : مشکلی که الآن هست پتروشیمی ها کمتر عرضه می کنند تا با رقابت و گران تر بفروشند و در بازار هم برای تمام محصولات آنها مشتری هست. الآن هم می بینیم که قبلاً قرار بود فقط روزهای سه شنبه این کار را بکنند الآن یکشنبه ، دوشنبه و سه شنبه هم می گذارند، منتها جمع این ها همیشه کمتر از هفت هزار، هشت هزار تن در هفته است.
مهندس صحاف امین خاطر نشان کرد : وقتی این عرضه را کم می کنند، 20 درصد رقابت می شود، 20 درصد که رقابت شد، پتروشیمی که مواد را پنج شش هزار تومان می فروخت، می آید هفت هزار و پانصد تومان می فروشد. هزار و پانصد تومان در جیب خود می گذارد و متأسفانه از طرفی هم سقف رقابت را برداشته اند که این اختلاف قیمت به پتروشیمی ها برسد.
وی درپایان ضمن اشاره به عدم همکاری پتروشیمی ها با سامانه نیما گفت : پتروشیمی ها که نزدیک ده یازده میلیارد دلار صادرات کردند، ارز حاصل از این صادرات را در اختیار سامانه ی نیما قرار نمی دهند که آنجا پول باشد و هر کسی که مواد می خواهد ، سریعا برای واردات اقدام کنند و در واقع متوقع هستند که یک پول اضافه تر از چهار هزار و دویست تومان از مردم بگیرند که این هم یکی از مشکلات است.