عضو هیات مدیره انجمن ملی صنایع پلاستیک ایران در خصوص فرمول جدید تعیین قیمت پایه محصولات پتروشیمیایی در بورس کالا گفت: عمده ترین چیزی که با اعلام فرمول جدید شاهد آن بودیم «کاهش» قیمت پایه برخی از گریدهایی بود که هفته‌های قبل در سقف‌های «بالایی» رقابت می‌شد و از سوی دیگر شاهد افزایش قیمت برخی گریدهایی بودیم که قیمت پایه آن کمتر از نرخ نیمایی بود.
روز گذشته، پس از کش‌وقوس‌های فراوانی فرمول تعیین قیمت پایه محصولات پتروشیمیایی در بورس کالا تغییر کرد و سازوکار میانگین ۴ هفته‌ای جای خود را به نرخ نیمایی داد. در همین خصوص با علیرضا ترک، عضو هیات مدیره انجمن ملی صنایع پلاستیک ایران گفت‌وگویی کردیم.
او در خصوص فرمول جدید گفت: عمده ترین چیزی که با اعلام فرمول جدید شاهد آن بودیم «کاهش» قیمت پایه برخی از گریدهایی بود که هفته‌های قبل در سقف‌های «بالایی» رقابت می‌شد و از سوی دیگر شاهد افزایش قیمت برخی گریدهایی بودیم که قیمت پایه آن کمتر از نرخ نیمایی بود. به طور مثال گریدهای مربوط به بادی جزو دسته افزایشی بود و گریدهای PET و PVC کاهشی‌ها بودند.
مدیرعامل شرکت پایدار پلیمر اوژن در ادامه توضیح داد: باتوجه به این که در فرمول جدید سقف رقابت همچنان باز است، مساله رعایت «کف عرضه‌ها» بسیار حائز اهمیت است. به نظر من صنایع تکمیلی باید تمرکز خود را روی این نکته قرار دهد که کف عرضه‌ها رعایت شوند. به این دلیل که با تزریق کم مواد به بازار، رقابت بالا می‌رود و خروجی آن نیز افزایش قیمت‌هاست. تجربه نشان داده تلاش‌های صنایع تکمیلی و مکانیزم‌هایی که در بورس، ستاد تنظیم بازار و حتی شورای رقابت وجود داشته منجر به نتیجه در بحث کنترل کف عرضه از سوی پتروشیمی‌ها نشده است.
وی تاکید کرد: بنابراین از این نظر نگرانی وجود دارد که در میان‌مدت و درازمدت، کف عرضه‌ها رعایت می‌شود یا خیر. اگر رعایت نشود افزایش قیمت‌ها قطعی است. صنایع تکمیلی باید تلاش کند که رعایت کف عرضه الزام آور شده و ضمانت اجرایی داشته باشد. در این صورت می‌توان انتظار داشت که بازار به تعادل نسبی برسد. با توجه به این که پتروشیمی‌ها با قیمت نیما قیمت گذاری می‌کنند در بخش صادرات نیز به نظر می‌رسد که باید با نرخ نیمایی کار کنند و بنابراین انتظار تعادل از بازار، انتظاری منطقی است.
مهندس ترک در ادامه افزود: افزایش قیمت در برخی گریدها باعث نگرانی‌هایی شد اما در این مورد باید منافع پتروشیمی‌ها را نیز در نظر گرفت. اگر قیمت‌های داخلی ارزان باشد پتروشیمی‌ها متمایل به صادرات می‌شوند و این به ضرر صنایع تکمیلی خواهد بود. جذابیت صادرات نباید به این شدت بالاتر از داخل باشد. اما بزرگترین نگرانی این است که کف عرضه ها چطور رعایت می‌شود. تشکل‌های صنایع تکمیلی و مکانزیم‌هایی که در بازار وجود دارد باید روی این موضوع متمرکز شوند.
این عضو هیات مدیره انجمن ملی در پایان عنوان کرد: موضوع دیگر این است که ما باید تلاش کنیم فوب از ۹۵ درصد به ۹۰ درصد برسد. چرا که صنایع تکمیلی اگر بخواهد صادرات کند و با نرخ نیمایی ارز خود را عرضه کند بنابراین باید حداقل با نرخ نیمایی مواد خود را تهیه نماید.