رییس هیأت مدیره انجمن ملی پلاستیک و انجمن تولیدکنندگان لوله و اتصالات پلی اتیلن گفت: منشاء مشکلات فعالان این بخش ، دریافت مواد اولیه از طریق بورس است که ما قبلا نیز سهمیه های اتحادیه ها را تا جایی که امکان داشت افزایش دادیم چرا که امکان خرید برای واحدهای کوچک در بورس کالا وجود ندارد به این دلیل که حمل خریدهای 4 و 5 تنی از پتروشیمی ها توجیه ندارد.
به نقل از روابط عمومی انجمن تولیدکنندگان لوله و اتصالات پلی اتیلن ، در این نشست که روز دوشنبه مورخ 21آبان از ساعت 10:30 برگزارشد ، مشکلات حوزه صنایع پایین دستی پتروشیمی بررسی و پیشنهاداتی در این خصوص مطرح گردید.
گفتنی است، اهم موارد مطروحه در این جلسه حول محور بررسی مشکلات این حوزه نظیر تامین مواد در این صنایع، نحوه پرداخت هزینه تامین مواد و خرید اعتباری، تعامل با سازمان های ذیربط، افزایش سهم بخش تعاون در این حوزه مورد بحث و گفتگو قرار گرفت.
همچنین باتوجه به ظرفیت ها و پتانسیل های موجود در این صنعت، تشکیل کمیسیون تخصصی نفت، گاز و پتروشیمی در اتاق تعاون ایران پیشنهاد شد که در دستور کار آتی این اتاق قرار خواهد گرفت.
در این نشست مهندس صحاف امین ، رییس هیأت مدیره انجمن ملی پلاستیک و انجمن تولیدکنندگان لوله و اتصالات پلی اتیلن گفت: منشاء مشکلات فعالان این بخش ، دریافت مواد اولیه از طریق بورس است که ما قبلا نیز سهمیه های اتحادیه ها را تا جایی که امکان داشت افزایش دادیم چرا که امکان خرید برای واحدهای کوچک در بورس کالا وجود ندارد به این دلیل که حمل خریدهای 4 و 5 تنی از پتروشیمی ها توجیه ندارد.
وی در این رابطه افزود: متاسفانه باتوجه به اینکه راه اندازی سامانه سایا در خصوص سهمیه های دریافت شده توسط اتحادیه تعاونی های تأمین نیاز صنایع پایین دستی به سرانجام نرسید، به این بهانه سهمیه ها در تنگنا قرار گرفت و در حال حاضر واحدهایی که تحت پوشش تعاونی ها هستند در مضیقه قرارگرفتند.
مهندس صحاف امین تأکید کرد: حتی اگر سهمیه ها نیز به حد مطلوب برسد باز هم باید توجه داشت که خرید واحدها از پتروشیمی ها بصورت نقدی است و ظرف 48 ساعت می باید وجه کالا به حساب پتروشیمی واریز گردد وگرنه باید به ازای هرروز دیرکرد ، بهره 28درصدی را تقبل کند و این درحالی است که واحدهای صنایع تکمیلی بعد از فروش محصولات خود پول خود را بعضا 3 ماهه دریافت می کنند.
وی ادامه داد: مشکل بعدی ما این است که واحدهای تولیدی قبلا موادی را دریافت می کردند که قیمت پایه آن براساس ارز3800 تومانی محاسبه می شد و در حال حاضر این عدد براساس نرخ متغیر ارز نیمایی به 9000 تومان رسیده است و موادی که بطور مثال 5000 تومان خریداری می شد الان 15000 تومان شده است و این مواد را باید نقد خریداری کنند و بعد از تولید و فروش 3 ماه بعد پول ان را دریافت کنند.
مهندس صحاف امین گفت: امروز بانکی به نام توسعه تعاون وجود دارد که هیچ کمکی به تعاونی ها نمی کند و تنها نام تعاون را یدک می کشد! و از طرفی نیز اتاق تعاون می بایست به تعاونی هایی که واقعا فعال هستند ، کمک کند و نقدینگی را برای این تعاونی ها به ارمغان بیاورد .
وی در خصوص معضل عدم نقدینگی واحدهای صنایع تکمیلی اذعان داشت: واحدهای بزرگتر که بطور مثال در بخش لوله و اتصالات پلی اتیلن که در بخش پروژه های زیر ساختی با طرف های دولتی قرارداد دارند، وجه محصول خود را بصورت اوراق دریافت می کنند یعنی مبالغ میلیاردی با مدت زمان بازپرداخت 2 الی 3 ساله! و می بینیم که هیچ کجای دنیا چنین تجارتی وجود ندارد.
وی مشکلات تولیدکنندگان واحدهای صنایع تکمیلی را در دو بخش دسته بندی کرد و گفت: تأمین مواد اولیه مورد نیاز و نقدینگی دراین بخش سرمنشاء مشکلات هستند و دیگر اینکه ما به عنوان مصرف کنندگان حدود 4 میلیون تن مواد اولیه پتروشیمی که چیزی حدود 45درصد کل این محصولات پتروشیمی است ، با این حال هیچ کدام از ما در تعیین قیمت پایه این محصولات هیچ گونه نقشی نداریم و آیا ما به عنوان مصرف کننده در ارگان های تصمیم گیرنده ، نباید نماینده ای داشته باشیم ؟ و اتاق تعاون می تواند پیگیری این موضوع باشد که به هر حال از سوی این اتاق یا اتحادیه یا تشکل های مرتبط یک نفر نماینده دربخش قیمت گذاری مواد اولیه پتروشیمی حضور داشته باشد تا مشخص گردد که این ارقامی که به عنوان قیمت پایه به ما تحمیل می گردد،از کجا می آید.
وی افزود: حتی اگر با همین قیمت های امروز سامانه نیما مواداولیه پتروشیمی خارجی را تهیه کنیم ، ارزان تر از قیمت های بازار داخلی برای ما تمام می شود .
مهندس صحاف امین در ادامه این نشست گفت: در برخی از کشورهای همسایه ، مواد پتروشیمی های ما را 15 تا 20 درصد ارزان تر از قیمت های تمام شده برای تولیدکنندگان ایرانی ، خریداری می کنند! این در حالی است که نزدیک به یک میلیون نفر در صنایع پایین دستی مشغول فعالیت هستند و با این شرایط که بطور مثال در ترکیه مواداولیه ما را 15 تا 20 درصدارزان تر از خود ما خریداری می کنند ، دیگر چگونه دربازارهایی مثل اربیل و عراق و ترکمنستان می توان جنس فروخت؟!
وی در این رابطه افزود: تولیدکنندگان لوله و اتصالات پلی اتیلن، در سال 95 به میزان 150میلیون دلار به ترکمنستان صادرات داشته اند و امسال 30 میلیون دلار هم نتوانسته اند به این کشور صادر کنند! برای اینکه با آن موادی که به ترک ها می دهند ، لوله در ترکیه تولید می شود و پس از طی 2500کیلومتر مسافت بین این دو کشور ، لوله در ترکمنستان فروخته می شود اما از استان خراسان که 100 کیلومتر فاصله با این کشور دارد ، نمی توانند به ترکمنستان صادرات داشته باشند!
وی در ادامه صحبت ها گفت : ما تمام این مسایل را به دفتر آقای جهانگیری و وزارت صنعت ، منعکس کردیم ولی متاسفانه هیچ اقدامی در راستای حل معضلات صنایع پایین دستی ، شکل نگرفته است.
مهندس صحاف امین گشایش راه های صادرات محصولات واحدهای تولیدی صنایع تکمیلی پتروشیمی را یکی از کمک هایی برشمرد که با همراهی اتاق تعاون می تواند اتفاق بیافتد و در این خصوص گفت: این موضوع کمک شایانی به اشتغال زایی کشور می کند و به نظر بنده اتاق تعاون باید در این خصوص یک بخش صادرات درست کند و باید بگویم که ما در داخل تولیدکنندگان خوبی داریم که محصولات آن ها دارای قابلیت صادرات به اروپا می باشد و حتی در سال گذشته نیز با این مشکلاتی که داشتیم ، یک میلیارد و دویست میلیون دلار حجم صادرات محصولات تولیدشده در بخش صنایع تکمیلی بوده است و خب با توجه به افزایش قیمت ارز ، این موضوع یک فرصت است و الان هم ما تا حدود دو و نیم تا سه میلیارد دلارمی توانیم صادرات داشته باشیم به شرطی که به تجهیزات و ماشین آلات در این صنایع توجه شود و تعاونی ها در این بخش که با فروش محصول که دو الی سه برابر قیمت مواد اولیه می تواند به فروش برسد از این طریق می توان به همراه ایجاد اشتغال از خام فروشی مواداولیه نیز جلوگیری کرد.
وی در خصوص ارز بازگشتی از فروش محصولات صنایع تکمیلی گفت: قانونی که وضع شده این است که ما باید براساس ارز نیمایی مواد راتهیه کنیم وپس از تولید و فروش محصول در خارج، مجددا ارز آن رانیزبه سامانه نیما تحویل دهیم که اگر قرار باشد صنایع کوچک این ارز را به سامانه نیما بازگردانند هیچ چیز عایدشان نخواهد شد، آن هم به این دلیل که ارتباط بانکی وجود ندارد و می بایست اختیار ارز صنایع کوچک به خود این واحدها سپرده شود و این باعث می شود که قیمت ارز آزاد نیز در بازار هم کاهش پیدا کند و می توان این ارزها را به بانک ها تحویل داد تا به قیمت آزاد به مردم بفروشند.