نزول بهای دلار به زیر مرز ۱۳ هزار و ۵۰۰ تومانی در شرایطی رخ داد که نوسان‌گیران سعی داشتند با نگه داشتن مرز یاد شده، انتظارات افزایشی را در بازار فعال نگه دارند. با این حال، در هشتمین روز اسفند نیز تقاضای چندانی در بازار حضور نداشت و همین عامل موجب می‌شد که توان نوسان‌گیران برای جوسازی قیمتی کاهش پیدا کند.
روز چهارشنبه، شاخص ارزی ۷۰ تومان از ارزش خود را از دست داد و به بهای ۱۳ هزار و ۴۵۰ تومان رسید. مرز مهم حمایتی دوم که پیش روی بازار قرار دارد، نقطه ۱۳ هزار تومانی است و بازار در صورت شکست آن به کانال ۱۲ هزار تومانی بازخواهد گشت که در انتهای بهمن در آن قرار داشت.
با این حال، برخی از کارشناسان ارزی باور دارند، بازارساز برای جلوگیری از افزایش نوسانات در بازار و حفظ آرامش در معاملات، برای بردن قیمت دلار به کانال پایین‌تر عجله نکند. از نظر آنها، راه رام کردن نوسانات افزایشی دلار، قرار دادن این ارز در یک بازه محدود نوسانی است. در واقع، بازارساز به جای آنکه با قدرت نمایی سمت عرضه، قیمت را به یکباره در کانال‌های نزولی قرار دهد، تلاش کند دامنه نوسان را محدود نگه دارد و با رفتار پینگ‌پنگی نوسان‌گیران ارزی را خسته کند. به‌عنوان مثال، بازارساز دامنه نوسانی را در همین کانال ۱۳ هزار تومانی تعریف کند و در قیمت‌های پایین این کانال، خرید را کلید بزند؛ در این سناریو بازارساز می‌تواند در سطح ۱۳ هزار و ۵۰۰ تومانی اقدام به فروش کرده و در نزدیکی مرز ۱۳ هزار تومانی خریدها را آغاز کند.
حرکت رفت و برگشتی دلار در یک بازه محدود، به تدریج نوسان‌گیران ارزی را خسته و از بازار خارج خواهد کرد. خروج نوسان‌گیران ارزی از بازار در شرایطی رخ خواهد داد که بازارساز ارزی نیز نه‌تنها ارز زیادی را از دست نداده است، بلکه ممکن است که به ذخایر خود اضافه کرده باشد. در این شرایط، زمانی که نوسان‌گیران ارزی امید خود را به افزایش قیمت از دست می‌دهند، خود در سمت عرضه قرار می‌گیرند و عرضه این دسته منجر به افت قیمت بازار به کانال‌های پایین‌تر خواهد شد. در واقع در این شرایط، نوسان دلار به کانال پایین‌تر از طریق مکانیزم درونی بازار صورت خواهد گرفت. هر زمان نوسان بازار نیز از کانال‌های درونی صورت گرفته باشد، دوام آن بیشتر بوده است. در واقع عرضه‌های شدید ارز شاید در مقطع کوتاهی قیمت را به کانال پایین‌تر برده باشد، ولی همیشه با بازگشت سریع قیمت همراه بوده است. البته بسیاری از فعالان باور دارند، در کنار استراتژی تعیین دامنه نوسانی در بازار، متغیرهای دیگری نیز لازم است از نوسانات غیرقابل پیش‌بینی جلوگیری کند، ولی آنچه مسلم است، یکی از پیش‌شرط‌های لازم برای حفظ آرامش بازار، دور کردن نوسان‌گیران از بازار با کمک محدود کردن تغییرات قیمتی است.
چرا دلار افت کرد؟
نزول بهای دلار به زیر مرز ۱۳ هزار و ۵۰۰ تومانی در شرایطی رخ داد که نوسان‌گیران سعی داشتند با نگه داشتن مرز یاد شده، انتظارات افزایشی را در بازار فعال نگه دارند. با این حال، در هشتمین روز اسفند نیز تقاضای چندانی در بازار حضور نداشت و همین عامل موجب می‌شد که توان نوسان‌گیران برای جوسازی قیمتی کاهش پیدا کند؛ در کنار این، مساله استعفای وزیر امور خارجه نیز روز چهارشنبه حل شد و با بازگشت ظریف، افزایشی‌های بازار بهانه‌ای نداشتند که به کمک آن خریدهای هیجانی را در بازار بالا ببرند.
روز سه‌شنبه این عده توانسته بودند به کمک عامل استعفای وزیر امور خارجه مرز ۱۳ هزار و ۵۰۰ تومانی را حفظ کنند. حتی نوسان‌گیران تلاش کردند در معاملات پشت‌خطی قیمت دلار را به محدوده‌های بالاتر ببرند و در ساعات پایانی روز سه‌شنبه حتی قیمت ۱۳ هزار و ۶۵۰ تومان نیز در معاملات پشت خطی به ثبت رسید. با این حال، زمانی که فعالیت بازار در روز چهارشنبه آغاز شد، تقاضای زیادی در بازار وجود نداشت که از قیمت‌های بالا آمده آخر وقت سه‌شنبه دلالان حمایت کند. در این شرایط، عرضه صرافی‌های منتخب بازارساز موجب شد که سمت عرضه تقویت بیشتری شود و قیمت به آرامی به محددوده ۱۳ هزار و ۴۰۰ تومانی عقبگرد کند. در روزی که دلار از یک سطح حمایتی عقب نشست، سکه تمام بهار آزادی نیز ۲۰ هزار تومان افت قیمت را به ثبت رساند و روی عدد ۴ میلیون و ۶۷۰ هزار تومان قرار گرفت. افت بهای سکه در شرایطی صورت گرفت که بهای اونس در بازارهای جهانی نیز تا ساعت ۴ بعدازظهر تغییر محسوسی را تجربه نکرده بود.